Książki - KSIĘGARNIA

Karmel słynie z wielkiej ilości świętych i błogosławionych. Nie powinien więc dziwić fakt, że nawet tak wybitne postaci jak Edyta Stein mogą pozostawać mało znane nawet we własnej rodzinie zakonnej.

Tytuł tej pozycji Umiłowanie mądrości nawiązuje najpierw do znaczenia samej filozofii, a następnie odnosi się do życia osobistego Stein. Biblijna mądrość zawsze związana jest z drogą Bożą i z miłością.

Na gruncie duchowości mądrość jest owocem dojrzałego doświadczenia duchowego. Święty Jan od Krzyża kontemplację mistyczną, która jest najdoskonalszą drogą do zjednoczenia z Bogiem, nazywa „mądrością miłości”, którą wierzący stopniowo otrzymuje od Niego na drodze przemiany duchowej.

Mądrość jest jednocześnie pierwszym darem Ducha Świętego, otrzymanym w celu udoskonalania miłości. Dary jako sprawności bierne pozwalają wierzącemu przyjmować światło i miłość potrzebne do prowadzenia życia duchowego „na sposób boski”, przekraczający naturalne możliwości człowieka.

Gdy chodzi o podtytuł Duchowość św. Edyty Stein - podjęte zostają tematy, które dotykają samej istoty duchowości, jak: nawrócenie, droga duchowa, portret duchowy, modlitwa, mistyka, ewangeliczna ciasna brama i wąska droga, męczeństwo. Wątek dotyczący mądrości nie jest przypadkowy. Już w roku 1927 Edyta Stein pisze do kolegi Fritza Kaufmanna, dając mu wskazanie, jaką drogą powinien w życiu kroczyć. Rada dotyczy właśnie ewangelicznej mądrości.

Niniejsza książka to owoc kilkudziesięcioletniego obcowania z tekstami św. Jana od Krzyża oraz sesji u braci dominikanów w ramach Letniej Szkoły Duchowości Chrześcijańskiej pt. „Droga do Boga według św. Jana od Krzyża” w sierpniu 2023 roku w Ustroniu-Hermanicach.

Autor pisze we wstępie:

Zazwyczaj we wstępach kurtuazyjnie życzy się dobrej lektury. A ja chciałbym raczej Cię ostrzec: lepiej tej książki nie czytaj! Dlatego że gdybyś poznał rzeczy święte, najświętsze tajemnice, a potem zmęczony lub – co gorsza – znudzony odłożył ją na półkę, nie byłbyś bez winy. Bo mistyka to zobowiązanie, wieczyste zobowiązanie, które przebija się w teraźniejszość jak gwałtowne zwiastowanie i ogłasza świętość czasu przeznaczeń.

A Bóg przeznaczył „duszę do chwały i określił tę chwałę […] od wieków, zanim ją jeszcze stworzył. To przeznaczenie jest tak właściwe duszy, że żadne zdarzenia przychylne czy przeciwne, wzniosłe czy niskie nie potrafią jej nigdy tego czegoś odebrać, lecz to, co jej Bóg przeznaczył od wieków, będzie posiadała na wieczność” (PD 38, 6).

Huragan takich słów rozbija wszelkie stosowane miary i strąca w otchłanie bez dna. Tu nie można ani siebie ocalić, ani czegoś wygrać, bo człowiek musi być pokonany. A tym, co pokonuje, co zwycięża – jest Miłość. U św. Jana od Krzyża doprowadzona jest ona do szaleństwa. Tym szaleńcem jest przede wszystkim Bóg, który kocha człowieka bardziej niż siebie. A tego nie mógł wytrzymać pewien świetlany gentleman na początku czasów.

Lektura Jana to – jak sam zechciał to nazwać – wydobywanie diamentu duszy z błota, sadzy czy nawarstwień smoły (por. DGK I, 9, 1). Jego słowa to strofy o nieprawdopodobnym pięknie duszy ludzkiej, to kreślenie i wykreślanie słów – słów niesłychanych o Bogu rozmiłowanym: „Bo i któż może opisać to, co On pozwala zrozumieć duszom rozmiłowanym, w których mieszka?

I kto ośmieli się wyrazić słowami to, co On im daje odczuć? Kto wreszcie może wyrazić pragnienia, które w nich wznieca?” (PD prolog, 1).

