Komentarze do Pisma św.

Daj się przeniknąć oddechowi Boga. Pismo Święte uczy o modlitwie całego człowieka. Nie tylko twoja dusza spotyka się z Bogiem – spotykasz się z Nim ciałem, intelektem i emocjami. Wszystkim, co ciebie stanowi.

Cały ty, bez masek, otwierasz się na działanie Boga, wyczekującego niecierpliwie twojej odpowiedzi. Z tego spotkania rodzi się wielkie poznanie i wsłuchanie w Tego, który swoim Słowem stwarza i zbawia wszystko wokół ciebie.

Maria Miduch zaprasza do odkrycia tej samej modlitwy, która łączyła Dawida, Jonasza, Jeremiasza i apostołów.

Wiara rodzi się z tego, co się słyszy, tym zaś, co się słyszy, jest Słowo Chrystusa.

Żywiołem, który rozpala wiarę, jest ogień słowa Bożego rozniecający ludzkie serca. Człowiek nim owładnięty płonie i zapala innych. Ogień ten trzeba jednak stale w sobie podsycać, dlatego ks. Piotr Karpiński zabiera czytelnika w podróż przez opowieść o wierze zawartą w Liście do Rzymian św. Pawła.

Autor daje pierwszeństwo Słowu – tak, by mówiło ono z siebie i według swojej logiki prowadziło czytelników do Boga. By otwierało ich na nowe życie w Duchu Świętym, którego obecność przejawia się w człowieku dynamizmem, otwartością, pokojem, radością, a przede wszystkim miłością.

Przez wiarę wchodzimy w niezwykły, przepiękny i nie do opisania Boży świat, w Boską moc, w Boże zaangażowanie wobec nas. Dla kogoś, kto odkrył wiarę, której uczy św. Paweł, nic nie ma niemożliwego…

Piękno przyrody i cały stworzony przez Boga świat stał się dla Krzysztofa Pabiana OMI punktem wyjścia do rozważań, którymi ten doświadczony kapłan chce zachęcić Czytelnika do pogłębienia relacji z Bogiem.

Na każdy moment roku liturgicznego znajduje słowa pociechy i podpowiada tematy do przemyśleń, poruszając wyobraźnię i serce.

Autor namawia każdego, aby pozostawiał po sobie dobro: „aby ślady twoich stóp przetrwały cię”.

Kiedy czytamy Ewangelię, mamy okazję obserwować Jezusa w najróżniejszych sytuacjach. Jaki był Rabbi z Nazaretu, jakim Go widzieli apostołowie?

Na pewno był osobą aktywną, przekonaną o własnej mocy i – gdy trzeba – pokazującą swoją niezależność. Poznajemy Go jako Pana szabatu, dawcę żywej wody, jako kogoś, kto zreinterpretował Prawo i nauczył prawdziwie się modlić. Widzimy w Nim też troskliwego nauczyciela, który wybrał uczniów, przyciągnął ich do siebie i zadbał o ich formację.

Zapraszam cię do wspólnej duchowej wędrówki z Jezusem. Znajdź swój własny kawałek ziemi obiecanej, otwórz Ewangelie, uruchom wyobraźnię, pozwól dojść do głosu uczuciom. Poczuj obecność Boga, wsłuchuj się w ciszę, która jest w tobie, w delikatne natchnienia Ducha Świętego i w słowa Jezusa. Pozwól, by cię zafascynował, pogłębiał twoją wiarę i pobudzał do większej miłości i przyjaźni z sobą.

Bóg może każdą historię uczynić świętą

Pogmatwane życiorysy, skrzętnie skrywane rodzinne tajemnice, przemilczane historie. Ilu z nas to zna? Jednocześnie pragniemy osiągnąć sukces, dążymy do doskonałości i zwykle tego samego oczekujemy od naszych bliskich.

Coraz częściej odcinamy się od tego, co dla nas niewygodne i źle wpływa na nasz wizerunek, bo wydaje nam się, że trudna przeszłość rodziny to zbędny balast. Kiedy jednak przyjrzymy się rodowodowi świętego Józefa, zauważymy, że mało w nim kryształowych postaci. Odkryjemy rodzinne skandale i liczne powody do wstydu. 

Pismo Święte przypomina nam o znaczeniu naszych korzeni nie po to, by nas zawstydzać, ale żeby pokazać, że w tych zawiłych życiorysach przemawia do nas Bóg. Musimy jedynie wsłuchać się w Jego słowa. Józef potrafił. Doskonale wiedział, że błędy przodków nie determinują jego życia, a ich historie są mu dane, by mógł wyciągnąć z nich lekcję dla siebie i dostąpić zaszczytu bycia ojcem dla Bożego Syna.

Zamieszczone w zbiorze homilie na okres paschalny nie zostały pomyślane przez ich autora, św. Grzegorza z Nyssy (ok. 335 – ok. 395), jako spójny cykl. Są one zróżnicowane zarówno pod względem treści, stylu, poruszanych zagadnień, jak i objętości.

