MODLITEWNIKI

Na drodze ku większej prostocie modlitwy niezawodnym przewodnikiem jest św.Jan od Krzyża.

Naucza on, byśmy na modlitwie byli mniej gadatliwi, mniej aktywni, a nade wszystko rezygnowali z poziomu "zmysłowego", emocjonalnego, na rzecz odnajdywania głębszych pokładów, które on nazywa "duchem". 

W tzw. "nocy zmysłów" dokonuje się przejście od medytacji do kontemplacji.

W niniejszym wydaniu połączono dwie książki, nadając im wspólny tytuł. Bramy milczenia stanowią rodzaj wprowadzenia, Erem zaś rozwija właściwą problematykę pustelni w nawiązaniu do trzech biblijnych symboli: pustyni, góry i świątyni. Napisane prostym językiem zrozumiałym dla dzisiejszego człowieka, a jednocześnie pełnym religijnego żaru, odsłaniają bogactwo

Książka jest kompilacją fragmentów różnych medytacji, zarówno wygłoszonych przez Catherine, jak i zanotowanych przez nią samą.Spontaniczne słowo mówione może być trudniejsze w odbiorze, kiedy zostanie przelane na papier, ale jego oddziaływanie jest równie mocne.

Podzielamy nadzieję Autorki, że jej refleksje pomogą Czytelnikom w zmierzeniu się z wątpliwościami, które nie omijają nikogo z nas.

Książka jest zaproszeniem do adoracji Pana poprzez modlitwę wewnętrzną, opartą na doświadczeniach doktorów Kościoła: św. Teresy od Jezusa, i św. Teresy od Dzieciątka Jezus.

Autor umieścił w niej praktyczne wskazówki jak się modlić.

Dzięki lekturze dowiesz się jak odkryć Boga w ciszy własnego serca.

W książce tej znajdziemy fragmenty tekstów św. Teresy od Jezusa wybrane jako komentarze do Ewangelii z dnia na okres Adwentu i Bożego Narodzenia. 

Książka ukazująca kryzys z perspektywy wiary. Można ją wykorzystać jako tygodniowe rekolekcje, które można odbyć prywatnie rozważając pytania: czym jest kryzys? dlaczego przychodzi i jak go przeżywać? jak odkryć jego wartość?
To naturalne, że boimy sie kryzysu i tego co ze sobą przynosi. Lękamy się towarzyszącego mu cierpienia, niepewności i bezradności. Czy jest to jednak jedyna prawda o kryzysie? Na szczęście nie. Wiara ukazuje go bowiem jako cenne doświadczenie w drodze ku duchowej dojrzałości.

Wszyscy jesteśmy dłużnikami Świętych. Pozostawili nam w dziedzictwie mądrość potrzebną do odbycia duchowej wspinaczki, bo droga, która wiedzie na szczyt Bożej góry usiana jest licznymi tajemnicami i niebezpieczeństwami. Góra oznacza podążanie wzwyż, a więc wędrówkę na szczyt. Osadzona jest w ziemi przez co cechuje ją trwałość, długowieczność i niezmienność. Swym wierzchołkiem sięga jednak nieba, dzięki czemu jest tajemnicza, przysłoniona i nie do końca odgadniona. Jej symbolika mówi o tym, że droga przez życie to wyjątkowe dla każdego człowieka spotkanie tego, co Boże, z tym, co ludzkie. Duchowy wspinacz ma więc stąpać trzeźwo po ziemi, ale równocześnie winien sięgać wyżyn wymykających się oczom i skrytych na szczycie góry.
Co mają nam do powiedzenia na temat tej wspinaczki Święci Karmelu? Posłuchajmy...

Rozważania rekolekcyjne, które trzymasz w ręku proponują ci konkretne pytania. Czy masz świadomość, że twoje życie na tym świecie skończy się? Czy planując życie stawiasz w jego tle tę najbardziej oczywistą z prawd? Czy zastanawiasz się nad tym, co dzieje się z człowiekiem po śmierci? Pomyśli i podejmij je.

Rozważania rekolekcyjne o cierpieniu zawarte w tej książce mogą pomóc ci odnaleźć Bożą perspektywę dla trudnych doświadczeń, które nazywamy cierpieniem. Chociaż mają różne źródła, wszystkie stwarzają wielkie szanse dla duchowego rozwoju. Dostrzec je i zrozumieć może jednak tylko ten, kto ma w sercu wiarę, kto życie swoje układa i realizuje w łączności z Jezusem.

Droga do zjednoczenia z Bogiem wiedzie przez modlitwę, w tym również poprzez ten rodzaj cichej modlitwy osobistej, której Bracia i Siostry w Karmelu Terezjańskim poświęcają codziennie dwie godziny. Jest ona uprzywilejowanym miejscem otwierania się na miłość Boga i dary, których chce nam udzielać.

