Dla ministrantów

W pierwszej kolejności książka „Słowo Twoje, mój głos” powstała by stać się podstawowym narzędziem dla osób odpowiedzialnych za formację ministrantów i lektorów.

Zachęca również samych czytających do twórczego wysiłku, aby swoją posługę pełnili jak najlepiej.

Pozycja może być interesująca także dla osób, które nie mają formalnego statusu lektora, lecz poproszonych o czytanie na liturgii okazjonalnie lub także tych, którzy chcą zastanowić się nad takim elementem Mszy św. jak liturgia słowa.

Witold Sadowski przejrzystym i zrozumiałym językiem wyjaśnia, jak czytać Słowo Boże, oraz proponuje ćwiczenia do samodzielnego treningu czytelników.

Oto historia życia kard. Stefana Wyszyńskiego, którego Polacy nazwali Prymasem Tysiąclecia. To on w najczarniejszej historii powojennej Polski odważnie przeciwstawił się zawładnięciu Kościoła przez zbrodniczy system komunistyczny.

Zaryzykował własną wolność, zaryzykował życie i mimo uwięzienia nie poszedł na żadne kompromisy, nie ugiął się, ale swoją postawą podtrzymywał naród w trwaniu przy Chrystusie.

Oto historia o tym, jak ze zwykłego chłopca wyrósł duchowy przywódca narodu, którego wielkość potwierdza się nawet po jego śmierci i owocuje drogą ku beatyfikacji.

Bogata treść, oparta na oficjalnych wskazaniach Kościoła, konkretne rady i wskazówki, precyzyjnie przygotowane zdjęcia, pozwalające wyraźnie zobaczyć działania liturgiczne, są bez wątpienia wielkim walorem tego kompendium.

Ojciec Święty Benedykt XVI naucza, że „Najlepszym i najskuteczniejszym duszpasterstwem jest piękna liturgia Kościoła”.

Dbałość o jej piękno wymaga wiele troski i trudu. Jednak owoce dobrze przygotowanej i przeżytej liturgii są ogromne. Głównym celem tego kompendium jest przygotowanie odpowiedniej pomocy dla duszpasterzy w formowaniu służby liturgicznej.

Ojciec Święty Benedykt XVI naucza, że „Najlepszym i najskuteczniejszym duszpasterstwem jest piękna liturgia Kościoła”.

Drugi tom „Kompendium ceremoniarza” poświęcony jest w całości posłudze liturgicznej podczas okresu Wielkiego Tygodnia.

Ten szczytowy moment roku liturgicznego domaga się przecież wielkiej dbałości, a od strony celebracji jest wyjątkowo bogaty w znaki i akcje liturgiczne. Z pewnością zalecenia te staną się nieocenioną pomocą dla duszpasterzy przygotowujących liturgię Wielkiego Tygodnia w kościołach parafialnych oraz dla osób pełniących funkcję ceremoniarza w ramach Liturgicznej Służby Ołtarza.

Obrzędy ustanowienia lektorów i akolitów oraz przyjęcia kandydatów do diakonatu i prezbiteratu.

Podtytuł: Pontyfikał Rzymski odnowiony zgodnie z postanowieniem Świętego Soboru Powszechnego Watykańskiego II wydany z upoważnienia papieża Pawła VI

Komiks "Nieustraszony Święty Tasycjusz – Patron Ministrantów" – to wspaniała propozycja wydawnicza dla dzieci i młodzieży, a w szczególności do służby liturgicznej. Książeczka została wydana pod honorowym patronatem Duszpasterstwa Ministrantów Archidiecezji Katowickiej.

Wszystko, co wiemy o św. Tarsycjuszu, pochodzi z inskrypcji papieża Damazego, który przewodził chrześcijańskiej gminie w Rzymie, najpóźniej 100 lat po męczeńskiej śmierci Tarsycjusza. Święty wolał umrzeć z rąk pogańskiej rozzłoszczonej gawiedzi, niż oddać im niesiony przez siebie pod płaszczem Najświętszy Sakrament.

Kroczenie wyznaczoną przez Chrystusa drogą życia polega między innymi na kierowaniu się troską o coraz dokładniejsze rozumienie przeżywanej liturgii. Uczestniczyć w niej świadomie znaczy znać dokonywane misteria, a brać w nich czynny udział to przeżywać je jako osobiste spotkanie z Chrystusem. Podążanie drogą wskazaną na kartach tej książki z pewnością pozwoli obronić się przed takimi pokusami, jak uleganie rutynie w przeżywaniu Mszy św., czy pojmowanie liturgii jako przypadkowego zbioru bardziej lub mniej pobożnych czynności.

Autor zachęca nas przede wszystkim do posłuszeństwa największemu autorytetowi, jakim jest Kościół, który niezmiennie od Soboru Watykańskiego II promuje liturgię jako źródło i szczyt chrześcijańskiego życia. Wzywa do poznawania i dojrzałego uczestnictwa w misterium zbawienia, gdyż wielu ochrzczonych żyje tak, jakby Chrystus nie istniał; powtarza się gesty i znaki związane z wiarą, zwłaszcza w praktykach religijnych, ale nie odpowiada im rzeczywista akceptacja treści wiary i przylgnięcie do Osoby Jezusa. Kroczenie wyznaczoną przez Chrystusa drogą życia polega między innymi na kierowaniu się troską o coraz dokładniejsze rozumienie przeżywanej liturgii.