Kierownictwo duchowe a uczucia niekochane - ks. Krzysztof Grzywocz (MP3)

Książka jest próbą zdefiniowania istoty kierownictwa duchowego i sposobów jego realizacji w świetle doświadczenia Kościoła i współczesnych nauk antropologicznych. Autor przedstawia najważniejsze etapy rozwoju kierownictwa duchowego w historii Kościoła, daje jego systematyczny wykład oraz konfrontuje z innymi działaniami służącymi rozeznawaniu i animacji duchowej. Omawia temat także od strony praktyki.

Sztuka kierownictwa duchowego ma formę poradnika i jest skierowana nie tylko do środowiska kościelnego, ale także do psychologów, psychiatrów, terapeutów oraz innych osób zajmujących się konsultacją i doradztwem. Książka może pomagać im w odróżnieniu problemów natury psychologicznej i psychiatrycznej od problemów natury moralnej i duchowej.

Pośród trosk, jakie niesie życie, i wyzwań, jakie stawia przed nami wiara, wielu szuka dziś indywidualnego kierownictwa duchowego i wsparcia w postępie na drodze do Boga. Książka Janet K. Ruffing RSM to doskonała pomoc zarówno dla kierowników duchowych, jak i osób korzystających z kierownictwa, które wyszły poza początkowy etap tej drogi.

Autor omawia duchowe przewodnictwo. Jaki winien być duchowy przewodnik? Na co zwracać uwagę? Czego się wystrzegać? - m.in. na te pytania próbuje odpowiedzieć. Swoją książkę kieruje przede wszystkim do tych, którzy zajmują się duszpasterstwem, jednak nie wyłącznie do księży czy zakonników. Jak bowiem pisze, "w pewnej mierze każdy chrześcijanin ma duszpasterskie zadania wobec swoich sióstr i braci."

Ten numer Zeszytów Formacji Duchowej podejmuje temat lęku, który jest powszechnym i fundamentalnym stanem kondycji ludzkiej. Dotyka on wielkich i małych, duchownych i świeckich. Nikogo nie pomija. Jest uczuciem, z którym współczesny człowiek nie potrafi sobie poradzić. Lęk paraliżuje, onieśmiela, nie pozwala działać, zniechęca do życia. Jak go przezwyciężyć? Czy można z nim żyć? Na te i podobne pytania odpowiada o. Mieczysław Kożuch SJ, kierownik duchowy i psycholog, który podejmuje ten newralgiczny temat nie tylko z pozycji znawcy ludzkiej psychiki, ale przede wszystkim z perspektywy wiary chrześcijańskiej. Nasz lęk, owszem, potrzebuje nieraz ludzkiej terapii, ale ostatecznie przewartościować może go jedynie Słowo Boże.

Nakład wyczerpany. Przepraszamy

Osobiste kierownictwo duchowe pozwala na coraz lepsze poznanie siebie, wskazuje sens i kierunek wzrostu duchowego i poszukiwania Boga, pomaga w dostosowaniu środków, tak, aby były spójne z indywidualnymi możliwościami, sugeruje priorytety. Książka Dotrzeć do portu przekazuje cenne wskazówki dotyczące sztuki kierowania duszami oparte na słowie Bożym, dokumentach Magisterium Kościoła oraz pismach osób świętych. 

Stosowanie tych wskazań wymaga niezmiernej wrażliwości, ponieważ każda dusza jest wyjątkowa i Duch Święty prowadzi ją niepowtarzalną drogą do portu świętości.

Tyle już napisano o cudownym exodusie narodu wybranego i jego charyzmatycznym przewodniku Mojżeszu, o jego drodze z ludem przez pustynię do Ziemi Obiecanej. Czy warto powtarzać się i rozważać temat na nowo? Przecież już wiemy: Mojżesz to dobry przywódca, idealny sędzia i administrator prawny, cudotwórca działający w imieniu i z polecenia Boga, jeden z najczęściej przywoływanych bohaterów biblijnych. Nowy Testament wymienia jego imię osiemdziesiąt razy!

Z okazji 15. rocznicy posługi Centrum Formacji Duchowej w Krakowie zorganizowało pięcio­dniową sesję, poświęconą praktyce lectio divina, w której od początku istnienia upatruje drogę duchowej wiosny Kościoła. Wykładowcami byli: kard. G. Ravasi, I. Gargano OSBCam, A.Cencini FdCC, ks. W.Chrostowski, ks. K. Grzywocz oraz CFD

W czasach, których zanika poczucie grzechu, zanika także potrzeba sakramentu pojednania. Człowiek pyta: "Z czego mam się spowiadać?" Równocześnie poszukuje u specjalistów porady w sprawach życia psychicznego i duchowego.

