Modlitwa

W jaki sposób akceptująco przyjąć siebie samych, innych i świat? Jak osiągnąć duchową jedność i spójność? Dzięki czemu przeniknąć głębię codzienności i zbliżyć się do tajemnicy sensu istnienia?

Richard Rohr zaprasza nas, by wkroczyć na drogę duchowej przemiany, którą Jezus głosił i ucieleśniał w swoich naukach – do odkrycia wartości prostoty, miłości, przebaczenia i współczucia.

Zachęca, by dzięki praktyce kontemplacji uczyć się żyć chwilą obecną.

Mistrzami w tej dziedzinie byli jego zdaniem mistycy, którzy pod wpływem łaski traktowali teraźniejszość jak nagie teraz – jako moment, w którym Chrystus tu i teraz jest blisko nas. Odwołując się do ich doświadczeń, podpowiada, jak nauczyć się patrzeć na rzeczywistość ich oczami.

Dojdzie do kolosalnego przełomu, kiedy uszanujesz i zaakceptujesz Boży obraz w sobie samym, a potem będziesz go widział również w każdym innym człowieku, wiedząc, że dla innych jest on równie niezasłużony, jak dla ciebie. To dlatego przestajesz oceniać i zaczynasz kochać bezwarunkowo, nie pytając, czy ktoś jest tego godny. Przełom przychodzi w jednym momencie, chociaż jego urzeczywistnienie pogłębia się i nabiera coraz większej pewności w miarę upływu czasu.

Jeśli potrafisz być obecny, poznasz Prawdziwą Obecność.

Jak pogłębić swój wewnętrzny pokój i radość? Jak zaspokoić głód serca? Jak dojść do pełni, którą jest sam Bóg?

John Main OSB odkrył na nowo moc modlitwy kontemplacyjnej i przywrócił ją wspólnocie chrześcijańskiej, stając się dla wielu najważniejszym przewodnikiem duchowym naszych czasów. W tej książce zachęca do cichej „modlitwy jednego słowa” i podpowiada, w jaki sposób poprzez praktykowaną codziennie medytację pokonać rozproszenia, uwolnić się od skupienia na sobie i doświadczyć wewnętrznej równowagi.

To przewodnik dla poszukujących wyciszenia i pogłębienia życia duchowego, którym coraz trudniej zmotywować się do modlitwy.

W naszej tradycji jest tylko jedna modlitwa – modlitwa Jezusa. Zanurzamy się w niej, otwierając na nią nasze serca. W tradycji Kościoła doświadczenie to nazywane jest modlitwą wiary, modlitwą kontemplacyjną czy też modlitwą czystą. My używamy określenia „medytacja”, która jest trwaniem w bezruchu, w centrum naszego jestestwa, by wraz z Chrystusem dojść do centrum, w którym przebywa Trójca Święta.

Czy pragniesz, by twoja modlitwa stała się prawdziwym przebywaniem z Bogiem?

Pośród gonitwy tego świata wielu ludzi szuka prostej modlitwy i życia wypełnionego wewnętrznym pokojem, właściwych dla drogi kontemplacji. Im bardziej świat przyspiesza, tym bardziej potrzebujemy równowagi i spokoju, którymi obdarza nas modlitwa. Im bardziej złożony staje się świat, tym bardziej potrzebujemy prostoty kontemplacji.

Święta Inkwizycja – historyczna konieczność czy diabelska pokusa? Pośród ciemnych kart historii Kościoła, w powszechnej wyobraźni inkwizycja wybija się szczególnie mocno. Stosy, tortury, polowania na heretyków, Żydów i czarownice. Tysiące ofiar i wszechogarniający lęk. Tak ją postrzegamy.

Jak było naprawdę? W jak sposób narodziła się w Kościele idea przymuszania do wiary i tropienia odstępców? Czym były „okresy łaski”, jak dzięki inkwizycji ukształtowało się sądownictwo? Kogo torturowano i kiedy masowo palono stosy? Czy opowieści o inkwizytorskiej bezwzględności są przesadzone?

