Książki - KSIĘGARNIA

Jezus zdołał odmienić ludzkie opinie na temat losu – przez nas uznawanego za nieszczęśliwy – tych, którzy nie posiadają bogactwa, władzy ani zaszczytów, nie korzystają z ziemskich dóbr ani przyjemności. Jednym słowem: tych, którzy nic nie mają, niczego nie mogą i nic nie znaczą.

Jego niepozostawiające wątpliwości słowa mogą wydać się nie na miejscu, a nasze kryteria są tak różne, że prowokować mogą jednocześnie pytanie o to, czy to my mylimy się w oglądzie i ocenie funkcjonowania świata, czy też myli się On.

Błogosławieństwa proponują drogę wolności, która wymaga od nas zmiany.

W istocie, pragnąc żyć ubóstwem Błogosławieństw, nie wystarczy zrezygnować z bogactwa, zaszczytów, przyjemności. Trzeba również odrzucić egoizm egzystencji i własnej woli. […] Sens ubóstwa tkwi w głoszeniu Boga jako prawdziwego bogactwa serca.

Nienasycenie dobrami materialnymi nie jest niczym innym, jak skrywaną potrzebą Nieskończoności.

Kartki z księgi mojego życia są swoistą autobiografią św.Rafała Kalinowskiego, powstańca, sybiraka i zakonnika. Stanowią wybór fragmentów jego listów oraz Wspomnień.

Ojciec Rafał zaprasza nas do towarzyszenia mu na drogach swojego życia. Poznajemy tego, który tęskni za Pięknem i Dobrem Najwyższym, choć przez długi czas idzie niejako po omacku, zrzucając z siebie powłokę „zwyczajnej niedzielnej pobożności".

I to nie praktyki go urzekną i przekonają, lecz spotkanie z Osobą - Chrystusem, najlepszym Przyjacielem.

Pomimo upływu ponad 120 lat od pierwszego wydania, książka nie traci nic ze swej duchowej aktualności. Wyjaśnia prawdy wiary w sposób pewny, opierając się na autorytecie Biblii i Ojców Kościoła.

Na gruncie tej nauki wyrosła też św. Teresa od Dzieciątka Jezus. Doktor Kościoła gorąco polecała tę lekturę wszystkim poszukującym prawdy. Wierzymy, że i dziś przez o. Arminjon, Bóg może nas - tak samo jak Teresę - oświecić, rozpalić pragnienia serca i pociągnąć do miłowania życia przyszłego.

Dlaczego wydajemy książkę „Koniec świata doczesnego...”? Odpowiedź jest krótka: między innymi dlatego, gdyż św.Teresa z Lisiuex czytała ją w młodości! Na tym właśnie gruncie tak pięknie wyrosła!

Każdy chrześcijanin powinien przynajmniej raz w życiu przeczytać całą Biblię. Jeśli dotąd tego nie zrobiłeś, to dokonasz tego teraz. 

Wejdź odważnie w ten gąszcz słów Boga Żywego. Słowo Boże jest jak las, każde zdanie jest jak drzewo. Jak las pozostanie dla ciebie nieznane i tajemnicze, jeśli się nie odważysz i nie zanurzysz w nim. Kup własny egzemplarz Biblii, to ważne! Biblia ma być TWOJA.

Czytaj, zaznaczaj wersety, którymi się zajmiesz dokładnie, przemodlisz i przemedytujesz w innym czasie. Chociaż Słowo Boże jest zawsze takie samo, to jednak Bóg każdego dnia inaczej będzie do ciebie mówił, zależnie od twojego stanu duchowego, moralnego, życiowego…

Ten schemat czytań jest tylko pomocą dla wszystkich czytających, rozważających i pragnących żyć Słowem Bożym. 

Powstał z myślą o tych, którzy odczuwają głód czytania Pisma Świętego i przeznaczony jest dla wszystkich, którzy chcą Biblię poznać osobiście, zamierzają przeczytać ją całą, a następnie chcą Słowo Boże medytować, kontemplować, modlić się nim i wprowadzać je w życie.

Siostra Łucja to niezwykle ważna osobowość portugalskiego katolicyzmu XX wieku. 

