Komentarze do Pisma św.

Biblia przekonuje, że słowo Boże jest jak studnia, przy której dochodzi do najpiękniejszych życiowych spotkań. Przy studni Słowa nawiązują się bezcenne przyjaźnie, które prowadzą do zażyłych spotkań z Bogiem i między ludźmi. Takiego poznania świętych stronic Biblii uczy nas od ks. prof. Waldemar Chrostowski.  

List ten jest pierwszą encykliką papieską. Święty Piotr zwraca się do wiernych z Azji Mniejszej, gdzie prawdopodobnie nigdy sam Ewangelii nie głosił. Zwraca się do wybranych pielgrzymów rozproszenia. Już w samym adresie apostoł wyraża myśl, która będzie osnową całego listu, a mianowicie myśl o nadziei.

Zwraca się do chrześcijan, jako do podróżujących ku prawdziwej Ojczyźnie. Chrześcijanie zostali wybrani te świata i wywołani ze świata przez Boga Ojca, aby szli ku Niemu. Inicjatywa całkowita jest więc ze strony Boga, ale życie człowieka, którego Bóg wybrał i zawołał, by szedł do Niego nie może się już układać według zwykłych kryteriów ziemskiej mądrości.

Gdy Bóg wkroczył w życie swego stworzenia, musiał w tym życiu nastąpić głęboki przewrót i przewartościowanie.

Temat ważny, z którym powinien zmierzyć się każdy wierzący. Chodzi o przekaz wiary; przekazywanie wiary staje się dzisiaj bowiem wezwaniem coraz pilniejszym.

Abp Grzegorz Ryś zaprasza do wspólnego czytania Drugiego Listu św. Pawła Apostoła do Tymoteusza. Słyszy w nim i dostrzega, jak Paweł pomaga pogłębić wiarę swojemu duchowemu dziecku, biskupowi Tymoteuszowi.

Autor z pasterską pasją zgłębia Pawłowy list i jak refren dobitnie powtarza, że wiara może być przekazywana jedynie od osoby do osoby. Przypomina słowa Apostoła Narodów, który ze świętym szacunkiem przywołuje rodzinny dom Tymoteusza.

Ksiądz Krzysztof Grzywocz zaginął w Alpach, ale nie zaginął w naszej pamięci. Na zawsze pozostanie w naszych sercach przyjacielem krakowskiego domu CFD. W niecałe dwa miesiące po jego zaginięciu zebraliśmy teksty weekendowych sesji formacyjnych w CFD; zostały one opublikowane w księdze pamiątkowej nakładem Wydawnictwa Salwator.

Publikacja przybliża historię dwóch braci – Kaina i Abla. Powszechnie z łatwością osądzamy Kaina jako zabójcę brata.

Autor książki zachęca nas jednak, aby wniknąć w głębię słowa, jakie kieruje do nas Bóg poprzez tę historię. Mówi o tym, że Kain, zabijając brata, zabił najbardziej życiodajną część siebie.

Jedną z najważniejszych praktyk w życiu każdego mnicha jest lectio divina – modlitewne spotkanie ze Słowem Bożym. Niniejszy komentarz można traktować jako zapis doświadczenia ojca Piotra na tym szczególnym polu życia modlitwy. Niech ci, którzy będą czytać ten tom, zapałają równie wielką miłością do Pisma Świętego, jak Autor naszego komentarza…

Książka prowadzi do odkrycia Jezusa, który jest Ewangelią dla wszystkich – dla uczonych w Piśmie i dla początkujących – oczekujących duchowego wzmocnienia. Największą „niespodzianką”, jaką Bóg uczynił ludzkości było to, że Posłany nie był tylko wybitnym człowiekiem, ale Jego Synem. Ta „niespodzianka” czeka w Ewangelii św. Marka na każdego. Autorka pomaga się z nią nie rozminąć.

Księga Rut należy do tych ksiąg Starego Testamentu, po które stosunkowo chętnie i często sięgamy. Postać Rut nie tylko pojawia się w rodowodzie Jezusa, ale przede wszystkim inspiruje do tego, by w jej świetle odczytywać własną sytuację.

Przyjaźń z Noemi stała się dla Rut drogą do wiary w Boga Izraela – odkrycia w Nim wiernego Opiekuna i Stróża. W Nowym Testamencie nie odnajdziemy tak szczegółowego opisu relacji między kobietami, a nawet szerzej - w ogóle opisu ludzkiej przyjaźni i jej kolejnych etapów. Tymczasem przyjaźń jest drogą, na której spotyka nas Pan, chcąc uczynić nasze życie nie tylko „jakimś”, ale w pełni szczęśliwym.

Autor książki Boże Miłosierdzie o. Włodzimierz Zatorski w swoich rozważaniach opiera się wyłącznie na tekstach Pisma Świętego bez odwoływania się do wizji św. Faustyny czy tekstów Jana Pawła II. 

Książka zaprasza nas do rozważań nad tym, co Słowo Boże mówi nam o Maryi. Czytamy w niej o historii miłosiernej czułości Boga, który nieustannie pragnie zjednoczenia z człowiekiem, aby go zbawić.

