Rekolekcje i konferencje audio

Słowo Boga karmi i leczy. Powołuje i posyła. Oczyszcza i umacnia do walki o dobro wszystkich i choćby jednego człowieka. Kształtuje apostołów zdolnych obumierać sobie, by żyć i dzielić się życiem z innymi.

W setną rocznicę śmierci sługi Bożego Franciszka Marii od Krzyża Jordana, założyciela salwatorianów i salwatorianek, sięgamy po Ewangelię wg św. Łukasza – przede wszystkim Łk 6, 12-17a – by korzystając z notatek, które o. Jordan zostawił w Dzienniku Ducho­wym (DD), uczyć się modlitwy, która kształtuje życie.

Duch Święty obficie rozdaje charyzmaty i zapewnia harmonię pomiędzy różnymi darami hierarchicznymi, udzielanymi poprzez sakramentalną łaskę święceń, a darami charyzmatycznymi, rozdzielanymi według Jego uznania. Jest nie tylko dawcą darów, ale także sprawcą jedności między charyzmatem a urzędem i źródłem harmonii w osobie, która przyj­muje Jego dary. Jego dary prowadzą do wewnętrznej spójności osoby i wspólnoty.

Sesja rekolekcyjna prowadzona przez arcybiskupa Grzegorza Rysia o relacji między darami hierarchicznymi a charyzmatycznymi.

Ozeasz odsłania prawdę o ciągłym zmaganiu w naszym życiu: miłości i niewierności, dobra i zła, lojalności i zdrady, Boga i szatana. Pozostawia nas jednak z obietnicą pełną nadziei: więzy miłości ostatecznie zwyciężą. Jak refren Bóg powtarza przyrzeczenie: "Poślubię cię...". Jest to sesja biblijno-modlitewna, która przez spotkanie ze Słowem chce pomóc nam wrócić do pierwotnej miłości, do zażyłej więzi z Bogiem.

Płyta proponowana Państwu, to prawie 6 godzin, słuchania rekolekcji w oparciu o Księgę Ozeasza, jedną z najstarszych Ksiąg Starego Testamentu.

Misera et Misericordia – nędza i Miłosierdzie. Tak św. Augustyn streścił spotkanie Jezusa z kobietą cudzołożną (J 8, 1-11). Chociaż nie należy jej kojarzyć wprost z Marią Magdaleną, to jednak Janowy tekst, podobnie jak Łukaszowy o jawnogrzesznicy i Jezusie w domu Szymona (Łk 7, 36-50), wyrażają zażyłą więź, jaka łączyła Magdalenę z Jezusem. Odkąd wyrzucił z niej siedem złych duchów, towarzyszyła Mu „aż po grób”.

Jej krzyk: „Zabrano Pana mego…”, szloch, łzy i wołanie „Rabbuni!” mówią o ogniu miłości do Mistrza, który palił jej serce. Uczestnicy sesji będą prowadzeni drogą lectio divina do przemodlenia osobistej więzi z Jezusem, w świetle ewangelicznej historii kobiety z Magdali.

Narcyzm epidemią młodych ludzi! – grzmią na alarm psycholodzy. Selfies – znakiem czasu! – dorzucają badacze. Idealne ciało złotym cielcem dzisiejszej kultury!... Można kontynuować bez końca litanię narzekań. Przerwijmy ją prostą i śmiałą diagnozą: wszystko to są symptomy trudności z miłością własną, a tym samym z miłością bliźniego i samego Boga.

Tym „Kimś” jest Bóg. On nie tylko przemawia do naszego serca – On prze­mawia na głębinach serca.

Tylko Ktoś jeden dociera do najtajniejszych zakamarków naszego wnętrza, bez naruszania naszej wolności, szanując nasze tajemnice. Zna także te „zakamarki” serca, które utajniliśmy nawet przed sobą samym. Pro­wa­dzi do nich, w taki sposób, że potrafimy się na nie otworzyć, spotkać i przeżyć nowe narodzenie.

Tym „Kimś” jest Bóg. On nie tylko przemawia do naszego serca – On prze­mawia na głębinach serca.

Dwie z czterech Ewangelii opowiadają o dzieciństwie Jezusa: Mateuszowa i Łukaszowa. Jedna i druga według odmiennego klucza. U Mateusza opowieść przebiega z punktu widzenia Józefa, u Łukasza z punktu wi­dze­nia Maryi.

Doświadczenie Józefa i Maryi pomaga nam spotkać się z bliska z Jezusem Zbawicielem w historii Jego ziemskich początków. Uczą, jak otworzyć się i zgodzić na Boga, który zbawia świat na drodze ludzkiej słabości i kruchości.

Jak w dzisiejszym świecie prowadzić odpowiedzialne życie duchowe angażując się w sprawy codzienne?

W świecie, w którym przyszło nam żyć, obserwujemy narastające „dążenie do narzucenia antropologii bez Boga i bez Chrystusa”, swobodny rozwój relatywizmu i hedonizmu w życiu codziennym. „Europejska kultura sprawia wrażenie «milczącej apostazji» człowieka sytego, który żyje tak, jakby Bóg nie istniał” (św. Jan Paweł II).

Wiara jest darem łaski, który otrzymaliśmy w chwili przyjęcia chrztu świętego. Co z tym darem zrobiliśmy? Czy go używamy? Czy go rozwijamy?

