Komentarze do Pisma św.

Modlitwa Ewangelią na każdy dzień jest praktyczną pomocą do codziennej modlitwy Słowem Bożym przeznaczoną dla wszystkich niezależnie od ich przygotowania biblijnego.

Autor skupia się na wydobywaniu sensu duchowego czytań. Często odwołuje się do wyobraźni czytelnika, aby zaangażował w modlitwie swoje zmysły i stał się nie tylko obserwatorem, ale także uczestnikiem ewangelicznych wydarzeń.

Zbiór psalmów stał się uprzywilejowanym tekstem mesjańskiej i liturgicznej modlitwy chrześcijaństwa. XVIII-wieczny komentator, Antoine Calmet, porównał Psałterz do barwnego gobelinu o wyraźnie zarysowanych i wyznaczonych obszarach, które nazwano później „gatunkami literackimi”. W postaci hymnów, które o nic nie prosząc, wysławiają jedynie Boga „z powodu Jego wielkiej chwały”, psalmy przeplatają się często z okrzykiem skargi, bólu, rozdarcia wewnętrznego.

Aby poznać ten mikrokosmos konieczna jest poważna praca badawcza, gdyż psalmy są nie tylko utworami mistycznymi i teologicznymi, ale często również pieśniami o wysokiej wartości poetyckiej, pełnymi błyskotliwych symboli, żywych i złożonych wyrażeń literackich. Po stuleciach badań egzegetycznych, które wytwarzały wyrafinowane narzędzia analityczne, z coraz większym powodzeniem odkrywamy skarby ukryte w tych pieśniach.

W dziele tym Gianfranco Ravasi chce dokonać bilansu tych badań, ukazać całe światło, jakie zostało rzucone na utwory Psałterza.

Zbiór psalmów stał się uprzywilejowanym tekstem mesjańskiej i liturgicznej modlitwy chrześcijaństwa. XVIII-wieczny komentator, Antoine Calmet, porównał Psałterz do barwnego gobelinu o wyraźnie zarysowanych i wyznaczonych obszarach, które nazwano później „gatunkami literackimi”. W postaci hymnów, które o nic nie prosząc, wysławiają jedynie Boga „z powodu Jego wielkiej chwały”, psalmy przeplatają się często z okrzykiem skargi, bólu, rozdarcia wewnętrznego.

Aby poznać ten mikrokosmos konieczna jest poważna praca badawcza, gdyż psalmy są nie tylko utworami mistycznymi i teologicznymi, ale często również pieśniami o wysokiej wartości poetyckiej, pełnymi błyskotliwych symboli, żywych i złożonych wyrażeń literackich. Po stuleciach badań egzegetycznych, które wytwarzały wyrafinowane narzędzia analityczne, z coraz większym powodzeniem odkrywamy skarby ukryte w tych pieśniach.

W dziele tym Gianfranco Ravasi chce dokonać bilansu tych badań, ukazać całe światło, jakie zostało rzucone na utwory Psałterza.

Zbiór psalmów stał się uprzywilejowanym tekstem mesjańskiej i liturgicznej modlitwy chrześcijaństwa. XVIII-wieczny komentator, Antoine Calmet, porównał Psałterz do barwnego gobelinu o wyraźnie zarysowanych i wyznaczonych obszarach, które nazwano później „gatunkami literackimi”. W postaci hymnów, które o nic nie prosząc, wysławiają jedynie Boga „z powodu Jego wielkiej chwały”, psalmy przeplatają się często z okrzykiem skargi, bólu, rozdarcia wewnętrznego.

Aby poznać ten mikrokosmos konieczna jest poważna praca badawcza, gdyż psalmy są nie tylko utworami mistycznymi i teologicznymi, ale często również pieśniami o wysokiej wartości poetyckiej, pełnymi błyskotliwych symboli, żywych i złożonych wyrażeń literackich. Po stuleciach badań egzegetycznych, które wytwarzały wyrafinowane narzędzia analityczne, z coraz większym powodzeniem odkrywamy skarby ukryte w tych pieśniach.

W dziele tym Gianfranco Ravasi chce dokonać bilansu tych badań, ukazać całe światło, jakie zostało rzucone na utwory Psałterza.

Rozważania Ewangelii na każdy dzień. Okres Wielkiego Postu i Wielkanocy.

Szukać Jego towarzystwa – czyli propo­nowana w niniejszym zbiorze rozważań karmelitań­ska lectio divina – to pragnienie dzielenia się Sło­wem; to zaproszenie do wspólnej Drogi w blis­kości Słowa. 

Karmelitanka bosa każdego dnia otwiera Pismo Święte, aby spotkać Tego, który nadaje sens życiu przeżywanemu w obrębie klauzury. W ograniczonej przestrzeni otwierają się przed nią szerokie horyzonty Bożego Słowa.

Blisko trzy tysiące hebrajskich słów, dwieście dwadzieścia dwa wersety podzielone na dwanaście rozdziałów składa się na Księgę Koheleta – najbardziej oryginalną i „skandaliczną” Księgę Starego Testamentu.

Komentarz oparty jest na nowej wersji biblijnego tekstu, oferuje podstawowe narzędzia niezbędne do rozstrzygnięcia zagadek dotyczących Koheleta, tekstu, interpretacji, przesłania. Szczególnym posunięciem autora jest przemierzenie ziem naszej planety i tysięcy lat historii w poszukiwaniu Tysiąca Koheletów, to znaczy tych wszystkich, którzy obrali sobie za wzór biblijnego mędrca z III wieku przed Chrystusem.

