Żyć to modlić się. Wprowadzenie do duchowości karmelitańskiej - Elizabeth Ruth Obbard OCD

Książka jest zaproszeniem do adoracji Pana poprzez modlitwę wewnętrzną, opartą na doświadczeniach doktorów Kościoła: św. Teresy od Jezusa, i św. Teresy od Dzieciątka Jezus.

Autor umieścił w niej praktyczne wskazówki jak się modlić.

Dzięki lekturze dowiesz się jak odkryć Boga w ciszy własnego serca.

Chciałabym Ci powiedzieć tysiączne rzeczy, które rozumiem, stojąc na progu wieczności – napisała św. Teresa od Dzieciątka Jezus w liście z 9 czerwca 1897 r. do swego duchowego brata ks. Belliere. Dziś jesteśmy przekonani, że i nam św. Teresa pragnie przekazać coś ze skarbca swego doświadczenia, swoich pragnień i myśli. Pozwala czerpać z mądrości i światła, które jej udzielone i do nas dociera.

Cechą charakterystyczną  u świętej Teresy od Dzieciątka Jezus jest stwierdzenie, że modlitwa jest miłością, wiarą, nadzieją, dziecięcym oddaniem, ufnością małych…

Unika ona zwyczajowych rozróżnień, ukazując całościową wizję modlitwy. Woli mówić o tym, że istota modlitwy wyraża się w konkretnych formach zamiast podkreślać nazbyt usilnie same formy modlitwy. Wynika to z obawy, że zbytnie skupienie uwagi na tych konkretnych formach może odciągnąć od istoty modlitwy i w jakiś sposób oddalić człowieka od modlitwy.

„Dla mnie modlitwa to poryw serca, to proste spojrzenie rzucone ku Niebu, to okrzyk wdzięczności i miłości, tak wśród cierpienia  jak i wśród radości, słowem: to coś wielkiego, nadprzyrodzonego, co rozszerza mi duszę i łączy mnie z Jezusem”

"Dla Boga nie ma nic niemożliwego" Łk 1,37

Jak często prosimy Boga o rzeczy niemożliwe? Czy nie ograniczamy Bożej wszechmocy źle rozumianą pokorą, a może najzwyczajniej nie wierzymy w to, że Bóg może i chce odpowiedzieć na nasze najgłębsze pragnienia? Z takimi postawami konfrontuje się bestsellerowa książka Marka Battersona Kręgi modlitwy.

Rozważania Ewangelii na każdy dzień. Okres Wielkiego Postu i Wielkanocy.

Szukać Jego towarzystwa – czyli propo­nowana w niniejszym zbiorze rozważań karmelitań­ska lectio divina – to pragnienie dzielenia się Sło­wem; to zaproszenie do wspólnej Drogi w blis­kości Słowa. 

Karmelitanka bosa każdego dnia otwiera Pismo Święte, aby spotkać Tego, który nadaje sens życiu przeżywanemu w obrębie klauzury. W ograniczonej przestrzeni otwierają się przed nią szerokie horyzonty Bożego Słowa.