Ta książka pociągnie każdego, kto będzie ją czytał, ku głębszej relacji z Bogiem, pomoże lepiej zrozumieć miłość jaką Bóg nas kocha i zapali pragnienie, aby na tę miłość odpowiedzieć.

Znaki czasów w jakich żyjemy nakłaniają nas do jej lektury, a autorka daje stara się nam dać odpowiedź na współczesne problemy, przedstawiając obietnice Najświętszego Serca Pana Jezusa.

Tak bardzo potrzebujemy dziś miłości Jezusa. Rodziny cierpią, ludzie są samotni i zagubieni, bo świat pokazuje nieraz przerażające oblicze. Wielu ludzi prowadzi rozpaczliwe poszukiwania, nie wiedząc, czego szukają.

A jednak, gdy wydaje się nam, że nadchodzi nasz koniec, historia Serca Jezusa zaczyna się na nowo. To opowieść o nadziei, o uzdrowieniu, o miłości.

To nie jest nauka o ośmiu grzechach głównych – to jest nauka o ośmiu rodzajach złych myśli. Grzech w pewnym sensie jest owocem, który wyrasta z myśli, a myśl z kolei jest jak korzeń - na to zwraca opracowanie Pomiędzy grzechem a myślą. O ośmiu duchach zła Ewagriusza z Pontu.

Edyta Stein była filozofem i pielęgniarką, nauczycielką i prelegentką, zakonnicą i mistyczką.

Konfrontując się z doświadczeniami I wojny światowej i rodzącego się nazizmu, odkrywała, że prawda jest uobecniona w Chrystusie.

Pośród niepokojów społeczno-politycznych potrafiła osiągnąć jedność myśli, wiary i postawy życiowej, aż do śmierci w obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau.

Święta Teresa z Ávili ukochała Jezusa Chrystusa ponad wszystko i oddała Mu całą siebie. Nic nie było dla niej ważniejsze od tej miłości; dała się Jego miłości uwieść i żyła jedynie dla Niego.

Dzięki temu promieniowała radością tak charakterystyczną dla członków wspólnot Karmelu Terezjańskiego. A ponieważ była tak głęboko zjednoczona z Chrystusem, jej życie stało się świadectwem, że tylko Bóg jest człowiekowi konieczny, że ten, kto ma Boga, posiada wszystko, i że poza Bogiem człowiek nie znajduje żadnej radości.

W obecnych czasach świadectwo Teresy niesie w sobie wielką wartość i aktualność. Teresa jest z pewnością wielką inicjatorką odnowy Kościoła, której tak bardzo dzisiaj potrzebujemy.

To ona stała się jej centralnym ogniwem. Bez wytchnienia walczyła dla siebie i dla swoich „córek” o możliwość życia ukrytego z Jezusem w Bogu, o nawrócenie do Ojca i do Jego Syna Jezusa Chrystusa.

Dopiero przeżywszy takie nawrócenie, możemy stać się ludźmi prawdy, autentycznymi chrześcijanami i żywym Kościołem. Święta Teresa była nade wszystko kobietą wiary, kobietą Bożą.

Ksiądz Ludwik Pelletier swoim przepowiadaniem i życiem pociągnął tysiące osób na drogę bliskości z Chrystusem, która jest nieustannym wzrastaniem przez upadki i dojrzewaniem przez porażki.

Jak osiągnąć dojrzałość duchową, podążając za Mądrością wcieloną?

W czasach, kiedy liczy się natychmiastowość, pytanie to staje się najważniejszą sprawą w życiu chrześcijanina. Dojrzałość jest celem, jest pełnią istnienia, którą zostaliśmy obdarowani w Chrystusie, a początkiem każdej autentycznej drogi zjednoczenia z Bogiem jest uświadomienie sobie, że nie żyjemy na ziemi po to, by realizować własne plany, lecz aby wypełnić zamysł Boży. Jest to książka o wolności, wyrzeczeniu się siebie i słuchaniu Boga.

Dorota Krawczyk napisała opowieść o tym, jak Teresa od Dzieciątka Jezus odkrywała drogę do Nieba i jak się tam znalazła.