Jako Pastuszka z Fatimy, która wraz z Franciszkiem i Hiacyntą dostąpiła w 1917 roku widzenia Matki Bożej, jest uznana za dziecko szczególnie błogosławione i wybrane do rozpowszechniania w świecie przesłania Bożego pokoju i zbawienia.

Jako karmelitanka, uważana za osobę uprzywilejowaną w swym oddaniu Bogu i służbie Kościołowi, cieszy się ogromnym zaufaniem wiernych, zaufaniem zakotwiczonym w jej wyjątkowej posłudze powierniczki Matki Bożej. 

We współczesnej historii Kościoła Siostra Łucja stanowi niezwykle istotny punkt odniesienia. Pojawiające się już podczas objawień wzmianki dotyczące Ojca Świętego i jego cierpień oraz wyjawienie trzeciej części tak zwanej Tajemnicy Fatimskiej, a również dramatyczne wydarzenia w dziejach Kościoła na przełomie XX i XXI wieku, nie pozwalają nam o niej zapomnieć. 

Książka należy do kanonu literatury chrześcijańskiej. Dzieło, które uczyniło dwudziestokilkuletnią karmelitankę, św. Teresę od Dzieciątka Jezus, Doktorem Kościoła.

W nim opisuje swoją "małą drogę" prowadzącą do zbawienia. Słuchając Teresy, czytelnik odczuwa pokrewieństwo, uznając swoje własne ubóstwo i bogactwo nadziei pokładanej w Jezusie. "Dzieje duszy" są książką, która rozpala miłość i pozwala mieć nadzieję.

Poręczne wydanie najważniejszych dzieł św. Teresy od Jezusa w najnowszym tłumaczeniu.

W skład zestawu dzieł św. Teresy z Avila wchodzą: Księga mojego życia, Droga doskonałości, Zamek wewnętrzny, Księga fundacji.

Siostra Elżbieta od Trójcy Świętej była na wskroś karmelitanką, karmelitanką „od wewnątrz".

Odkrycie Karmelu było dla niej odkryciem samej siebie!!! Tak bardzo i tak długo marzyła o Karmelu… i kiedy już tam się znalazła, mogła w końcu zanurzyć się w tym, co jest „jedynie konieczne”.

W swoim byciu karmelitanką za wzór wybrała postawę Marii z Betanii; tej, która trwała nieporuszona u stóp Pana. Kieruje swój wzrok w nieprzeniknioną światłość „wielkiej tajemnicy” błogosławionej Trójcy.

Komentarz żydowski do Nowego Testamentu wychodzi naprzeciw postulatom współpracy w dziedzinie dialogu chrześcijańsko-żydowskiego i stanowi praktyczne urzeczywistnienie zaleceń II Soboru Watykańskiego (Nostra aetate), który potwierdza obustronne korzyści z poznawania tradycji religijnej wyznawców judaizmu i chrześcijan.

Nowy Testament jest w nim rozumiany i przedstawiony z perspektywy żydowskiej i chrześcijańskiej zarazem, ponieważ to dzieło wydobywa i szanuje to, co dla obydwu religii jest wspólne i zbieżne.

Książka składa się z obszernego, ogólnego wprowadzenia w żydowską perspektywę Nowego Testamentu oraz z dwóch części głównych.

Pierwsza z nich to przekład greckiego tekstu Nowego Testamentu, dający wyraz wiedzy i wrażliwości żydowskiej ukształtowanej w judaizmie judaistycznym.

Część druga to wnikliwy komentarz do tego tekstu, objaśniający trudniejsze miejsca i kwestie w świetle żydowskiej wiary, obyczajowości, obrzędowości i wielu innych czynników składających się na bogatą tradycję żydowską.

Bł. Maria od Jezusa Ukrzyżowanego, karmelitanka bosa z Betlejem, wielka czcicielka Ducha Świętego, w swym posłaniu skierowanym do Ojca Świętego napisała, że zapomina się „o prawdziwym nabożeństwie do Ducha Świętego.

