Maryjne

Wśród opisów objawień Anny Kathariny Emmerich, znajdują się pisma poświęcone życiu Maryi Panny.  W objawieniach wielkiej mistyczki spotykamy nie tylko Maryję, ale także Jej małżonka, świętego Józefa, a przede wszystkim licznych krewnych zarówno z Jej strony, jak i świętego Józefa.

Chrystus bowiem prawdziwie stał się człowiekiem, urodził się w rodzinie, a kochająca się rodzina w szczególny sposób pielęgnuje wzajemne  więzy relacje. Matka Maryi, święta Anna, jawi się tu jako silna, dobra i opiekuńcza kobieta, babka Zbawiciela.

Chrystus był związany ze swoją rodziną, a obrazy rozlicznych więzów rodzinnych są wzruszające. Wielu z Jego krewnych zostało następnie Jego naśladowcami.

Z objawień Anny Kathariny Emmerich dowiadujemy wiele szczegółów z życia Najświetrzej Maryi Panny, dostrzegamy również Jezusa przede wszystkim jako Syna Maryi, Syna stolarza, Syna Człowieczego. To właśnie to dzieło, z którego tak wiele dowiadujemy się o członkach rodziny Zbawiciela, jasno dowodzi, że Jezus był prawdziwym Bogiem i prawdziwym człowiekiem.

Łaska związania z objawieniami w Fatimie ciągle trwa i owocuje. Jeśli ktoś uważa, że ujawnienie w 2000 r. trzeciej tajemnicy fatimskiej, a pięć lat później śmierć ostatniej widzącej przenoszą wydarzenia fatimskie do czasu przeszłego, to się bardzo myli.

Wystarczy wspomnieć słowa ks. Luciano Guerra – wieloletniego rektora fatimskiego sanktuarium – „Fatima nie powiedziała ostatniego słowa. Fatima będzie wielkim znakiem naszych czasów”.

Podobnie wypowiadał się Papież Benedykt XVI: „Łudziłby się ten, kto sądziłby, że prorocka misja Fatimy została zakończona”.

Ciągle jesteśmy świadkami wydarzeń, które przywodzą na myśl słowa z Fatimy. Matka Boża przyszła do dzieci w czasie zawieruchy wojennej, która wstrząsnęła całym światem. Ktoś mógłby powiedzieć, co mogła zrobić ta trójka pastuszków wobec ogromu nieszczęść, które przetoczyły się prze Europę? Dlaczego ich wybrała Maryja na swoich posłańców? Dlaczego nie zwróciła się do „wielkich tego świata”? Bo moc jest w modlitwie! Nie w ludzkich możliwościach, tylko w modlitwie!

W różańcu świętym, rozważając poszczególne tajemnice z życia Jezusa i Maryi, uczymy się wierzyć tak, jak Maryja, czasami wbrew nadziei.

Możemy być wtedy pewni, że się nie zawstydzimy, a Ona zawsze doprowadzi nas do celu: do swojego Syna Jezusa Chrystusa. On pokonał grzech, zwyciężył śmierć, chwalebnie zmartwychwstał i żyje wiecznie.

Chce nam w ten sposób powiedzieć, że każdy krzyż, cierpienie, ból, a nawet śmierć kończy się radosnym „Alleluja”, a każda ciemność niknie w blasku zmartwychwstania. Co więcej, czasami pozwala nam doznać radości zmartwychwstania już tutaj na ziemi, uwalniając nas od naszych słabości.

Różaniec ze św. Edytą Stein

A jak łaska może dokonywać swego dzieła w duszach tylko wtedy, gdy dobrowolnie się na nią otwierają. Tak też Maryja nie może w pełni realizować swego macierzyństwa, jeśli ludzie się Jej nie powierzają.

Maryja jest w pełni Matką Rodzicielką całego rodzaju ludzkiego. Rodzi i pragnie rodzić wszystkich do życia w łasce. Dobrą pomocą, by wzrastać w życiu Bożym, jest z pewnością rozważanie tajemnic świętego życia Maryi, które było całkowicie podporządkowane Jej umiłowanemu Synowi Jezusowi, a z kolei Ich życie było ciągłym szukaniem i pełnieniem woli Boga. Rozważając poszczególne tajemnice różańcowe, prośmy Ją dla nas i dla naszych bliskich o łaskę uległości wobec woli Bożej. 

