Książki - KSIĘGARNIA

W zbiorze „Jezus do serca siostry” ks. Dolindo Ruotolo mówi głosem Boskiego Oblubieńca; głosem, który z wielką delikatnością przemawia w głębi duszy, kiedy świat milczy, kiedy zmysły są uśpione, gdy dusza wyzbywa się siebie, a pustkę zapełnia sekretna myśl Boża.

Jest to cicha rozmowa o miłości Boga, cicha i głęboka: to sam Jezus mówi do serca siostry zakonnej, swej oblubienicy.

Jesteś przybity i zgnębiony? Idź do Jezusa. Doświadczasz wielu utrapień? Idź do Jezusa. Gnębi cię twoja samotność? Idź do Jezusa. Spadają na ciebie nieszczęścia? Idź do Jezusa. Trapi cię depresja? Idź do Jezusa. Twoje ciało nękają choroby? Idź do Jezusa. Nie masz sił, aby do Niego iść? 

Jaką drogę wybrać, aby moje życie nabrało właściwego wymiaru, by nie odczuwać pustki, samotności? Którędy pójść, żeby odzyskać zdrowie i wewnętrzny pokój? Gdzie odnajdę utraconą radość i sens mojego istnienia?

Dzięki przypowieściom Jezusa możemy zobaczyć, jak wyglądało życie Jego w Nazarecie.

Czy to nie doświadczenie miłości Jego Matki odnajdujemy w przypowieści o synu marnotrawnym?

Czy to nie hojność świętego Józefa widzimy w przypowieści o najemcy, który płaci tak samo pracownikom zatrudnionym w pierwszej godzinie, jak i tym zatrudnionym w ostatniej?

Skąd ta precyzja w opisie pracy w polu czy winnicy? Chrystus miał rodzinę, przyjaciół i znajomych i dał się poznać jako syn Maryi i Józefa, jako cieśla, pobożny Żyd, normalny człowiek.

W Jezusowych przypowieściach dostępna jest dla nas naturalność Jego życia w kochającej się rodzinie, Nazarecie...

Jedna z najważniejszych książek angielskiego benedyktyna Laurence’a Freemana, wybitnego znawcy i praktyka medytacji chrześcijańskiej, to wyjątkowa propozycja dla wszystkich, którzy pragną ubogacić swoją duchowość i pogłębić swoje przeżywanie wiary.

Fundamentalne pytanie Jezusa, postawione kiedyś Uczniom: A wy za kogo mnie uważacie? (Mt 16,15), staje się dla nas zaproszeniem do osobistej refleksji nad istotą chrześcijaństwa, do odbycia podróży w głąb siebie i zasłuchania się w głos „wewnętrznego nauczyciela”. Przywołując przede wszystkim słowa Ewangelii, ale także wielkich chrześcijańskich myślicieli, mistyków i świętych, Freeman zachęca, aby każdy wierzący zadał sobie trud wczytania się w treść Dobrej Nowiny i odważył się odpowiedzieć na zbawcze pytanie Chrystusa.

Edycja książki „Jezus z Nazaretu. Czego chciał. Kim był” opatrznościowo zbiega się z intencją Benedykta XVI, który nie z pozycji Urzędu Nauczycielskiego, ale ucznia Jezusa Chrystusa, w książce „Jezus z Nazaretu” zaprasza teologów i wszystkich chrześcijan do namysłu nad tematem obecności Mistrza z Nazaretu we wspólnocie Kościoła. Zaproszenie zostało ponowione w liście apostolskim „Porta fidei”, ogłaszającym Rok Wiary.
 
Gerhard Lohfink, znany polskiemu czytelnikowi dzięki książkom wydanym m. in. w naszej oficynie, przedstawia w sposób przystępny owoc swojej wieloletniej pracy teologa nad obrazem Jezusa. Bezsprzecznie dzieli się także swoją wiarą: „Ktoś napisał, że nakreśliłem jakoby »nowy obraz Jezusa«. Było to pomyślane jako pochwała, ale nie jestem z niej dumny. Wcale nie chcę przynieść światu nowego obrazu Jezusa. Chciałbym, aby dawny obraz Jezusa, który od zawsze był w posiadaniu Kościoła, zajaśniał na nowo”.

W tej kolorowej książeczce przedstawiamy Wam opowieść o życiu Pana Jezusa i zbawieniu świata.

Dowiecie się z niej, dlaczego ludzie popadli w grzech i czemu musieli opuścić Raj. Zrozumiecie, w jakim celu Pan Bóg zesłał swojego Syna na ziemię i dlaczego został On ukrzyżowany.

Poznacie całą historię życia Jezusa – od zwiastowania i narodzin w Betlejem, przez najważniejsze chwile Jego życia, aż po drogę krzyżową, śmierć i chwalebne zmartwychwstanie. Przede wszystkim jednak dowiecie się, jak bardzo Jezus ukochał nas wszystkich, jak wielki dar nam ofiarował i w jaki sposób na powrót otworzył dla nas na nowo drogę, byśmy mogli powrócić do Raju.

Książka Jezus żyje ojca Emiliano Tardifa otwiera zamknięte, zagubione, samotne serca, przynosi ukojenie, pozwalając odkryć i zanurzyć się w nieprzebranej miłości Bożej i niesie radość poprzez poznanie Dobrej Nowiny, że Jezus żyje.

