Modlitwa

Każda chwila oddana Bogu zbliża nas do zbawienia. Dlatego nawet gdy mamy tylko kilka minut, warto poświęcić je na uwielbienie Najświętszego Sakramentu.

Adoracje zawarte w tej książce przygotowane zostały właśnie specjalnie dla tych, którzy w zabieganiu codziennością chcą się pokłonić Panu.

Wystarczy bowiem 7 minut, by z należną czcią oddać cześć naszemu Stworzycielowi.

◆ W pięknych słowach kierujmy się ku Chrystusowi w Najświętszym Sakramencie.
◆ Klęcząc przed obecnym w hostii Zbawicielem, powierzajmy Mu nasze życie z miłością i zaufaniem.
◆ Otwórzmy się na słowa płynące od Boga.

Jan Klimak miał posiadać wyjątkowe wykształcenie i wiedzę. Pozostawił po sobie niezwykłe dzieło, Drabinę raju, które jest zarysem drogi do świętości. Napisał je na prośbę przełożonego sąsiedniego monasteru z Raithau.

W swojej pisarskiej i teologicznej koncepcji odwołuje się do wizji Jakuba, który uciekając przed Ezawem, zasnął w drodze: We śnie ujrzał drabinę opartą na ziemi, sięgającą swym wierzchołkiem nieba, oraz aniołów Bożych, którzy się wspinali i schodzili po niej na dół (Rdz 28,12).

Do tego zdarzenia nawiązuje Jezus w rozmowie z Natanaelem: Zobaczysz jeszcze więcej niż to (…). Ujrzycie niebiosa otwarte i aniołów Bożych wstępujących i zstępujących nad Syna Człowieczego (J 1,50–51).

Drabina staje się dla pisarza obrazem zstępowania Boga ku człowiekowi, a przede wszystkim wędrówki człowieka ku Bogu, która przypomina wspinanie się po trzydziestu szczeblach. Stanowią one literacką metaforę, ale też oddają osobiste doświadczenie duchowe autora, który przez czterdzieści lat prowadził życie pustelnicze

Jeśli pośród codziennej aktywności szukasz prostego sposobu pozostawania w łączności z Bogiem, ta książka jest właśnie dla Ciebie. Autor z jednej strony daje Ci narzędzia, a jednocześnie odpowiada na osobiste pragnienie głębi. Każdy znajdzie tu coś dla siebie.

Ojciec Chapman zdobył sobie wielkie uznanie prowadzonymi przez siebie rekolekcjami. Bez nich niewiele tylko listów, zebranych w tej książce, zostałoby zapewne napisane, gdyż ich autorzy i adresaci poznawali o. Johna najczęściej właśnie z tej okazji.

Powodzenia swego w tej dziedzinie nie zawdzięczał bynajmniej sztuce wymowy czy urokowi wygłaszanych konferencji. Najważniejszą rolę odegrało tu, jak się zdaje, jego głębokie zrozumienie, że każdy człowiek wymaga szczególnej uwagi i indywidualnego traktowania, że to, co pożyteczne dla jednego (a może nawet dla tego samego w jakimś wcześniejszym okresie), dla kogoś innego może okazać się nie tylko niepotrzebne, lecz wręcz zdecydowanie szkodliwe.

W jaki sposób jednak podejmować decyzję w takich sprawach? Odpowiedź przyszła szybko, gdy tylko znalazł się w Kościele katolickim, jak sam to pisze w trzy miesiące po swoim nawróceniu:

W kontemplacji zasadniczą rolę odgrywa łaska i to nie jako wsparcie naszych naturalnych zdolności, ale jako czysty dar, w którym „widzimy” prawdy, a nawet raczej spotykamy się z Bogiem, który się nam objawia, przez co doświadczamy czegoś, co przerasta nasze naturalne zdolności poznawcze i wyobrażenia.

W innym przypadku trudno mówić o prawdziwej kontemplacji i odróżnić ją od fałszywej. Zbyt silna rola czynnika naturalnego, ludzkiego może powodować uzurpację – mniemanie, że jest to kontemplacja, choć jest to jedynie nasza wizja wzmocniona przeżyciami.

Zapis rekolekcji wygłoszonych przez benedyktyna ojca Włodzimierza Zatorskiego na temat kontemplacji.

Daj się poprowadzić Słowu.

