Książki - KSIĘGARNIA

To nie jest nauka o ośmiu grzechach głównych – to jest nauka o ośmiu rodzajach złych myśli. Grzech w pewnym sensie jest owocem, który wyrasta z myśli, a myśl z kolei jest jak korzeń - na to zwraca opracowanie Pomiędzy grzechem a myślą. O ośmiu duchach zła Ewagriusza z Pontu.

Chcesz być wolny i szczęśliwy? Skacz! - zachęca ks. Piotr Pawlukiewicz.

Ale jak to? Skacz w chrześcijaństwo - wyjaśnia uwielbiany duszpasterz.

Ludzie różnie reagują na to zaproszenie. Boży szaleńcy skaczą w ramiona Ojca, inni uparcie siedzą na swojej gałęzi, trzymając się kurczowo grzechu.

Zastanawiasz się, czym jest prawdziwa wolność? Czy polega na robieniu wszystkiego, na co tylko masz ochotę? Ksiądz Piotr jest jak sprawdzony przewodnik, który pomaga w poszukiwaniu odpowiedzi na te pytania. Dotrzymuje kroku i dodaje otuchy w chwilach zwątpienia.

Ze wskazówek duszpasterza możesz korzystać każdego dnia, idąc drogą do wolności.
Chrystus jest pierwszym człowiekiem, który osiągnął pełnię wolności. On wszedł na szczyt.

Kiedy ustaniesz w drodze, popatrz na Niego. Stoi tam, w domu Ojca, ale zarazem tuż obok i krzyczy: "Chodź, stąd jest niesamowity widok! Stąd widać wieczność...".

Czy da się nawrócić na… radość?

Skąd ją czerpać? Czy radość jest wyłącznie darem, czy można się jej nauczyć? Co robić, żeby nie stracić jej w trudach codzienności? 

Bóg obiecuje nam w Biblii "pełnię radości". Święty Paweł pisze: "Zawsze się radujcie!". Ewangelia jest radosną nowiną o zmartwychwstaniu. A jednak… W codziennym życiu, pełnym napięcia, zachowanie radości nie jest proste.

Czasem brakuje na nią siły. A kiedy patrzymy na zło, które się dzieje na świecie, radość może się wydać wręcz nie na miejscu.

Ks. Grzegorz Strzelczyk w kolejnych już "ćwiczeniach duchowych" zaprasza nas do tego, żeby radość trenować.

Pozwolić sobie na nią.

Odnaleźć jej prawdziwe, głębokie źródło.

Od zakończenia II Soboru Watykańskiego upłynęło już blisko 60 lat, a przecież całe bogactwo teologiczne myśli soborowej i dynamika reformatorska tego wydarzenia nie zostały wciąż przez Kościół w pełni przyswojone. Dziś, w obliczu kryzysów, z jakimi borykają się Kościół i świat, przemyślenie na nowo soborowego przesłania jest wymogiem czasu - i to zadanie spełnia niniejszy tom.

Zebrane tu teksty posiadają podobną strukturę: wychodzą od zarysowania historii redakcji danego dokumentu, następnie dokonują prezentacji jego treści, wskazują na główne linie posoborowej recepcji oraz szkicują możliwe drogi przyszłej interpretacji i rozwoju.

Taki układ wyraźnie wskazuje na aspiracje niniejszego komentarza, które przekraczają miałkie i bezowocne wspominanie.

Prawdziwa interpretacja nigdy nie petryfikuje tekstu, nigdy nie zamyka go w nim samym, ale podejmuje się trudnego zadania rzutowania tekstu historycznego w teraźniejszość i przyszłość.

Za życia rzadko uważani za świętych. Zazwyczaj nie pasowali do kanonu. Radykalni, nieprzewidywalni, nie wiadomo było, co o nich myśleć. Arcyludzcy w swoich słabościach, pasji i uporze.

Zaskakujące spojrzenie na świętych według kardynała Grzegorza Rysia. Klasyczne i nieznane teksty zebrane w jednym tomie.

