Kardynał Grzegorz Ryś ma dar mówienia o rzeczach najważniejszych w sposób, który trafia prosto do serca. Ta książka to zapis jego konferencji rekolekcyjnych - bez ozdobników, bez teologicznych fajerwerków. Po prostu o tym, jak się modlić, żeby to miało sens. 

Czy zdarza ci się czasem myśleć podczas modlitwy o tym, co będziesz robić po jej zakończeniu? Albo liczyć, ile ci jeszcze zostało do końca różańca? Kardynał Ryś wie, że tak bywa i nie udaje, że jest inaczej. W tej książce szczerze mówi o trudnościach w modlitwie i pokazuje, jak je przezwyciężyć.

Autor prowadzi nas przez trzy podstawowe praktyki chrześcijańskie - modlitwę, post i jałmużnę. Ale robi to tak, jakby rozmawiał z nami przy kawie. 

Opowiada o świętym Bernardzie, który założył się z chłopem o konia, że ten nie zmówi "Ojcze nasz" bez roztargnienia. Przypomina słowa księdza z Londynu: "Zacząłeś się modlić dopiero wtedy, kiedy nauczyłeś się tracić czas dla Boga".

Człowiek jest dzisiaj bardzo samotny. Stworzyliśmy świat, w którym każdy żyje sam. Ta samotność prowadzi nas do myślenia, że nikomu nie jesteśmy potrzebni – a to jest niesamowite kłamstwo.

Jeśli weźmiemy Biblię do ręki, usłyszymy, że jesteśmy bardzo potrzebni, że jesteśmy chciani, że jesteśmy w sposób aktualny teraz stwarzani.

Każdy z nas istnieje dlatego, że Bóg go chce w tej chwili.

Augustyn pisze w Wyznaniach, że kiedy zaczął czytać Biblię, zaraz ją odłożył – stwierdził, że jest za prymitywna. On się naczytał pięknej literatury greckiej i Biblia była dla niego zbyt „prostacka” – żaden styl. Potem mówił o sobie w ten sposób: „Moja pycha tak mi nadęła policzki, że przestałem widzieć”. Trzeba się nauczyć języka Biblii. To wymaga pokory. Będąc ludźmi XXI wieku, potrzebujemy odpowiedniej pokory, by czytać Biblię, ale fundamentalne pytania, jakie zadajemy dzisiaj, nie różnią się zasadniczo od tych, które mieli ludzie w czasach Augustyna: „Kim jestem, skąd jestem, dlaczego urodziłem się tutaj i teraz, dlaczego kocham, dlaczego cierpię, dlaczego umrę?”.

Wprowadzenie w osobiste przeżycie najważniejszych prawd wiary katolickiej. Czterdzieści dziewięć rozważań. Materiał gotowy do przeprowadzania kerygmatycznych rekolekcji ewangelizacyjnych. Praktyczna pomoc w osobistej medytacji.

Książka w przystępny sposób opisuje piękno prostego głoszenia kerygmatu – radosnej nowiny o śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa. Opartą na Piśmie Świętym i dokumentach Kościoła teorię, autorzy wzbogacają własnym doświadczeniem głoszenia Ewangelii na ulicy, podczas spotkań młodzieży katolickiej, wydarzeń sportowych, koncertów i w życiu codziennym.

Coraz częściej słyszymy o tym, że czas Kościoła już się skończył: coraz mniej osób chodzi na mszę, jeszcze mniej przystępuje do Komunii św., nie ufamy duszpasterzom, nie podobają nam się kazania. Dla wielu Kościół to wyłącznie spory o Radio Maryja i politykę. Księża oskarżani są o nadużycia wszelkiego rodzaju, pazerność i hipokryzję.

Czy taki Kościół jest nam jeszcze potrzebny? Gdzie odnaleźć jego pełny i prawdziwy obraz? Jak rozumieć miejskie ewangelizacje, w których uczestniczą tysiące osób? Czym są nowe kościelne ruchy, powstające w wielu parafiach? Dlaczego rekolekcje i pielgrzymki ciągle przyciągają rzesze zainteresowanych? Gdzie Kościół popełnia błędy, i co robi, żeby je naprawić?

Misją nie jest tylko Afryka czy Bangladesz albo jakieś umiłowanie przygody czy charakter lubiący nowości. Nie są to też dalekie lądy lub surowe życie, odwaga i ryzyko związane z podstawową ewangelizacją, niezważanie na niebezpieczeństwa i świadomość możliwości męczeństwa…  Misją jest to wszystko razem i jeszcze dużo więcej!

Kiedy do człowieka w jakiś sposób dotrze to, czego Bóg dla niego dokonał jeszcze przed jego narodzinami, wtedy właśnie zaczyna się pewien proces, nowa ewangelizacja tego, co może już skostniało, zastygło w pewnych formach i rytach religijnych. Do tego przebudzenia i procesu zachęcają nas święci Karmelu. Warto przypomnieć takie znane hasło powtarzane w kontekście nowej ewangelizacji: „obudzić olbrzyma”, obudzić tęsknotę za Bogiem, żeby za Nim iść.

Książka KOŚCIÓŁ, FRANCISZEK, ŚWIAT jest zapisem rozmowy Tomasza Ponikło z ks. biskupem Grzegorzem Rysiem. Eksponuje niezwykłość postaci papieża Franciszka, powołując się na wypowiedzi papieskie, dotyczące roli i miejsca Kościoła we współczesnym świecie.