Ziemia Święta nazywana jest Piątą Ewangelią. Pielgrzymowanie i odkrywanie Ojczyzny Jezusa przemawia do nas, uzupełniając obrazy biblijne, dając wyobrażenie o realiach, w których żył Chrystus. Proponujemy, by w podróż po Ziemi Świętej wybrać się z charyzmatycznym i obdarzonym gruntowną wiedzą historyczną abp. Grzegorzem Rysiem.

Książka jest zapisem pielgrzymki, jaką Ksiądz Arcybiskup odbył, podążając śladami Zbawiciela. We wszystkich tych miejscach, które znamy ze scen ewangelicznych, jako przewodnik snuje on refleksje, wygłasza homilie, powołuje się na Pismo Święte i opatruje je swym komentarzem.

Ksiądz Wojciech Węgrzyniak – niezrównany biblista i rekolekcjonista – prowadzi nas na Golgotę, proponując rozważania Drogi Krzyżowej, które w efekcie każdemu z nas okryją prawdę o nieskończoności Bożego miłosierdzia.

Męka naszego Pana, przemodlona i uzupełniona tak mądrym komentarzem, przybliży nam i pozwoli lepiej zrozumieć sens odkupienia. Rozważania te będą także najlepszym wstępem do jednoczenia się ze Zmartwychwstałym i uczestniczenia w Jego chwale.

To książka, która sprawi, że na nowo odkryjemy piękno i głębię Wielkanocy.

Modlitwa Jezusowa jest bardzo starą formą modlitwy. Trudno wskazać jej początek. Korzeni tej formy modlitwy należy szukać w zachęcie Pana Jezusa o tym, żeby zawsze się modlić i nie ustawać.

To wskazanie Chrystusa nie dawało spokoju wielu mnichom. Nie wiedzieli w jaki sposób jest możliwe spędzanie całego czasu na modlitwie. Nie rozumieli w pełni wypowiedzi Jezusa, dlatego bardzo różnie rozumiano to zalecenie. Było wiele prób rozwiązania tego problemu. Nie wszystkie spotkały się przychylną reakcją w Kościele. Wiele postaw zostało potępionych.

Nie ma tu miejsca na szczegółowe opracowanie tego zagadnienia. 

Ta szczególna pozycja ma przybliżyć wszystkim osobom charakter rekolekcji Oddychać Imieniem, jak i samą modlitwę Jezusową.

Czytając uważnie dzieło św. Hezychiusza od razu zwracamy uwagę na koncentrację na przeżyciach wewnętrznych. Cała wojna , jak i cała chwała i szczęście, koncentrują się w umyśle i w sercu. Nawet temat bliźniego pojawia się dość pobocznie.

Oczywiście nie oznacza to, że temat był nieistotny dla autora, jednak dzięki wysokiemu stopniowi ogólności w relacjach z bliźnimi oraz skupieniu się na walce wewnętrznej i modlitwie Jezusowej św. Hezychiusz osiągnął rzecz niezwykle trudną, gdyż napisał dzieło, które może być czytane z pożytkiem zarówno przez pustelników, mnichów mieszkających we wspólnocie, jak i ludzi świeckich.

Książka, którą oddajemy w ręce Czytelników, jest ostatnią pozycją napisaną przez Tomasza Mertona – w całości przez niego zaplanowaną i zredagowaną. Książka o modlitwie stała się w ten sposób jego swoistym testa­men­tem.

„Najważniejszą potrzebą naszych czasów – pisze Merton – jest wewnętrzna prawda ożywiana duchem kontemplacji”. Wyraża się ona w stałym ukierunkowaniu naszego życia na kontemplację, ta zaś uzyskuje swą głębię i siłę przez szczerą konfrontację naszej rze­czy­wistej kondycji duchowej z prze­ra­sta­jącą nas prawdą i miłością Boga.

Oddajemy do rąk Czytelników teksty autorstwa Pseudo-Antoniego Wielkiego i Izajasza Anachorety. Niniejszy tom to owoc rozpoczętego procesu całościowego, pierwszego w Polsce tłumaczenia Filokalii, antologiipism duchowych (IV – XV wiek) zredagowanej w XVIII w. przez św. Makarego z Koryntu i św. Nikodema Hagiorytę.

