Książki - KSIĘGARNIA

To nie jest nauka o ośmiu grzechach głównych – to jest nauka o ośmiu rodzajach złych myśli. Grzech w pewnym sensie jest owocem, który wyrasta z myśli, a myśl z kolei jest jak korzeń - na to zwraca opracowanie Pomiędzy grzechem a myślą. O ośmiu duchach zła Ewagriusza z Pontu.

Jak Olek odzyskał cenną pamiątkę? Dlaczego wilki boją się Matki Bożej? Co Julek i Jacek przynieśli drugiego lutego do kościoła zamiast gromnicy? Jak urządzić regaty w kałuży przed blokiem i pomóc jaskółce w odbudowaniu jej domu?

Kto ukradł bananowe portrety wykonane przez Darię i Ingę? Dlaczego Maja zapomniała o chorej Malwince i czy uda jej się odzyskać zaufanie przyjaciółki? Co powinna zrobić Olga, by pozbyć się nielubianego przezwiska?

Dowiecie się o tym, gdy przeniesiecie się do świata bohaterów Przyjacielskiej drużyny i poznacie ich codzienne perypetie. Dziesięć historii o przyjaźniach i najgłębszych, szlachetnych pragnieniach dziecięcego serca.

Opowiadania zawierają dużą dawkę dobrego humoru.

Spędzenie czasu z tą książką przyniesie czytelnikom wiele radości i inspiracji w budowaniu przyjacielskich relacji.

Książka "Wiara w epoce cyfrowej rewolucji" to interesująca refleksja nad naglącą potrzebą wyjścia naprzeciw człowiekowi zafascynowanemu światem nowoczesnych technologii.

Obecna w nich kultura cyfrowa wpływa na pojęcie czasu i przestrzeni, na postrzeganie siebie, innych i świata, na sposób komunikowania się, zdobywania informacji, nawiązywania relacji z innymi.

Po lekturze niniejszej książki Czytelnik dostrzeże nie tylko potrzebę posługiwania się nowymi technologiami dla celów duszpasterskich, lecz także konieczność ewangelizującej obecności Kościoła na cyfrowym kontynencie. 

Publikacja będzie na pewno cenną pomocą dla chcących lepiej zrozumieć cyfrowy świat, do którego posyła nas Chrystus. Rozumiejąc język cyfrowy, możemy łatwiej dotrzeć do współczesnego, zwłaszcza młodego człowieka i zaprosić go do wspólnoty Kościoła. 

Droga Filokalii to 50-dniowe ćwiczenie. Dlaczego taka nazwa?

Otóż jesteśmy przyzwyczajeni, że w okresach Adwentu czy Wielkiego Postu podejmujemy rekolekcje, różnego rodzaju ćwiczenia i praktyki pobożne. W Wielkim Poście odprawiamy bardzo popularne nabożeństwo Drogi krzyżowej. Współcześnie w okresie wielkanocnym zaczęto praktykować Drogę światła.

W nawiązaniu do tych nazw powstała Droga Filokalii.

Czym ona jest? To droga do życia prawdziwie chrześcijańskiego! Polega ona na przybliżaniu duchowości i teologii Filokalii. Szlak ma to do siebie, że może być długi i nie wiadomo, ile potrwa jego przejście.

Niniejsza propozycja jest tylko pewnym wprowadzeniem w duchowość wspomnianego zbioru tekstów. Nie wyczerpie ich treści, bo nie to jest jej celem.

Owoce Ducha Świętego. Kolorowanka aktywizująca to książeczka dla dzieci, dzięki której – przy pomocy rodziców i opiekunów – będą one mogły poznać dziewięć owoców Ducha Świętego: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie.

Wesołe ilustracje, które dzieci mają za zadanie pokolorować, sprawią, że łatwo zapamiętają wspaniałe owoce, o których pisał św. Paweł w Liście do Galatów, a które rodzą się w człowieku dzięki Trzeciej Osobie Boskiej.