A może zagrzebaliśmy go głęboko w psychice albo zastąpiliśmy własnymi pomysłami i ambicjami, skutkiem czego łaska wiary nie bardzo potrafi „się przebić” do prawdziwego życia?

W Szkole Modlitwy Słowem Bożym kolejne konferencje o. Piotra Szyrszenia:

Stał się człowiekiem, zamieszkał w Nazarecie, umył uczniom nogi i umarł na Golgocie, bo Bóg kocha „do końca”. Przeszedł przez ziemię służąc, a wywyższony na krzyżu „zakrólował z drzewa”. Dał nam życie nowe nowością, która nie przeminie. Piłat mówił o Nim: „oto Człowiek” i „oto Król wasz”, a my z Natanaelem wyznajemy: „Jezu, Ty jesteś Synem Bożym, Ty jesteś Królem Wszechświata!”.

Zmagamy się z dolegliwościami fizycznymi, psychicznymi i duchowy­mi. Wyczekujemy upragnionego dnia, w którym ktoś zdejmie z nas ciężar paraliżującej bezradności. Czujemy się samotni. Ból nie pozwala nam przeczuć bliskości Jezusa, który jako pierwszy pragnie naszego zdro­wia, a uzdrowienie uzależnia od naszej decyzji. Pyta nas, czy naprawdę chcemy wyzdrowieć.

Autor konferencji zaprasza do spotkania z Jezusem, który uzdrawia przy „sadzawce” Słowa.

Perspektywa nowej ziemi. Księga Jozuego - rekolekcje wygłoszone przez wybitnego biblistę ks. Waldemara Chrostowskiego. Bóg jest niezmiennie wierny złożonym obietnicom. Prowadzi konsekwentnie swój lud do Ziemi Obiecanej niezależnie od przeszkód, które napotyka.

Dom na skale - konferencje wygłoszone w Centrum Formacji Duchowej Salwatorianów przez ks. Joachima Stencla SDS. Sesja o solidnym budo­waniu domu życia w świetle Słowa.

Pragnienie trwałego domu wypisane jest w ludzkim sercu. Żyje w nas ostateczna tęsknota za domem Ojca. Jezus zapewnia: „W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie” (J 14, 2-3).

Dom na skale - konferencje wygłoszone w Centrum Formacji Duchowej Salwatorianów przez ks. Joachima Stencla SDS. Sesja o solidnym budo­waniu domu życia w świetle Słowa.

Pragnienie trwałego domu wypisane jest w ludzkim sercu. Żyje w nas ostateczna tęsknota za domem Ojca. Jezus zapewnia: „W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie” (J 14, 2-3).

W szkole lectio divina, wspólnie z o. Innocenzo Gargano, włoskim kamedułą mamy możliwość prze­modlenia własnego życia i powołania w świetle ewangelicznych perykop o Bożym Miłosierdziu. 

Rekolekcje ze Słowem Bożym na płytach CD: Modląc się historią Rut, być może odkryjemy na nowo wartość relacji, którymi Pan Bóg posługuje się w naszym życiu, aby nam objawić samego siebie. 

1 płyta w formacie MP3

Według jakiego „Zakonu” przeżywamy własne śluby: według prawa Ducha czy prawa litery? Wypełniamy je z powinności, z przyzwyczajenia czy z wewnętrznego prze­konania? Co znaczy przeżywać śluby według Ducha? Sesja dla przełożonych zakonów męskich i żeńskich oraz dla odpowiedzialnych za formację zakonną.

Według jakiego „Zakonu” przeżywamy własne śluby: według prawa Ducha czy prawa litery? Wypełniamy je z powinności, z przyzwyczajenia czy z wewnętrznego prze­konania? Co znaczy przeżywać śluby według Ducha? Sesja dla przełożonych zakonów męskich i żeńskich oraz dla odpowiedzialnych za formację zakonną.

Męka Chrystusa pokazuje sprawiedliwość „na miarę Boga”, głęboko inną od sprawiedliwości ludzkiej. Objawia „nadmiar” sprawiedliwości, bo grzechy ludzi zostają „wyrównane” ofiarą Boga-Człowieka. Bóg „czyni nas wewnętrznie sprawiedliwymi mocą swojego miło­sierdzia”

Męka Chrystusa pokazuje sprawiedliwość „na miarę Boga”, głęboko inną od sprawiedliwości ludzkiej. Objawia „nadmiar” sprawiedliwości, bo grzechy ludzi zostają „wyrównane” ofiarą Boga-Człowieka. Bóg „czyni nas wewnętrznie sprawiedliwymi mocą swojego miło­sierdzia”

Krew Sprawiedliwego, którą grzesząc przelewamy, obmywa „nas i dzieci nasze”, usprawiedliwia nas, jeśli tylko na to pozwolimy. Modląc się Męką Pańską wg św. Mateusza chcemy otworzyć się na tę „większą” sprawiedliwość.

Całkowity czas: 5 godz. 37 min. Ilość płyt: 1 Format: CD MP3

Chrześcijańska duchowość ma wiele wątków, które ukazuje jej niepowtarzalne bogactwo. Ich wspólnego mianownika można dopatrywać się w mowie pożegnalnej Jezusa zawartej w Ewangelii wg św. Jana. Tutaj odnajdujemy słowa: „To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem”, a także: „Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni Pan jego, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego”