Książki - KSIĘGARNIA

Dla współczesnego człowieka Teresa jest przede wszystkim nauczycielką modlitwy, jest nauczycielką relacji człowieka z Bogiem. Wyprzedziwszy nas na drodze modlitwy, pomaga rozeznać, na ile modlitwa jest językiem duszy tego, kto zaledwie wymawia ją, jąkając się.

Dwie książki zatytułowane prawie tak samo, powstały w odległości czasowej trzech i pół wieku. Pierwsza (Zamek wewnętrzny) jest tekstem duchowym napisanym w 1577 roku przez św. Teresę z Ávila, jedną z największych mistyczek Kościoła. Druga (Zamek) – to powieść napisana w 1922 roku przez Franza Kafkę, uznawanego za jednego z największych pisarzy współczesnych i „najznakomitszych interpretatorów współczesnych niepokojów”.

Książka przedstawia w sposób nader wyczerpujący maryjne nabożeństwo świątobliwych synów i córek Karmelu. Powinny po nią sięgnąć nie tylko te osoby, które żyją duchowością Karmelu. Przesłanie Świętych karmelitańskich, wśród których jest troje Doktorów Kościoła, Współpatronka Europy i Patron Sybiraków, ma bowiem wymiar powszechny. Zresztą, znany pisarz katolicki ubiegłego wieku – Tomasz Metron – w swej książce Wspinaczka ku Prawdzie napisał, że „każdy chrześcijanin zawdzięcza coś Karmelowi”. Najlepszą zaś wykładnię charyzmatu Karmelu, w tym także jego maryjności, ofiarują nam Święci Zakonu. Czytelnikom książki życzę, aby lektura tych stronic wprowadziła ich w duchowy klimat „ziemi Karmelu, by mogli spożywać jej owoców” (por. Jr 2,7) pod opieką Tej, którą „obdarzono chwałą Libanu, ozdobą Karmelu i Szaronu” (por. Iz 35,1). (Z „Przedmowy” kard. Andrzeja Marii Deskura)

Chcąc pojąć Jezusa, trzeba pojąć Jego Ducha, chcąc poznać Jezusa, trzeba wsłuchać się w głos Jego Ducha,chcąc wejść w komunię z Jezusem, trzeba komunii z Jego Duchem.

Święta Teresa posiadała niezwykłą umiejętność rozumienia procesów odbywających się w jej wnętrzu. Umiała niewypowiedzianie jasno, plastycznie, a jednocześnie bardzo prawdziwie je przedstawić. Była obdarzona mocą pozwalającą jej dojrzeć poszczególne sprawy w ich wewnętrznym całokształcie i ten całokształt ukazać w swoim dziele (św. Teresa Benedykta od Krzyża - Edyta Stein).

Święta Teresa od Jezusa wciąż pozostaje dla nas mistrzynią. To zadziwiające, że kobieta żyjąca w XVI wieku posiada tak solidne słowo dla człowieka naszych czasów.

Wydaje się, że żywotność oraz trwałość nauczania Świętej z Ávila znajdują swe uzasadnienie w jej dwóch cechach: mówi o tym, co najbardziej istotne w człowieku (odpowiada na pytania, które zawsze on sobie stawia – bez względu na epokę czy kulturę, w której się znajduje – i zmierza wprost do sedna człowieczeństwa) oraz czyni to z perspektywy kompetentnego doświadczenia.

Dwie kobiety – jedna nadzieja to autentyczna historia. Główną postacią jest tu Prudencja, moja polska przyjaciółka. Opowieść traktuje o naznaczonych chorobą ostatnich trzech latach jej życia: 2002-2004.

Prudencja dzieli się swoim człowieczeństwem w niepowtarzalny sposób. A w szczególności swą wewnętrzną postawą, która pozwala jej żyć i umierać w nadziei, MIMO IŻ NIC nie dzieje się tak, jak Prudencja tego oczekuje (jakże często tracimy grunt pod nogami, gdy nasze plany zawodzą…).

John Henry Newman nadal fascynuje. Budzi ciekawość. Podczas Soboru Watykańskiego II podjęto wiele z poruszanych przez niego kwestii: Kościół i świat, rola laikatu, godność sumienia, chrześcijaństwo jako powołanie do świętości skierowane do wszystkich, odnowa teologii, problem zsekularyzowanej humanistyki i edukacji.

Trudno wyobrazić sobie większe cuda niż te, którymi Bóg obdarzył tę skromną dziewczynę z Palestyny. Przeżyła poderżnięcie gardła, wyzdrowiała z nieuleczalnej choroby, doświadczała ekstazy, lewitowała, miała proroctwa i wizje.

Znamy ją pod różnymi imionami: Maria od Jezusa Ukrzyżowanego, Mała Arabka, Maleńka Nic… Jak żyła ta wielka mistyczka i stygmatyczka? Z jakiego powodu została wtrącona do więzienia i za co odsunięto ją na jakiś czas od sakramentów?