Dowiadujemy się z tej książki, jak wyglądało jej dzieciństwo, kim byli jej bliscy, jak pokonywała różne przeszkody, by szybko rozpocząć życie karmelitanki, dlaczego wyruszyła na pielgrzymkę do papieża Leona XIII i co robiła przez kilka lat w klasztorze w Lisieux we Francji.

Zapraszamy razem z Autorką tej historii do podążania śladami Małej Teresy – wielkiej i kochanej Świętej.

Droga Filokalii to 50-dniowe ćwiczenie. Dlaczego taka nazwa?

Otóż jesteśmy przyzwyczajeni, że w okresach Adwentu czy Wielkiego Postu podejmujemy rekolekcje, różnego rodzaju ćwiczenia i praktyki pobożne. W Wielkim Poście odprawiamy bardzo popularne nabożeństwo Drogi krzyżowej. Współcześnie w okresie wielkanocnym zaczęto praktykować Drogę światła.

W nawiązaniu do tych nazw powstała Droga Filokalii.

Czym ona jest? To droga do życia prawdziwie chrześcijańskiego! Polega ona na przybliżaniu duchowości i teologii Filokalii. Szlak ma to do siebie, że może być długi i nie wiadomo, ile potrwa jego przejście.

Niniejsza propozycja jest tylko pewnym wprowadzeniem w duchowość wspomnianego zbioru tekstów. Nie wyczerpie ich treści, bo nie to jest jej celem.

W książce tej, którą Autor przyrównuje do „instrukcji obsługi”, stawiania „pierwszych kroków na drodze mistyki codzienności”, możemy w dziesięciu rozdziałach podjąć refleksję i przyjąć Boga w naszej codzienności.

On w każdej sytuacji oferuje nam „niezliczone możliwości podążania za Nim”: w naszym teraz, tu i tam, kiedy idziemy lub siedzimy, patrzymy lub modlimy się, odpoczywamy, śpimy lub wychwalamy – we wszystkim, co składa się na życie człowieka.

Bóg jest wszędzie: dniem i nocą, kiedy przebywamy w domu czy jesteśmy w podróży, w szkole, w pracy albo razem z rodziną – jest zawsze gotowy spotkać się z nami w naszym „teraz”. Każdy rozdział książki kończy się ćwiczeniem praktycznym i modlitwą.

Książka przeznaczona jest dla tych, którzy rozpoznali Karmel jako swą drogę i poszukują pogłębienia drogi medytacji.

Czasami powstają pytania: co w modlitwie karmelitańskiej jest takiego szczególnego, typowego, odróżniającego ją od innych szkół i nurtów duchowości? W spojrzeniu na Chrystusa, Maryję, Kościół, człowieka…

Dziedzina modlitwy jest niezwykła. Przyjaciele Boga winni prowadzić braci do Niego i potwierdzać swą stanowczą nadzieję; wierzący – wskazywać pewność znalezienia Go; miłujący – ukazywać bramę do ogrodów Umiłowanego.

W sferze modlitwy Karmel odkrył swą perłę w postaci miłosnej uwagi, którą św. Jan od Krzyża nazywa w oryginale atención amorosa. Stanowi to realizację ogólniejszego wskazania św. Teresy od Jezusa, że modlitwa wewnętrzna nie polega na tym, by tylko rozmyślać, bo postęp duszy nie na tym polega, aby dużo rozmyślała, tylko na tym, by dużo miłowała (F 5, 2).

Tym prześwietnym początkiem modlitewnego miłowania jest właśnie kierowanie uwagi, a następnie wiązanie jej z Bogiem. Rodzi się ona w zbieraniu siebie z różnych oktaw życia, w cierpliwym skupianiu na jednym, a właściwie na Jedynym – unum necessarium – jak w przypadku Marii z Betanii (por. Łk 10, 42).

Cel tej książki nie jest teoretyczny. To próba udzielenia pomocy każdemu, kto pragnie poznać miłość Boga, a jednocześnie przypomnieć sobie swoją wartość. Jedynie Jego spojrzenie jest lustrem, w którym można rozpoznać prawdę o swojej kruchości oraz nieocenionym pięknie, którym Bóg obdarzył każde swoje dziecko.

