Książki - KSIĘGARNIA

Świat ma Jerozolimę, Polska ma Częstochowę.

Częstochowa jest domem Matki Polaków – Czarnej Madonny. Jak dobrze go znamy?

Tysiące cudownych uzdrowień, pielgrzymi z najdalszych zakątków świata i legendy, które rozpalają wyobraźnię milionów wierzących.

Czy klasztor w Częstochowie nawiedził sam Mesjasz? Kto namalował ikonę Czarnej Madonny? Czy był to Łukasz Ewangelista? Kto tak naprawdę zranił najważniejszy dla Polaków obraz, pozostawiając na nim dwie rysy – Tatarzy, Czesi, a może sami Polacy? Jak w rzeczywistości wyglądała obrona przed Szwedami, o której opowiada Potop?

Znany dziennikarz Tomasz Terlikowski opowiada o Jasnej Górze jak nikt wcześniej – z dociekliwością badacza i z nieskrywaną fascynacją odkrywa kolejne zapomniane fakty o tym świętym miejscu, które papież Jan Paweł II nazwał „sanktuarium narodu”.

Święty Augustyn według niektórych badaczy miał wygłosić od trzech do czterech tysięcy kazań, z których do naszych czasów zachowało się niespełna czterysta.

Kazania w tłumaczeniu ks. Antoniego Żurka – zebrane w tym tomie – to 59 kazań i katechez, dla których punktem wyjścia lub osnową jest tekst Ewangelii według św. Mateusza.

Mają one różny charakter i zostały wygłoszone w różnych okolicznościach, w wielu miejscach oraz na przestrzeni wielu lat. Niektóre z tych okoliczności udało się uściślić, w przypadku innych można tylko podać przybliżone dane. Z dużą dozą pewności można jedynie przyjąć, że wszystkie powstały w okresie biskupiej posługi Augustyna z Hippony.

Praktyczny poradnik, dzięki któremu nie trafisz na duchowe manowce.

Zaangażowany oazowicz, osoba na drodze neokatechumenalnej czy charyzmatyk z grupy modlitewnej to na pewno ktoś prowadzący głębokie życie religijne. Rodzice dbający o tradycyjne i religijne wychowanie dzieci to prawdziwy wzór dla innych. Księża głoszący porywające kazania to niemal chodzący święci. Czasem tak, owszem. A czasem zupełnie nie. Jak to możliwe?

Tomasz Czyżewski, praktykujący psychoterapeuta, od lat zaangażowany również w życie modlitewne, przygląda się bardzo wnikliwie naszym postawom religijnym, motywom zachowań i owocom, które one przynoszą. Temu, jakie problemy przysłania rygorystyczna religijność i co kryje się za maskami świętoszka lub cierpiętnika. Także temu, czy człowiek religijny oznacza człowieka wierzącego.

Autor daje odpowiedzi - nie zawsze przyjemne, ale z pewnością uwalniające.

Dobra Nowina jest dla każdego, bez wyjątku!

Alfred Cholewiński SJ, legendarny założyciel Drogi Neokatechumenalnej w Polsce, kreśli wizję chrześcijaństwa aktualną dla dzisiejszych wierzących.

Jakiego Kościoła pragnął Chrystus? W jaki sposób Pismo Święte może stać się księgą niosącą życie? Co to znaczy „być uczniem Jezusa Chrystusa”? Jak głosić kerygmat?

Na te i inne pytania autor odpowiada, odwołując się nie tylko do swojej bogatej wiedzy biblijnej, ale także do praktyki duszpasterskiej.

Bądź wdzięczny i osiągaj pokój. Każdego dnia.

David Steindl-Rast OSB to ceniony mnich, pisarz i mówca; jego wykład w ramach konferencji TED ma ponad 3 miliony wyświetleń. W swojej bestsellerowej książce pokazuje, jak żyć w pełni.

