Audiobooki religijne

Płyty w formacie AUDIO zawierają 116 apoftegmatów. Czyta Edward Linde-Lubaszenko. Całkowity czas nagrania: 91 min.

Słowo apophthégma – apoftegmat, sentencja, wypowiedź, pochodzi od greckiego czasownika apophthéngomai – „wypowiadać, wygłaszać” i występuje po raz pierwszy w Hellenikach Ksenofonta. Można by podać takie określenie apoftegmatu: jest to zgrabna, dowcipna, cięta wypowiedź, z jakimś przynajmniej ogólnym określeniem okoliczności jej wygłoszenia (kto, kiedy, dlaczego).

Cieszy fakt ukazywania się współczesnych tekstów rozważań Drogi Krzyżowej. Łączą one w sobie bowiem wydarzenia z Drogi Chrystusa w Jerozolimie z tymi przeżywanymi przez każdego z nas w życiu. Na tej naszej drodze za Chrystusem i z Chrystusem, każdy rok, każda sytuacja wprowadza nowe wyzwania i codzienne krzyże, które trzeba łączyć z Krzyżem Chrystusa. Najlepiej tego zjednoczenia uczył nas Jan Paweł II w ostatni swój Wielki Piątek, przytulony do Krzyża w swojej kaplicy.

kard. Kazimierz Nycz

Metropolita Warszawski

Z pięknych nagrań w znakomitej interpretacji znanej aktorki Marty Żmudy Trzebiatowskiej najmłodsi słuchacze dowiedzą się o dzieciństwie królewny Jadwigi, zabawach, nauce, przyjaźni z przyrzeczonym na męża Wilhelmem Habsburgiem. O beztroskim życiu i nadziejach na szczęśliwe życie z ukochanym Wilhelmem, które legły w gruzach, gdy podjęto decyzję o ślubie z pogańskim władcą Litwy, Jagiełłą...

Niezwykłe wiersze bp. Jana Szkodonia w interpretacji Anny Dymnej do muzyki Pawła Piotrowskiego. Tematyka podjęta w wierszach zaczerpnięta została z życia; te przejmujące wiersze stoją blisko spraw, które wydarzają się w życiu człowieka; mówią o przemijaniu, o wierności, o tym, że warto być uczciwym w życiu, odpowiedzialnym i podchodzić do ludzi ze zrozumieniem. Mówią o rzeczach banalnych, ale okazuje się, że te rzeczy, choć oczywiste na pozór, wcale takimi nie są. Ciepły głos znakomitej Aktorki Anny Dymnej sprawia nie tylko na słuchaczach wrażenie estetyczne, ale to, że te wiersze o życiu trafiają do człowieka, przemawiają i pomagają mu żyć w świecie, gdzie prawie w ogóle nie ceni się głębi ani refleksji; w świecie, w którym człowiek "spieszy się" żyć, ale nie spieszy się kochać, choć tak szybko ludzie odchodzą, bo doprawdy nie można już dłużej żyć lodówkami, bilansami, polityką i rozwiązywaniem krzyżówek, doprawdy nie można. (A. de Exupery)