Publikacja zawiera naklejki, które pomogą dzieciom wybrać odpowiednie kolory do ilustracji.

Publikacja Nad księgami opata Jana o naśladowaniu Chrystusa zawiera tekst O naśladowaniu Chrystusa oraz komentarz s. Małgorzaty Borkowskiej OSB.

W historii chrześcijaństwa mamy kilka dzieł literackich, które pochodzą ze środowisk monastycznych, czytane są powszechnie do dzisiaj, i szczególnie silnie wpłynęły na ukształtowanie się naszej duchowości, gdyż dały wyraz ludzkiej tęsknocie za Bogiem.

Najstarsze z nich to Księga starców i narosła wokół niej literatura egipskiej pustyni. Dalej, Wyznania św. Augustyna; zaliczam je do literatury monastycznej, gdyż autor był wedle ówczesnych pojęć mnichem, chociaż w mieście; założył nawet wspólnotę, napisał dla niej regułę, i jak większość Ojców Kościoła został biskupem z mnicha właśnie.

Następna jest Reguła św. Benedykta; jej nauka, ale przede wszystkim jej praktyka w niezliczonych wspólnotach, kształtowała życie chrześcijańskie (jak pisze Rowan Williams) przez sam fakt, że ukształtowała mnóstwo osobowości, które z kolei kształtowały społeczeństwo. Czwarta jest księga O naśladowaniu Chrystusa.

Najwcześniejsze rękopiśmienne kopie Naśladowania pochodzą z Włoch i oczywiście nie są przez kopistów wyraźnie datowane. Ponieważ jednak cechy pisma i szczegóły wykonania pozwalają datować średniowieczne rękopisy z dużą dokładnością, jest pewne, że najstarsza zachowana kopia (podkreślmy: kopia już, nie pierwopis autorski), sporządzona w Vercelli i tam do dziś przechowywana, powstała między rokiem 1280 a 1330. Nie później. Otóż nawet koniec tego przedziału czasowego to jeszcze równe pół wieku przed przyjściem na świat Tomasza a Kempis (1380-1471), któremu na północny wschód od Alp przypisuje się do dzisiaj autorstwo tej księgi; a blisko sto lat przed jego dojrzałą działalnością pisarską.

Z wielką radością oddajemy w ręce Czytelników tom 100. serii Źródła Monastyczne: Reguły (De institutis coenobiorum) świętego Jana Kasjana.

Dzieło, które czytelnik bierze do ręki, ma swoje wyjątkowe miejsce w literaturze ascetycznej. Ten obszerny traktat powstały w południowej Galii w latach 420–424 kształtował zachodnią myśl monastyczną przez długie lata, między innymi wywarł wpływ na dwa najważniejsze teksty łacińskiej normatywy  klasztornej: Regułę Mistrza oraz Regułę św. Benedykta.

„Księga Starców” (Gerontikon) to najstarszy zbiór nauk wczesnych monastycznych „ojców”, pierwsza zachowana próba spisania mądrości pustyni.

W czasie jej spisywania mądrość ta mogła sobie liczyć około stu lat, więc było to dwa lub trzy pokolenia doświadczeń. I już wtedy była na tym poziomie znajomości praw rządzących życiem duchowym i ludzką psychiką, na którym trwa nadal. Jakiś pustelnik, może mnich wędrowny, postanowił sobie, że zamiast chodzenia jak dotąd do ojców po słowo, lepiej będzie mieć ich nauki dostępne i powielone na piśmie, więc on je spisze.

Czytelnik dostaje do ręki zapis konferencji wygłaszanych w klasztorze w Żarnowcu w latach 2018–2021 przez s. Małgorzatę Borkowską i następnie spisanych. Stąd nieco gawędziarski charakter tej książki. Jest ona mimo to częścią większego cyklu komentującego najważniejsze dzieła literatury monastycznej, które miały szczególny wpływ tak na rozwój życia zakonnego w chrześcijaństwie, jak i na kulturę chrześcijańską w ogóle. Są to, w chronologicznym porządku powstawania: Księga Starców, Reguła św. Benedykta i księga O naśladowaniu Chrystusa. Jeśli dodamy Wyznania św. Augustyna, otrzymamy właściwie komplet najsłynniejszych w Kościele zapisów odwiecznej tęsknoty ludzkiej do Boga.