Kluczowy jest tu związek między modlitwą a poczuciem wdzięczności, który rodzi się z miłości, wdzięczności za wszystko, co nas otacza. Błogosławić wszystko, co istnieje, bez żadnego innego powodu, ale po prostu dlatego, że jest – oto, do czego zostaliśmy stworzeni jako istoty ludzkie. Kiedy błogosławimy rzeczy po prostu dlatego, że są, żyjemy pełnią życia. Niezwykle ważna jest także świadomość i umiejętność wglądu w rzeczywistość, odkrywania łaski w codziennym życiu i życie w nieustannym kontakcie z Bogiem.

W dzisiejszych, trudnych i pełnych niepokoju czasach ta książka przynosi prawdziwe wytchnienie.

Doświadczaj świętości w tym, co zwyczajne!

W czasach, w których ceni się wysoko to, co niezwykłe, Robert J. Wicks dowodzi, że właśnie to, co proste może stać się przestrzenią spotkania z Bogiem oraz okazją do objawiania się Jego świętości. Autor – psycholog kliniczny i doświadczony terapeuta – zachęca czytelników, by odkrywać bliskość Boga i doceniać Jego dary w codzienności życia. Wśród nich szczególne miejsce zajmuje akceptacja samego siebie i przyjaźń.

Nie musimy mieć wyjątkowych talentów lub osiągać wielkich rzeczy, by mieć zdrowe poczucie własnej wartości, wierność w przyjaźni lub by znajdować drogę do Boga w codziennym życiu. Potrzebujemy natomiast nieustannego dążenia do odkrywania, kim naprawdę jesteśmy i kim się stajemy w oczach naszego miłującego Boga.

Kto się modli, słucha Słowa i przyjmuje sakramenty, ten doświadczy zmiany w swoim życiu, pojawią się w nim owoce. Jeśli zatrzymamy się tylko na poziomie wymagań moralnych i dobrej woli, pozostaniemy w tym samym miejscu przez całe życie.

Niektórzy twierdzą, że wiara daje nam wiele możliwości na lepsze życie, przeżywanie go w pełni i z satysfakcją. Czy faktycznie tak jest? Czy traktujemy te słowa poważnie czy też jako utarte slogany?

Co zrobić w sytuacji, gdy zawiedliśmy się na Kościele, czujemy się rozczarowani wspólnotą, chcemy coś zmienić, ale tak naprawdę nie wiemy, jak i czy starczy nam na to sił.

Dariusz Piórkowski SJ trafnie zauważa, na czym polega dramat dzisiejszego Kościoła, wspólnoty i naszej indywidualnej duchowości.

Kim był starszy brat św. Jana Pawła II? Jak bardzo wpłynął na jego późniejsze decyzje? Oto unikalny portret Edmunda Wojtyły, ofiarnego lekarza, który inspirował przyszłego papieża, uczył go miłości do gór, aktorstwa, a także modlitwy.

Po śmierci stał się symbolem oddania życia i poświęcenia.

Książka jest pierwszą biografią doktora Edmunda Wojtyły. Był on uznanym lekarzem, nieprzeciętnie zdolnym, z pasją i poczuciem misji. Jego pełną perspektyw młodość przerwała przedwczesna śmierć. W bielskim szpitalu, gdzie pracował na oddziale zakaźnym, zaraził się szkarlatyną od chorej, której udzielał pomocy.

To dla niej i dla ewangelicznych ideałów poświęcił swoje życie. Kiedy odszedł, miał 26 lat.

Święty Paweł pisał, że uczeń Chrystusa jest glinianym naczyniem (por. 2 Kor 4,7), którego wyjątkowość kryje się w tym, co ono w sobie zawiera.

W przypadku sakramentu święceń skarbem, który jest zdeponowany w sercu każdego prezbitera, jest powołanie wzmocnione mocą Bożej łaski.

Ksiądz Janusz Umerle w swoich rozważaniach koncentruje się na codziennym i praktycznym wymiarze życia kapłanów. Czytelnik nie znajdzie w nich nużących analiz dokumentów czy paragrafów, napotka natomiast na wiele cennych obserwacji i wskazówek związanych m.in. z zagadnieniem modlitwy, celibatu, relacji z parafianami, rolą teologii i psychologii w posłudze, jak również na refleksje o mistycznym wymiarze kapłaństwa.