Noe, Abraham i Mojżesz wskazują na Tego, którego Bóg pośle na świat jako genialnego Ratownika – na Jego Syna, Jezusa Chrystusa. Wszystkie akcje ratunkowe Boga w historii zbawienia są kolejnymi wyprawami karetki Bożego pogotowia ratunkowego; po tej, w której jedzie Syn Boży, nie będzie już żadnej. Ta karetka dociera do człowieka, aby leczyć go ze smutku i wyciągać z otchłani grzechu, w który się uwikłał. Jezus spieszy do każdego, kto potrzebuje Jego pomocy, także wtedy, kiedy nie jest wzywany, aby tylko uratować człowieka – jednak choremu pozostawia wolność decydowania o przyjęciu Go.

Tą karetką od dwóch tysięcy lat jest Kościół, a Jezus jedzie w niej jako najlepszy Lekarz, bo tylko On jest w stanie każdego skutecznie reanimować.

Autor pokazuje różne ujęcie misji Jezusa i wartość ewangelicznego objawienia w perspektywie tradycji synoptycznej i przez pryzmat tekstów Janowych. Z uwagą analizując teksty biblijne, podkreśla wielkie znaczenia działania. Pronzato proponuje, aby z uwagą czytać kolejne fragmenty Pisma Świętego, nie sugerować się ich dotychczasowymi interpretacjami, ale spojrzeć na nie przez pryzmat naszych doświadczeń i znaleźć wskazówki, które pozwolą nam żyć w zgodzie ze Słowem Bożym.

Zbiór rozważań na niedziele i święta roku A.
Stanowią znakomitą inspirację dla głoszących Słowo Boże, a także dla wszystkich czytelników, którzy tym Słowem pragną żyć.

Ks. Artur Seweryn jest kapłanem diecezji sosnowieckiej. Pracuje w duszpasterstwie parafialnym i jako rekolekcjonista. W 2010 roku uzyskał na Uniwersytecie Jana Pawła II w Krakowie tytuł doktora teologii w zakresie homiletyki, przedstawiając pracę pt.: Teologia męczeństwa w przepowiadaniu św. Augustyna.

Biblia od pierwszej do ostatniej strony pełna jest naszych duchowych bliźniaków. Ich historie zapisane na stronicach Pism opowiadają o nas. Kryją w sobie naszą historię życia. Łączy ich coś najważniejszego: wszyscy prowadzą do spotkania z Jezusem. 

Razem z Tomaszem możemy zobaczyć swoją historię wyraźniej. Możemy głębiej przeżyć swoją wiarę i relację ze zranionym Jezusem, poranionym Kościołem - Mistycznym Ciałem Chrystusa, relację z poranionym światem. Wraz z Tomaszem wyznamy najkrótsze "Credo": "Pan mój i Bóg mój!".

W swojej relacji z Jezusem Tomasz przekonuje nas, że w wierze jest miejsce na niedowierzanie, na spieranie się z Bogiem, na żal i gniew, w których możemy opowiedzieć o cierpieniu swojej duszy, tęsknocie za Bogiem miłości, by wreszcie powiedzieć do Niego: "mój... mój!"

Dwadzieścia wieków temu dwaj wspaniali kronikarze Mateusz i Łukasz przekazali światu i historii najbardziej zdumiewającą „nowinę”: przyjście Boga do ludzkości. Gianfranco Ravasi prowadzi czytelnika, aby w codzienności życia ta wyjątkowa „nowina” i „Ewangelia Dzieciństwa” stały się przewodnikiem dla każdego chrześcijanina w drodze.

Są to teksty do czytania i modlitwy. Wraz z Chrystusem „w ciemnościach historii rozbłysło olśniewające światło i wierzący mówią o Nim jako o źródle pokoju i radości”.

Ewangelia pociesza serce, ale też je przynagla. W takim właśnie duchu zostały napisane „Motywy nadziei”. Aby pokazać, że słowo Boga nigdy nikogo nie oskarża, lecz zawsze wyzwala i stanowi źródło życia w wolności. Autorzy, językiem radości i piękna, opowiadają fascynującą historię miłosną o Panu Bogu urzekającym.

"Położyć głowę na piersi Jezusa", by słuchać Jego słów, naśladując postawę św. Jana podczas Ostatniej Wieczerzy. To zaproszenie, które kardynał Martini kieruje do tych, którzy chcą się wczytać w te rozważania. Zaproponowana droga prowadzi przez całą czwartą Ewangelię, wyjaśniając, na czym polega "ważny przypadek wiary".

Życie chrześcijanina nie rozgrywa się w kontekście jednej doktryny, ale jednej Osoby - Jezusa Chrystusa.

Kto będzie potrafił zaufać Jezusowi, wchodząc w harmonię z Jego przesłaniem uniwersalnej miłości, odnajdzie wiele powodów, by odrodzić swoje życie, by na nowo mieć nadzieję i doceniać każdą cząstkę dobra obecnego w świecie.

Lectio divina z Jakubem i Janem to zapro­sze­nie do modlitwy słowem Jezusa, który pragnie bogactwo naszych osobowości, charakterów i temperamentów ukierunkować na zdo­by­wanie Królestwa.

W Jezusie ukrzyżowanym i zmartwychwstałym objawia się prawda, że Królestwo Boże gwałt cierpi i gwałtownicy je zdobywają. Wziął na sie­bie wszelką przemoc gwałtowników, by zdobyć ich serca Boską miłością. Chce zdobyć także nasze serca, jak zdobył „synów gromu”.

Pójdziemy drogą Jakuba i Jana, którzy dali się porwać przez Jezusa. Cierpliwie ewangelizował ich charaktery i temperamenty przemie­nia­jąc w Bożych „gwałtowników Królestwa”.