Błogosławiony kardynał Stefan Wyszyński

Przygotowując się do beatyfikacji kardynała Stefana Wyszyńskiego, chcemy w czasie nabożeństw majowych odświeżyć w sobie pamięć o nim i jego duchowości maryjnej.

Soli Deo – to zawołanie biskupie Prymasa. Samemu Bogu – chciał służyć, dla samego Boga żyć, od samego Boga czerpać siłę, nadzieję, miłosierdzie, miłość. Później do tego zawołania dodał Per Mariam – przez Maryję, co wskazuje na ogromny kult maryjny w jego życiu.

Wiara jest zatem kluczem do zrozumienia wielkości Prymasa Tysiąclecia. Chcemy się tej wierze przyjrzeć w czasie spotkań na nabożeństwach majowych

Arcybiskup Marek Jędraszewski w swojej najnowszej książce Sprawa Chrystusowa trwa. Droga Krzyżowa z kardynałem Stefanem Wyszyńskim zaprasza do rozważań Męki Chrystus wsłuchując się w głos Prymasa Tysiąclecia.

„Dziś «erygowałem» sobie Drogę Krzyżową, pisząc na ścianie, ołówkiem, nazwy stacji Męki Pańskiej i oznaczając je krzyżykiem. Resztę – Ecclesia supplet [«uzupełnia Kościół»]”.

Kard. Stefan Wyszyński, 4 października 1953 r.

Droga Krzyżowa Chrystusa pozwala nam zrozumieć te wszystkie bardzo trudne, a niekiedy wprost bolesne chwile, utrwalone w Zapiskach więziennych, które stały się udziałem Księdza Kardynała między 25 września 1953 roku, kiedy został on aresztowany przez funkcjonariuszy UB, a 28 października 1956 roku, kiedy skończył się dla niego czas uwięzienia.

CHCIAŁ BYĆ KRÓLEM? A skąd! Chciał być księdzem. Ale najpierw bawił się w księdza. Raz nawet wyspowiadał kolegów w prawdziwym konfesjonale. Innym znowu razem urządził procesję z baldachimem i sypaniem kwiatków.

PRZESIADYWAŁ W KORONIE, owszem, ale… rosnącego na podwórku kasztanowca. A kiedy już wyrósł z tych zabaw, zapisał się do seminarium i został najpierw księdzem, potem biskupem, jeszcze potem arcybiskupem i kardynałem.

BYŁ PRYMASEM POLSKI. A ludzie tak go kochali, że gdyby tylko mogli, obwołaliby go królem Polski. NAZYWAŁ SIĘ STEFAN WYSZYŃSKI. I ta książka jest właśnie o nim.

W doniosłym, aktualnym i ciekawym temacie zaangażowania chrześcijan w życie społeczne spotykają się trzy wielkie płaszczyzny: doktryna chrześcijańska, życie społeczne i faktyczna praxis.

Nauczanie kard. Wyszyńskiego było w tej dziedzinie bardzo kompetentne. Jako Prymas sprawował w pewnym sensie funkcję Głowy Kościoła polskiego i z tej wysokiej pozycji widział całą problematykę: Kościół i życie publiczne. W rezultacie był nie tylko kanonistą, ale także socjologiem, etykiem społecznym, teologiem rzeczywistości ziemskich,a wreszcie wielkim praktykiem i duszpasterzem Polski.