Nie łączy ich też wspólny temat, myśl przewodnia czy wykorzystanie podobnych tekstów biblijnych. Jednak analogiczny zestaw pięciu homilii Grzegorza z Nyssy został już opublikowany w przekładzie na kilka języków nowożytnych. Teksty te są świadectwem poszukiwań, wiary i dylematów, które wyrastały z doświadczenia świąt okresu paschalnego we wspólnotach, dla których głosił biskup Nyssy. Trzy z nich zostały wygłoszone z okazji święta Paschy, zaś dwie pozostałe z okazji Wniebowstąpienia i Zesłania Ducha Świętego.

Przekład homilii poprzedza rozszerzony naukowy wstęp tłumacza Radosława Więcławka OP dotyczący specyfiki dzieła, jego datacji oraz treści i tematów przewodnich.

"Karmię was tym, czym sam żyję" to parafraza zdania św. Augustyna doskonale oddająca charakter komentarzy niedzielnych czytań biblijnych. Dokonują ich Ojcowie Kościoła w swoich pismach. Kazania i homilie, jakie pozostawili po sobie, to dowód żywej lektury Pisma Świętego, ich codziennego pokarmu duchowego.

Obszerna książka ukazująca się teraz w nowym, udoskonalonym i powiększonym wydaniu to zachęta do wspólnej modlitwy z Ojcami Kościoła.

Ta książka powstała z myślą o wszystkich, którzy z lękiem czytają Apokalipsę, po to by dostrzegli, że jest ona opowieścią o wielkim miłosierdziu. Kluczem do drzwi, za którymi czeka niepojęty, kochający Bóg.

Apokalipsa to historia o życiu – nie o śmierci. O życiu! I to nie byle jakim, bo o życiu wiecznym.

Uchyl drzwi, za którymi czeka Bóg

Powszechnie uważa się, że słowem „apokalipsa” określa się zapowiedź czegoś strasznego, przerażającego. Tymczasem grecki termin apokalipsa oznacza „objawienie”, czyli nic tragicznego, wręcz przeciwnie – coś wyjątkowo pięknego, bo chodzi o Objawienie, które podaje Pan Bóg.

Apokalipsa jest trudna do czytania z tej racji, że napisana została językiem symboli i obrazów. Jeżeli się tej symboliki nie zna, wtedy księga pozostaje zapieczętowana, czyli nie ma mowy o wtajemniczeniu w jej bogactwo. Bóg jest Miłością i niezależnie od tego, jakim językiem się z nami komunikuje, zawsze ma na uwadze nasze dobro i szczęście.

Apokalipsę trzeba odczytywać z dwóch punktów widzenia. Po pierwsze – osobiście, by wiedzieć, że to jest „moja Apokalipsa”. Po drugie – w odniesieniu do Kościoła i świata.

Czas spędzony nad lekturą Apokalipsy nie jest czasem straconym. Alleluja!

Książka abp Grzegorza Rysia "Stworzeni na nowo" porusza tematy naszych pragnień, zmiany życia, walki z bezsilnością. Stawia pytania o siłę naszej wiary, jej zaangażowanie. Dotyka bliskich nam i zanurzonych w codzienności doświadczeń oraz przeżyć związanych z Bogiem i wiarą.

Daje wskazówki, jak dobrze przeżyć post, który pozwala człowiekowi wyzwolić się z pokusy pochłaniania wszystkiego.

Bóg może swoim słowem i swoim działaniem zacząć cię kompletnie od nowa, stworzyć cię kompletnie od nowa. Nie troszeczkę poprawić, tylko na nowo stworzyć.
abp Grzegorz Ryś

Bóg każdego z nas chce uczynić kimś innym, przemienić w nowego człowieka. Powołuje nas do tego, abyśmy stali się jak Jego Syn.

Po Maryi, będącej czystym odblaskiem światła Chrystusa, Chrystusową prawdę przekazują nam apostołowie słowem i własnym świadectwem. Ich misja nie jest jednak odosobniona, ale wpisana w tajemnicę komunii obejmującej cały Lud Boży i urzeczywistniającej się stopniowo, od Starego do Nowego Przymierza.

Papieskie rozważania o najbliższych przyjaciołach Jezusa

Przyjęcie królestwa Bożego jest coraz częściej postrzegane z perspektywy indywidualistycznej.

Benedykt XVI, przyglądając się początkom działalności Chrystusa, podkreślił, że Jego wolą było ustanowienie wspólnoty przymierza – zgromadzenie Ludu Bożego. To pragnienie znalazło wyraz w powołaniu Dwunastu.