Piotr, gdyby żył kilka wieków później, byłby ekskomunikowany. Mikołaj rozdawał prezenty prostytutkom. Rita żyła rozdarta między dwiema rodzinami, których członkowie mordowali się nawzajem.

Błogosławieni - bo pozwolili Bogu działać. Święci - nie dlatego, że się tacy urodzili.

Szczęśliwi - bo spotkali miłość, która zmieniła ich życie.

Nie stawiajmy im pomników, ale dostrzeżmy w nich ludzi z krwi i kości, którymi warto się zainspirować.

Droga Filokalii to 50-dniowe ćwiczenie. Dlaczego taka nazwa?

Otóż jesteśmy przyzwyczajeni, że w okresach Adwentu czy Wielkiego Postu podejmujemy rekolekcje, różnego rodzaju ćwiczenia i praktyki pobożne. W Wielkim Poście odprawiamy bardzo popularne nabożeństwo Drogi krzyżowej. Współcześnie w okresie wielkanocnym zaczęto praktykować Drogę światła.

W nawiązaniu do tych nazw powstała Droga Filokalii.

Czym ona jest? To droga do życia prawdziwie chrześcijańskiego! Polega ona na przybliżaniu duchowości i teologii Filokalii. Szlak ma to do siebie, że może być długi i nie wiadomo, ile potrwa jego przejście.

Niniejsza propozycja jest tylko pewnym wprowadzeniem w duchowość wspomnianego zbioru tekstów. Nie wyczerpie ich treści, bo nie to jest jej celem.

Książka ks. Piotra Pawlukiewicza "Nadzieja nigdy nie umiera"

„Jesteś ważny. Jest dla ciebie nadzieja i droga” – mówił ks. Piotr Pawlukiewicz. Kapłan swoimi słowami kruszył lody i trafiał prosto w serca, także takie, w których zagościło zwątpienie. Nie bał się łamać schematów, a teologiczne zawiłości objaśniał z właściwym sobie humorem.

W zbiorze niepublikowanych wcześniej tekstów ks. Piotr pokazuje, jak odnaleźć nadzieję, uczy wiary i poszukiwania sensu – zawsze i mimo wszystko. A także zachęca do uwierzenia w to, że pokładanie nadziei w Bogu nigdy nie zawodzi .

Wydaje ci się, że nic już nie ma sensu?

Zastanawiasz się skąd czerpać siłę, gdy codzienność nie szczędzi wyzwań?

Ksiądz Piotr zainspiruje cię do znalezienia odpowiedzi na te pytania.

Głos rozsądku w wariackich czasach. To książka o relacjach, Kościele i nas samych.

Ksiądz Adam Boniecki od lat wnikliwie i z otwartą głową obserwuje otaczającą nas rzeczywistość. Uważnie przygląda się polskiemu społeczeństwu i problemom, z jakimi się mierzymy. Jego komentarze są niezwykle wyważone, potrzebne, mądre.

Dlaczego przyjaźń jest dla nas niezbędna? Co zmieniła w nas wojna tuż za granicą? Kim są ludzie nowej epoki i czego możemy się od nich nauczyć? Jak zaakceptować słabość ludzkiego ciała? Ile chrześcijaństwo ma jeszcze wspólnego z Chrystusem? I co nam zostało z mitu Jana Pawła II?

Książka zawiera najlepsze i najbardziej aktualne teksty księdza Adama Bonieckiego publikowane na łamach "Tygodnika Powszechnego", które są odpowiedzią dla wszystkich zawiedzionych Kościołem i otaczającą rzeczywistością.

Lepszy pijący mąż niż żaden. To ja jestem winna, że nadużywa alkoholu. Gdybym była lepszą żoną, przestałby pić. Muszę wszystko znieść i wytrzymać, bo dzieci powinny mieć matkę. Gdy mój syn mi obiecuje, że więcej nie będzie ćpać, wierzę mu i odpuszczam. Do kolejnego razu… Kiedy rodzice pili, byłam odpowiedzialna za swoje młodsze rodzeństwo. To przecież naturalne, że o rodzinę trzeba dbać w każdej sytuacji.