Rozważania różańcowe oparte na tekstach związanych ze świętymi rodzicami Małej Teresy (św. Teresy od Dzieciątka Jezus z Lisieux) - św. Zelią i Ludwikiem Martin.

Odmawianie różańca jest jak uczęszczanie do szkoły Maryi. Wiedziała o tym Juana Fernández Solar, znana jako św. Teresa od Jezusa z Los Andes (1900–1920).

Jej słowa o Matce Bożej streszczają całe życie duchowe Juanity, głębię i autentyczność jej relacji z Jezusem, którego często adorowała w Najświętszym Sakramencie i w swojej duszy.

Uczyła się kochać Go, naśladując Maryję. Ta święta Chilijka odznaczała się wielkim nabożeństwem do Matki Bożej, a także prostotą, miłością bliźniego i radością życia. Dziecięca miłość do Maryi i głębokie przeżywanie obecności Chrystusa w Eucharystii to dwa rysy religijności Teresy z Los Andes.

Niech ta prosta modlitwa, która uczy trwania w ciszy i nasłuchiwaniu głosu Boga, pobudzi nas również do ufności we wstawiennictwo świętego Józefa.

Szkaplerz karmelitański posiada wyjątkową siłę w mocnej symbolice i prostej teologii. Dzisiaj szczególnie potrzebujemy okrycia wobec przemyślnych, okrutnych mechanizmów ekonomiczno-społecznych i duchowych odzierania człowieka z dóbr, wolnego imienia, z miłości, z wolności, a nawet z prawa do życia.

Nie obronimy się sami, potrzebna jest nam asystencja nieba.

Różaniec – szturm dziecięcych serc do nieba!

Jak zainteresować dziecko modlitwą różańcową? Co zrobić, aby powtarzanie kolejny raz tej samej modlitwy nie było czymś nużącym? Jak sprawić, żeby dziecko chciało poznawać Tajemnice z życia Jezusa i przechodzić przez nie z Jego Matką, odmawiając różaniec?

Książka podpowiada jak zachęcić dziecko do poznawania kolejnych scen z Ewangelii właśnie w oparciu o różaniec. Być może właśnie różaniec będzie on jedną z takich dróg…

Teksty zawarte w niniejszej książce to medytacje o Niepokalanej, które zostały spisane przez Księdza Dolindo Ruotolo dla jego duchowych córek w czasie, gdy znajdował się w Rzymie i był poddawany przesłuchaniom przez Święte Oficjum.

Jak sam twierdził, nie powstałyby one, gdyby nie interwencja Najświętszej Maryi Panny, która obdarowała go szczególnymi łaskami oświecenia, bez jakich nie byłby w stanie nic napisać.

Wyłania się z nich obraz Niepokalanej, która jest naszą przewodniczką, orędowniczką, Matką Miłosierdzia. Nie jest kimś odległym, ale zna nas, rozumie nasze problemy, ograniczenia, towarzyszy nam. Czeka. Zagłębiając się w kolejne rozważania, odkrywamy dar proroctwa Księdza Dolindo, na długo przed Soborem Watykańskim II pisał o Kościele i świecie, jakie oglądamy dzisiaj, chociaż czasem ciężko nam się z tym pogodzić.

Piękno życia Matki Bożej było ukryte w prostocie przeżywania codzienności.

Nasze życie wypełniają godziny nużącej pracy, rutynowych obowiązków, bolesnych zmagań czy niewyrażalnej radości. Możemy uczynić je "czasem Maryi", jeśli tylko zaprosimy Ją do uczestniczenia w monotonii upływających dni.

Pomocą w przeżywaniu codzienności mogą być Godzinki o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny.

Św. Eugeniusz de Mazenod (1782-1861) założył Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Nie był teoretykiem kultu maryjnego, ale gorącym orędownikiem powierzenia się Jej opiece. 

Rekolekcje ze św. Eugeniuszem de Mazenodem to wyśmienita okazja, by spędzić 15 dni w towarzystwie mistrza duchowego i odnaleźć sens życia w spotkaniu z Chrystusem.

Św. Eugeniusz de Mazenod (1782-1861) założył Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Nie był teoretykiem kultu maryjnego, ale gorącym orędownikiem powierzenia się Jej opiece. Przez całe swe życie - misjonarza, założyciela, biskupa i senatora Francji - szedł z Maryją, trzymając Ją niejako za rękę. W sercu zaś gorąco pragnął, aby cały świat usłyszał słowa, które Chrystus wypowiedział na krzyżu - Oto matka twoja -i aby cały świat jak najprędzej i jak najprawdziwiej wziął Ją do siebie.