Tekst Pseudo-Antoniego to zbiór zasad przydatny dla człowieka, który ćwiczy się w cnocie i w filozofii. Całość ma formę zachęty, można ją ująć w takim zawołaniu: Nie zniechęcaj się niepowodzeniami, cel jest możliwy do osiągnięcia, walcz o cnotę, walcz o poznanie prawdziwej mądrości, wszystko jest w zasięgu twojej ręki. Możesz być pobożny i szczęśliwy.

Z kolei Izajasz Anachoreta skupia się głównie na zagadnieniu czujności. Na pierwszym miejscu staje tutaj praktyka straży umysłu, kontroli myśli.

Traktat O życiu kontemplacyjnym jest najbardziej znanym traktatem Pomeriusza.

W pierwszej księdze omówiłem istotę życia kontemplacyjnego, różnicę jaka zachodzi między nim a życiem czynnym oraz sposób w jaki – przy Bożej pomocy – wy moglibyście prowadzić życie kontemplacyjne. W księdze drugiej rozprawiałem o życiu czynnym. Z Bożą pomocą zostało tam pokazane: jaki pożytek przynosi religijne karcenie, na czym polega cnota cierpliwości, jak należy traktować dobra kościelne oraz co należy powiedzieć o duchowej wstrzemięźliwości...

Koronka wyzwolenia to modlitwa nadziei – nadziei na uwolnienie z nałogów, ciemności, uwikłania nas samych i osób nam drogich, rodziny, krewnych, przyjaciół, tych, którzy pobłądzili w drodze do Boga.

Modlitwa Koronką wyzwolenia daje wiarę każdemu, kto czuje, że on sam lub jego bliscy nie mogą uwolnić się z pęt zniewolenia. Warto zwrócić się o łaskę wolności, warto wypowiedzieć modlitwę, która może trafić wprost do Serca Jezusa i wybłagać Jego miłosierdzie oraz wyzwolenie do nowego życia.

Niezwykła modlitwa zawierzenia, która podbija serca wiernych na całym świecie: „Jezu, Ty się tym zajmij”

„Jezu, Ty się tym zajmij” to nie jest zwykłe zawołanie. To modlitwa, która rozczula Boże Serce, modlitwa pełna zawierzenia.

Modlitwa Jezusowa, jak stwierdził rumuński pisarz N. Crainic (1889–1972), jest „sercem prawosławia”. Praktykują ją unici, łacinnicy są nią zainteresowani, nawet niektórzy anglikanie czy protestanci oddają się z zapałem tej metodzie. Ona jest naszym wspólnym dziedzictwem, czymś więcej niż przejawem prywatnej pobożności; wkracza bowiem i przenika sferę liturgii. Jej implikacje i możliwości zasługują na uważne rozważenie. Niech te karty natchną do jej praktykowania licznych Czytelników!

Wydawnictwo TYNIEC opublikowało jedną z książek św. Teofana, pt. "Droga do zbawienia", będącą pierwszym polskim przekładem jego dzieł. Zainteresowanie, jakie wzbudziła ta obszerna pozycja, zachęciło do tego, aby - w postaci mniejszej książeczki - opublikować kilka konferencji Teofana poświęconych modlitwie.

Jednym z naszych orędowników u Pana Boga jest ten, którego Pan Jezus powołał do grona dwunastu apostołów – św. Juda Tadeusz, określany dziś jako patron od spraw najtrudniejszych. Ten niezwykły święty pomaga ludziom na całym świecie w rozwiązywaniu trudnych i, po ludzku patrząc, beznadziejnych spraw.

Nieraz św. Juda Tadeusz wyprosił u Boga łaskę cudu: uzdrowienie, wyjście z kłopotów finansowych czy znalezienie pracy. Świadczą o tym liczne podziękowania i świadectwa.

Medytacja chrześcijańska może być drogą do Boga. Może być miejscem spotkania z Tym, Którego człowiek szuka i pragnie. Może być przestrzenią, w której przybliżymy się do Najwyższego. Może być Jego odkryciem. Może być miejscem doświadczania Jego łaski. Może być momentem przemiany, nowego życia.

Książka może być pomocą zarówno dla tych, co już praktykują medytację, jak i zachętą dla innych, aby wejść na tę drogę. Bóg czeka nieustannie na każdego z nas. Medytacja chrześcijańska może być okazją i szansą, aby się do Niego zbliżyć.