To jedne z najczęstszych przekonań osób współuzależnionych. Jeśli choć jedno kojarzy ci się z własną sytuacją, koniecznie musisz przeczytać tę książkę.

Bliskimi osób uzależnionych, którzy postanawiają odwiedzić terapeutę, kierują przede wszystkim rozpacz, złość i lęk. Najczęściej ludzie przychodzą po pomoc, radę i wsparcie w konfrontacji z chorobą, na którą nie mają wpływu. Tymczasem jedyne, co można zrobić, to zawalczyć o siebie.

Niewiele jest narzędzi, które pozwolą realnie wpłynąć na uzależnienie bliskiej ci osoby. Jednak jest sporo takich, dzięki którym uzyskasz wpływ na własne życie.

Jak znaleźć drogę do spokoju i miłości w rodzinie?

Rodzina to nie tylko rodzice i dzieci. To również dziadkowie, kuzyni czy wujostwo. Rodziny nie opuszcza się wraz z osiągnięciem pełnoletności. Relacje między dorosłymi dziećmi a ich rodzicami są inne, ale niemniej ważne.

Ksiądz Pawlukiewicz rodzinę nazywał szkołą miłości.

Dlaczego tak trudno nam być z tymi, którzy najbardziej nas kochają? Co może uratować rodzinę w kryzysie? Jak ważne w budowaniu relacji są „drobne sprawy”? Co robić, gdy dzieci nas nie lubią, a rodzice rozczarowują? Czy posłuszeństwo jest passé?

Jak zrozumieć swoich starzejących się rodziców? Czy dziadkowie mogą nadawać na tych samych falach, co ich wnuki? Jak dogadać się z nastoletnimi dziećmi? I czy na zaufanie rodziców trzeba zasłużyć?

Publikacja Nad księgami opata Jana o naśladowaniu Chrystusa zawiera tekst O naśladowaniu Chrystusa oraz komentarz s. Małgorzaty Borkowskiej OSB.

W historii chrześcijaństwa mamy kilka dzieł literackich, które pochodzą ze środowisk monastycznych, czytane są powszechnie do dzisiaj, i szczególnie silnie wpłynęły na ukształtowanie się naszej duchowości, gdyż dały wyraz ludzkiej tęsknocie za Bogiem.

Najstarsze z nich to Księga starców i narosła wokół niej literatura egipskiej pustyni. Dalej, Wyznania św. Augustyna; zaliczam je do literatury monastycznej, gdyż autor był wedle ówczesnych pojęć mnichem, chociaż w mieście; założył nawet wspólnotę, napisał dla niej regułę, i jak większość Ojców Kościoła został biskupem z mnicha właśnie.

Następna jest Reguła św. Benedykta; jej nauka, ale przede wszystkim jej praktyka w niezliczonych wspólnotach, kształtowała życie chrześcijańskie (jak pisze Rowan Williams) przez sam fakt, że ukształtowała mnóstwo osobowości, które z kolei kształtowały społeczeństwo. Czwarta jest księga O naśladowaniu Chrystusa.

Najwcześniejsze rękopiśmienne kopie Naśladowania pochodzą z Włoch i oczywiście nie są przez kopistów wyraźnie datowane. Ponieważ jednak cechy pisma i szczegóły wykonania pozwalają datować średniowieczne rękopisy z dużą dokładnością, jest pewne, że najstarsza zachowana kopia (podkreślmy: kopia już, nie pierwopis autorski), sporządzona w Vercelli i tam do dziś przechowywana, powstała między rokiem 1280 a 1330. Nie później. Otóż nawet koniec tego przedziału czasowego to jeszcze równe pół wieku przed przyjściem na świat Tomasza a Kempis (1380-1471), któremu na północny wschód od Alp przypisuje się do dzisiaj autorstwo tej księgi; a blisko sto lat przed jego dojrzałą działalnością pisarską.

