NOWA EWANGELIZACJA - książki, inne

Czy Bóg jest dla nas żywą rzeczywistością, czy też tylko frazesem bez żadnych konsekwencji? Czy rzeczywiście liczymy się z Jego mocą? Czy Bóg jest wśród nas rozpoznawalny? Jak, pomimo wszystkich ludzkich zaciemnień, sprawić, abyśmy w Kościele my sami, ale też ludzie znajdujący się na zewnątrz, mogli Boga doświadczać i dostrzegać?

Ewangelizacja – misja każdego chrześcijanina

Często postrzegamy głoszenie Dobrej Nowiny jako przedsięwzięcie, do którego wciąż nie jesteśmy należycie przygotowani – jako zadanie, które ciągle nas przerasta, ponieważ zbyt mało wiemy o Bogu.

George Augustin zachęca do zmiany takiego sposobu myślenia: zadaniem chrześcijanina nie jest to, żeby się dowiedzieć wszystkiego o swojej wierze czy perfekcyjnie znać teorię, ale żeby po prostu głosić Ewangelię.

Człowiek jest dzisiaj bardzo samotny. Stworzyliśmy świat, w którym każdy żyje sam. Ta samotność prowadzi nas do myślenia, że nikomu nie jesteśmy potrzebni – a to jest niesamowite kłamstwo.

Jeśli weźmiemy Biblię do ręki, usłyszymy, że jesteśmy bardzo potrzebni, że jesteśmy chciani, że jesteśmy w sposób aktualny teraz stwarzani.

Każdy z nas istnieje dlatego, że Bóg go chce w tej chwili.

Augustyn pisze w Wyznaniach, że kiedy zaczął czytać Biblię, zaraz ją odłożył – stwierdził, że jest za prymitywna. On się naczytał pięknej literatury greckiej i Biblia była dla niego zbyt „prostacka” – żaden styl. Potem mówił o sobie w ten sposób: „Moja pycha tak mi nadęła policzki, że przestałem widzieć”. Trzeba się nauczyć języka Biblii. To wymaga pokory. Będąc ludźmi XXI wieku, potrzebujemy odpowiedniej pokory, by czytać Biblię, ale fundamentalne pytania, jakie zadajemy dzisiaj, nie różnią się zasadniczo od tych, które mieli ludzie w czasach Augustyna: „Kim jestem, skąd jestem, dlaczego urodziłem się tutaj i teraz, dlaczego kocham, dlaczego cierpię, dlaczego umrę?”.

Biskup Grzegorz Ryś głosi skandal miłosierdzia jako nauczanie, które trzeba wykrzyczeć. Nikt nie jest stracony. Miłość Boga jest silniejsza niż ludzki grzech.

Bóg nie rozdaje cukierków grzecznym dzieciom, ale podnosi w górę tych, którzy dotknęli dna.

Trzecia część serii Bóg mówi do Ciebie: bądź ze Mną, podobnie jak dwie poprzednie, narodziła się z doświadczenia. Autor od lat wędruje drogą ewangelicznego wtajemniczenia razem ze swoimi parafianami z grup biblijnych. Jest to droga odkrywania obecności Jezusa we własnym życiu.

Książka ks. Leszka Matei jest zaproszeniem na tę drogę i przewodnikiem w wędrówce. Chrześcijanin jest bowiem powołany do spotkania Pana Boga w swoim życiu, a nie jedynie do zdobywania o Nim wiedzy.

Wszystko jest w ręku Boga. Pan jednak nie chce działać zamiast nas, ale przez nas. Z naszej strony zaś potrzeba współpracy z Nim. W książce Jak łowić ludzi dla Boga ... znajdziesz praktyczne wskazówki dotyczące tej współpracy dla rozszerzania się Bożego Królestwa w świecie.

Skoro wiara jest osobistym spotkaniem z Bogiem, to po co nam Kościół? Ten Kościół, który jest pełen takich samych grzeszników jak ja sam? Nieważne, czy jesteś w samym środku Kościoła, czy też nie znajdujesz dla siebie miejsca nawet na jego obrzeżach. Dzięki tej książce spotkasz Jezusa i dotkniesz Kościoła.