Jest to pozycja dotycząca modlitwy, która wyróżnia się następującymi cechami jednocześnie: zwięzłością opracowania, teologiczną solidnością doktryny oraz prostym językiem przekazu, który może pomóc w praktykowaniu modlitwy we własnym życiu.

Niniejsza publikacja stanowi zbiór dwóch uzupełniających się pozycji, dotyczących początkowych stadiów modlitwy oraz mistycznych jej etapów.

W ostatnim czasie coraz więcej osób pyta o szkaplerz, poszukując odpowiedzi na rozliczne pytania związane z nabożeństwem. Ilość listów, próśb i zapytań kierowanych pod naszym adresem stawia nas przed koniecznością refleksji nad znakami czasów, które Bóg odsłania człowiekowi.

Chcemy przybliżyć walory nabożeństwa szkaplerznego, udzielić odpowiedzi na najistotniejsze pytania i ukazać ogrom duchowych owoców związanych z praktyką powierzania się Maryi i naśladowania Jej

Nieustanne noszenie szkaplerza, czy to sukiennego czy też w formie medalika, nie jest wyrazem maryjnej mody. Posiadanie przy sobie znaku Maryi wyraża na pierwszym miejscu przynależność do Niej w rodzinie Karmelu i życie na co dzień wartościami bliskimi Jej Niepokalanemu Sercu: ...

Święty Rafał Kalinowski przeżywał z Maryją wszelkie radości i smutki, całe swoje życie.

Choć to życie nie było usłane różami i nie brakowało w nim bolesnych chwil, to zawsze wierzył w Bożą Opatrzność, która nieprzerwanie czuwała nad nim i bezpiecznie przeprowadzała go przez ciemne doliny życia.

Tej wiary pełnej ufności i zawierzenia uczyła go właśnie Maryja, która była dla niego Siostrą i Matką.

Bóg dopuszcza na nas trudy, cierpienia, oschłości, ciemności, byśmy podążając wytrwale tą drogą, mogli się z Nim spotkać.

Właśnie tam On na nas czeka, pragnie nam pomóc, wlać w nasze serca otuchę i przypominać o swojej bezinteresownej miłości, którą najpełniej ukazał na drodze krzyżowej.

Miłość jest światłem, które rozświetla największe ciemności, dodaje skrzydeł i sił, by iść dalej mimo upadków.

Książka karmelity bosego z Czernej – polskiej Góry Karmel – Ojca Anastazego Gęgotka może stać się nie tylko pomocą do lepszego przeżycia uroczystości Matki Bożej z Góry Karmel, lecz także okazją do ożywienia wiary w to, kim Maryja jest dla nas, oraz do pogłębienia ufności w obietnice szkaplerzne.

Święta Teresa od Jezusa radziła, abyśmy nie wysilali się na wyszukane modlitwy do Zbawiciela, ale wpatrywali w Niego, aż zapragniemy Go naśladować.

Rozważając poszczególne stacje drogi krzyżowej Syna Bożego, zaprośmy Go na drogi naszego pielgrzymowania, zwłaszcza w trudnych chwilach, gdy najbardziej ujawnia się w nas grzeszna, niedoskonała natura ludzka.

Święta Teresa od Dzieciątka Jezus przychodziła do Jezusa z każdym bólem, cierpieniem i strapieniem, by patrząc z wiarą, ufnością i miłością na Jego krzyż, prosić o łaskę całkowitego zawierzenia Miłości Miłosiernej.

Rozważając kolejne stacje drogi krzyżowej, uczmy się i my takiej postawy.

Świętość wcale nie wyobcowuje nas ze spraw tego świata i nie dystansuje wobec innych ludzi.

Nie jest też zaprzeczeniem naszego człowieczeństwa ani ucieczką w iluzję na temat naszej kondycji ludzkiej. Świętość to całkowite zdanie się na Boga.

„Powinienem, o mój Jezu, nie gdzie indziej szukać mojej radości i szczęścia, jak tylko w Tobie, ale, niestety, odsuwam od siebie cierpienia..."

Mariam Baouardy, znana jako Mała Arabka, wiedziała, że uniżenie, pokora i małość są niezbędne, by stawić czoła największym przeciwnościom.

Wtedy pozwalamy Bogu działać w nas i przez nas, zwyciężając Jego mocą. Siostra Maria w wielu listach, zwłaszcza do osób świeckich, pisze o sobie po prostu: „Ukrzyżowana”.

Siły do mężnego znoszenia cierpienia czerpała jak widać od Jezusa Chrystusa Ukrzyżowanego.

Boimy się cierpienia, gdyż ono ujawnia, że nie jesteśmy samowystarczalni.

Sprawia, że wpadamy w rozpacz i w przepaść swojej nędzy i grzechu. Paradoksalnie na dnie tej przepaści spotkamy kochającego Boga, który na nas czeka. 

To właśnie tam, na dnie dokona się boskie zderzenie, kiedy to przepaść naszej nicości znajdzie się twarzą w twarz z Przepaścią miłosierdzia, niezmierzoności wszystkiego – Boga.