Jak poruszyć niebo? Czyli 44 wskazówki, co robić, kiedy nie słyszymy odpowiedzi Boga.

Marcin Jakimowicz, sam doświadczył wielu wzlotów i kryzysów wiary. Aż nastąpił przełom w jego myśleniu o Bogu. Opisuje swoje doświadczenia oraz historie innych ludzi, którzy podobnie jak on na własnej skórze doświadczyli uzdrowienia. Podaje proste wskazówki, jak poradzić sobie z kryzysem wiary i co zrobić, by doświadczyć potężnej siły Miłości.

Z wielką radością oddajemy w ręce Czytelników tom 100. serii Źródła Monastyczne: Reguły (De institutis coenobiorum) świętego Jana Kasjana.

Dzieło, które czytelnik bierze do ręki, ma swoje wyjątkowe miejsce w literaturze ascetycznej. Ten obszerny traktat powstały w południowej Galii w latach 420–424 kształtował zachodnią myśl monastyczną przez długie lata, między innymi wywarł wpływ na dwa najważniejsze teksty łacińskiej normatywy  klasztornej: Regułę Mistrza oraz Regułę św. Benedykta.

NIE TRAĆ CZASU, ZACZNIJ KOCHAĆ!

Ks. Jan Kaczkowski uczył nas czułości, bliskości i miłości do drugiego człowieka. Jego słowa zawsze trafiały prosto w najdelikatniejsze struny naszej duszy i nierzadko poruszały najgłębiej ukryte lęki i pragnienia. Zdecydowanie za wcześnie zabrakło nam jego mądrego głosu.

W nigdy wcześniej nie publikowanych tekstach wręcz każe nam wyjść ze strefy własnego komfortu. Porzucić wieczne czekanie na to, aż spotka nas coś dobrego, i wziąć życie we własne ręce.

Piłka jest po naszej stronie – czy odpowiemy na jego propozycję?

„Życie i miłość są ściśle związane. Z miłości płynie życie, a z życia, jako największy i najcenniejszy owoc, bierze się miłość” - ks. Józef Tischner

Miłość i inne wydarzenia to zbiór tekstów ks. Tischnera pisanych przy różnych okazjach. Prosto, przystępnie napisane refleksje o tym, kim jesteśmy, w co wierzymy i na co możemy mieć nadzieję. Tischner pokazuje, jak połączyć nadzieję świata z nadzieją religijną.

Wskazuje wreszcie, na co dobrze jest w życiu postawić, a czego warto się wyrzec.

Niniejsza książka jest znacznie zmienioną wersją wyboru tekstów ks. Józefa Tischnera, który ukazał się dwukrotnie pod tytułem Miłość nas rozumie. Rok liturgiczny z księdzem Tischnerem – wydanie pierwsze w 2000 roku, a wydanie drugie, poszerzone, w 2011.

Książka księdza Piotra Pawlukiewicza "Szczęście jest bliżej niż myślisz"

Wszyscy go szukamy. Nie wszyscy tam, gdzie trzeba. Szczęście odmieniamy w ciągu swojego życia przez wszystkie przypadki. Szukamy go, dążymy do niego, życzymy go sobie nawzajem, czasami nawet go sobie zazdrościmy.

Ksiądz Piotr Pawlukiewicz każe nam spojrzeć na nie z zupełnie innej strony. W mocnych, trafiających prosto do serca, słowach zwraca uwagę na to, co w życiu najważniejsze, jak zwykle nie stroniąc od charakterystycznego dla siebie humoru.

Co decyduje o tym, czy czujemy się szczęśliwi? Czy pieniądze mogą jednak zapewnić nam szczęście? I dlaczego chrześcijanin nawet jeśli smutny, jest jednak radosny, choć ubogi jest bogaty?

