Książki - KSIĘGARNIA

Dla Małej Arabki przewodnikiem i mistrzem był Jezus. To On przeprowadzał ją przez wiele pokus i cierpień. Pośród tych doświadczeń Mariam nauczyła się czerpać miłość i radość z Ducha Świętego.

Rekolekcje z Małą Arabką mogą stać się dla nas fascynującą przygodą, która odmieni nasze życie i pozwoli z zachwytem odkrywać ślady Bożej łaski nawet w tym, co nam spowszedniało

Ludwik i Zelia Martin, rodzice św.Teresy od Dzieciątka Jezus, swą świętość osiągali wśród codziennych radości i zmartwień, sukcesów i trudnych doświadczeń.

Czytelnik odkryje zdumiewającą aktualność ich drogi. W przywołanych w biografii wydarzeniach odnaleźć można dynamizm wiary i miłości, który stopniowo zbliżył ich do siebie i zjednoczył wokół najważniejszej tajemnicy: żyć dla Boga w codzienności

Trwaj przed Panem, który wisi na Krzyżu z przebitym Sercem. Wylał swą serdeczną krew, aby zdobyć serce twoje.

Jeśli chcesz iść z Nim w świętej czystości, ogołoć swoje serce z wszelkiego pożądania ziemskiego. Niech Chrystus Ukrzyżowany stanie się jedynym przedmiotem twoich pragnień, tęsknot i myśli (św.Edyta Stein)

Mariam Baouardy, znana jako Mała Arabka, wiedziała, że uniżenie, pokora i małość są niezbędne, by stawić czoła największym przeciwnościom.

Wtedy pozwalamy Bogu działać w nas i przez nas, zwyciężając Jego mocą. Siostra Maria w wielu listach, zwłaszcza do osób świeckich, pisze o sobie po prostu: „Ukrzyżowana”.

Siły do mężnego znoszenia cierpienia czerpała jak widać od Jezusa Chrystusa Ukrzyżowanego.

Świętość wcale nie wyobcowuje nas ze spraw tego świata i nie dystansuje wobec innych ludzi.

Nie jest też zaprzeczeniem naszego człowieczeństwa ani ucieczką w iluzję na temat naszej kondycji ludzkiej. Świętość to całkowite zdanie się na Boga.

„Powinienem, o mój Jezu, nie gdzie indziej szukać mojej radości i szczęścia, jak tylko w Tobie, ale, niestety, odsuwam od siebie cierpienia..."

Boimy się cierpienia, gdyż ono ujawnia, że nie jesteśmy samowystarczalni.

Sprawia, że wpadamy w rozpacz i w przepaść swojej nędzy i grzechu. Paradoksalnie na dnie tej przepaści spotkamy kochającego Boga, który na nas czeka. 

To właśnie tam, na dnie dokona się boskie zderzenie, kiedy to przepaść naszej nicości znajdzie się twarzą w twarz z Przepaścią miłosierdzia, niezmierzoności wszystkiego – Boga.

Zelia i Ludwik Martin byli przekonani, że tutaj na ziemi niesienie krzyża jest nieodłączną częścią ludzkiej egzystencji.

Trzeba jednak zaznaczyć, że nie każde cierpienie staje się krzyżem. Stanie się nim dopiero wtedy, gdy ze swoim bólem pójdziemy pod krzyż Zbawiciela, by tam z wiarą szukać światła, siły i ochłody.

W przeciwnym razie cierpienie może być pozbawioną nadziei udręką.

Święta Teresa od Dzieciątka Jezus przychodziła do Jezusa z każdym bólem, cierpieniem i strapieniem, by patrząc z wiarą, ufnością i miłością na Jego krzyż, prosić o łaskę całkowitego zawierzenia Miłości Miłosiernej.

Rozważając kolejne stacje drogi krzyżowej, uczmy się i my takiej postawy.

Święta Teresa od Jezusa radziła, abyśmy nie wysilali się na wyszukane modlitwy do Zbawiciela, ale wpatrywali w Niego, aż zapragniemy Go naśladować.

Rozważając poszczególne stacje drogi krzyżowej Syna Bożego, zaprośmy Go na drogi naszego pielgrzymowania, zwłaszcza w trudnych chwilach, gdy najbardziej ujawnia się w nas grzeszna, niedoskonała natura ludzka.

Bóg dopuszcza na nas trudy, cierpienia, oschłości, ciemności, byśmy podążając wytrwale tą drogą, mogli się z Nim spotkać.

Właśnie tam On na nas czeka, pragnie nam pomóc, wlać w nasze serca otuchę i przypominać o swojej bezinteresownej miłości, którą najpełniej ukazał na drodze krzyżowej.

Miłość jest światłem, które rozświetla największe ciemności, dodaje skrzydeł i sił, by iść dalej mimo upadków.

Czy można pokochać Kościół? Czy można go pokochać dziś, kiedy w laicyzujących się społeczeństwach coraz powszechniejsze staje się stwierdzenie: "Chrystus tak, Kościół nie"?

Franciszek Palau Quer, karmelita bosy żyjący w XIX-wiecznej Hiszpanii, postrzega go przede wszystkim jako żywą osobę, która myśli, słyszy, widzi, mówi i kocha.

Odkrywa w nim apokaliptyczną małżonkę Baranka - Eklezję.

Święty Rafał Kalinowski przeżywał z Maryją wszelkie radości i smutki, całe swoje życie.

Choć to życie nie było usłane różami i nie brakowało w nim bolesnych chwil, to zawsze wierzył w Bożą Opatrzność, która nieprzerwanie czuwała nad nim i bezpiecznie przeprowadzała go przez ciemne doliny życia.