Dlatego tyle jest błędu, rozbicia, nie ma pokoju i światła na świecie. Nie wzywa się Światła tak jak należy, a to Światło pozwala nam poznać prawdę”. Wobec tych wyzwań droga Ducha Świętego, Ducha Miłości, wydaje się najbardziej właściwa w czasie, gdy odczuwa się brak miłości. Jednym ze skutecznych rozwiązań jest usilne przyzywanie Ducha Świętego.

Dziś zatem w sposób szczególny jesteśmy wezwani do usilnego przyzywania Ducha Świętego. Pomocą w podjęciu praktyki nabożeństwa do Trzeciej Osoby Trójcy Przenajświętszej może być ten modlitewnik, w którym znajdziemy różne modlitw do Ducha Świętego (litanie, nowenny oraz modlitwy Świętych).

Gdy słyszymy „Ziemia święta” lub „Ziemia biblijna”, zazwyczaj nasze myśli wędrują do współczesnego Izraela i obecnej Autonomii Palestyńskiej. Na tych terenach miało miejsce najwięcej wydarzeń opisanych w Biblii. Jednak każdy czytelnik Pisma Świętego wie, że karty świętej księgi prowadzą nas także po wielu miejscach, które obecnie leżą na terenach Egiptu, Libanu, Syrii, Grecji, Turcji, Włoch, Malty, Iranu, Iraku, Arabii Saudyjskiej czy Jordanii.

Niniejsza książka jest zaproszeniem do swoistej, intelektualnej podróży po tych miejscach. W podróż tę wyruszymy wraz z bohaterami biblijnych opowiadań, by lepiej poznać nie tylko historię poszczególnych postaci, ale dostrzec nić Bożego prowadzenia całej ludzkości ku zbawieniu.

Obecnie w wielu miejscach związanych z dziejami zbawienia i postaciami biblijnymi wyrosły kościoły, kaplice czy choćby postawiono tam kamienie lub tablice pamiątkowe. Kiedy jednak Jezus wszedł na górę Tabor, nie było tam franciszkańskiego kościoła. Kiedy dźwigał krzyż, nie przepychał się wśród straganów arabskich sklepikarzy. Gdy Abraham wszedł na górę Moria, by ofiarować Izaaka, nie było tam świątyni jerozolimskiej ani muzułmańskich meczetów, a gdy Paweł przybył do Rzymu, nie mógł ochłodzić się w cieniu kolumnady na placu św. Piotra. To oczywiste!

Słuchaj uważnie.

Jeśli Jezus pragnął, by wszyscy zrozumieli jedną rzecz, to na pewno tę: człowiek jest wartościowy z tego prostego powodu, że jest człowiekiem. Dlatego właśnie tak a nie inaczej traktował ludzi. Zastanów się nad tym.

Przebaczył kobiecie przyłapanej na cudzołóstwie. Dotknął nietykalnego trędowatego, który prosił o oczyszczenie. Spełnił prośbę niewidomego żebraka, siedzącego na poboczu drogi. W pobliżu sadzawki Siloam uzdrowił człowieka, który uwielbiał użalać się nad sobą.

Pamiętaj też o klasycznym przykładzie pokazania wartości człowieka, przekazanym przez Łukasza – opowieści o ukrzyżowanym łotrze.

Miłość Jezusa nie zależy od tego, co dla Niego robimy – ani trochę.

Jeśli szlak, którym idziesz, legł w mroku, nie siadaj. Jeśli twa droga wydłuża się, nie zatrzymuj się. Jeśli noc tonie w czerni, nie opuszczaj rąk.

Bóg przygląda się tobie. Może właśnie nadchodzi moment, w którym poleci swojemu aniołowi, by odsunął kamień leżący przed tobą. Może otrzymasz przelew, którego tak ci potrzeba. Może winny wobec ciebie układa właśnie słowa przeprosin. Może na biurku znajdziesz przedłużenie umowy o pracę.

Nie poddawaj się, bo jeśli to uczynisz, być może nie usłyszysz odpowiedzi na swoje modlitwy. Gdy spotyka cię rozczarowanie, nie wpadaj w panikę. Nie wyskakuj z pociągu. Nie opuszczaj rąk. Zdobądź się na cierpliwość i pozwól, by Bóg przypomniał ci, że On wciąż jest u steru.

