Książka jest jedynym w Polsce całościowym opracowaniem zagadnienia udzielania Komunii św. pod obiema postaciami.

Ksiądz prof. Czesław Krakowiak – znany w Polsce i ceniony liturgista stara się w niej odpowiedzieć na pytania często stawiane sobie przez ludzi wierzących, którzy pragną pełniej i bardziej świadomie uczestniczyć we Mszy św.

Autor podejmuje zarówno aspekt historyczny, jak i teologiczny opracowywanego zagadnienia i analizuje temat od starożytności chrześcijańskiej aż do Soboru Watykańskiego II i czasów współczesnych.

Wykazuje, że Komunia św. przyjmowana pod obiema postaciami (Chleba i Wina) jest doskonalszym wypełnieniem polecenia Chrystusa z ostatniej wieczerzy: „Bierzcie i jedzcie (...) Pijcie z niego wszyscy” (Mt 26, 26-27), pełniejszym znakiem udziału w Świętej Uczcie oraz zapowiedzią uczestnictwa w uczcie eschatologicznej.

Większość z nas uczestniczy w Mszy Świętej co niedziela, często od wczesnego dzieciństwa. Na początku nie przywiązywaliśmy większej wagi do tego, co się podczas niej działo na ołtarzu i wokół nas. Z czasem nasze uczestnictwo stało się bardziej świadome.

Zdarza się jednak, że jako dorośli ludzie popadamy w rutynę i nie zastanawiamy się nad tym, czym w istocie jest Msza Święta.

Uczestnictwo w Eucharystii powinno być dla każdego z nas czymś najważniejszym. Wielu wierzących nie doświadcza jednak wyraźnego wpływu coniedzielnego "bycia na mszy" na swoje życie. Cóż dopiero mówić o tych, którzy bywają na niej tylko od czasu do czasu? Jak spotkać Boga w liturgii?

Recepta jest prosta: aktywnie w niej uczestnicząc. Z początku może się wydawać, że nic się w nas nie dzieje, nie zmienia się na lepsze. Jednak nawet wtedy, gdy z liturgii niewiele zrozumiemy Bóg i tak będzie w nas działał.

Bogata treść, oparta na oficjalnych wskazaniach Kościoła, konkretne rady i wskazówki, precyzyjnie przygotowane zdjęcia, pozwalające wyraźnie zobaczyć działania liturgiczne, są bez wątpienia wielkim walorem tego kompendium.

Ojciec Święty Benedykt XVI naucza, że „Najlepszym i najskuteczniejszym duszpasterstwem jest piękna liturgia Kościoła”.

Dbałość o jej piękno wymaga wiele troski i trudu. Jednak owoce dobrze przygotowanej i przeżytej liturgii są ogromne. Głównym celem tego kompendium jest przygotowanie odpowiedniej pomocy dla duszpasterzy w formowaniu służby liturgicznej.

Przedstawiona refleksja pokazuje miejsce Psałterza w Biblii, Tradycji Kościoła, liturgii i życiu duchowym.

Posoborowa reforma liturgii, a w niej wprowadzenie dłuższych fragmentów Psalmów jako śpiewów międzylekcyjnych, bardzo ubogaciła liturgię słowa i dało wiernym okazję do poznania obok znacznie szerszego wyboru tekstów biblijnych także wielu Psalmów.

Wszyscy wierni, a zwłaszcza młodzi, członkowie scholi wykonujący Psalmy, mają okazję do zapoznania się z tymi pięknymi tekstami. Młody człowiek bardziej może zwraca uwagę na melodię i przeżycie związane z publicznym wykonaniem, ale teksty mogą utkwić w pamięci i przypomnieć się wtedy, gdy będą potrzebne.

Trzeci tom z serii „ W Drodze do Emaus” – przeznaczony na Triduum Paschalne i okres Wielkanocy – jest skierowany do tych wszystkich, którzy świadomie chcą się przygotować, a potem przeżyć ten okres liturgiczny.

Trzeci tom z serii „ W Drodze do Emaus” – przeznaczony na Triduum Paschalne i okres Wielkanocy – jest skierowany do tych wszystkich, którzy świadomie chcą się przygotować, a potem przeżyć ten okres liturgiczny.

Trzeci tom z serii „ W Drodze do Emaus” – przeznaczony na Triduum Paschalne i okres Wielkanocy – jest skierowany do tych wszystkich, którzy świadomie chcą się przygotować, a potem przeżyć ten okres liturgiczny.

Trzeci tom z serii „ W Drodze do Emaus” – przeznaczony na Triduum Paschalne i okres Wielkanocy – jest skierowany do tych wszystkich, którzy świadomie chcą się przygotować, a potem przeżyć ten okres liturgiczny.

Trzeci tom z serii „ W Drodze do Emaus” – przeznaczony na Triduum Paschalne i okres Wielkanocy – jest skierowany do tych wszystkich, którzy świadomie chcą się przygotować, a potem przeżyć ten okres liturgiczny.