Serce człowieka jest niczym harfa o dziesięciu strunach, z której Bóg wydobywa najszlachetniejsze melodie (por. Ps 33). Dziesięć strun to dziesięć Boskich tchnień, które nadają strukturę ludzkiemu wnętrzu. Niezrozumiały staje się człowiek bez miłości Boga, rozsypuje się i supła niczym zerwane struny, a jeśli próbuje nadać sobie tożsamość, staje się karykaturą samego siebie. Jedynie miłość Boga pozwala mu odkryć nieocenioną wartość, którą ma, i odnaleźć pokój nawet pośród cierpienia.

Niniejsza książka zbudowana jest na wzór Dawidowej liry. Każda struna to jeden z przejawów miłości Boga do człowieka. Miłości, która nadaje tożsamość Jego dzieciom. Dziesięć strun tworzy wielką lirę serca, duchową lirę kinnor. Wśród tych dziesięciu strun można wyróżnić cztery; stanowią one małą lirę duchową. O niej opowiadają ostatnie cztery rozdziały książki. W jej melodie będziemy się wsłuchiwać, patrząc na życie Świętej Teresy z Lisieux. Natomiast pierwsze sześć rozdziałów, czyli sześć strun duszy, wyjaśnią nam Teresa od Jezusa i Jan od Krzyża. Zatem trzech karmelitańskich Doktorów Kościoła odsłoni przed nami pełne brzmienie serca obdarzonego miłością Boga.

Publikacja Nad księgami opata Jana o naśladowaniu Chrystusa zawiera tekst O naśladowaniu Chrystusa oraz komentarz s. Małgorzaty Borkowskiej OSB.

W historii chrześcijaństwa mamy kilka dzieł literackich, które pochodzą ze środowisk monastycznych, czytane są powszechnie do dzisiaj, i szczególnie silnie wpłynęły na ukształtowanie się naszej duchowości, gdyż dały wyraz ludzkiej tęsknocie za Bogiem.

Najstarsze z nich to Księga starców i narosła wokół niej literatura egipskiej pustyni. Dalej, Wyznania św. Augustyna; zaliczam je do literatury monastycznej, gdyż autor był wedle ówczesnych pojęć mnichem, chociaż w mieście; założył nawet wspólnotę, napisał dla niej regułę, i jak większość Ojców Kościoła został biskupem z mnicha właśnie.

Następna jest Reguła św. Benedykta; jej nauka, ale przede wszystkim jej praktyka w niezliczonych wspólnotach, kształtowała życie chrześcijańskie (jak pisze Rowan Williams) przez sam fakt, że ukształtowała mnóstwo osobowości, które z kolei kształtowały społeczeństwo. Czwarta jest księga O naśladowaniu Chrystusa.

Najwcześniejsze rękopiśmienne kopie Naśladowania pochodzą z Włoch i oczywiście nie są przez kopistów wyraźnie datowane. Ponieważ jednak cechy pisma i szczegóły wykonania pozwalają datować średniowieczne rękopisy z dużą dokładnością, jest pewne, że najstarsza zachowana kopia (podkreślmy: kopia już, nie pierwopis autorski), sporządzona w Vercelli i tam do dziś przechowywana, powstała między rokiem 1280 a 1330. Nie później. Otóż nawet koniec tego przedziału czasowego to jeszcze równe pół wieku przed przyjściem na świat Tomasza a Kempis (1380-1471), któremu na północny wschód od Alp przypisuje się do dzisiaj autorstwo tej księgi; a blisko sto lat przed jego dojrzałą działalnością pisarską.

Z wielką radością oddajemy w ręce Czytelników tom 100. serii Źródła Monastyczne: Reguły (De institutis coenobiorum) świętego Jana Kasjana.

Dzieło, które czytelnik bierze do ręki, ma swoje wyjątkowe miejsce w literaturze ascetycznej. Ten obszerny traktat powstały w południowej Galii w latach 420–424 kształtował zachodnią myśl monastyczną przez długie lata, między innymi wywarł wpływ na dwa najważniejsze teksty łacińskiej normatywy  klasztornej: Regułę Mistrza oraz Regułę św. Benedykta.

Fascynująca książka o życiu i cudach św. Jana Bosko – wielkiego świętego Kościoła, założyciela Zgromadzenia Salezjanów, opiekuna młodzieży, jednego z największych cudotwórców w historii chrześcijaństwa! 

