Komentarze do Pisma św.

Jeżeli zakonnica czuje się nieszczęśliwa, może powinna by sprawdzić, jak zachowuje prawo Pańskie. Oczywiście w tym momencie siostra Petronela odpowiada natychmiast, że nieszczęśliwa jest nie dlatego, że sama nie zachowuje prawa, ale dlatego, że go nie zachowuje jej otoczenie. Nie jest winowajczynią, tylko ofiarą cudzych win i wykroczeń przeciw prawu Bożemu. Ale psalmista nie mówi: Szczęśliwy, który żyje pośród ludzi zachowujących prawo Pańskie, tylko: Szczęśliwy, który sam postępuje zgodnie z prawem Pańskim.

Czy psalmista z nas drwi? Albo może nie zna życia i nie wie, co nam potrafią nabruździć bliźni? Wie aż za dobrze! Wie i to, co inni nam potrafią zrobić, i co my innym. I wie, że zważone na sprawiedliwej szali, bez egoizmu, nerwów i jednostronności, bardzo często jedno drugie wyrównuje; a jeżeli zostawia kogoś bardziej winnym, to może czasem właśnie nas, a nie nasze otoczenie.

Ale psalmista wie także, co jest istotą szczęścia; nie wyrównanie naszych rachunków z bliźnimi, ale wierność Bogu. Nic nie daje takiego szczęścia jak czyste wobec Boga sumienie. Dlatego powiedziano: Szczęśliwi, których droga nieskalana.

Adresatami serii tomów, wychodzących pod wspólnym tytułem PRZY STOLE SŁOWA, są przede wszystkim kaznodzieje jako odpowiedzialni za „Stół Słowa”, zastawiany co niedzielę dla wiernych w pierwszej części liturgii eucharystycznej, a następnie katecheci przygotowujący młodzież do pełnego korzystania z liturgii nadchodzącego obchodu.

Ale skorzystają z tych kart również ci wszyscy, którzy nie mają wprawdzie takich obowiązków, ale pragną głębiej wejść w przeżywanie osobiste liturgii mszalnej, by lepiej myśleć, czuć i żyć z Kościołem.

Obrazowy język Apokalipsy pozwala, przy odrobinie wyobraźni, tworzyć rozmaite skojarzenia i na ich podstawie przewidywać przyszłość. Jak to się jednak ma do samej prawdy głoszonej przez Słowo Boże zapisane w księdze Objawienia św. Jana?

Jak należy do niej podchodzić? Jak rozumieć obrazy? Do czego się one odnoszą? Jaki jest dzisiaj ich sens dla nas żyjących ponad 1900 lat po jej napisaniu? Czy należy i dlaczego należy czytać Apokalipsę? Jaki jest zasadniczy cel tej ostatniej księgi Pisma Świętego?

Święty Paweł. Tajemnica Damaszku to książka zawierająca dwie serie konferencji przeznaczonych na ośmiodniowe rekolekcje lectio divina.

Pierwsza część doprowadza nas ze św. Pawłem na próg Europy (Dz 9-16), w drugiej towarzyszymy apostołowi aż do jego męczeńskiej śmierci w Rzymie (Dz 16-28).

We wprowadzeniach do modlitwy cenne okazują się odniesienia do listów, które Paweł kierował do wspólnot zakładanych przez siebie i w których – szerzej niż w Dziejach Apostolskich – obecna jest wczesna teologia wcielenia, krzyża i zmartwychwstania.

Ogromnie cenne, głębokie treści odnajdziemy też w katechezach wygłaszanych przez Ojca Świętego Benedykta XVI w trakcie Roku Świętego Pawła.

Dawid – geniusz, grzesznik, „człowiek według Bożego serca”. Kim był jeden z najważniejszych bohaterów biblijnych? Wojownikiem? Poetą? Przywódcą? Zdrajcą? A może łączył w sobie wszystkie te role? Bez wątpienia postać Dawida jest ważna dla współczesnych chrześcijan. Zmagamy się dziś bowiem z podobnymi pokusami i wyzwaniami co ten wielki król Izraela.

Z jednej strony doświadczamy Bożego wybrania oraz niczym niezasłużonej łaski, a z drugiej cierpimy z powodu własnej grzeszności.

Powszechnie uważa się, że słowem „apokalipsa” określa się zapowiedź czegoś strasznego, przerażającego. Tymczasem grecki termin apokalipsa oznacza „objawienie”, czyli nic tragicznego, wręcz przeciwnie – coś wyjątkowo pięknego, bo chodzi o Objawienie, które podaje Pan Bóg.

Apokalipsa jest trudna do czytania z tej racji, że napisana została językiem symboli i obrazów. Jeżeli się tej symboliki nie zna, wtedy księga pozostaje zapieczętowana, czyli nie ma mowy o wtajemniczeniu w jej bogactwo. Bóg jest Miłością i niezależnie od tego, jakim językiem się z nami komunikuje, zawsze ma na uwadze nasze dobro i szczęście.

Apokalipsę trzeba odczytywać z dwóch punktów widzenia. Po pierwsze – osobiście, by wiedzieć, że to jest „moja Apokalipsa”. Po drugie – w odniesieniu do Kościoła i świata.

Czas spędzony nad lekturą Apokalipsy nie jest czasem straconym. Alleluja!

Szukasz inspiracji na Adwent? Chcesz lepiej przygotować się do świąt Bożego Narodzenia? Potrzebujesz pogłębić codzienną refleksję nad Słowem Bożym? WYRUSZ na adwentowy szlak!