„Księga Starców” (Gerontikon) to najstarszy zbiór nauk wczesnych monastycznych „ojców”, pierwsza zachowana próba spisania mądrości pustyni.

W czasie jej spisywania mądrość ta mogła sobie liczyć około stu lat, więc było to dwa lub trzy pokolenia doświadczeń. I już wtedy była na tym poziomie znajomości praw rządzących życiem duchowym i ludzką psychiką, na którym trwa nadal. Jakiś pustelnik, może mnich wędrowny, postanowił sobie, że zamiast chodzenia jak dotąd do ojców po słowo, lepiej będzie mieć ich nauki dostępne i powielone na piśmie, więc on je spisze.

Czytelnik dostaje do ręki zapis konferencji wygłaszanych w klasztorze w Żarnowcu w latach 2018–2021 przez s. Małgorzatę Borkowską i następnie spisanych. Stąd nieco gawędziarski charakter tej książki. Jest ona mimo to częścią większego cyklu komentującego najważniejsze dzieła literatury monastycznej, które miały szczególny wpływ tak na rozwój życia zakonnego w chrześcijaństwie, jak i na kulturę chrześcijańską w ogóle. Są to, w chronologicznym porządku powstawania: Księga Starców, Reguła św. Benedykta i księga O naśladowaniu Chrystusa. Jeśli dodamy Wyznania św. Augustyna, otrzymamy właściwie komplet najsłynniejszych w Kościele zapisów odwiecznej tęsknoty ludzkiej do Boga.

Zbiór listów św. Hieronima zawiera 154 pisma, które powstały w latach 374-419, to znaczy od czasu jego przybycia do Antiochii Syryjskiej (po opuszczeniu mniszej wspólnoty w Akwilei, a przed udaniem się na pustynię Chalkis) aż do końca życia.

Są one niewątpliwie tak ważne, iż należy je umieścić zaraz po jego największym dziele - po tłumaczeniu Pisma Świętego na język łaciński - po Wulgacie. Powodem takiego znaczenia są przede wszystkim zagadnienia, które listy poruszają, oraz wykwintny, pełen krasomówczego piękna styl pisarski autora.

Listy zajmują cenne miejsce w twórczości piśmienniczej św. Hiero­nima. On sam miał tego świadomość, skoro umieścił je w wykazie swej twórczości pisarskiej. Zbiór Hieronimowych listów zawiera 154 pisma, które powstały w latach 374-419, to znaczy od czasu jego przybycia do Antiochii Syryjskiej (po opuszczeniu mniszej wspólnoty w Akwilei, a przed udaniem się na pustynię Chalkis) aż do końca życia.

Marianna Popiełuszko nigdy nie szukała rozgłosu. Nie planowała, że stanie się bohaterką telewizyjnych dzienników, a jej zdjęcia obiegną prasę na całym świecie.

Nie chciała sławy, której początkiem było brutalne zabójstwo jej ukochanego dziecka. Po wielu latach od tych wydarzeń postanowiła opowiedzieć o swoim synu, o miłości do niego, o tym, jak był wychowywany, o wartościach, które wyniósł z rodzinnego domu. Opowiada też o wydarzeniach, które na zawsze zmieniły jej życie. Z bólem wspomina dzień, w którym świat się dla niej zatrzymał. Wypowiada najważniejsze i najtrudniejsze dla siebie zdanie: „Przebaczyłam mordercom mojego syna”. 

Kim jest kobieta, której kłaniają się kościelni dostojnicy i politycy z całego świata? Skąd bierze się siła, która pozwoliła jej udźwignąć tak wielką tragedię? Jak wygląda jej życie teraz, kiedy jest matką świętego męczennika?

Matka Świętego to niezwykłe i poruszające świadectwo rodzicielskiej miłości, wiary w Bożą opatrzność i nadziei na to, że dobro zawsze zwycięży. Książka zawiera liczne fotografie z rodzinnego archiwum oraz niepublikowane dotąd zeznania z procesu beatyfikacyjnego księdza Jerzego Popiełuszki.