Nadchodzi kres. Mistyczne wizje końca Świata - Wincenty Łaszewski

Na szczęście codzienne życie wcale nie musi kręcić się od rana do wieczora, w świątek, piątek i w niedzielę, jedynie wokół budowy autostrad, kursu franka szwajcarskiego, podwyżki cen benzyny, banków i wielkich emocji na stadionach piłkarskich.

Pan Jezus uczył: "Czuwajcie więc, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie!", a mimo to od zawsze starano się ustalić datę nadchodzącego końca świata: przełom wieków, grudzień 2012, 2060 rok. Co jednak na ten temat mówi Pismo Święte? Czy rzeczywiście jesteśmy w stanie przewidzieć, kiedy nastąpi koniec świata? Jak będzie wyglądał? Czy kataklizmy, których jesteśmy świadkami: huragany, trzęsienia ziemi, tsunami są oznakami zbliżającej się apokalipsy? Skonfrontujmy nasze wyobrażenia i domysły z tym, co pod natchnieniem Ducha Świętego przekazał wspólnotom chrześcijańskim Azji Mniejszej uwięziony na greckiej wyspie Patmos św. Jan Apostoł. Treść jego apokaliptycznych objawień została zawarta w jednej z ksiąg Biblii i powinna się stać jedyną wykładnią na ten temat dla każdego chrześcijanina.

Apokalipsa to Księga, której „wyrządzono krzywdę”, i to na różne sposoby. Z jednej strony uznano ją za księgę niedostępną, trudną, „nie do czytania” czy wręcz podejrzaną. Druga krzywda jest związana z jej tytułem: niemal każdy, kto słyszy słowo „apokalipsa” kojarzy je wyłącznie z kataklizmami, nieszczęściami. Tymczasem greckie apokalypsis znaczy „objawienie”; jest to rzeczownik pochodzący od czasownika apokalyptein ¬– „zdjąć zasłonę”. W tym przypadku chodzi o odsłonięcie nie tyle nieznanej przyszłości, ile raczej Bożego spojrzenia na historię, zwłaszcza teraźniejszość, w której żyjemy.

Przed wielu laty odebrałem telefon z Krakowa. Dzwoniła przełożona sióstr wizytek, by przedstawić mi zaskakującą prośbę. Dotyczyła „nowej wersji” Traktatu o prawdziwym nabożeństwie pióra św. Ludwika Grigniona de Montfort – książki, która rodzi świętych. Przełożona uważała, że dzieło Ludwika jest dla wielu zbyt trudne, bo i język niewspółczesny, i przykłady nieprzekonujące dzisiejszych ludzi. Prosiła, bym napisał „to samo, ale inaczej”.

Oczywiście, że moja odpowiedź była negatywna: „Siostro, żeby coś takiego napisać, trzeba być świętym!”.

Skąd wzięła się najpopularniejsza modlitwa katolicyzmu, skąd liczba jej tajemnic? Jak to możliwe, że prosta modlitwa pustelników zauroczyła doktorów Kościoła?

Dlaczego dominikanie przedstawiali różaniec jako maryjną świątynię z piętnastoma tajemnicami jako ołtarzami, przed którymi błaga się o wstawiennictwo u Boga, a jezuici potraktowali różaniec jak „salę ćwiczeń” duchowych?

Europa tworzy jeden organizm polityczny, rządzony przez parlament europejski i prezydenta zjednoczonego kontynentu. Do rywalizacji stają imperium amerykańskie i mocarstwo azjatyckie. O losach społeczeństw decyduje politycznie poprawna ideologia zwana humanitaryzmem, konsekwentnie wyrzucająca chrześcijaństwo z przestrzeni publicznej. Katolicy stają się zanikającą mniejszością. Eutanazję zalegalizowano jako wybór dla każdego, kto chce „odejść z godnością”. Islam zagraża Staremu Kontynentowi. Wykluwa się Nowy Porządek Świata.

Brzmi znajomo, prawda? Tyle, że powieść została napisana ponad 100 lat temu. W roku 1907. Ojciec Święty Franciszek, wracając do Rzymu z pielgrzymki na Filipiny w styczniu 2015 roku, powiedział: „Jest taka książka, przepraszam, że robię reklamę, została napisana w 1907 roku w Londynie….Nosi tytuł „Władca świata”, a autorem jest Robert Hugh Benson. I chociaż została napisana w 1907 roku, to warto ją przeczytać, a czytając ją dobrze zrozumiecie, co mam na myśli mówiąc o kolonizacji ideologicznej“.