NOWA EWANGELIZACJA - książki, inne

Coraz częściej słyszymy o tym, że czas Kościoła już się skończył: coraz mniej osób chodzi na mszę, jeszcze mniej przystępuje do Komunii św., nie ufamy duszpasterzom, nie podobają nam się kazania. Dla wielu Kościół to wyłącznie spory o Radio Maryja i politykę. Księża oskarżani są o nadużycia wszelkiego rodzaju, pazerność i hipokryzję.

Czy taki Kościół jest nam jeszcze potrzebny? Gdzie odnaleźć jego pełny i prawdziwy obraz? Jak rozumieć miejskie ewangelizacje, w których uczestniczą tysiące osób? Czym są nowe kościelne ruchy, powstające w wielu parafiach? Dlaczego rekolekcje i pielgrzymki ciągle przyciągają rzesze zainteresowanych? Gdzie Kościół popełnia błędy, i co robi, żeby je naprawić?

Celem preewangelizacji jest doprowadzić człowieka do tego, by z jednej strony dostrzegł swoje ograniczenia i niezaspokojone pragnienia, a z drugiej uwierzył w siebie oraz zaakceptował swoją godność wraz ze swoją zdolnością do racjonalnego myślenia i wolnością. Taka preewangelizacja jest bramą wiodącą do nowej ewangelizacji.

Misją Kościoła jest głoszenie zbawienia w Chrystusie. Aby orędzie chrześcijańskie dotarło do ludzi i zostało przez nich przyjęte, ich serca muszą być odpowiednio przygotowane przez preewangelizację. Przed Soborem Watykańskim II termin ten był używany do opisania fazy przygotowawczej do właściwego, czyli bezpośredniego przekazu Ewangelii. Obecnie pojawiają się postulaty powrotu do refleksji nad praeparatio evangelica oraz do działań mających na celu usunięcie przeszkód w komunikowaniu Dobrej Nowiny współczesnemu człowiekowi.

Oddajemy do rąk czytelników zbiór refleksji nad najważniejszymi w życiu kapłańskim kwestiami: Eucharystią jako centrum, głoszeniem Chrystusa oraz relacjami z parafianami i innymi prezbiterami.

Żywimy nadzieję, że tak różnorodne i wieloaspektowe podejście do tych istotnych dla każdego duszpasterza spraw – liturgii, przewodniczenia parafii, ewangelizacji, relacji z braćmi w kapłaństwie – stanie się także dla polskich prezbiterów osobistym i wspólnotowym ubogaceniem, przyczynkiem do owocnej refleksji duchowej i być może zarzewiem nowych inicjatyw.