Rekolekcje przybliżają znaczenie i potrzebę praktyki sakramentu pojednania i kierownictwa duchowego

Sesję prowadzi ks. Krzysztof Grzywocz - teolog duchowości, kierownik duchowy, rekolekcjonista

Chrześcijańska duchowość ma wiele wątków, które ukazuje jej niepowtarzalne bogactwo. Ich wspólnego mianownika można dopatrywać się w mowie pożegnalnej Jezusa zawartej w Ewangelii wg św. Jana. Tutaj odnajdujemy słowa: „To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem”, a także: „Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni Pan jego, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego”

Kiedy świat mówi do nas, że „jesteśmy coś warci”, dotyka w nas jednej z najgłębszych potrzeb, ale kiedy stawia warunek „jeśli”, głęboko rani w nas tę potrzebę. Nieraz nie jesteśmy tego świadomi. Dlatego pozwalamy się ranić. Gonimy za tym, by świat nas dowartościował. Sądzimy, że musimy się rozprawić z mnóstwem podyktowanych nam „jeśli”: aby się liczyć, aby być cenionym, aby nie wypaść z gry. Tak bardzo ulegamy mnożącym się „jeśli”, że przestajemy żyć własnym życiem. Żyjemy na życzenie innych, w „gorsecie” ludzkich oczekiwań. Zgadzamy się być „tablicą” do zapisywania oczekiwań pod naszym adresem czy opinii o nas. I tak powoli ulegamy przekonaniu, że na wartość trzeba sobie zapracować, zasłużyć, a nawet ją kupić. Zapominamy o jednej z fundamentalnych i niezaprzeczalnych prawd o naszym życiu: że wartość po prostu się ma.

Postać duchowego ojca zarysowała się w pełni w pierwotnym środowisku monastycznym, w którym ważne miejsce zajmowali m.in. żyjący w V–VI w. święci mnisi: Barsanufiusz i Jan z Gazy.

Swoją działalnością wpisali się oni w życie monastyczne na terenie Palestyny, które od IV w. przeżywało tam rozkwit. Ich zadanie jako przewodników miało się opierać na głębokiej relacji z Bogiem i prowadzić podopiecznych do większej dyspozycyjności i otwartości na działanie Ducha Świętego.

Przez kilkanaście lat Barsanufiusz i Jan towarzyszyli duchowo swoim podopiecznym,pisząc do nich listy. Zapewne kierowali się przy tym pragnieniem życia w większym wyciszeniu, które nie będzie zakłócane rozmowami z innymi ludźmi. Choć wielu autorów nie zachęca do podejmowania kierownictwa duchowego w formie korespondencji, to są i tacy, którzy twierdzą, że towarzyszący za pomocą tekstów mogą swoje rady bardziej przemyśleć i przemodlić.

Święty Paweł pisał, że uczeń Chrystusa jest glinianym naczyniem (por. 2 Kor 4,7), którego wyjątkowość kryje się w tym, co ono w sobie zawiera.

W przypadku sakramentu święceń skarbem, który jest zdeponowany w sercu każdego prezbitera, jest powołanie wzmocnione mocą Bożej łaski.

Ksiądz Janusz Umerle w swoich rozważaniach koncentruje się na codziennym i praktycznym wymiarze życia kapłanów. Czytelnik nie znajdzie w nich nużących analiz dokumentów czy paragrafów, napotka natomiast na wiele cennych obserwacji i wskazówek związanych m.in. z zagadnieniem modlitwy, celibatu, relacji z parafianami, rolą teologii i psychologii w posłudze, jak również na refleksje o mistycznym wymiarze kapłaństwa.

Niniejsza księga pamiątkowa zawiera sześć z siedmiu konferencji prowadzonych przez ks. Krzysztofa w ramach weekendowych sesji w Centrum Formacji Duchowej w Krakowie. „W duchu i przyjaźni" jest właśnie szóstą dotąd niepublikowaną konferencją. Poza artykułami i wywiadami są to jedyne całościowe publikacje ks. Krzysztofa Grzywocza, jakie się ukazały.

Chcemy tą księgą zachęcić do ponownego przeżycia spotkań z ks. Krzysztofem. Otwierać ją i czytać, jakbyśmy siadali z nim do stołu, przy którym chce się być razem i od którego nie chce się odchodzić. Pobyć ze sobą i „smakować” spotkanie przyjaciół. Jeszcze raz spotkać się z nim w naszym krakowskim domu, w którym wspólnie przeżyliśmy twórcze i piękne dni.

Do rąk czytelników oddajemy książkę niezwykle interesującą, która jest ważnym głosem wśród nielicznych na rynku wydawniczym publikacji poświęconych ojcostwu.

Polecamy ją zarówno przyszłym ojcom i matkom, jak i tym którzy chcą zrozumieć wyzwania, przed którymi stali ich rodzice, a z którymi przychodzi się też mierzyć współczesnym małżonkom. \

Ponadto książkę dedykujemy dziecku, które każdy z nas nosi w sobie.