Zbiór listów św. Hieronima zawiera 154 pisma, które powstały w latach 374-419, to znaczy od czasu jego przybycia do Antiochii Syryjskiej (po opuszczeniu mniszej wspólnoty w Akwilei, a przed udaniem się na pustynię Chalkis) aż do końca życia.

Są one niewątpliwie tak ważne, iż należy je umieścić zaraz po jego największym dziele - po tłumaczeniu Pisma Świętego na język łaciński - po Wulgacie. Powodem takiego znaczenia są przede wszystkim zagadnienia, które listy poruszają, oraz wykwintny, pełen krasomówczego piękna styl pisarski autora.

Listy zajmują cenne miejsce w twórczości piśmienniczej św. Hiero­nima. On sam miał tego świadomość, skoro umieścił je w wykazie swej twórczości pisarskiej. Zbiór Hieronimowych listów zawiera 154 pisma, które powstały w latach 374-419, to znaczy od czasu jego przybycia do Antiochii Syryjskiej (po opuszczeniu mniszej wspólnoty w Akwilei, a przed udaniem się na pustynię Chalkis) aż do końca życia.

Książka jest ostatnią częścią trylogii o męskiej duchowości (poprzednie tomy: Lew i baranek. O duchowości mężczyzny oraz Wąż i gołębica. Męska osobowość a męska duchowość).

Tym razem autor podejmuje temat starości, umierania i śmierci mężczyzn w kontekście najważniejszych elementów duchowości chrześcijańskiej. Na tym ostatnim etapie, jak się wydaje, duchowość chrześcijańska stanowi dla mężczyzn umacniającą i głęboko pocieszającą siłę.

To właśnie duchowość chrześcijańska sprawia, że wielu mężczyzn nie tylko w nowym świetle widzi własne słabości związane z wiekiem i konieczność przemijalności („proch ziemi”), lecz także głęboki sens dotychczasowego życia i nową, radosną nadzieję, perspektywę życia po śmierci zobrazowaną biblijnym określeniem „otwartego nieba”.

Jezus najlepszym lekarzem to czternaście opowiadań, których bohaterami są osoby uzdrowione przez Jezusa.

Wśród nich są dzieci – córka kobiety kananejskiej, syn setnika, córka Jaira, chłopiec epileptyk, a także dorośli – człowiek z uschłą ręką, głuchoniemy, chromy znad sadzawki Betesdy, paralityk, którego niosło czterech, niewidomy Bartymeusz, niewidomy z Betsaidy, trędowaty, Samarytanin – jeden z dziesięciu trędowatych, kobieta pochylona, kobieta cierpiąca na krwotok.

Opowiadania są podzielone na cztery części: Przedtem – życie przed uzdrowieniem; Nadzieja – wiadomość o Jezusie i szukanie Go; Spotkanie z Jezusem – uzdrowienie; Potem – życie po uzdrowieniu.

Książka ma za zadanie przybliżyć historie uzdrowionych osób, a także zachęcić do sięgnięcia po Pismo Święte. W tym celu pod tytułem każdego opowiadania zostały zamieszczone sigla biblijne, co ułatwi czytelnikom znalezienie danej historii w Piśmie Świętym.

Dla Diadocha modlitwa i asceza są zewnętrznymi przejawami istniejącej wewnątrz relacji między Bogiem a człowiekiem. Zaznacza on jednak, że nie jest czymś właściwym określanie jakości tej relacji na podstawie zewnętrznych przejawów. 

