Anselm Grün

Zagadnienie właściwych relacji z bliźnimi jest bardzo ważne dla każdego człowieka, niezależnie od tego jaką drogę życiową wybrał.

Wszyscy spotykamy na swojej drodze różnych ludzi. Każdy ma w swoim życiu spotkania udane i nieudane. Spotyka przyjaciół, ludzi obojętnych, ale także i wrogów.

Jak żyć, aby w labiryncie różnorakich ludzkich odniesień samemu nie zagubić własnej osobowej tożsamości, nie zejść do poziomu wzajemnych pretensji i niechęci czy wręcz wrogości?

Jak żyć, by wobec wszystkich być człowiekiem i w innych budzić człowieczeństwo, abyśmy wzajemnie byli dla siebie osobami i braćmi?

Milczenie jako odpowiedź na ciszę i obe­cny w niej głos Boga jest sztuką i największą mądrością duchową człowieka. 

Tej mą­dro­ści trzeba się uczyć. Są bowiem różne ro­dzaje milczenia. Nie wszystkie budują i pro­­wadzą do Boga.

Milczenie było funda­men­tem życia mnichów od samych początków aż do dzisiaj.

Dlatego można się od nich bardzo dużo nauczyć.

Trzeba niemałej odwagi, by poruszyć temat postu, temat z pozoru dziś tak niemodny na tle złagodzonej praktyki postnej Kościoła. Autorowi naszemu jednak powiodło się to ryzykowne przedsięwzięcie. Daje bowiem czytelnikowi uzasadnienie wielorakiej praktyki postu przez to, że zgodnie z tradycją mniszą zaczyna od argumentów biblijnych, potem cytuje wypowiedzi Ojców Kościoła i pisma dawnych mnichów.

Zaskakująca, inspirująca, prosta – mała książeczka o wielkich życiowych pytaniach.

Właściwie – czy moje życie jest dobre? Za czym gonię? Kim tak naprawdę chcę być? Anselm Grün nie daje wskazówek, a raczej płynące z serca sugestie: głębiej zakorzenić się w codzienności, dobrze układać swoje relacje, znaleźć własną miarę – a potem żyć pełnią serca. I to czyni nas szczęśliwymi, radosnymi.

Wiele osób obawia się dziś samotności i nieustannie poszukuje towarzystwa innych. A przecież samotność może się stać błogosławieństwem. Bez niej nie ma właściwej relacji z Bogiem; nie jest też możliwe dogłębne poznanie samego siebie. Anselm Grün w swojej nowej książce ukazuje sztukę bycia samemu w wielu różnorodnych aspektach: jak znaleźć własne „ja”; jak odkryć ciszę w rytmie życia; jak sprawić, by dusza i ciało miały się dobrze; jak uwolnić się od oczekiwań innych ludzi i zewnętrznych okoliczności; jak rozpoznać wewnętrzny związek między poznaniem samego siebie a relacją z Bogiem.