Pomocą w tym może być:
+ Ewangelia z dnia
+ rozważanie Pisma Świętego
+ mądrość Ojców Kościoła
+ modlitwa podsumowująca medytowane Słowo

W tym czasie duchowego przygotowania poznasz Bożą Opatrzność i zobaczysz działanie Boga w życiu ludzi otwartych na Jego Słowo.

Powiedzieć: „Abraham zaufał Panu”, to powiedzieć mało, a jednocześnie – wszystko. Powiedzieć, że Abraham jest postacią zamkniętą w ramy Starego Testamentu, to nie dotknąć pełni tego tematu.

Ks. Władysław Takuśki w swej książce ukazuje, jak dalece sięga wzór wiary Abrahama – podążając za nim przez kolejne stronice Pisma Świętego, wnikliwie bada jego wpływ na kolejne wydarzenia i odkrywa jego oblicza zapisane na kartach Nowego Testamentu.

Książka zrodziła się z konkretnego doświadczenia czytania Biblii, dokonywanego w grupach składających się z osób z różnych środowisk kulturalnych. Pracy tej przyświecało jedno przekonanie: studiowanie tekstu biblijnego.

Wymaga ono co prawda stałości, zaufania i chęci, ale spełniając te warunki, możemy zbliżyć się do tekstu biblijnego, obcując z nim jak z przyjacielem.

Książka jest pewną prowokacją, mającą pomóc odkryć oblicze Boga. Propozycja lektury, w której czytelnik może stać się główną jej postacią.

Polecana szczególnie dla grup modlitewnych.

Pismo Święte w swych księgach historycznych przedstawia historię zbawienia, która jest szczególną, prorocką interpretacją historii ludzkości, a przed wszystkim historii narodu izraelskiego. Historia zbawienie jest religijnym pouczeniem, które przedstawia Boga-Zbawiciela działającego i objawiającego się w historii i poprzez historię.

Teksty abp. Fultona J. Sheena, choć powstawały kilkadziesiąt lat temu, nie tracą na aktualności. Pozwalają nam nie tylko lepiej rozumieć duchową rzeczywistość, ale także doskonalić się duchowo.

W tym zbiorze krótkich rozważań "Źródła naszej nadziei. Nieprzemijające słowa pociechy i ufności" amerykański kaznodzieja proponuje nam drogę wewnętrznej przemiany.

Jej początkiem zawsze jest czas zamętu i niepewności. Każdy z nas musi przejść przez mroczny okres Wielkiego Piątku, by doświadczyć radości zmartwychwstania.

"Marnotrawny świat" to cykl rozważań z lat 1935–1936, prezentowanych w nocnym programie radiowym The Catholic Hour (Godzina Katolicka), którego Fulton J. Sheen przez ponad dwie dekady był gospodarzem. Amerykański duchowny zaskakuje czytelnika oryginalną interpretacją ewangelicznej przypowieści o synu marnotrawnym.

Rolę młodszego syna przypisuje cywilizacji zachodniej, która po wiekach błądzenia powróci do domu Ojca, na łono Kościoła. Odrzuciliśmy Pismo Święte i wiarę w istnienie Boga, zanegowaliśmy konieczność istnienia religii, ale za chwilę dojrzejemy do tego, by powrócić do Ojca – przekonuje autor.

Rozważania Ewangelii na każdy dzień. Okres zwykły tygodnie 1-17.

Szukać Jego towarzystwa – czyli propo­nowana w niniejszym zbiorze rozważań karmelitań­ska lectio divina – to pragnienie dzielenia się Sło­wem; to zaproszenie do wspólnej Drogi w blis­kości Słowa. 

Karmelitanka bosa każdego dnia otwiera Pismo Święte, aby spotkać Tego, który nadaje sens życiu przeżywanemu w obrębie klauzury. W ograniczonej przestrzeni otwierają się przed nią szerokie horyzonty Bożego Słowa.

Rozważania Ewangelii na każdy dzień. Okres zwykły tygodnie 1-17.

Szukać Jego towarzystwa – czyli propo­nowana w niniejszym zbiorze rozważań karmelitań­ska lectio divina – to pragnienie dzielenia się Sło­wem; to zaproszenie do wspólnej Drogi w blis­kości Słowa. 

Karmelitanka bosa każdego dnia otwiera Pismo Święte, aby spotkać Tego, który nadaje sens życiu przeżywanemu w obrębie klauzury. W ograniczonej przestrzeni otwierają się przed nią szerokie horyzonty Bożego Słowa.

Niniejszy tom pism ojca Piotra Rostworowskiego zawiera konferencje, homilie, komentarze do wybranych ksiąg Pisma Świętego, a także myśli wygłoszone podczas spotkań i rekolekcji w klasztorze warszawskim Sióstr Benedyktynek – Sakramentek w latach 50’ i 60’ XX wieku.

Opracowanie zostało przygotowane w oparciu o dostępne w bibliotece klasztornej maszynopisy i notatki sporządzone przez Siostry

(...)jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, daremne jest nasze nauczanie, próżna jest także wasza wiara (1 Kor 15, 14). Te słowa stanowią streszczenie czterech opowiadań o męce, śmierci i zmartwychwstaniu, przedstawionych w Ewangeliach. Stają się one jakby nicią przewodnią, a zarazem indeksem tematycznym tej książki.

W książce rozbłyska Credo w trakcie pojawiania się jego elementów: ostatnich godzin ziemskiego życia Jezusa, wieczerzy eucharystycznej, zdrady, procesu, męki, ukrzyżowania, złożenia do grobu, zmartwychwstania i ukazywania się uczniom. Wszystkie te wydarzenia pokazane zostały zgodnie z danymi historycznymi, ale także wraz z ich znaczeniem teologicznym, z ich misterium.