Poszerzone, drugie wydanie książki abp. Grzegorza Rysia jest teologiczno-historycznym przewodnikiem po czasach, które z dzisiejszej perspektywy niełatwo zrozumieć. To także opowieść o ówczesnym Kościele i jego własnej wizji siebie.

Klucz do szczęścia, pokoju wewnętrznego oraz do odzyskania smaku tego, co na co dzień robisz, kryje się w uważności

Codzienność pełna obowiązków i zadań często wymusza na nas szybkie tempo życia. Wielu z nas nosi jednak w sercu tęsknotę za tym, by zwolnić, by na nowo nauczyć się być „tu i teraz” oraz dać sobie czas na to, co najważniejsze.

To ukryte w nas pragnienie może zaspokoić uważność. Od Boga, który jest uważny na człowieka oraz łagodny w swojej miłości, uczymy się jednocześnie prawdziwej pasji życia i czułości.

Umiejętność dostrzeżenia przychodzącego Boga otwiera nas na siebie samych i otaczających nas ludzi.

Wiara zaangażowana, wiara jako relacja, zbudowana jest z uważności. Chodzi w niej o uważne dawanie posłuchu Słowu, by być zdolnym do odpowiedzi budującej relację. Wiara nie jest głucha, milcząca, nieobecna, nieczuła… Rodzi się ze spotkania z Bogiem zaangażowanym i uważnym na moją historię.

Kontemplacja to głęboka praktyka duchowa, która pozwala nam zbliżyć się do Boga i doświadczyć Jego obecności w naszym życiu w sposób intymny i bezpośredni. Jest to proces, który wymaga skupienia uwagi, ciszy umysłu i otwarcia serca na Boską obecność.

Zacząć praktykować modlitwę głębi można odnajdując czas i przestrzeń na refleksję oraz medytację.

W świecie pełnym hałasu i niepokoju, osiągnięcie wewnętrznej ciszy i harmonii serca może być wyzwaniem. Jednak praktykowanie medytacji i kontemplacji może pomóc nam znaleźć spokój wewnętrzny, niezależnie od zewnętrznego chaosu. To proces stopniowy, który wymaga regularnej praktyki i cierpliwości.

Kontemplacja to droga do głębszego zrozumienia Boga, siebie samego i świata, który nas otacza. To zaproszenie do intymnego spotkania z Miłością, która jest źródłem życia i sensu naszego istnienia.

Książka przeznaczona jest dla tych, którzy rozpoznali Karmel jako swą drogę i poszukują pogłębienia drogi medytacji.

Czasami powstają pytania: co w modlitwie karmelitańskiej jest takiego szczególnego, typowego, odróżniającego ją od innych szkół i nurtów duchowości? W spojrzeniu na Chrystusa, Maryję, Kościół, człowieka…

Dziedzina modlitwy jest niezwykła. Przyjaciele Boga winni prowadzić braci do Niego i potwierdzać swą stanowczą nadzieję; wierzący – wskazywać pewność znalezienia Go; miłujący – ukazywać bramę do ogrodów Umiłowanego.

W sferze modlitwy Karmel odkrył swą perłę w postaci miłosnej uwagi, którą św. Jan od Krzyża nazywa w oryginale atención amorosa. Stanowi to realizację ogólniejszego wskazania św. Teresy od Jezusa, że modlitwa wewnętrzna nie polega na tym, by tylko rozmyślać, bo postęp duszy nie na tym polega, aby dużo rozmyślała, tylko na tym, by dużo miłowała (F 5, 2).

Tym prześwietnym początkiem modlitewnego miłowania jest właśnie kierowanie uwagi, a następnie wiązanie jej z Bogiem. Rodzi się ona w zbieraniu siebie z różnych oktaw życia, w cierpliwym skupianiu na jednym, a właściwie na Jedynym – unum necessarium – jak w przypadku Marii z Betanii (por. Łk 10, 42).

Czym jest modlitwa głębi i jak zacząć ją praktykować? W jaki sposób zasmakować jej duchowych owoców: pokoju, skupienia, poczucia Bożej obecności? Jak łączyć kontemplację z działaniem?

Ojciec Thomas Keating podpowiada, jak pielęgnować zażyłą relację z Bogiem.

