Papież Franciszek

Tegoroczny numer wiosenny "Życia Duchowego" (78/2014), w związku z kanonizacją Jana Pawła II, jest poświęcony Papieżowi Polakowi.

Arcybiskupa, kardynała i w końcu papieża Wojtyłę wspominają w numerze między innymi kard. Kazimierz Nycz (Chciałbym naśladować jego wiarę) i bp Paweł Socha (Na niego zawsze można było liczyć). Świadectwo oddziaływania Jana Pawła II na swoje życie daje także Lucyna Słup we wzruszającym wspomnieniu pt. Pod jego skrzydłami oraz Stanisław Pomykała SJ, który jako redaktor Polskiej Sekcji Radia Watykańskiego w latach 1980-1991 wielokrotnie towarzyszył pielgrzymkom Jana Pawła II.

Zepsucie, korupcja, demoralizacja – to stan, w którym przestajemy dostrzegać własne grzechy, pogrążamy się w zadowoleniu z siebie, a nasze sumienie traci wszelką wrażliwość.

Na stronach niniejszej książki papież Franciszek przypomina o istotnej różnicy pomiędzy grzechem a zepsuciem. W myśl przesłania Ewangelii grzesznikami jesteśmy wszyscy, lecz jeśli prosimy o przebaczenie, Pan udziela nam odpuszczenia win. Jednak zepsucie to coś o wiele gorszego niż grzech: głębokie zobojętnienie, moralna ślepota, duchowa „pigmeizacja”, jak nazywa to papież. Stan, z którego trzeba zostać uzdrowionym. Zwięzła, treściwa, napisana jasnym i przejrzystym stylem książka Zepsucie i grzech pokazuje nam, gdzie szukać prawdy w świecie pogrążonym w demoralizacji
i obojętności na zło.

Album „W OJCZYŹNIE JEZUSA” jest pamiątką pobytu papieża Franciszka w Ziemi Świętej w maju 2014 roku. Grzegorz Gałązka – jedyny polski fotoreporter, który towarzyszył Ojcu Świętemu Franciszkowi w tej pielgrzymce wiary – na swoich fotografiach pokazuje nam miejsca święte, które Papież nawiedził w Jordanii, w Palestynie i w Izraelu.

Wszystko zaczęło się od krótkiej rozmowy z papieżem ks. Luigiego Marii Epicoco, w trakcie której Franciszek podzielił się osobistymi wspomnieniami o św. Janie Pawle II. Właśnie wtedy zrodził się pomysł tej książki.

Franciszek zapragnął opowiedzieć światu, kim tak naprawdę jest dla niego święty Jan Paweł II.

W tej niezwykłej rozmowie odkrywamy papieża jako prawdziwego spadkobiercę i kontynuatora nauki papieża Polaka. Franciszek odnosi się do wielu kwestii często dyskutowanych we współczesnym Kościele, takich jak rola kapłanów w świecie, celibat czy znaczenie tajemnic fatimskich. Przypomina także, że dla Karola Wojtyły chrześcijaństwo zamieszkuje w normalności człowieka, żyjącego w komunii z Chrystusem.

Papież mówi głośno o tym, o czym sami boimy się nawet pomyśleć.

Franciszek nie dzieli ludzi na wierzących i niewierzących. Wyciąga rękę do wszystkich i tłumaczy, że pandemia jest sygnałem alarmowym. „Potrzebujemy planu, by znów się podnieść”. 

Przekonuje, że wiele zależy od nas samych. „To nasze wybory i zaniechania, a nie los, pociągnęły nas w dół”. 

Wierzy w kobiety. „W obliczu udręki i zwątpienia, w obliczu nieszczęścia potrafią działać, nie pozwalają się sparaliżować… Kościół wciąż potrzebuje lepszego zrozumienia roli kobiet w swoim wnętrzu… Należy w pełni zaangażować kobiety w procesy decyzyjne”.