Jak muzułmanie widzieli Pana Jezusa?

Zgromadzone w tym tomie pisma dają nam ciekawy wgląd w to, jak były chrześcijanin, historyk arabski oraz teologowie i mistycy muzułmańscy postrzegali postać Chrystusa.

Na potrzeby książki opracowano indeksy: biblijny, koraniczny, osobowy oraz dzieł starożytnych cytowanych lub wzmiankowanych. Ułatwiają one poruszanie się po tym obszernym dziele.

Gdy Jezus wypowiedział te słowa, oto anioł Gabriel stanął przy nim i rzekł: „Nie lękaj się, Jezu, bo miliony milionów tych, którzy zamieszkują niebo, strzegą twoich szat. Nie umrzesz, zanim nie wypełnią się wszystkie rzeczy i świat nie dojdzie do końca”. Jezus upadł na twarz i powiedział: „O wielki Panie Boże, jak wielkie jest Twoje miłosierdzie względem mnie. Cóż Ci oddam, Panie, za wszystko, co mi dałeś?” (Fragment Ewangelii Barnaby)

Arcybiskup Grzegorz Ryś głosi Ewangelię jak mało kto: w sposób świadczący o żywym doświadczeniu wiary, bliskości i miłości Boga. Przekazuje Słowo z mocą, która może odmienić nasze życie.

Pan stworzył nas wolnymi – i dzięki temu zdolnymi do miłości

Cudowność działania Boga w naszym życiu nie polega „jedynie” na tym, że czyni nas On wolnymi (zewnętrznie, wewnętrznie); chodzi o to, że czyni nas wolnymi ku miłości. Sprawia, że w życiu chodzi nam o coś więcej niż o siebie samych, o własne szczęście, komfort i wolność. Chodzi o prawdziwie „cudowne” uzdolnienie nas do bycia dla innych.

Milczenie i ogień to fascynujący zbiór listów i zapisków Karola de Foucauld. Ich lektura odsłania serce tego intrygującego człowieka.

Teksty te mogą pomóc odkryć w Karolu brata i tym samym zainspirować do naśladowania Chrystusa tak, jak on to czynił – w codzienności. Jego życie jest dowodem, że dla Boga nie stanowi trudności miejsce, w którym żyjemy. Nie przeszkadza Mu zwyczajność, na którą tak często narzekamy. On działa w naszych miejscach. On potrzebuje naszej zwyczajności…

Nauczyć się kochać Boga takimi darami, jakie się posiada, a nie jakie chciałoby się mieć,
być rozdzielonym pomiędzy modlitwą a zaangażowaniem,
marzyć o wspaniałych projektach i żyć wtopionym w banalną rzeczywistość,
z sercem tkliwym, które płacze lub wybucha złością,
chcieć się modlić, nie potrafiąc pozostawać w spokoju. Czy to nie jest obraz b r a t a?

Pragniemy kochać i być kochani. Zależy nam na budowaniu dobrych relacji, opartych na wzajemnym zaufaniu i miłości. Jesteśmy do tego powołani, bo Bóg jest miłością: wcieloną, konkretną i namacalną.

Choć o tym wiemy, często doświadczamy samotności i odrzucenia. Brakuje nam też cierpliwości do naszych bliskich i nie zawsze umiemy okazać im czułość. 

Oparte na Hymnie o miłości św. Pawła rozważania o. Romana Groszewskiego SJ pozwalają na nowo doświadczyć, czym jest prawdziwa miłość.

Dają szansę nie tylko na zbudowanie niezwykłej relacji z bliską ci osobą, ale także odbudowanie tej, która przygasła. To propozycja wspólnej modlitwy, która umocni twój związek i pozwoli ci wzrastać w miłości do Boga, siebie i drugiego człowieka. 

Pokusa jest naszą codziennością. Jak sobie z nią radzić? Autor opiera się na mądrości słowa Bożego, głównie na 3 rozdziale Księgi Rodzaju, który z wnikliwością ujawnia stany pokusy, którym człowiek podlega, oraz proces kuszenia, w który jest wciągany.