Pokazuje jednocześnie, że praktyka modlitwy głębi łączy nas z Nim tak subtelnie, że może pomóc nam zaakceptować historię naszego życia oraz uporządkować doświadczenia i emocje nagromadzone przez lata, prowadząc konsekwentnie do wewnętrznego pokoju.

Kiedy trwamy w modlitwie głębi, może się wydawać, że nic nie robimy, ale spełniamy być może najważniejszą ze wszystkich funkcji, czyli stajemy się tym, kim jesteśmy, wyjątkowym objawieniem Słowa Bożego, które zaprojektował w nas Duch Święty…Głęboki odpoczynek jest nie tylko rezultatem uwalniania się od przywiązań, również tych do własnych myśli, ale także rezultatem budzącego się poczucia bycia przyjętym i kochanym przez misterium Bożej miłości.

Spotkaj Boga w ciszy swojego serca - książka "W krainę ciszy. Praktyka chrześcijańskiej kontemplacji"

Jedność człowieka z Bogiem, do której prowadzi kontemplacja, już w człowieku istnieje. Aby ją odkryć, wystarczy zdać sobie z tego sprawę, i w ten sposób rozpocząć drogę modlitwy. To odkrycie jest pierwszym krokiem do tego, by dostrzec istotę swego człowieczeństwa, doświadczyć wewnętrznego spokoju i odkryć świętość wewnątrz – wspólnotę z Bogiem.

Ojciec Martin Laird zachęca do poznawania Boga na drodze kontemplacji, to znaczy w milczeniu miłości. Wskazuje proste elementy służące trwaniu w wewnętrznej ciszy, takie jak postawa i właściwy oddech, ale nie traktuje modlitwy jako techniki. Pokazuje, że nie chodzi o to, aby na tej drodze „coś osiągnąć”, wystarczy po prostu pozwolić, aby pewne rzeczy się wydarzyły.

Cisza jest naszą ojczyzną, jest krainą, do której wezwany jest każdy duchowy pielgrzym.

Modlitwa, którą nazywamy „Modlitwą oddania”, została ułożona przez brata Karola de Foucauld. Jest ona głębokim i prawdziwym wyrazem tego, czym żył, dlatego wszyscy jego naśladowcy – mali bracia i małe siostry Jezusa, żyjący na całym świecie i mówiący różnymi językami – kończą jej słowami każdy dzień. Książka bp. Jean – Claude’a Boulangera to doskonała okazja, aby nie tylko poznać tę modlitwę, ale także starać się nią żyć. Serdecznie polecam!

BRAT MORIS

Bądź wdzięczny i osiągaj pokój. Każdego dnia.

David Steindl-Rast OSB to ceniony mnich, pisarz i mówca; jego wykład w ramach konferencji TED ma ponad 3 miliony wyświetleń. W swojej bestsellerowej książce pokazuje, jak żyć w pełni.

Kluczowy jest tu związek między modlitwą a poczuciem wdzięczności, który rodzi się z miłości, wdzięczności za wszystko, co nas otacza. Błogosławić wszystko, co istnieje, bez żadnego innego powodu, ale po prostu dlatego, że jest – oto, do czego zostaliśmy stworzeni jako istoty ludzkie. Kiedy błogosławimy rzeczy po prostu dlatego, że są, żyjemy pełnią życia. Niezwykle ważna jest także świadomość i umiejętność wglądu w rzeczywistość, odkrywania łaski w codziennym życiu i życie w nieustannym kontakcie z Bogiem.

W dzisiejszych, trudnych i pełnych niepokoju czasach ta książka przynosi prawdziwe wytchnienie.

Arcybiskup Grzegorz Ryś głosi Ewangelię jak mało kto: w sposób świadczący o żywym doświadczeniu wiary, bliskości i miłości Boga. Przekazuje Słowo z mocą, która może odmienić nasze życie.