Na kartach tej książki poznamy nadprzyrodzone dzieła, jakich Bóg dokonał przez osobę św. Jana Bosko: cudowne uzdrowienia, cud rozmnożenia pokarmu (w tym także eucharystycznych hostii), wskrzeszanie zmarłych, walkę (często wręcz fizyczną) z szatanem, dar proroctwa i przewidywania przyszłości, wgląd w sekrety ludzkich myśli i sumień oraz zdolność bilokacji.

O wyjątkowości Jana Bosko świadczy również jego doczesne ciało, które w nienaruszonym stanie można zobaczyć w turyńskiej bazylice, do której nieustannie pielgrzymują z wiarą tysiące osób prosząc o pomoc w najtrudniejszych życiowych bolączkach.

Nowa biografia źródłowa świętej Teresy od Dzieciątka Jezus, której dzieje kryją w sobie wielką tajemnicę.

Co sprawiło, że ta nikomu nieznana karmelitanka stała się jedną z najważniejszych postaci Kościoła katolickiego, która przekształciła miasteczko Lisieux w ośrodek pielgrzymkowy?

Françoise Bouchard bierze nas za rękę, by odkryć przed nami codzienność, w jakiej żyła Teresa, jej rodzinne korzenie, okoliczności wstąpienia do Karmelu, trudności, noce i łaski, które otrzymała na swojej małej drodze oddania się Miłości miłosiernej.

Posłowie napisał wybitny historyk Zakonu Karmelitańskiego, Jean Clapier OCD.

Książka Francisa MacNutta ma charakter bardzo szczególny. Stanowi zapis jego doświadczenia związanego z pełnieniem posługi uwalniania, rozwijającej się w mocnym powiązaniu z jego osobistymi doświadczeniami duchowymi. Można nawet powiedzieć, że jest to opis intensywnej duchowej walki, którą Autor prowadzi w sobie i której owocami potem dzieli się z innymi. Uprzywilejowanym „miejscem” tego dzielenia się jest modlitwa o uwolnienie oferowana ludziom, którzy czują, że sami nie mogą uporać się z nękającym ich złem.

ks. Janusz Królikowski (Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie)

„Księga Starców” (Gerontikon) to najstarszy zbiór nauk wczesnych monastycznych „ojców”, pierwsza zachowana próba spisania mądrości pustyni.

W czasie jej spisywania mądrość ta mogła sobie liczyć około stu lat, więc było to dwa lub trzy pokolenia doświadczeń. I już wtedy była na tym poziomie znajomości praw rządzących życiem duchowym i ludzką psychiką, na którym trwa nadal. Jakiś pustelnik, może mnich wędrowny, postanowił sobie, że zamiast chodzenia jak dotąd do ojców po słowo, lepiej będzie mieć ich nauki dostępne i powielone na piśmie, więc on je spisze.

Czytelnik dostaje do ręki zapis konferencji wygłaszanych w klasztorze w Żarnowcu w latach 2018–2021 przez s. Małgorzatę Borkowską i następnie spisanych. Stąd nieco gawędziarski charakter tej książki. Jest ona mimo to częścią większego cyklu komentującego najważniejsze dzieła literatury monastycznej, które miały szczególny wpływ tak na rozwój życia zakonnego w chrześcijaństwie, jak i na kulturę chrześcijańską w ogóle. Są to, w chronologicznym porządku powstawania: Księga Starców, Reguła św. Benedykta i księga O naśladowaniu Chrystusa. Jeśli dodamy Wyznania św. Augustyna, otrzymamy właściwie komplet najsłynniejszych w Kościele zapisów odwiecznej tęsknoty ludzkiej do Boga.

Wszystkie dzieła św. Jana od Krzyża zebrane w jednym tomie.

Wygodny, poręczny format książki.

W skład tomu wchodzi:

• Droga na Górę Karmel
• Noc ciemna
• Pieśń Duchowa ...

Nowa pozycja z serii Karmelki – czyli duchowe cukierki o smaku karmelowym. Mała kolorowa książeczka, która może być doskonałym prezentem na różne okazje (w środku przygotowano specjalne miejsce na dedykację). Dzięki niej poznasz myśli i duchowość św. Jana od Krzyża. Razem z nim możesz podążać Bożymi ścieżkami i nauczysz się odkrywać Boga w życiu codziennym. W książeczce umieszczono krótki życiorys i modlitwę za wstawiennictwem Świętego.