Tej wiary pełnej ufności i zawierzenia uczyła go właśnie Maryja, która była dla niego Siostrą i Matką.

Na drodze ku większej prostocie modlitwy niezawodnym przewodnikiem jest św.Jan od Krzyża.

Naucza on, byśmy na modlitwie byli mniej gadatliwi, mniej aktywni, a nade wszystko rezygnowali z poziomu "zmysłowego", emocjonalnego, na rzecz odnajdywania głębszych pokładów, które on nazywa "duchem". 

W tzw. "nocy zmysłów" dokonuje się przejście od medytacji do kontemplacji.

"Twierdza wewnętrzna" to więcej niż książka. To cudowny symbol tajemnicy człowieka.

To dusza jej autorki Teresy od Jezusa, która przemieszcza się i wznosi od mieszkania do mieszkania.

To program - kobiecy, a zarazem bojowy - duchowego życia chrześcijanina.

Teraz w poręcznym wydaniu kieszonkowym.

Eleganckie, niezwykłe wydanie klasyki duchowości św. Teresy od Jezusa: Twierdzy wewnętrznej.

Św. Teresa ukazuje w tym traktacie doskonałość duchową poprzez alegorię twierdzy, którą nazywa wewnętrzną, bo chodzi jej przede wszystkim o budowę życia wewnętrznego. Twierdza ta wyobraża duszę, w której mieszka Bóg nie tylko przez swoją wszechmoc, lecz także przez łaskę.

Piękne, głębokie i inspirujące rozważania Słowa Bożego, których autorem jest ojciec Krzysztof Górski, karmelita bosy.

Znakomity przewodnik na drodze spotkań ze Słowem, które rodzą się w klimacie życia codziennego, a prowadzą do nowego życia. To Słowo ma przecież moc stwórczą.

Książka jest owocem osobistych spotkań autora ze Słowem Bożym, noszenia go w sercu, kołysania go. A kołysanie doprowadza do interakcji pomiędzy kołyszącym sercem a kołysanym słowem, do powstania nowych więzi, do wzajemnego przenikania. I oto słowo opowiadające o wydarzeniach sprzed kilku tysięcy lat staje się nagle moim doświadczeniem, treścią mojego życia, odpowiedzią na moje pytania.

"Sprawozdania" stanowią bezcenne źródło poznania drogi mistycznej św. Teresy od Jezusa.

To zbiór zapisków, w których Autorka podejmuje m.in. temat człowieczeństwa i bóstwa Jezusa, Eucharystii, Trójcy Świętej. Opisuje udzielone jej przez Boga łaski i pouczenia. Adresatami tych relacji byli jej kierownicy duchowi.

Nowe tłumaczenie tego dzieła o charakterze autobiograficznym oddaje walory literackie oryginału.

Wezwanie na pustynię nie pochodzi z osobistego upodobania, lecz jest darem Ducha Świętego.

Tak jak w przypadku Chrystusa, prowadzi On niektóre osoby do wyboru samotności, aby tam - w walce przeciw pokusom - nauczyły się opowiadać po stronie Boga, doświadczając tej samej próby, jakiej był poddany ich Starszy Brat. Na pustyni odkrywają potrzebę prostoty i pokory, aby móc oprzeć się kuszeniu i dokonać wyboru Miłości.

Wtedy rozpala się w nich błogosławione pragnienie bycia strawionym, by stać się płodnością w sercu Kościoła w monotonii samotności i w czuwaniu na modlitwie zjednoczenia. 

Dzieje Apostolskie. Rozdziały 1-9. Komentarz duchowy. Tom I.

Wśród komentarzy do Dziejów Apostolskich ten wyróżnia się zwięzłością, prostotą i przejrzystością.

Celem książki jest zachęcenie Czytelnika do  studiowania opisanych w Nowym Testamencie dziejów Kościoła Apostołów oraz do poznania „konkretnego doświadczenia” przeżywanego przez takich ludzi jak my ze swoimi ograniczeniami, przezwyciężającymi różne trudności i pozwalającymi się prowadzić Duchowi Świętemu dzień po dniu drogami świata oraz czyniącymi dobro głosząc jak żyć Ewangelią.

Dzieje Apostolskie. Rozdziały 10-18. Komentarz duchowy. Tom II.

Wśród komentarzy do Dziejów Apostolskich ten wyróżnia się zwięzłością, prostotą i przejrzystością.

Celem książki jest zachęcenie Czytelnika do  studiowania opisanych w Nowym Testamencie dziejów Kościoła Apostołów oraz do poznania „konkretnego doświadczenia” przeżywanego przez takich ludzi jak my ze swoimi ograniczeniami, przezwyciężającymi różne trudności i pozwalającymi się prowadzić Duchowi Świętemu dzień po dniu drogami świata oraz czyniącymi dobro głosząc jak żyć Ewangelią.

Dzieje Apostolskie. Rozdziały 10-18. Komentarz duchowy. Tom II.

Wśród komentarzy do Dziejów Apostolskich ten wyróżnia się zwięzłością, prostotą i przejrzystością.

Celem książki jest zachęcenie Czytelnika do  studiowania opisanych w Nowym Testamencie dziejów Kościoła Apostołów oraz do poznania „konkretnego doświadczenia” przeżywanego przez takich ludzi jak my ze swoimi ograniczeniami, przezwyciężającymi różne trudności i pozwalającymi się prowadzić Duchowi Świętemu dzień po dniu drogami świata oraz czyniącymi dobro głosząc jak żyć Ewangelią.