Dlatego właśnie podkreśla, że to pokora najbardziej pomaga w osiągnięciu zdrowej bezinteresowności, bo prowadzi do zapomnienia o własnym sukcesie i postępie, co z kolei umożliwia to, aby modlić się jak należy, według własnego stanu.

Kiedy jednak ktoś doświadczył już żarliwości w modlitwie, przekraczającej wszelką szerokość i obejmującej wszystko, powinien bezustannie szukać tego stanu, spędzając w nim jak najwięcej czasu.

Książka Aniołek Michałek i dni świąteczne składa się z siedmiu historii, które przystępnie pokazują, jakie dni w ciągu roku liturgicznego nazywamy świętami nakazanymi oraz jakie wydarzenia i prawdy wiary celebrujemy w te dni z całym Kościołem.

Dzięki zadaniom umieszczonym w książce dzieci łatwiej przyswoją sobie treści zawarte w opowiadaniach i zapamiętają informacje dotyczące świąt nakazanych.

Książka zawiera krótkie wyjaśnienie, czym są święta nakazane, i modlitwę, którą dzieci wraz z rodzicami będą mogli odmawiać każdego dnia. Na jednej ze stron znajduje się kolorowa lista świąt, w które należy być na Mszy Świętej, można ją zawiesić nad łóżkiem dziecka lub postawić na jego biurku.

Rozumiane jako sakramentalne uobecnienie wydarzeń zbawczych Chrystusa od pierwszych wieków chrześcijaństwa stanowiło fundament celebracji liturgicznej i wpłynęło znacząco na proces kształtowania się roku liturgicznego.

Liturgia była wówczas w centrum życia chrześcijańskiego i duchowości Kościoła.

Szczególnym nawiązaniem do tego pierwotnego i życiodajnego nurtu była wizja teologiczna przedstawicieli ruchu liturgicznego na przełomie XIX i XX wieku. Byli oni przekonani, że liturgia, tak jak w początkach Kościoła, jest szkołą modlitwy i życia. Pionier tego ruchu, Prosper Guéranger OSB (1805–1875), wiedział, że liturgia wpływa na nasze życie, kiedy ją rozumiemy, dlatego między innymi pragnął dać do rąk szerokich rzesz wiernych dzieło, które miało wprowadzić ich w liturgię świąt – w liturgię całego roku kościelnego. 

Najnowsza książka ks. Mirosława Wróbla "Biblijna ikona św. Józefa" pozwala bliżej poznać opiekuna naszego Zbawiciela Jezusa Chrystusa.

Książka zawiera piętnaście biblijnych medytacji, będących kompozycją Słowa Bożego i poetyckich rozważań autora. Ułatwi to czytelnikom wejście w kontemplację tajemnicy pokornej obecności św. Józefa w życiu Pana i Kościoła.

Dopełnieniem tekstu są ilustracje witraży, ikon i krajobrazów Ziemi Świętej, pochodzące z archiwum Sióstr Karmelitanek z Betlejem.

W posłudze kapłańskiej i życiu mniszym ojca Piotra Rostworowskiego indywidualne kierownictwo duchowe zajmowało bardzo ważne miejsce. Możemy nawet stwierdzić – ze względu na samą skalę tej posługi – że było czymś donioślejszym niż jego działalność konferencyjno-rekolekcyjna, pisarska czy kaznodziejska.

Kiedy po śmierci ojca Piotra ogłosiliśmy, że zbieramy jego archiwalia, niektóre osoby, które prowadził, przesłały nam jego listy w postaci oryginałów lub kopii.

Wdzięczni jesteśmy więc siostrom karmelitankom za zgodę na publikację wyboru listów ojca Piotra do jednej z nich.  Jesteśmy przekonani, że – jak niegdyś listy te przynosiły pożytek pojedynczej duszy – tak teraz pomogą wielu innym, przy okazji zachęcając do poszukiwania dobrego kierownictwa duchowego i do zdrowej jego praktyki.