W 20 rozważaniach, opartych o tajemnicę grzechu pierworodnego ukazuje, jak nakręca się spirala pokusy.

Każde rozważanie zawiera trzy etapy, które otwierają kolejno pytania: Co mówi słowo Boże? Co to oznacza dla życia? oraz pomoc: Do rozeznania na modlitwie.

Czytelnik jest tak prowadzony, aby słowo Boże udzielało mu światła w rozeznawaniu działania szatana i w oddzielaniu fałszu od prawdy. Książeczka może być dla każdego pomocnym przewodnikiem w codziennej walce duchowej.

Wyjątkowe połączenie duchowości benedyktyńskiej i ignacjańskiej

Droga do wolności i uzdrowienia

Kiedy stajemy się jednością z sobą samym, z innymi ludźmi i z Bogiem, otwierają się przed nami nowe możliwości zmieniania świata oraz naszego życia.

Jak pokazuje ta książka, drogą, która pozwala przezwyciężyć obecny w nas chaos, jest prosta medytacja. Nie jest ona czymś oddalonym od codzienności. Nie wyprowadza nas ze świata, lecz w niego wprowadza. Dzięki niej stajemy się bardziej świadomi samych siebie, dojrzali.

Czy kontemplacja polega na oderwaniu się od rzeczywistości, a może jest zanurzona w świecie?
Czy modlitwa mnicha jest lepsza od tej, którą kieruje do Boga student przed egzaminem?
Czy domowy fotel ma takie same szanse na to, by stać się miejscem modlitwy, jak klasztorne stalle?

Mark E. Thibodeaux SJ twierdzi, że modlitwa, nawet modlitwa kontemplacyjna, jest dla każdego. Nie jest niedoścignionym ideałem, ale stanowi część naszej codzienności.

Autor mierzy się ze stereotypami na temat modlitwy kontemplacyjnej. Opisuje także w przystępny sposób jej etapy, pokazując, jak poradzić sobie z trudnościami, które mogą się na tej drodze pojawić. Jest przy tym przekonany, że Pawłowa zachęta do tego, by nieustannie się modlić (por. 1 Tes 5,17), nie jest karkołomnym zadaniem dla nielicznych, ale może stać się stylem życia, które będzie refleksyjne, wszechstronne, uważne, pełne miłości i w zasięgu każdego – po prostu kontemplacyjne.

Książka zawiera również ćwiczenia, które dzięki pomocnym i obrazowym wskazówkom pomogą postawić pierwsze kroki na modlitewnych ścieżkach.

Brant Pitre odkrywa przed czytelnikiem tajemnice najbardziej znanego symbolu wiary chrześcijańskiej, jakim jest krzyż Chrystusa.

Pokazuje, że śmierć Jezusa nie była zwykłą egzekucją, ale czymś o wiele większym: spełnieniem starożytnych żydowskich proroctw o wiecznym przymierzu zawartym między Bogiem a ludzkością.

Przez pryzmat tych zapowiedzi można rozpoznać w Chrystusie Oblubieńca, w obrazie Kościoła – Jego Oblubienicę, a ukrzyżowanie rozumieć jako moment zaślubin, w którym Oblubieniec wyrażał miłość do oblubienicy i wydawał za nią siebie samego.

Najbardziej znane fragmenty Biblii – wyjście z Egiptu, wesele w Kanie Galilejskiej, spotkanie z Samarytanką przy studni, Ostatnia Wieczerzy, ukrzyżowanie, a także opis powtórnego przyjścia na końcu czasów – zostają przez autora odczytane na nowo i zyskują wyjątkową interpretację.

Bóg jest. Trwa przy nas, choć w tym pandemicznym czasie chaosu, niepewności, a dla wielu również przejmującej samotności, stał się Kimś bardzo dalekim.

Czujemy się obco zarówno w świecie, jak i w Kościele, nie potrafimy ze sobą rozmawiać. Ksiądz Bartosz Rajewski pokazuje, że wcale nie musi tak być.