Pan stworzył nas wolnymi – i dzięki temu zdolnymi do miłości

Cudowność działania Boga w naszym życiu nie polega „jedynie” na tym, że czyni nas On wolnymi (zewnętrznie, wewnętrznie); chodzi o to, że czyni nas wolnymi ku miłości. Sprawia, że w życiu chodzi nam o coś więcej niż o siebie samych, o własne szczęście, komfort i wolność. Chodzi o prawdziwie „cudowne” uzdolnienie nas do bycia dla innych.

Droga do zjednoczenia z Bogiem wiedzie przez modlitwę, w tym również poprzez ten rodzaj cichej modlitwy osobistej, której Bracia i Siostry w Karmelu Terezjańskim poświęcają codziennie dwie godziny. Jest ona uprzywilejowanym miejscem otwierania się na miłość Boga i dary, których chce nam udzielać.

Jest to pozycja dotycząca modlitwy, która wyróżnia się następującymi cechami jednocześnie: zwięzłością opracowania, teologiczną solidnością doktryny oraz prostym językiem przekazu, który może pomóc w praktykowaniu modlitwy we własnym życiu.

Niniejsza publikacja stanowi zbiór dwóch uzupełniających się pozycji, dotyczących początkowych stadiów modlitwy oraz mistycznych jej etapów.

Niniejszy tomik, zawierający rozszerzony komentarz do Modlitwy Pańskiej, jest zapisem rekolekcji, które kardynał Charles Journet wygłosił do świeckich słuchaczy. Tekst ma charakter doktrynalny i duchowy, doktryna jest bowiem koniecznym fundamentem życia duchowego. Kardynał Journet nie tylko studiował doktrynę wiary, ale także żył nią intensywnie; był też wrażliwy na piękno i dzięki temu umiał znaleźć odpowiedni obraz, który pomagał słuchaczom zrozumieć to, o czym mówił.
W swoim nauczaniu czerpał ze szkoły wielkich autorów duchowości; najczęściej cytowani  są Katarzyna ze Sieny, Jan od Krzyża, Maria od Wcielenia. 

Czy kontemplacja polega na oderwaniu się od rzeczywistości, a może jest zanurzona w świecie?
Czy modlitwa mnicha jest lepsza od tej, którą kieruje do Boga student przed egzaminem?
Czy domowy fotel ma takie same szanse na to, by stać się miejscem modlitwy, jak klasztorne stalle?

Mark E. Thibodeaux SJ twierdzi, że modlitwa, nawet modlitwa kontemplacyjna, jest dla każdego. Nie jest niedoścignionym ideałem, ale stanowi część naszej codzienności.

Autor mierzy się ze stereotypami na temat modlitwy kontemplacyjnej. Opisuje także w przystępny sposób jej etapy, pokazując, jak poradzić sobie z trudnościami, które mogą się na tej drodze pojawić. Jest przy tym przekonany, że Pawłowa zachęta do tego, by nieustannie się modlić (por. 1 Tes 5,17), nie jest karkołomnym zadaniem dla nielicznych, ale może stać się stylem życia, które będzie refleksyjne, wszechstronne, uważne, pełne miłości i w zasięgu każdego – po prostu kontemplacyjne.

Książka zawiera również ćwiczenia, które dzięki pomocnym i obrazowym wskazówkom pomogą postawić pierwsze kroki na modlitewnych ścieżkach.

Świetne kompendium wiedzy o duchowości ignacjańskiej.

Duchowość ignacjańska jest owocem jednego z najbardziej znaczących ruchów odnowy w historii chrześcijaństwa. To wyjątkowe podejście do życia duchowego nie tylko uwrażliwia nas na działanie Ducha Świętego, ale pozwala realnie doświadczyć bliskości Boga w codziennym życiu. Daje też szansę odpowiedzi na najtrudniejsze życiowe pytania i wybrania przynoszącej owoce drogi wiary.

• Na czym polega duchowość ignacjańska?
• W jaki sposób pomaga nam w codziennym życiu?
• Jak wpływa na nasze relacje z Bogiem i drugim człowiekiem?

Dawid L. Fleming SJ w zwięzły i przystępny sposób opisuje kluczowe elementy życia duchowego św. Ignacego. 