Stosunek rozumu do wiary jest niewątpliwie jednym z najczęściej podejmowanych zagadnień. Filozofowie i teologowie bardzo różnie starają się do niego podejść. Często jednak przeintelektualizowane rozważania zbyt teoretycznie traktują zarówno rozum, jak i wiarę. Zapomina się w nich o tym, że rozum w człowieku nie ogranicza się do racjonalizmu.

Ojciec Piotr Rostworowski pokazuje, że wiara jest po prostu mądra, a tym samym rozumna. Mądrość w człowieku nie jest wynikiem racjonalnych dywagacji, ale światłem, które go oświeca, jeżeli na to światło potrafi się otworzyć. 

Ojciec Piotr Rostworowski, mnich – nie profesor teologii, czy filozofii, stara się przypomnieć najprostsze i jednocześnie najważniejsze prawdy dotyczące wiary chrześcijańskiej, przede wszystkim, że nie jest ona światopoglądem, ale przyjęciem samego Boga jako Osoby. Dlatego nie da się wiary oddzielić od miłości. To wejście w więź miłości z Bogiem pociąga dopiero za sobą przyjęcie wszystkich prawd objawionych.

Książka Dawno temu w La Salette opowiada niezwykłą historię o objawieniu się Matki Bożej ubogim dzieciom Melanii i Maksyminowi.

Pastuszkowie doświadczają łaski widzenia Pięknej Pani i chcąc nie chcąc, stają się pośrednikami pomiędzy niebem a ziemią. Maryja daje im zadanie, aby przekazali wszystkim ludziom Jej słowa.

Czy udało im się spełnić życzenie Pięknej Pani? Czy świat uwierzył dwojgu biednym pastuszkom, którzy nie potrafili nawet dobrze mówić w ojczystym języku? Czy w ogóle ktoś chciał ich słuchać?

Odpowiedzi na te pytania czytelnicy znajdą w książce. A czas spędzony na lekturze umilą kolorowe i wesołe ilustracje.

Kuba na drodze cudów to książka, w której jest opisana niebywała podróż – pielgrzymka chłopca i jego mamy.

Pewnego dnia podczas wakacji Kuba wraz z mamą zupełnie niespodziewanie wyruszają rowerami na szlak wiodący do Santiago de Compostela, gdzie znajduje się grób Świętego Jakuba Apostoła. Podróż Kuby obfituje w przygody i zaskakujące zwroty akcji.

Kto przeczyta tę bogatą w kolorowe ilustracje opowieść dowie się, kto uratował spragnionego pielgrzyma przed diabłem; w jaki sposób rycerz pokonał dotąd niezwyciężonego olbrzyma; czy fałszywie oskarżony młodzieniec uniknął kary śmierci; jak Matka Boża uratowała kupca przed utratą honoru; dlaczego w pewnym hiszpańskim kościele znajduje się klatka z żywym kogutem i kurą.

To tylko część interesujących wydarzeń opisanych w książce.

Misterium świąt chrześcijańskich jest już drugą książką Odona Casela (1886–1948), wybitnego mystagoga ubiegłego stule­cia, którą publikujemy w ramach serii „Modlitwa Kościoła”.

Pozycja ta utrzymana jest w stylu żywej przemowy do odbiorców, jako zapis konferencji duchowych wygłaszanych przez Autora przy okazji poszczególnych świąt roku liturgicznego. Sam Autor – co stwierdza w przedmowie – tę właśnie formę przekazu uznawał za nader korzystną w refleksji nad liturgią, ponieważ – jako swego rodzaju wtajemniczenie – bliższa jest naturze samej liturgii.

Mimo wielu lat, jakie upłynęły od wydania oryginału, myśli zawarte w konferencjach Casela nie tracą na aktualności.

W refleksji Casela forma i treść stanowią całość. Mowa jest w niej wszakże nie w pierwszym rzędzie o formie, lecz o tym, co się w liturgii dzieje, i co dzieje się w uczestniczącym w niej człowieku.