Bycie matką według zamysłu Bożego wymaga osobistego zaangażowania. Dlaczego? Ponieważ macierzyństwo jest Bożym powołaniem.

Święty Jan Paweł II pisze: „W macierzyństwie kobiety, złączonym z ojcostwem mężczyzny, odzwierciedla się ta odwieczna tajemnica rodzenia, która jest w Bogu samym, w Bogu Trójjedynym”.

Przeżywanie macierzyństwa jako powołania nie było nigdy łatwe, a obecnie jest trudniejsze niż kiedykolwiek. Kościół ukazuje nam wiele przykładów świętych matek (św. Monika, św. Zelia Martin, czy św. Joanna Beretta Molla), których życie stało się świadectwem przeżywania wiary przez pryzmat macierzyństwa.

Autorka podpowiada jak przygotować się do roli matki, zachęca też kobiety do spojrzenia na siebie w zupełnie nowej perspektywie: jako żony, córki swoich rodziców, czy dziecka Bożego.

Święty Rafał Kalinowski przeżywał z Maryją wszelkie radości i smutki, całe swoje życie.

Choć to życie nie było usłane różami i nie brakowało w nim bolesnych chwil, to zawsze wierzył w Bożą Opatrzność, która nieprzerwanie czuwała nad nim i bezpiecznie przeprowadzała go przez ciemne doliny życia.

Tej wiary pełnej ufności i zawierzenia uczyła go właśnie Maryja, która była dla niego Siostrą i Matką.

Różaniec Matki Bożej Bolesnej, zwany również Różańcem do Siedmiu Boleści MB, zrodził się w XIV w. w zakonie serwitów, których szczególnym charyzmatem jest nabożeństwo do MB Bolesnej.

O tę modlitwę upominała się Maryja podczas niedawnych objawień w Kibeho (1981 r.).Ma ona być remedium na zło naszych czasów: negację grzechu i brak skruchy a także potężnym środkiem odstraszającym złe duchy.

Traktat z zakresu teologii życia duchowego i mariologii jest syntezą duchowości maryjnej Karmelu. Stanowi on szczyt mistyki karmelitańskiej.

Dotyczy zjednoczenia duszy z Bogiem przez Maryję, z Maryją i w Maryi na drodze wiary, nadziei i przemieniającej miłości oraz przez konsekrację Niepokalanemu Sercu Maryi.

Pustelnica z Mechelen to wybitny świadek owoców maryjnej szkoły zjednoczenia z Bogiem przez Maryję, w Niej i z Nią.

Zaświadcza, że Matka Boża nie zatrzymuje na sobie uwagi, nie przeszkadza w czystej kontemplacji Boga. Prowadzi Ona dusze bezgranicznie Jej oddane pewniejszą i skuteczniejszą drogą do celu.

Maryja, jako jedyne ze stworzeń, przeżywa najściślejsze zjednoczenie z każdą z Boskich osób.

Czy dzieciom mogą się przydarzać wielkie i tajemnicze rzeczy? O, tak! Może właśnie najbardziej dzieciom, których serca i wyobraźnia nie są jeszcze przytłoczone nadmiarem wrażeń, doznań i doświadczeń.

Pozwólmy dzieciom przybliżać się do Boga, tak jak prosił nas o to sam Chrystus, i uczmy się od nich dziecięcego spojrzenia na świat, bo ono otwiera bramy nieba.

Książka stanowi próbę innego spojrzenia na Maryję, spojrzenia jak na naszą Siostrę. Tekst skłania do refleksji, uczy zasadności tej drogi i pomaga pozyskać siostrzaną optykę względem Matki i Królowej.

Autor pokazuje, jak w rodzinności, zwyczajności, duchowym pokrewieństwie i wspólnej odpowiedzialności za Wielką Rodzinę – Kościół, odnaleźć siostrzaną formułę dla duchowych relacji z Maryją. 

Jeden z najpiękniejszych tekstów o Matce Bożej, napisany przez  św. Alfonsa de Liguori, gorliwego Jej czciciela.

Od wieków lektura świętych i błogosławionych – wysoko ceniona m.in przez  św. Jana Pawła II. Korzystał z niej św. Charbel.

Wciąż żywe źródło pobożności maryjnej. Skierowany do wszystkich wiernych, duchowy przewodnik o naśladowaniu Maryi.