Dopóki nie nastał kres – nic nie jest skończone. Potrzebujemy usłyszeć, iż Bóg wciąż sprawuje kontrolę. Potrzebujemy usłyszeć, że nic się nie skończyło, dopóki On sam tego nie powie. Potrzebujemy usłyszeć, że klęski i tragedie życiowe nie są powodem do zaprzestania walki.

Są jedynie powodem, by wziąć się w garść.

Czy ty też „rozpracowałeś” Boga? Czy poznałeś Jego taktykę działania? Jeśli tak, nasłuchuj. Bóg ma dla ciebie niespodziankę.

Posłuchaj, jak padają na ziemię kamienie przeznaczone dla cudzołożnicy. Posłuchaj, jak Bóg zaprasza złoczyńcę do limuzyny, którą wspólnie udadzą się do Jego Królestwa.

Bóg pojawia się w najdziwniejszych miejscach i sytuacjach. Dokonuje najdziwniejszych rzeczy. Rozdaje uśmiechy tam, gdzie widzi tylko zmarszczone brwi. W oczach, w których lśniły łzy, zapala iskierki radości. Na ciemnym niebie umieszcza jasną gwiazdę. Wśród burzowych chmur zawiesza tęczę.

Najskuteczniej działa wtedy, gdy nam wiedzie się najgorzej.

Może właśnie teraz wpadłeś w jakiś życiowy huragan. W tej książce znajdziesz trzy punkty zakotwiczenia. Trzy głazy, które wytrzymają każdą burzę. Trzy skały, które oprą się największym falom. Te trzy punkty odniesienia dwa tysiące lat temu zostały mocno osadzone w skalnym podłożu przez pewnego cieślę, który udowodnił, że jest Chrystusem. Dokonał tego jednego dnia. Wystarczyło sześć godzin pewnego piątku.

Medytację można krótko określić mówiąc, że wyciszamy się i pozwalamy Bogu, aby w nas działał.

Oczywiście nasuwają się pytania: w jaki sposób się wyciszyć i rozluźnić; jak pozwolić Jezusowi, aby pociągnął nas do Swojego Bóstwa; w jaki sposób sprawić, aby nasze życie codzienne rozwijało się pod Jego Boskim wpływem. Bóg daje światło duchowe i miłość.

Po pewnym czasie zauważa się niezwykłe rezultaty. Możemy łatwiej radzić sobie z problemami życiowymi, mniej się niepokoić, lepiej pracować i bardziej lubić swoją pracę. Czasem jest widoczna poprawa zdrowia. Nade wszystko na nowo uświadamiamy sobie prawdy duchowe i Bóg staje się naszym przewodnikiem i przyjacielem.

Małe dzieci mają świetną pamięć i szybko przyswajają nowe rzeczy. Dlatego już od najmłodszych lat warto napełniać ich umysły Bożym Słowem.

Książeczka Moje pierwsze wersety biblijne będzie świetną pomocą w budowaniu wiary maluchów. Zawiera dziesięć ważnych wersetów z Pisma świętego, które pokażą dziecku prawdziwą naturę Boga i to, że zawsze jest On blisko nas.

Kolorowe ilustracje dostosowane do wrażliwości dzieci z pewnością zaciekawią najmłodszych odbiorców, a przede wszystkim pomogą im zrozumieć i zapamiętać prezentowany werset. W ten sposób zainspirujemy je do poznawania Biblii i odkrywania prawd Bożego Słowa w całym ich dalszym życiu.

Ta książka mówi o nadziei. Powinna dodać wam otuchy. Przypuszczam, że każdemu się ona przyda, wszyscy jesteśmy przecież pełni niepokoju. Złe wiadomości rozchodzą się szybciej niż dobre. Przybywa problemów, a rozwiązań coraz mniej. Nie opuszcza nas troska.

Jaka przyszłość na tej planecie czeka nas i nasze dzieci? Na jaką przyszłość możemy liczyć? Jesteśmy ostrożni. Ufność nie przychodzi nam już z taką łatwością jak dawniej. Politycy kłamią. System zawiódł. Przedstawiciele rządu chodzą na kompromisy. Współmałżonkowie oszukują. Rzeczywiście, trudno jest komuś ufać. Nie chodzi o to, że nie chcemy. Po prostu musimy uważać. Życie niekiedy wymyka się nam z rąk, dlatego od czasu do czasu potrzebujemy przypomnienia.