"Karmię was tym, czym sam żyję" to parafraza zdania św. Augustyna doskonale oddająca charakter komentarzy niedzielnych czytań biblijnych. Dokonują ich Ojcowie Kościoła w swoich pismach. Kazania i homilie, jakie pozostawili po sobie, to dowód żywej lektury Pisma Świętego, ich codziennego pokarmu duchowego.

W tym tomie Ojcowie Komentują czytania i Ewangelie na niedziele w roku liturgicznym C.

Obszerna książka ukazująca się teraz w nowym, udoskonalonym i powiększonym wydaniu to zachęta do wspólnej modlitwy z Ojcami Kościoła.

Noe, Abraham i Mojżesz wskazują na Tego, którego Bóg pośle na świat jako genialnego Ratownika – na Jego Syna, Jezusa Chrystusa. Wszystkie akcje ratunkowe Boga w historii zbawienia są kolejnymi wyprawami karetki Bożego pogotowia ratunkowego; po tej, w której jedzie Syn Boży, nie będzie już żadnej. Ta karetka dociera do człowieka, aby leczyć go ze smutku i wyciągać z otchłani grzechu, w który się uwikłał. Jezus spieszy do każdego, kto potrzebuje Jego pomocy, także wtedy, kiedy nie jest wzywany, aby tylko uratować człowieka – jednak choremu pozostawia wolność decydowania o przyjęciu Go.

Tą karetką od dwóch tysięcy lat jest Kościół, a Jezus jedzie w niej jako najlepszy Lekarz, bo tylko On jest w stanie każdego skutecznie reanimować.

"Karmię was tym, czym sam żyję" to parafraza zdania św. Augustyna doskonale oddająca charakter komentarzy niedzielnych czytań biblijnych. Dokonują ich Ojcowie Kościoła w swoich pismach. Kazania i homilie, jakie pozostawili po sobie, to dowód żywej lektury Pisma Świętego, ich codziennego pokarmu duchowego.

Obszerna książka ukazująca się teraz w nowym, udoskonalonym i powiększonym wydaniu to zachęta do wspólnej modlitwy z Ojcami Kościoła.

Nieść miłosierdzie to znaczy współczuć i jednocześnie działać, by pomóc bezinteresownie. Najdoskonalszy w tym jest sam Bóg, ale my powinniśmy próbować mu dorównać. Dlaczego? Odpowiedź znajduje się w życiorysach wielu z biblijnych postaci. Abraham, Judyta, Tobiasz, Izajasz, Łukasz Ewangelista czy właśnie Jezus to tylko kilka przykładów osób, które naśladowały ten jeden z wielu przymiotów Boga.

Jak nieśli miłosierdzie bliźnim? Jak dzięki ich przykładowi wypełniać miłosierne uczynki każdego dnia w naszym codziennym życiu?

Dawid – geniusz, grzesznik, „człowiek według Bożego serca”. Kim był jeden z najważniejszych bohaterów biblijnych? Wojownikiem? Poetą? Przywódcą? Zdrajcą? A może łączył w sobie wszystkie te role? Bez wątpienia postać Dawida jest ważna dla współczesnych chrześcijan. Zmagamy się dziś bowiem z podobnymi pokusami i wyzwaniami co ten wielki król Izraela.

Z jednej strony doświadczamy Bożego wybrania oraz niczym niezasłużonej łaski, a z drugiej cierpimy z powodu własnej grzeszności.

Jeżeli chcesz przeżyć 365 wyjątkowych dni, w których spotkasz się z Bogiem, lepiej poznasz siebie, odkryjesz swój cel i zawojujesz świat − Złap się za Słowo. Komentarze do Biblii na każdy dzień roku.

Józef, Jan Chrzciciel, Tomasz, Setnik, paralityk, głuchoniemy, Bartymeusz, bogaty młodzieniec, Szczepan, Barnaba… To między innymi tym postaciom Nowego Testamentu poświęcone są medytacje biblijne zawarte w książce. Różne są ich dzieje, łączy spotkanie z Jezusem, który uzdrowił ich rany, nadał sens życiu i pokazał, jak autentycznie kochać.

I choć bohaterowi ci żyli dwa tysiące lat temu, w ich doświadczeniach mogą odnaleźć się także mężczyźni współcześni.

O. Jakub Kołacz SJ ukazuje duchową drogę, jaką musieli przejść ci, którzy byli najbardziej uprzywilejowani pośród wszystkich ludzi na ziemi  - uczniowie Chrystusa. Mieli wielkie serca, lecz nie brakowało im lęków. Porzucili wszystko by iść za Jezusem, ale nie była im obca ludzka interesowność. Do końca liczyli zyski i straty, wielu rzeczy nie rozumieli, ale bali się uchodzić za prostaczków, więc nie zadawali pytań.

Każda z powyższych cech teoretycznie dyskwalifikowała apostołów, którzy mieli wziąć w swoje ręce odpowiedzialność za dalsze losy Ewangelii. Jezus jednak dostrzegł w nich olbrzymi potencjał.