Błogosławiony kardynał Stefan Wyszyński

To jedyna książka - relacja naocznego świadka- ukazujące pełne dramatyzmu ostatnie dni Prymasa, a niezwykła praca jest wyrazem hołdu dla świętości Wielkiego Prymasa Tysiąclecia.

Wydanie z okazji beatyfikacji kardynała Wyszyńskiego.

Książka ks. prałata Bronisława Piaseckiego – sekretarza Prymasa Wyszyńskiego -poświęcona jest ostatniemu okresowi życia i pracy Stefana Kardynała Wyszyńskiego. Relacje autora rozpoczynają się od 1 marca 1981 – jest to czas rozwinięcia już pierwszych oznak ciężkiej choroby.

Zbiór tekstów o życiu Sługi Bożego Stefana Kardynała Wyszyńskiego. rozpoczynają świadectwa krewnych Kardynała, którzy wspominają jego lata dziecięce i dom rodzinny.

Dalsze stronice wypełniają wypowiedzi kolegów z lat szkolnych i seminarium duchownego oraz osób, które spotkały się z ks. Wyszyńskim w czasie okupacji i w okresie jego biskupstwa w Lublinie.

Na końcu przeczytamy wspomnienia o ostatnich 32 latach życia i posługi na Stolicy Prymasowskiej w Warszawie oraz w Gnieźnie.

Wszystkie teksty są autoryzowane i stanowią autentyczne świadectwo o życiu Sługi Bożego kard. Stefana Wyszyńskiego.

Marek Zając wspólnie z jednym z najbliższych współpracowników Prymasa Wyszyńskiego, ks. Bronisławem Piaseckim, wydobywa na światło dzienne mało znane oblicze kardynała Stefana Wyszyńskiego.

Poznajemy osobisty charakter kapłaństwa Prymasa Wyszyńskiego, jego szczególną zaangażowanie w sprawy społeczne i odważne głoszenie wartości chrześcijańskich.

Autorzy bardzo trafnie ukazali, że mężczyzna prawdziwego szacunku do kobiet może nauczyć się jedynie dzięki bliskiej więzi z Maryją, której kardynał Wyszyński pozostał wierny przez całe życie. Jego zasadniczą misją, jak ukazuje ks. Piasecki, było wypełnienie apostolatu Chrystusowego i duszpasterska służba swoim wiernym.

Stoczek Klasztorny – drugie z kolei miejsce uwięzienia Prymasa Stefana Wyszyńskiego. Spędził tu blisko rok w towarzystwie przydzielonego mu księdza kapelana i siostry zakonnej. Właśnie tu, w zimnych murach starego klasztoru, 8 grudnia 1953 roku, złożył akt oddania się w niewolę Maryi.

Poruszająca opowieść przeplatana osobistymi zapiskami Prymasa i raportami ks. Skorodeckiego, towarzysza niedoli, i zarazem, jak wskazują poszlaki,  TW o pseudonimie „Krystyna”.

Historia długich miesięcy odosobnienia człowieka, który z wielką godnością i pokorą przyjmował każde upokorzenie, dając nieustanne świadectwo wiary i prawdy.