Nie kazania, ale przypomnienia.

Przypomnienia, że Bóg zna nasze imiona.

Rod Bennett rzetelnie, a zarazem bardzo przystępnie, pokazuje, jak około sto lat po narodzinach chrześcijaństwa nasiliła się prawdziwa batalia o Biblię, jej zawartość i rolę, a także – a nawet przede wszystkim – o prawo określania jej mianem chrześcijańskiego Pisma Świętego.

Aczkolwiek istniały już wszystkie poszczególne księgi, wciąż trwał jeszcze proces ustalania kanonu, a właściwie dwóch kanonów ksiąg świętych – chrześcijańskiego i rabinicznego. Określanie tego drugiego mianem „żydowski” nie do końca jest trafne, zważywszy, że bardzo wielu chrześcijan było Żydami zakorzenionymi w judaizmie.

Był to jednak judaizm biblijny, podczas gdy judaizm rabiniczny, pod wieloma względami odmienny od biblijnego, dopiero się wyłaniał i konsolidował wokół odmowy dawanej Jezusowi z Nazaretu jako Mesjaszowi/Chrystusowi oraz przy silnym sprzeciwie wobec chrześcijaństwa i jego wyznawców.

Odpowiadając na coraz szersze zainteresowanie Czytelników lectio divina przedstawiamy rozszerzoną wersję poprzedniej książki o. Stinissena dostosowując medytacje do chronologii biblijnej i przytaczając pełne fragmenty z Pisma Świętego na samym początku każdego rozważania co znacznie ułatwi lekturę i kontemplację słowa Bożego.

Doświadczywszy i nazwawszy modlitwę przyjaźnią, a zatem najdoskonalszym wyrażeniem miłości, święta Teresa w naturalny sposób uznaje ją za istotę chrześcijańskiego bytu: wyznacza ona, na różnych swoich etapach, rozwój życia duchowego, stanowiąc jednocześnie „drogę doskonałości”, czyli drogę prowadzącą ku świętości.

Modlitwa nie jest zatem czymś, co można robić lub nie. Jest ona sposobem bycia, ukierunkowuje nasze życie, dzięki niej jesteśmy chrześcijanami i poważnie traktujemy nasze powołanie, jakim jest komunia z Bogiem.

Twierdzenie, że jesteśmy grzesznikami niegodnymi przyjaźni z Bogiem pozbawione jest sensu, gdyż kocha On nas takimi, jakimi jesteśmy i, zbliżając się do nas, stopniowo nas przemienia. To od nas jednak zależy, czy pozwolimy Mu, aby żył blisko nas. 

Miłość nie jest uczuciem i pełnym wrażliwości oddaniem, lecz, przede wszystkim, konkretnym działaniem mającym na celu wypełnianie obowiązków, jakie nakłada na nas nasz stan, a przejawiających się zwłaszcza w braterskiej miłości i uczynności.

Jakże piękna i prosta jest bliska relacja Eliasza z Bogiem widoczna w jego modlitwie.

Eliasz jest człowiekiem modlitwy, dla którego życie oznacza służbę Bogu i spotkanie z Nim. Życie i trwanie przed obliczem Boga jest dla Eliasza czymś w rodzaju profetycznej przemiany, powrotem do źródła swojego istnienia, odnowieniem samego siebie po trudnych doświadczeniach życia. 

Chcąc powiedzieć, że ujrzeliśmy oblicze Boga, musimy pozwolić na śmierć choćby cząstki z nas. Na tyle, na ile oglądaliśmy Jego oblicze, na tyle umieramy, na ile zaś umieramy, na tyle możemy oglądać Jego boskie oblicze! Modlitwa stanowi zatem zawsze śmiertelne zagrożenie dla tego, kto chce „zachować własne życie”. Jest to modlitwa, która nie ma nas chronić, lecz składać w ofierze, aby napełniać nasz byt, oddawać nasze istnienie… po tym, jak przyjęliśmy je z wdzięcznością z rąk Tego, który nam je ofiarował!