Pawłowy zakład. Myśli dla głoszących Ewangelię - Franco Brovelli

Medytacje i modlitwy dla kapłanów i osób konsekrowanych.

„Wiara rzeczywiście zmienia wszystko; jeśli przemienia życie człowieka, to życie takie jest nowe, pełne radości. Kto wierzy, nigdy nie jest smutny, bo wiara odsłania przed nim horyzonty nadziei. Odsłania Boga obecnego i działającego w świecie (…). Ożywiana i ubogacana wiara zgina kolana do modlitwy, daje nowe oczy, pobudza serce, uruchamia ręce do służby, choć nie tylko rękami służymy. Ważne to jest dla księdza, osoby konsekrowanej i dla świeckich”.
Tak pisze we wstępie do swej kolejnej książki ks. T. Rusiecki.

Jakość naszego życia i posługiwania zależy od tego, komu w życiu pozwalamy się prowadzić. Czy jesteśmy tego świadomi czy nie, zawsze ktoś lub coś ma wpływ na nasze życie, myślenie i decyzje. Ważne jest zatem, aby znać prawdę o nas samych. Świat ma swoje myślenie i propozycje, przez które chce kierować umysłami i sercami ludzi, także wierzących. Zna też sposoby skutecznego wpływania na człowieka, aby go sobie podporządkować nawet wbrew Bogu. Żyjąc w takim świecie, trzeba pozwolić się prowadzić Bogu. 

Nie jest łatwo wyrazić prawdę o Bogu w pojęciach estetycznych tak, by zachwycić pięknem Ewangelii Jezusa Chrystusa i pociągnąć za nią wielu słuchaczy. To trudne zadanie i wymaga wielu umiejętności. Na niektóre z nich zwraca uwagę, przybliża je i pogłębia ks. prof. Kazimierz Panuś, wieloletni wykładowca homiletyki w Papieskiej Akademii Teologicznej.

Przypomina on wagę słowa, omawia gatunki homiletyczne i ich cechy, uczy przemawiania skutecznego. Autor uwrażliwia na to, by kazanie było obrazowe i w miarę krótkie.

Bóg daje nam tyle światła, ile potrzeba, aby uwierzyć, i dopuszcza tyle mroku, ile go potrzeba dla naszej wolności.
kard. C. M. Martini

Kardynał Martini zaprasza, szczególnie księży i osoby konsekrowane, do refleksji nad przebytą drogą powołania. Inspiracji dostarcza głównie życie św. Piotra. Jak w zwierciadle można w nim dostrzec własne chwile, w których moc Ducha pomagała podjąć powierzane zadanie.

Myśli o wolności, władzy i wspólnocie - ks. Józef Tischner

„Postawmy sobie bardzo proste pytanie: czy były w naszym życiu takie chwile, w których czuliśmy się naprawdę wolnymi istotami, ludźmi wolnymi? Czy były takie chwile, w których wiedzieliśmy, że mamy wokół siebie jakąś przestrzeń wolności, której zagospodarowanie wyłącznie od nas zależy? Co więcej, zadajmy sobie jeszcze drugie pytanie: czy takie chwile wolności były dla nas radością, czy były dla nas ciężarem? (…)"