Książki - KSIĘGARNIA

"Każdy z nas ma swoją szczęśliwą drogę życia, drogę miłości i pokoju, wystarczy tylko odrobina odwagi, by tę drogę odnaleźć, i wytrwałości, by nią kroczyć" (ze Wstępu). Autorka w przystępny sposób pokazuje wszystkim, którzy poszukują drogi miłości i pokoju, że jest ona w zasięgu ręki, wystarczy tylko podnieść głowę z ufnością w Bożą Opatrzność i dostrzec drugiego człowieka, piękno świata i cudowną obecność Boga w świecie. Droga do pokoju to droga miłości, wiary i przebaczenia, wiedzie ona do Boga przez człowieka.

Każdy z nas ma swoje rytuały, które dają poczucie, że życie jest pełnowartościowe, że ma sens. Porządkują wewnętrzny bałagan i pomagają żyć uważnie i świadomie; są drogą do sensownego i zdrowego życia.

Jeśli choroba zacznie nam dokuczać, należy najpierw organizm oczyścić, a później za pomocą odpowiedniego jedzenia i życiodajnych herbatek ziołowych budować zdrowie, pamiętając, że nasze ciało zaprogramowane jest na ciągłe odnawianie się i jeśli stworzymy mu tylko warunki do odnowienia, program sam bez naszej wiedzy zacznie działać. Nasze zadanie więc w tej wielkiej filozofii życia jest takie, by nie przeszkadzać życiu żyć.

Odnowienie serca to zaproszenie do świadomej formacji uczniowskiej w codziennej wędrówce z Jezusem Chrystusem.

Jako chrześcijanie wiemy, że jesteśmy nowym stworzeniem w Chrystusie, dlatego często próbujemy poprawić swoje zachowanie, mając nadzieję, że dzięki temu upodobnimy się do naszego Mistrza. Zmiana zewnętrznego zachowania nie zmienia jednak naszych serc. Autentyczna przemiana wewnętrzna możliwa jest tylko dzięki Bożej łasce.

Drugim spotkaniem z niewidzialną Osobą Boga jest sakrament Bierzmowania. Duch Święty przychodzi i zamieszkuje w sercu dojrzałego ucznia Jezusa. Wydaje się, że dla wielu chrześcijan to wydarzenie nic nie oznacza. Pesymiści określają je „pożegnaniem z Kościołem”. Co wydarzyło się w momencie udzielania nam tego sakramentu? Jakie dary otrzymałem od Ducha Świętego? Jak otworzyć się na obecność tego Pocieszyciela w swoim życiu? Uczestnicy sesji nie tylko zatrzymali się nad treściami teologicznymi, ale również weszli w doświadczenie wiary. Modlili się o nowe przyjście Ducha Świętego.

Książka Odprawianie Wielkiego Postu to wspaniały przewodnik dla tych, którzy owocnie chcą przeżyć okres przygotowania do uroczystości paschalnych. Zakorzeniony w duchowości prawosławnej, jest jednak darem dla wszystkich chrześcijan. Znajdziemy tu kazania, modlitwy, a przede wszystkim konkretne duchowe zalecenia, rozpisane na kolejne tygodnie Wielkiego Postu, które pozwalają przeżyć w tym czasie odnawiające duchowe rekolekcje. Szczególnie wartościowy jest rozdział poświęcony przygotowaniu do wielkopostnej spowiedzi – w ujęciu o. Aleksandra Mienia rachunek sumienia nie jest już tylko spisaniem katalogu grzechów. Staje się zachętą do głębokiego spojrzenia na całość życia, do zastanowienia się, jaka jest nasza ogólna duchowa kondycja. Zadanie sobie serii mądrych, głębokich pytań, proponowanych przez O. Mienia może przynieść nieoszacowaną duchową korzyść.

Interesujące, pogłębione studium modlitwy. 

Modlitwa rodzi się ze zrozumienia, że świat, w którym żyjemy, nie jest po prostu światem dwuwymiarowym, uwięzionym w kategoriach czasu i przestrzeni, płaskim światem zwróconym do nas samą tylko powierzchnią rzeczy, nieprzejrzystą, a zakrywającą pustkę. Modlitwa rodzi się z odkrycia, że świat ma swoją głębię, że nie jesteśmy otoczeni wyłącznie przedmiotami widzialnymi, lecz także zanurzeni i zewsząd przeniknięci tym, co niewidzialne.

Zmarły w sierpniu 2003 roku metropolita Antoni przez wiele lat pełnił urząd egzarchy patriarchy moskiewskiego dla Europy Zachodniej. Znany był ze swej działalności ekumenicznej i pism poświęconych duchowości chrześcijańskiej.

Bóg daje nam tyle światła, ile potrzeba, aby uwierzyć, i dopuszcza tyle mroku, ile go potrzeba dla naszej wolności.
kard. C. M. Martini

Kardynał Martini zaprasza, szczególnie księży i osoby konsekrowane, do refleksji nad przebytą drogą powołania. Inspiracji dostarcza głównie życie św. Piotra. Jak w zwierciadle można w nim dostrzec własne chwile, w których moc Ducha pomagała podjąć powierzane zadanie.

Lęk, smutek, niepokój, słabość, zniechęcenie – któż z nas nie chciałby się ich pozbyć? Wojciech Jędrzejewski w swej książce przekonuje, że jest na to sposób – wymaga odwagi, ale gwarantuje sukces, bo prowadzi do prawdziwej, głębokiej przemiany życia.

„Dopiero gdy otwieramy się na osobistą przemianę, moralną i duchową, na działanie Boga w nas samych, stajemy się coraz bardziej zdolni do prawdziwie chrześcijańskiego, ewangelicznego zaangażowania w wielkie wyzwania tego świata.”

Nie trzeba nam więcej faktów, ani tym bardziej więcej rzeczy do zrobienia. Potrzebujemy życia, którego poszukujemy od chwili gdy utraciliśmy raj. 

Być może cię to zdziwi, ale chrześcijaństwo nie jest zaproszeniem, by stać się osobą moralną. 

W swojej istocie chrześcijaństwo zaczyna od zachęty, by poczuć pragnienie. Spójrz jeszcze raz na sposób, w jaki Jezus odnosi się do ludzi. Tak jak to uczynił w stosunku do człowieka przy Owczej Bramie, nieustannie zwraca ich uwagę na serca, na ich najgłębsze pragnienia.

„To nie jest książka, która skupia się wyłącznie na ideałach. Nie jesteśmy mnichami, jesteśmy rodzicami. (…) Nie znajdziesz tu propozycji radykalnego wycofania się ze spraw dnia codziennego, nie proponujemy też nierealnego modelu kontrkulturowego. Nie będzie to opis tego, jak nam zawsze wszystko się udaje ani poradnik krok po kroku. W zamian zaczerpniemy z tradycji chrześcijańskiej duchowości, dającej narzędzia, które pomogą nam – jako rodzicom – codziennie słuchać Ducha Świętego i dokonywać mądrych wyborów, dzięki którym utrzymamy nasze priorytety na właściwym miejscu, kształtując nasze rodziny jako wspólnoty zakorzenione w wierze i dążące do celów, do których powołał nas Bóg”.