Prawdziwi ojcowie stwarzają raj tu i teraz. (…) Bóg Ojciec, stwarzając człowieka, umieścił go w raju (…). Prawdziwy ojciec to ten, który umieszcza dziecko w świecie, który jest piękny w jego oczach. Nie musi być piękny w oczach dziecka, ale musi mieć wartość dla ojca, bo właśnie w zachwycie ojca dziecko jest w stanie odkryć raj na ziemi. Dla ojca ziemia powinna być rajem – tu i teraz, nie wczoraj. (Ks. Krzysztof Grzywocz)

Budowanie macierzyństwa i ojcostwa to nie są prace prowadzone indywidualnie, to wspólny wysiłek obojga rodziców. Niemniej mężczyzna powinien budować swe ojcostwo w pocie czoła. Zakasawszy rękawy, musi odwalić kawał ciężkiej roboty. Na szczęście później satysfakcja jest kosmiczna, choć niestety często przychodzi dopiero wtedy, gdy wnuki wdrapują mu się na kolana i opowiadają dziadkowi, jakiego mają wspaniałego ojca. (Ks. Mirosław Maliński „Malina”)

Wierność łasce. Kierownictwo duchowe zaawansowanych jest referatem wygłoszonym w dniu skupienia duszpasterzy akademickich w Zakopanem 23 września 1962 r.

W tamtych latach duszpasterstwo akademickie było jedyną możliwą formacją pogłębiającą młodych katolików. Władze państwowe rozwiązały bowiem wszystkie istniejące dotychczas organizacje katolickie, takie jak Sodalicja Mariańska, Iuventus Christiana, Odrodzenie, Akcja Katolicka... Referat wygłoszony wówczas do duszpasterzy akademickich, jest dzisiaj aktualny dla wszystkich duszpasterzy grup i ruchów zaangażowanych chrześcijan.

Mamy nadzieję, że z tekstu o kierownictwie duchowym skorzystają nie tylko duszpasterze, ale wszystkie osoby zainteresowane własnym rozwojem duchowym.

„Poradnik duchowy” to praktyczny przewodnik po sztuce kierownictwa duchowego. Autor udziela w niej odpowiedzi na podstawowe pytania dotyczące towarzyszenia w sprawach życia wewnętrznego.

Czerpiąc z wieloletniego doświadczenia i tekstów mistrzów duchowych objaśnia na czym polega rozwój w dziedzinie życia z Bogiem.

Jednocześnie przedstawia zagrożenia i problemy z jakimi borykają się współcześni penitenci.

Publikacja jest pomocą zarówno dla kierowników, jak i penitentów.

Poczucie wartości to jedna z najgłębszych potrzeb ludzkiego życia. Za jej spełnieniem mocno tęsknimy. Jak rozwijać i wzmacniać świadomość własnej wartości i jak pomagać w tym innym? Rekolekcje dla pragnących korzystać z kierownictwa duchowego, dla wychowawców, nauczycieli, terapeutów i kierowników duchowych...

1 płyta CD - MP3, całkowity czas nagrania 05:33:08

Sesję prowadzi ks.Krzysztof Grzywocz - teolog duchowości, kierownik duchowy, rekolekcjonista

Pierwszą troską formacji chrześcijańskiej, niezależnie od ro­dza­­ju powołania, powinno być takie słuchanie Słowa, aby sta­ło się ono doświadczeniem osobistego spotkania z Bogiem, a także stopniowym poznawaniem własnego „ja” ukrytego w Słowie. Jak pomagać sobie i innym, aby Słowo wzrastało w osobie for­mo­wanej, a wraz z nim ona sama? Jak pomagać sobie i innym, aby w Słowie odkry­wać własną tożsamość i po­wo­ła­nie?

1 płyta CD (format MP3) , całkowity czas nagrania 4 godz. 48 min.

Sesję prowadzi o.Amedeo Cencini - kanosjanin, pedagog, psycholog, terapeuta, kierownik duchowy, wykładowca na Papieskim Uniwersytecie Salezjańskim i "Claretianum" w Rzymie

Człowiek jest obdarzony darem wolności. Każdemu z nas Pan Bóg dał wolność. Dar ten można wykorzystać dla większego zjednoczenia z Panem Bogiem i dla własnego rozwoju, ale można też go stracić. Aby cieszyć się życiem naturalnym i duchowym, mamy przed sobą wybór dojrzałej wolności albo zniewolenia przez grzech, własne słabości i leki. Rekolekcje podejmują temat wolności ludzkich wyborów. Odpowiadają na pytania: Co ogranicza naszą wolność przy dokonywaniu wyborów? Gdzie leżą te granice i od czego zależą?

6 płyt CD, całkowity czas nagrania04:29:10

Sesję prowadzi ks. Zdzisław Kroplewski, kapłan, psycholog i formator, autor publikacji  zakresu psychologii i komunikacji, aktualnie dziekan Wydziału teologicznego Uniwersytetu Szczecińskiego.