Jak żyć w obecności Boga? Co zrobić, by modlitwa była czymś tak naturalnym jak oddech? Czy kontemplacja może być porywająca? Ojciec Franz Jalics SJ był cenionym na całym świecie kierownikiem duchowym, mistrzem modlitwy kontemplacyjnej i autorem poczytnych książek.

W czasie swoich podróży po świecie odkrywał zakorzenione w człowieku głębokie pragnienie przebywania w obecności Boga. W odpowiedzi pokazywał, w jaki sposób sam odkrywał Boga w swoim życiu i jak mu w tym pomogły ćwiczenia ignacjańskie.

Staram się poprowadzić uczestników do osiągnięcia stanu pełnej ciszy, w którym bez szczególnego zastanawiania się czy religijnego natchnienia zwyczajnie przebywają w obecności Boga. Modlitwa to spotkanie z Panem. (...) Tworzy ją i podtrzymuje nie wysiłek człowieka, ale przede wszystkim miłość Boga, który w cudowny sposób wkracza do naszego życia i niejednokrotnie w krótkim czasie doprowadza do tego, czego ludzkim staraniem nie byliśmy w stanie osiągnąć.

Modlitwa jest niepowtarzalna tak jak niepowtarzalny jest człowiek. Można powiedzieć, że jest jak linie papilarne, po których rozpoznaje Cię Ojciec. Gdy się modlisz, On od razu wie, że to ty mówisz do Niego. Nie jakiś człowiek, ale właśnie ty.

Pomiędzy tobą a Nim istnieje więź jedyna w swoim rodzaju. Nigdy wcześniej takiej nie było i nigdy już nie będzie. Nikt inny nie może ciebie podrobić, ale też nikt nie może ciebie zastąpić w modlitwie.

Książka zawiera wybór rozważań o modlitwie świętych i błogosławionych Karmelu: rady, wskazówki, a także przestrogi i opis zagrożeń, które czyhają na postępujących drogą życia wewnętrznego. Spośród wielu wypowiedzi autor wybrał kilkanaście, które uznał za najcenniejsze. Mogą one stanowić inspirację dla rekolekcyjnych rozważań, a także do indywidualnej medytacji.

Święta Teresa od Jezusa traktowała modlitwę jako osobistą więź z Bogiem i najlepszy sposób na życie, na radzenie sobie z trudnościami dnia codziennego.

Rady, które znajdziemy na kartach tego traktatu, mają wartość ponadczasową, gdyż Święta nie tylko mówi, jak się modlić, ale przede wszystkim uczy nas, jak stawać się “człowiekiem modlitwy”.

Teraz Droga doskonałości w pięknej oprawie w serii "Złota seria klasyki karmelitańskiej".

Modlitwa Anima Christi rozpowszechniona została dzięki "Ćwiczeniom duchownym", w których św. Ignacy zaleca odmówić ją kilkakrotnie.

Choć krótka, zawiera ważną treść i dynamikę. Odwołuje się do samej istoty chrześcijaństwa, źródła i celu wszelkiego stworzenia, do sensu istnienia człowieka, czyli do Miłości Wiekuistej, do Bożego Serca.

Książeczka zawiera oprócz tekstu modlitwy także teologiczne wprowadzenie oraz rozważania do każdego z wezwań modlitwy.

Modlę się o to, by miłość wasza doskonaliła się coraz bardziej i bardziej w głębszym poznaniu i wszelkim wyczuciu dla oceny tego, co lepsze, abyście byli czyści i bez zarzutu na dzień Chrystusa. (Flp 1,9–10)

Książka poświęcona jest drugiej serii Reguł rozeznawania duchów św. Ignacego Loyoli (ĆD 328–336).

Ojciec Ignacy podzielił je bowiem na reguły bardziej stosowne dla pierwszego tygodnia Ćwiczeń, odpowiadające drodze oczyszczającej, oraz te bardziej stosowne w drugim tygodniu i dotyczące drogi oświecającej.

Obie serie są ściśle ze sobą powiązane: pierwsza jest bowiem podstawą i korzeniem dla drugiej serii, która służy do tego samego celu – do odczucia różnych wewnętrznych poruszeń i właściwego ich rozeznania, aby dobre przyjąć, a złe odrzucić.