Poprzez karty tej książki Maryja przychodzi do nas jak niegdyś do Elżbiety. Porusza najgłębiej ukryte miejsca w nas samych, które nie utraciły nigdy pamięci o Bogu i oczekują Go.

To swoista „trylogia” spotkania ze Słowem Bożym niedzielnej czy też świątecznej liturgii. Słowo Boga bowiem nie tylko pokrzepia, ale też umacnia, przemienia i otwiera na działanie Bożej łaski oraz drugiego człowieka.

Przyjęte i przemodlone głęboko zapada w sercu i pomaga w wędrówce do Ojcowskiego Domu.

Ksiądz Ryszard Stankiewicz SDS stara się, by ta książka nie była tylko pobożną lekturą, ale czymś, co może przynosić obfite owoce przez spotkanie Boga w Jego Słowie.

Rozważanie Błogosławieństw oznacza gotowość rozpoczęcia drogi radykalnego nawrócenia, otwarcia się na nowy sposób myślenia. Wejście na Górę Błogosławieństw będzie dla każdego z nas zanurzeniem w tajemnicę miłości Jezusa po to, by odkryć, że to On sam jest naszym błogosławieństwem i źródłem miłości.

Rodzina, wcielona miłość, żywa komórka Kościoła i społeczności jest włączona w nurt życia w szalonym, czasami niszczącym tempie i musi stawiać czoła obowiązkom, wymaganiom, odpowiedzialności i innym nieprzewidzianym okolicznościom. Dlatego czytanie Biblii wydaje się być iluzją, pobożnym życzeniem zarezerwowanym dla niewielu szczęśliwców.

Ta mała książeczka została napisana z myślą o czasie, obowiązkach i zmęczeniu „normalnej” rodziny. Jest ona pokorną i prostą próbą pomocy małżonkom i członkom rodziny w czytaniu Biblii, a przynajmniej w rozpoczęciu jej czytania, poświęcając temu krótkie lecz intensywne momenty, rodzaj pokrzepiającego wytchnienia na zakończenie dnia.

W Psalmach Bóg modli się razem z człowiekiem. Z pewnością także dlatego Kościół od początku swego istnienia odnajduje w nich oddech dla swojej modlitwy. To dlatego także Psalmy są umiłowaną modlitwą wielu wierzących. Każdy może odnaleźć w nich swoje życie. Opowiadają Bogu o naszym stanie duszy, o naszych radościach i łzach. Opowiadają o Bogu w naszym życiu.

Uczą zbliżania się do Boga z sercem czystym i obciążonym.

Są modlitwą, która oczyszcza i przemienia.

Apokalipsa to Księga, której „wyrządzono krzywdę”, i to na różne sposoby. Z jednej strony uznano ją za księgę niedostępną, trudną, „nie do czytania” czy wręcz podejrzaną. Druga krzywda jest związana z jej tytułem: niemal każdy, kto słyszy słowo „apokalipsa” kojarzy je wyłącznie z kataklizmami, nieszczęściami. Tymczasem greckie apokalypsis znaczy „objawienie”; jest to rzeczownik pochodzący od czasownika apokalyptein ¬– „zdjąć zasłonę”. W tym przypadku chodzi o odsłonięcie nie tyle nieznanej przyszłości, ile raczej Bożego spojrzenia na historię, zwłaszcza teraźniejszość, w której żyjemy.

Od Góry Błogosławieństw po Kalwarię, początek ziemskiej działalności Jezusa i jej koniec splecione w słowach.

Osiem błogosławieństw i Siedem Ostatnich Słów Jezusa połączonych w siedem lekcji, siedem rozważań o - cichości, miłosierdziu, czystości serca, ubóstwie w duchu, łaknieniu sprawiedliwości, wprowadzaniu pokoju i znoszeniu prześladowań. 

Autor książki, amerykański biskup Fulton Sheen, był znanym mówcą, którego cotygodniowe wykłady telewizyjne przyciągały wielomilionową publiczność.

Największa przeszkoda w spotkaniu z Jezusem to nasza rzekoma zażyłość z Nim. Niewłaściwe "obycie się" z Jezusem i z Jego słowami prowadzi do przyzwyczajenia. Przyzwyczajenie natomiast zabija pragnienia, które z kolei niszczą więź, uniemożliwiając zdolność zadziwienia się i kontemplacji.

Ten tomik to po prostu ciąg dalszy rozważania monastycznych aspektów kolejnych wersetów najdłuższego psalmu w psałterzu.

Pierwsze czterdzieści tych wersetów objął tomik Petronela.

Psalm 119 jest hymnem miłości do woli Bożej, objawionej i zbawiającej. I to właśnie dzielimy z Psalmistą; a jeżeli przy okazji trochę się pośmiejemy z własnych dziwactw, to nie zaszkodzi na pewno ani nam, ani Kościołowi. Raczej oczyści atmosferę.

„Aby przyjść do Boga – jak pisze Alessandro Pronzato w swej medytacji nad najbardziej znaną przypowieścią w Ewangelii – trzeba się zatrzymać przy człowieku (nieważne, kim jest), który domaga się uwagi przez wzgląd na szacunek i miłość, które mu się należą”.

Przypowieść o miłosiernym Samarytaninie pozwala nam zrozumieć, że do Boga przychodzi się jedynie taką drogą, która zbacza w kierunku bliźniego.