Pozycja Jezus żyje należy do ścisłej czołówki bestsellerów światowych. W ciągu zaledwie kilku lat przetłumaczono ją na 16 języków, sprzedano ponad 1 mln. egzemplarzy, a jej popyt nie maleje.

Książka zawdzięcza to nie tylko nazwisku autora - ojca Emilieno Tardifa, Misjonarza Najświętszego Serca Pana Jezusa, znanego na pięciu kontynentach, lecz także, a może przede wszystkim, charyzmatowi zawartemu w jej niecodziennej treści.

Pasjonująca opowieść kapłana, który odważnie głosił miłość Chrystusa i... działy się cuda. 

Człowiek ma zwyczaj uważać się za centrum rzeczywistości i oceniać wszystkie rzeczy ze swojego punktu widzenia. Jeżeli w tym zajdzie daleko, to nawet bliźnich widzi tylko jako swoje otoczenie, a nie jako równe mu, pełnoprawne osoby; nawet i Boga postrzega i traktuje tylko jako Kogoś, kto może mu ewentualnie być potrzebny – albo właśnie potrzebny nie jest; to już człowiek sam sobie ustala i decyduje.

Także i na Chrystusowe dzieło Zbawienia można patrzeć z punktu widzenia ludzkości, i to jest całkiem uprawnione, nawet święte: wiemy przecież, że dla nas, ludzi, i dla naszego zbawienia zstąpił z nieba. I nigdy nie dosyć dziękowania Mu za to.

Niemniej od wieków przewija się przez myśl chrześcijańską próba spojrzenia na całą rzeczywistość, z dziełem Zbawienia włącznie, trochę inaczej, bo z punktu widzenia samego Zbawiciela. Te próby znamy pod różnymi starszymi i nowszymi nazwami, a najczęściej jako „nabożeństwo do Najświętszego Serca” naszego Pana.

W swojej najnowszej książce Ojciec Józef Witko OFM prowadzi czytelnika, aby w świetle i mocy Słowa Bożego mógł na nowo doświadczyć Żywego Boga. Medytacje nad Pismem Świętym, modlitwy i świadectwa mają pomóc otworzyć się człowiekowi na zbawczą moc Chrystusa, który pragnie uzdrowić całego człowieka, nie tylko serce, pamięć, uczucia, ale też jego ciało.

W historii nieustannie pojawiają się fakty, które podważają fundamenty ateistycznej ideologii. Są nimi różnego rodzaju cudowne znaki i wydarzenia, poprzez które Bóg wskazuje na istnienie nadprzyrodzonego wymiaru rzeczywistości. Cuda są specyficzną „mową" Boga, apelem skierowanym do ludzi zniewolonych przez ateistyczną ideologię, aby zdecydowanie ją odrzucili i otwarli się na przyjęcie tajemnicy Jego miłości.

Czy zdarzyło Ci się pomyśleć ze złością „On zupełnie nic z tego nie rozumie!” albo „Czy ona w ogóle słucha, co ja do niej mówię?”. Często nawet szczęśliwe, kochające się pary skarżą się na trudności z porozumieniem się. „Mam wrażenie, że mówimy dwoma różnymi językami!”. A co jeśli tak jest naprawdę? Czy przeszło Wam kiedyś przez myśl, że rzeczywiście mówicie różnymi językami i że komunikacja będzie możliwa dopiero wówczas, gdy nauczycie się je nawzajem rozumieć?

Język miłości i szacunku to kontynuacja poradnika Emersona Eggerichsa Miłość i szacunek, który wyznaczył prawdziwy przełom w mówieniu o komunikacji w związku. Współczesna psychologia kładzie wielki nacisk na komunikację. Rozmowa to nie tylko wymiana informacji, ale także najlepsza okazja do zrozumienia motywacji i wyborów drugiego człowieka. Aby dotrzeć do prawdziwego znaczenia słów, które słyszymy, trzeba sięgnąć głębiej. Dla osiągnięcia pełnego porozumienia w związku potrzebne są przede wszystkim dobra wola, empatia oraz odpowiednie narzędzia komunikacyjne. 

Ewangelia poświęca Józefowi zaledwie kilka zdań. Józef pojawia się bez wyjaśnienia, nie znamy miejsca jego urodzenia, nie wiemy nic na temat jego młodości ani na temat okoliczności śmierci. Ewangeliści nie zanotowali żadnego słowa, które wypowiedział. Błędem byłoby jednak ocenianie wielkości i roli, jaką Józef odegrał w planie Bożym po tym, ile miejsca poświęcono mu w Nowym Testamencie.

Ewangelia jest oszczędna w słowach: także o Najświętszej Maryi Pannie wiemy niewiele. Autorzy podają nam tylko fakty istotne i ściśle związane z tajemnicą Wcielenia, zapraszają do pochylenia się nad słowami Pisma, by wydobywać ukryte w nich bogactwa. 

Teksty Ewangelii mówiące o Józefie są wyjątkowo bogate w ukryte skarby. Szczegóły w nich zawarte, chociaż z pozoru tak skromne, przy głębszym rozmyślaniu nabierają niezwykłego blasku. Wystarczą, by bez uciekania się do fikcji naszkicować przekonujący i przyciągający uwagę portret Józefa.