„Marta Robin była niezwykłą kobietą, która uczyniła wiele dla nowej ewangelizacji” (abp Rino Fisichella). 

Książka poświęcona jest tej dwudziestowiecznej mistyczce i stygmatyczce oraz kapłanom, za których modliła się i ofiarowała wszystkie swe cierpienia, przekonana, że to oni wraz ze świeckimi mogą odmienić świat. Świadectwo jej życia może stać się dla kapłanów zachętą do odkrycia na nowo sensu i godności swego powołania, dla wiernych świeckich zaś impulsem do gorliwszej modlitwy za swoich duszpasterzy. Pomogą w tym jej modlitwy zebrane na końcu książki. Zafascynowana tą niezwykłą postacią autorka maluje jej obraz spójny, bogaty w poruszające szczegóły biograficzne i pobudzający do duchowej refleksji.

Misją nie jest tylko Afryka czy Bangladesz albo jakieś umiłowanie przygody czy charakter lubiący nowości. Nie są to też dalekie lądy lub surowe życie, odwaga i ryzyko związane z podstawową ewangelizacją, niezważanie na niebezpieczeństwa i świadomość możliwości męczeństwa…  Misją jest to wszystko razem i jeszcze dużo więcej!

Kiedy do człowieka w jakiś sposób dotrze to, czego Bóg dla niego dokonał jeszcze przed jego narodzinami, wtedy właśnie zaczyna się pewien proces, nowa ewangelizacja tego, co może już skostniało, zastygło w pewnych formach i rytach religijnych. Do tego przebudzenia i procesu zachęcają nas święci Karmelu. Warto przypomnieć takie znane hasło powtarzane w kontekście nowej ewangelizacji: „obudzić olbrzyma”, obudzić tęsknotę za Bogiem, żeby za Nim iść.

Celem preewangelizacji jest doprowadzić człowieka do tego, by z jednej strony dostrzegł swoje ograniczenia i niezaspokojone pragnienia, a z drugiej uwierzył w siebie oraz zaakceptował swoją godność wraz ze swoją zdolnością do racjonalnego myślenia i wolnością. Taka preewangelizacja jest bramą wiodącą do nowej ewangelizacji.

Misją Kościoła jest głoszenie zbawienia w Chrystusie. Aby orędzie chrześcijańskie dotarło do ludzi i zostało przez nich przyjęte, ich serca muszą być odpowiednio przygotowane przez preewangelizację. Przed Soborem Watykańskim II termin ten był używany do opisania fazy przygotowawczej do właściwego, czyli bezpośredniego przekazu Ewangelii. Obecnie pojawiają się postulaty powrotu do refleksji nad praeparatio evangelica oraz do działań mających na celu usunięcie przeszkód w komunikowaniu Dobrej Nowiny współczesnemu człowiekowi.

Oddajemy do rąk czytelników zbiór refleksji nad najważniejszymi w życiu kapłańskim kwestiami: Eucharystią jako centrum, głoszeniem Chrystusa oraz relacjami z parafianami i innymi prezbiterami.

Żywimy nadzieję, że tak różnorodne i wieloaspektowe podejście do tych istotnych dla każdego duszpasterza spraw – liturgii, przewodniczenia parafii, ewangelizacji, relacji z braćmi w kapłaństwie – stanie się także dla polskich prezbiterów osobistym i wspólnotowym ubogaceniem, przyczynkiem do owocnej refleksji duchowej i być może zarzewiem nowych inicjatyw.

Książka KOŚCIÓŁ, FRANCISZEK, ŚWIAT jest zapisem rozmowy Tomasza Ponikło z ks. biskupem Grzegorzem Rysiem. Eksponuje niezwykłość postaci papieża Franciszka, powołując się na wypowiedzi papieskie, dotyczące roli i miejsca Kościoła we współczesnym świecie.