Idźmy z radością na spotkanie Pana. Na spotkanie, nie na sąd. Postępujmy w światłości Pańskiej, póki mamy światło. To znaczy, rozwiązujmy nasze sprawy według Jego wskazań. Książę pokoju uczy nas chodzić Jego drogami. Znamy Jego pouczenia z Ewangelii, owszem. Natomiast wezwanie „czuwajcie” znaczy „miejcie oczy otwarte na chwilę obecną”, teraz rozgrywa się twoje życie. On stale przychodzi, by być z wami w domu, przy stole w kuchni, gdzie omawiacie rodzinne sprawy, gdzie tworzycie dom.

Jeśli czegoś od Niego oczekujesz, to uważaj – On i tak cię zaskoczy!

Komentarze do codziennej liturgii. Wielki Post zawierają teksty, które mogą nam pomóc przeżyć okres Wielkiego Postu, podkreślając jego podwójny charakter: wspomnienie naszego chrztu, które jest zarazem przygotowaniem do jego odnowienia oraz przygotowanie do dobrego i głębokiego przeżycia świąt Wielkanocy.

Książka Biblia w liturgii Mszy Świętej z serii W Drodze do Emaus w swoisty sposób powtarza doświadczenie drogi do Emaus.

Zawiera zwięzłe objaśnienia wszystkich czytań mszalnych, które pomogą kapłanom przygotowującym się do sprawowania Mszy św., lektorom, którzy będą mogli zapoznać się z treścią odczytywanych tekstów, i wreszcie wszystkim, którzy chcą nieco bliżej zaznajomić się ze słowem Bożym czytanym podczas każdej Mszy św.

Jak świadomie modlić się brewiarzem? Autor "Szkoły modlitwy chrześcijańskiej", analizuje treść dwóch głównych godzin liturgicznych: „Jutrzni” i „Nieszporów” i próbuje wykazać, że „Liturgia godzin” jest doskonałą szkołą modlitwy chrześcijańskiej.

Ta książka, według zamiaru jej autora, ma posłużyć wszystkim, którzy pragną modlić się liturgią godzin świadomie, aby głębiej wniknąć w sens tej liturgicznej modlitwy Kościoła i z całym stworzeniem uwielbić Boga, uczynić ją źródłem własnego uświęcenia i modlitwą wstawienniczą za zbawienie całego świata.

Ojciec Folsom już na samym początku tej publikacji stwierdza bardzo dobitnie "Liturgia rzymska jest chora". Ta choroba objawia się przede wszystkim sposobie celebrowania liturgii przez kapłanów oraz w sposobie uczestniczenia w niej przez wiernych.

Nie ukrywa on jednak, że problem sięga jeszcze głębiej i nie ogranicza się jedynie do ars celebrandi, ale dotknął również poziomu samego, zreformowanego po II Soborze Watykańskim, rytu rzymskiego.

Nie ma jednak w o. Folsomie nic z wojującego krytyka soboru i reformy, który dla samej zasady odrzucałby zreformowaną liturgię. Mimo, że jest wobec niej krytyczny i zdecydowanie ustawia się w linii tych, którzy pragną reformy, sam celebruje liturgię w obu formach rytu rzymskiego (aczkolwiek obecnie częściej w formie nadzwyczajnej).

Kroczenie wyznaczoną przez Chrystusa drogą życia polega między innymi na kierowaniu się troską o coraz dokładniejsze rozumienie przeżywanej liturgii. Uczestniczyć w niej świadomie znaczy znać dokonywane misteria, a brać w nich czynny udział to przeżywać je jako osobiste spotkanie z Chrystusem. Podążanie drogą wskazaną na kartach tej książki z pewnością pozwoli obronić się przed takimi pokusami, jak uleganie rutynie w przeżywaniu Mszy św., czy pojmowanie liturgii jako przypadkowego zbioru bardziej lub mniej pobożnych czynności.

Autor zachęca nas przede wszystkim do posłuszeństwa największemu autorytetowi, jakim jest Kościół, który niezmiennie od Soboru Watykańskiego II promuje liturgię jako źródło i szczyt chrześcijańskiego życia. Wzywa do poznawania i dojrzałego uczestnictwa w misterium zbawienia, gdyż wielu ochrzczonych żyje tak, jakby Chrystus nie istniał; powtarza się gesty i znaki związane z wiarą, zwłaszcza w praktykach religijnych, ale nie odpowiada im rzeczywista akceptacja treści wiary i przylgnięcie do Osoby Jezusa. Kroczenie wyznaczoną przez Chrystusa drogą życia polega między innymi na kierowaniu się troską o coraz dokładniejsze rozumienie przeżywanej liturgii.

Jest to więc księga zaadresowana do różnego rodzaju wspólnot (kleryckich, zakonnych, parafialnych, ruchów kościelnych), które wspólnie celebrują Liturgię godzin, ale nie tylko. Z zawartych w zbiorze kompozycji mogą także owocnie i twórczo korzystać organiści. Dzięki temu wzbogacą swój repertuar o nowe śpiewy na Msze św., szczególnie na uroczystości i święta roku liturgicznego, na które repertuar pieśni jest ubogi (np. święto Objawienia Pańskiego, Przemienienia Pańskiego, Chrztu Pańskiego i.in.). Z uwagi na to, że hymny posiadają głębokie, teologiczne teksty, śpiewanie ich przez szerokie grono wiernych z pewnością przyczyni się do bardziej świadomego sprawowania i przeżywania misteriów wiary w liturgii Kościoła.