Piękno naszych świątyń potrzebuje ożywiającego światła muzyki. Potrzebujemy go także my sami, w myśl słów Psalmisty: "Pieśń pochwalna oddaje mi cześć i to jest droga, na której pragnę ukazać Boskie zbawienie" (por. Ps 50, 23). Witaj Maryjo to druga, po Pieśni o nadziei, płyta autorska o. Dawida Kusza OP.

Kiedy przed kilkunastoma laty, dzięki inicjatywie kilku braci, zaczęły pojawiać się w bazylice krakowskich dominikanów w liturgii Triduum Paschalnego nowe formy śpiewu, wierni zajmowali zaledwie prezbiterium. Pierwsze kroki, którym towarzyszyły niemałe obawy, wywołały duże poruszenie i spotkały się na ogół z entuzjastycznym przyjęciem, tak wśród wiernych jak i wśród braci, wcześniej nieraz niechętnym owym nowościom. Rzeczywiście było to tchnienie czegoś nowego, świeżego.

Produkt wycofany z oferty.

Płyta układa się w swego rodzaju "mszę o Zmartwychwstaniu" - obok pieśni wielkanocnych i śpiewów uwielbienia, charakterystycznych dla tego okresu liturgicznego. Na płycie prezentujemy "Alexander Messe" autorstwa dwóch dominikanów: Jacka Gałuszki oraz Mirosława Pilśniaka, pierwszą Mszę, która powstała przy naszej Bazylice, inspirowaną twórczością Andre Gouzesa oraz muzyką prawosławną.

"Pieśń o nadziei" składa się z kompozycji na chór czterogłosowy z towarzyszeniem kwintetu smyczkowego, fletu, oboju oraz pozytywu. Spośród zamieszczonych na płycie utworów tylko dwa są aranżacjami tradycyjnych melodii, pozostałe to oryginalne kompozycje Autora. Wśród nich Gwiazdo morza głębokiego, Duch Pański nade mną, Zbudź się o śpiący zasługują na szczególną uwagę.

Drugim spotkaniem z niewidzialną Osobą Boga jest sakrament Bierzmowania. Duch Święty przychodzi i zamieszkuje w sercu dojrzałego ucznia Jezusa. Wydaje się, że dla wielu chrześcijan to wydarzenie nic nie oznacza. Pesymiści określają je „pożegnaniem z Kościołem”. Co wydarzyło się w momencie udzielania nam tego sakramentu? Jakie dary otrzymałem od Ducha Świętego? Jak otworzyć się na obecność tego Pocieszyciela w swoim życiu? Uczestnicy sesji nie tylko zatrzymali się nad treściami teologicznymi, ale również weszli w doświadczenie wiary. Modlili się o nowe przyjście Ducha Świętego.

Czytając Dzieje Apostolskie kontemplujemy Ducha Świętego objawiającego się poprzez swoje działanie w Kościele pierwotnym. Patrzymy, jak Kościół wprowadza w praktykę pożegnalne słowa Jezusa: „Będziecie moimi świadkami” i dzięki temu wzrasta docie­ra­jąc „na krańce świata”. Odkrywamy, że to wszystko dzieje się pod wpływem obiecanego im Ducha Świętego, czyli Tego, który uzbraja ich mocą z wysoka.

Liturgiczna muzyka chrześcijan sięga korzeniami dnia ustanowienia Eucharystii, w którym, przed wyjściem z Wieczernika, nasz Pan wraz z Apostołami wspólnie zaśpiewali hymn. Od tamtego czasu śpiew liturgiczny rozwijał się przez wieki aż do dnia dzisiejszego. Kanon - wzorzec utrwalony w tradycji - porządkował zmiany i określał właściwą formę muzyki włączonej w celebrację. Najważniejszym spośród śpiewaków, którzy sprawują Eucharystię, jest sam celebrans. Jego pieśń jest pierwowzorem wszelkiego śpiewu liturgicznego. Z tej muzyki wyrasta indywidualny, zdobny i ekstatyczny śpiew kantora, który prowadzi modlące się zgromadzenie.

Produkt czasowo niedostępny.