Ojcze nasz - źródło modlitwy - O. Jan Andrzej Kłoczowski OP

Niezwykłe, przeniknięte pasją, głęboką wiarą, ale i subtelnym humorem rozważania na temat modlitwy „Ojcze nasz”, autorstwa zakochanego w Bogu hiszpańskiego księdza. 

Mają one ten sam klimat, co wygłoszone w Tulebras w Hiszpanii dwa tygodnie później, wydane potem pod tytułem W drodze na szczyt. Oba cykle rozważań, odzwierciedlając ten sam moment w biografii autora, zdają się tworzyć jedną, spójną całość myślową.

Niniejszy tomik, zawierający rozszerzony komentarz do Modlitwy Pańskiej, jest zapisem rekolekcji, które kardynał Charles Journet wygłosił do świeckich słuchaczy. Tekst ma charakter doktrynalny i duchowy, doktryna jest bowiem koniecznym fundamentem życia duchowego. Kardynał Journet nie tylko studiował doktrynę wiary, ale także żył nią intensywnie; był też wrażliwy na piękno i dzięki temu umiał znaleźć odpowiedni obraz, który pomagał słuchaczom zrozumieć to, o czym mówił.
W swoim nauczaniu czerpał ze szkoły wielkich autorów duchowości; najczęściej cytowani  są Katarzyna ze Sieny, Jan od Krzyża, Maria od Wcielenia. 

Zaproponowany przez autora komentarz do Modlitwy Pańskiej otwiera na Bożą miłość i Boże przebaczenie. Ojcze nasz to modlitwa wielu tęsknot: tęsknoty Ojca za dziećmi, dzieci za bliskością Ojca, tęsknoty w stanie grzechu i podczas ciemnej nocy wiary.

Modlitwa ciała — oto propozycja niniejszej książki. Naszym mistrzem na tej drodze będzie Jezus Chrystus i Jego Duch. Towarzyszem — uczeń — święty Dominik, a metodą pedagogiczną — jego dziewięć sposobów modlitwy. Bardzo ważnym elementem tej drogi będzie ciało w całej jego fizycznej i duchowej złożoności, ponieważ „ludzkie ciało jest w najwyższym stopniu symboliczne. Mieści ono w sobie duchową rzeczywistość, którą człowiek wyraża w sposób naturalny poprzez postawy, gesty, mimikę twarzy”

Powstanie tej książki zostało zainspirowane przez osobę francuskiego karmelity bosego o. Marii Eugeniusza od Dzieciątka Jezus (Henryka Grialou), jego pisma, z których obszerne cytaty stanowią osnowę rozważań, a przede wszystkim przez jego dzieło – instytut świecki Notre-Dame de Vie.

O. Maria Eugeniusz zauważył u wielu świeckich głębokie pragnienie życia w obecności Boga i wskazał im modlitwę jako drogę przez świat ku świętości i drogę życia Boga w nas.

Punktem wyjścia jest stwierdzenie faktu, że modlitwa jest darem Boga dla człowieka, a nie tylko owocem ludzkich wysiłków. Wzywają one czytelnika: … mimo, że jesteśmy wolni, aby dawać, doświadczamy pokusy ucieczki przed darem… nie czekajmy, aż staniemy się godni Boga, aby zbliżyć się do Niego lub wzywać go na pomoc; nie czekajmy, aż będziemy umieli się modlić, aby się modlić.