Jezus wciąż na nowo przychodzi, by szukać i ocalić życiowych rozbitków, ludzi skompromitowanych przez grzech, uważających się za najmniejszych, niegodnych, poniżonych i zredukowanych niemal do zera. On kocha podnosić takich ludzi. Więcej nawet – kocha przez nich działać!  (Fragment wstępu)

Nabożeństwo Drogi Krzyżowej zawsze inspirowało wiernych do głębokiego zamyślenia nad męką i śmiercią naszego Zbawiciela.

Zawarte w tej książce rozważania są owocem takiej właśnie modlitwy: skupionej wokół Chrystusa podążającego na Golgotę, często bardzo osobistej, przeżywanej w duchu ewangelicznego niesienia własnego krzyża za Mistrzem.

Są to rozważania osób, będących gorącymi czcicielami świętego Ojca Pio z Pietrelciny. 

Ilustracją dla tych rozważań są zdjęcia stacji Drogi Krzyżowej w San Giovanni Rotondo.

Zagadnienie macierzyństwa duchowego nie jest współcześnie w formacji zakonnej tematem nieznanym, jednak w czasach świętej siostry Faustyny Kowalskiej jego rozumienie nie było tak pogłębione jak dziś. Tym bardziej określanie Apostołki Miłosierdzia Bożego kobietą o macierzyńskim sercu intryguje.

Siostra Dominika Steć ukazuje Faustynę w perspektywie, w której do tej pory rzadko była postrzegana – pisze bowiem o jej kobiecości wyrażającej się w rozwijaniu cech macierzyńskich. Sięga do źródeł, podkreślając, że Faustyna sama głęboko doświadczała prawdy, że Bóg kocha jednocześnie jak ojciec i jak matka. Jego miłosierna miłość, przewyższająca miłość najczulszej matki, przenikała ją, ale także kształtowała. Pod koniec życia Święta wyznawała: „[Jezu], od najwcześniejszych lat wychowywałeś mnie sam dla siebie, abym umiała teraz kochać”.

Ojciec Józef Andrasz w najwyższym stopniu wypełnił zadanie, które jest misją jezuitów: „Towarzyszyć duszom”.

Pomagał w drodze do świętości wielu osobom świeckim i konsekrowanym, ale jego najbardziej znaną penitentką jest św. Faustyna Kowalska, dla której był pierwszym i ostatnim spowiednikiem i kierownikiem duszy. Wspierał ją również w trudnej drodze głoszenia światu orędzia o Bożym miłosierdziu.

To na kartach Dzienniczka Sekretarki Bożego Miłosierdzia zachowały się słowa Jezusa, który nazwał ojca Andrasza przyjacielem Serca swojego (Dz. 967).

Książka Stanisławy Bogdańskiej ukazuje go nie tylko jako zaangażowanego m.in. w popularyzację tematyki dotyczącej życia duchowego, kultu Serca Jezusowego i Apostolstwa Modlitwy, ale również jako człowieka prowadzącego głębokie życie duchowe oraz cenionego rekolekcjonistę, spowiednika i kierownika duchowego.

Siostra Leonia Maria Nastał jest polską mistyczką, dotychczas mało znaną. Jej życie duchowe polegało na głębokim doświadczeniu ojcowskiej miłości Boga i bezgranicznym zawierzeniu, którego wzór znajdowała w Dzieciątku Jezus.

Spisywany na polecenie Jezusa Dziennik duchowy Życie wespół z Jezusem, zawiera zapisy rozmów Leonii z Bogiem, myśli i pragnienia powstałe na modlitwie oraz objawienia mistyczne.

Z prowadzonej przez nią korespondencji zachowały się 352 pisma. Do druku wybrano te listy lub ich fragmenty, które obrazują rozwój życia wewnętrznego Służebnicy Bożej lub bezpośrednio wiążą się z Dziennikiem. Pisma Siostry Leonii przybliżają prawdę o Bogu cierpliwej miłości i pokornej łagodności.

Będę cię ścigać moją miłością, boś w nią uwierzyła. Pójdę z tobą wszędzie i nieustannie będę ci towarzyszyć, bo chcę byś Mnie ustawicznie miłowała. Moja Leonio, czego mnie ludzie nie kochają?
Jezus do Leonii Nastał