Zmysły i wrażliwość duchowa - Amadeo Cencini (6 płyt CD)

„Prawdopodobnie Bóg nie istnieje, więc przestań się martwić i ciesz się życiem” (R. Dawkins): jest to stare przekonanie, zgodnie z którym radość i wiara w Boga nie mogą ze sobą współistnieć; jest tylko albo jedno, albo drugie. To przekonanie zakłada kolejne: wyobrażenie Boga zbyt poważnego, którego katecheza nie może zmienić. Smutek wielu chrześcijan nadal je umacnia.

Pierwszą troską formacji chrześcijańskiej, niezależnie od ro­dza­­ju powołania, powinno być takie słuchanie Słowa, aby sta­ło się ono doświadczeniem osobistego spotkania z Bogiem, a także stopniowym poznawaniem własnego „ja” ukrytego w Słowie. Jak pomagać sobie i innym, aby Słowo wzrastało w osobie for­mo­wanej, a wraz z nim ona sama? Jak pomagać sobie i innym, aby w Słowie odkry­wać własną tożsamość i po­wo­ła­nie?

1 płyta CD (format MP3) , całkowity czas nagrania 4 godz. 48 min.

Sesję prowadzi o.Amedeo Cencini - kanosjanin, pedagog, psycholog, terapeuta, kierownik duchowy, wykładowca na Papieskim Uniwersytecie Salezjańskim i "Claretianum" w Rzymie

Odkąd straszliwa zbrodnia dokonana na Golgocie, najbardziej absurdalna w historii, stała się narzędziem zbawienia, odtąd każda ludzka sytuacja, również ta najbardziej absurdalna i przeklęta, należąca do niepodlegającej zmianom przeszłości, może być napełniona miłością, może zyskać sens i motywację, może być wspominana przez pamięć zdolną nadać nową wartość zranionej historii. 

Misją nie jest tylko Afryka czy Bangladesz albo jakieś umiłowanie przygody czy charakter lubiący nowości. Nie są to też dalekie lądy lub surowe życie, odwaga i ryzyko związane z podstawową ewangelizacją, niezważanie na niebezpieczeństwa i świadomość możliwości męczeństwa…  Misją jest to wszystko razem i jeszcze dużo więcej!

Zeszyty Formacji Duchowej nr 72 - Zranienia miejscem dojrzewania - Amadeo Cencini

Rany są część prawdy o nas samych. Wszyscy nosimy w sobie pęknięcie – ślad po grzechu pierworodnym. Nie zawsze dobrze sobie z nimi radzimy. Nie potrafimy się nimi właściwie zająć. Czasami ukrywamy je, ponieważ przypominają nam o naszej kruchości. Zamiast poddać je leczeniu, ukrywamy je pod śnieżnobiałym bandażem. Jednak rana, która nie jest leczona, zaczyna ropieć.

Nigdy nie jesteś daleko od Boga, choćbyś nawet tego chciał. A jeśli odszedłbyś bardzo daleko, to Twoje własne zmysły nieustannie wzywają Cię do nawrócenia. Zauważyłeś to?

One, tęskniąc do czystości doznań nie kłamią, Ukazują bez ustanku „wiele dobrych czynów pochodzących od Ojca” a zawartych w ludzkim ciele i w doczesnym materialnym świecie.