Nie zapomina o młodych, których prosi, by nie bali się marzyć o rzeczach wielkich. Podnosi na duchu osoby samotne oraz przygnębione wydarzeniami ostatniego czasu. 

Papież Franciszek opowiada o życiu Kościoła. O źródłach, z których czerpie on swą siłę i swój sens, o trudach i wyzwaniach dnia dzisiejszego, a także o bliższej i dalszej przyszłości stanu zakonnego i duchownego.

Mówi szczerze i głęboko. Nie uchyla się przy tym od rozmowy na tematy trudne: mówi o klerykalizmie, o konfliktach, które są nieodłączną częścią każdej rzeczywistości, o pokusie aktywizmu, o triumfalizmie, ale też o potrzebie sięgania do źródeł, o pasji i zakochaniu w Jezusie.

Spotkałem oto człowieka wielkiego i prostego zarazem, Bożego entuzjastę, a jednocześnie realistę. Przez słowa Papieża przebija prawda, mądrość i pasja. Franciszek to człowiek naprawdę zakochany w Jezusie Chrystusie. Zaświadczam.
Fernando Prado CMF, autor wywiadu
 

To zaproszenie do refleksji nad nauczaniem Papieża Franciszka skierowanym do osób konsekrowanych. W jego licznych wypowiedziach z nadzwyczajną siłą wybrzmiewa wielkie wezwanie do świadectwa radości, której sekretem jest zrozumienie i odczucie tej chwili, gdy Jezus spojrzał na nas z miłością. Wobec zaraźliwego świadectwa radości, pogody ducha i świadectwa miłości, czułości, pokornego miłosierdzia wielu pragnie „przyjść i zobaczyć”.

Papież wzywa: „Kościół musi być pociągający. Obudźcie świat! Bądźcie świadkami innego sposobu postepowania, działania, życia! […] A ja oczekuję od was tego świadectwa”.

„Dostajecie też jednak w Kościele pewną misję: sprawić, aby inni wierzyli w Ewangelię. Aby wierzyli w Ewangelię, patrząc na was, na to, co robicie, jak postępujecie, co mówicie, jak czujecie, jak kochacie”. (fragment książki)

Jak dawać dobry przykład naszym bliźnim? Jak stać się prawdziwie i głęboko wierzącym chrześcijaninem, który wiernie podąża śladami swojego Zbawiciela?

Jednym z największych wyzwań współczesności jest dawać wiarygodne świadectwo własnym życiem. Do tego wzywa nas w swojej książce Papież Franciszek i pokazuje, jak tego dokonać.

„Świat znalazł się w momencie próby. Nie ma powrotu do świata sprzed pandemii” – ogłasza w swojej programowej książce papież Franciszek i kreśli autorski plan ułożenia się społeczeństw po kryzysie związanym z koronawirusem.

Nie ogranicza się przy tym do wskazówek mających po doświadczeniach pandemii pobudzić sumienia katolików do ich rozwoju i osobistej zmiany na lepsze. Jego „odważne marzenia” to raczej radykalna, globalna wizja społeczno-polityczna, która ma zmienić świat!

Ponownie podejmowane bardzo mocno wątki ekologii, zmian klimatycznych i migracji, koncepcja dostępności „ziemi, mieszkania i pracy” dla wszystkich, poparcie dla idei bezwarunkowego dochodu podstawowego, radykalna krytyka gospodarki liberalnej, wsparcie ruchów ludowych i dezaprobata dla elit, wyjaśnienia i polemika z krytykami jego decyzji, wreszcie zapowiedź zwołania synodu o... synodalności, to tylko niektóre z tematów, które wzbudzą zapewne gorące dyskusje.

Słyszeliście może o św. Peregrynie, wywodzącym się ze średniowiecznej Italii patronie chorych na raka? Może chcielibyście posłuchać o nim, o jego czasach,     o innych wspomożycielach i o tym, czego zawsze potrzebują chorzy i co mogą dać innym.