Serce ucznia – zanurzone w wierze, ugruntowane w miłości, otwarte na zaskakujące działanie Ducha Świętego i jednocześnie wiernie zakorzenione w Tradycji Kościoła; serce nieustannie głodne osobistej relacji z Jezusem, a zarazem zjednoczone z braćmi i rozpalone pragnieniem służby oraz głoszenia Ewangelii; serce ciche i pokorne, a także dynamiczne i pełne pasji; serce wytrwałe w czasie próby, ufne w obliczu cierpienia i wypełnione pokojem, który nie pochodzi z tego świata.

Ulf Ekman przekonuje, że niezależnie od tego, w jakim miejscu i na jakim etapie życia jesteś, Bóg pragnie objawiać ci coraz więcej siebie, kształtując w tobie serce ucznia – zdrowe, zachowujące równowagę i wybijające piękny rytm Jego chwały.

W książce "Pierwsze jest pierwsze" znajdujemy ojcowską troskę biskupa, który stara się poruszyć i obudzić serca swoich dzieci, rozpalić na nowo ich wiarę i wzmocnić nadzieję, skłonić do opowiedzenia się „po raz pierwszy; po raz pierwszy w ogóle; po raz pierwszy dziś; po raz pierwszy w każdym momencie” za Chrystusem, do stania się Jego uczniem i świadkiem. 

Tylko w tym wydaniu pierwsza adhortacja Ojca Świętego Franciszka z komentarzem bp. Marcella Semerara Sekretarza Rady Kardynałów. DRUGIE WYDANIE - POPRAWIONE

„Evangelii gaudium” znaczy „Radość Ewangelii”. Związek między radością a Ewangelią jest bardzo ścisły. Jest on wręcz wewnętrzny, skoro „Ewangelia”, jak wiadomo, oznacza „dobrą nowinę”. Adhortacja ukazuje drogi, jakimi powinno podążać duszpasterstwo w najbliższej przyszłości i przypomina, że ewangelizacja powinna być realizowana z wiarą, przekonaniem i entuzjazmem. Myślą przewodnią tego dokumentu jest miłosierna miłość Boga, który wychodzi na spotkanie każdego, aby ukazać istotę objawienia: życie każdego znajduje swój sens w spotkaniu z Jezusem Chrystusem w radości dzielenia tego doświadczenia miłości z innymi.

Ta książka nie jest kolejnym pobożnym apelem do księży i zakonników, jakoby ewangelizacja była tylko „ich sprawą”. To wezwanie do wszystkich ochrzczonych, żeby jeszcze raz przyjrzeli się swojemu chrześcijańskiemu dowodowi tożsamości i tym wszystkim racjom, które pozwalają im nazywać się ludźmi wierzącymi.

Ogień i radość – dwa narzędzia, bez których nie warto wyruszać na drogi głoszenia Dobrej Nowiny. Bez płomieni wewnętrznego ognia miłości – zauważa ks. Jacques Marin – bez radości Ducha Świętego chrześcijanin nie zdoła przemówić do współczesnych sobie, ani też nie stanie się światłem świata czy solą ziemi. 

Na kartach tej książki Autor dzieli się bogatym doświadczeniem własnego życia kapłańskiego, w którym doświadczył owoców wylania darów Ducha Świętego, nawrócenia i tzw. drugiego powołania, pisze także o tajemnicy Kościoła oraz o walkach, jakie musi stoczyć chrześcijanin, który pragnie włączyć się w dzieło nowej ewangelizacji.