Milczenie. Doświadczenie ciszy Boga

Opierając się na własnym, bogatym doświadczeniu duchowym, Catherine Doherty oddziela milczenie od samotności, pokazując, że możliwe jest zachowanie wewnętrznej ciszy i równocześnie otwarcie drzwi dla wszystkich potrzebujących naszej pomocy. To książka pełna wizji, przez które autorka zaprasza czytelnika na niezwykłą pielgrzymkę - w głąb Bożego milczenia. Tam rozpada się nasze fałszywe "ja", a jego miejsce zajmuje dar oczekującego na nas Boga: mądrość.

Doświadczenie religijne - czym jest i skąd wypływa? Autor, założyciel ruchu Comunione e Liberazione, zachęca do głębokiej refleksji i dojrzałej pracy nad sobą, która pozwoli nam odzyskać pierwotny "zmysł religijny" – prawdziwego siebie, stworzonego na obraz i podobieństwo Boga.

Cisza nie jest pusta, nie jest chwilową przerwą. Ona napełnia Cię prawdą, którą potem możesz wypowiedzieć.

W ciszy rozumiemy siebie, czasami się jej lękamy, bo zazwyczaj mówi coś o nas, nie dba, czy nam się to spodoba. W świecie, który zachęca do odważnego wyrażania siebie, brakuje ciszy, a przecież w niej zaczyna się pojmować, dostrzegać myśl, kształtować osobowość. Cisza przychodzi i zawsze coś przynosi, jeżeli obnaża pustkę, to po to, by ją wypełnić. Nie zagłuszaj ciszy, nie pozbawiaj się jej piękna. Pozwól, by wyszeptała Ci prawdę.

Napisano już wiele książek o chrześcijańskiej praktyce kontemplacji, ta jednak – podobnie jak jej poprzedniczka "W krainę ciszy. Przewodnik po chrześcijańskiej praktyce kontemplacji" – ma w sobie coś szczególnego. Prostota "Głębi serca" uwypukla jedynie siłę jej przesłania i łączy teorię z praktyką w sposób, który pokazuje, że jej autor to autentyczny nauczyciel modlitwy i „doktor duszy”

Wzrok serca zawsze wpatruje się w Boga, bo to właśnie czyni głębia serca.

Modlitwa ciszy była częstą praktyką w czasach Mojżesza i Abrahama, Jana Chrzciciela i Jezusa oraz w czasach świętych pustelników i mistyków. W dzisiejszych czasach stała się luksusem, ponieważ hałas opanował cały świat.

Współczesny człowiek polubił ustawiczny szum, a co gorsza – uzależnił się od niego. Bez hałasu nie potrafi egzystować i bez niego odczuwa wewnętrzną pustkę. Tymczasem już prorok Izajasz przestrzegał że „w ciszy i ufności leży nasza siła” (Iz 30, 15) co oznacza, że w życiu codziennym jest ona niezbędna, aby usłyszeć głos Boga i otworzyć się na Jego Słowo.

Dzięki przyjaźni i zaufaniu, którymi już od dawna obdarza nas tak nam droga kartuzja, wielka i czysta, trafiły do nas te dwa teksty, które mamy w rękach.

Pierwszy, Wprowadzenie do życia wewnętrznego - wydaje się niemożliwe, by mówić jeszcze prostszym językiem o najwznioślejszych sprawach życia chrześcijańskiego. Jest na tych stronicach jakby ewangeliczna przejrzystość.

Drugi, to 10 krótkich „kazań” wygłoszono pomiędzy 1940 a 1943 rokiem, w strasznych latach wojny. Przedstawiamy je w porządku chronologicznym.

Są one niczym rajskie źródła bijące na pustyni tego świata.