Pomoce w rozważaniu Pisma Świętego

Święty Paweł. Tajemnica Damaszku to książka zawierająca dwie serie konferencji przeznaczonych na ośmiodniowe rekolekcje lectio divina.

Pierwsza część doprowadza nas ze św. Pawłem na próg Europy (Dz 9-16), w drugiej towarzyszymy apostołowi aż do jego męczeńskiej śmierci w Rzymie (Dz 16-28).

We wprowadzeniach do modlitwy cenne okazują się odniesienia do listów, które Paweł kierował do wspólnot zakładanych przez siebie i w których – szerzej niż w Dziejach Apostolskich – obecna jest wczesna teologia wcielenia, krzyża i zmartwychwstania.

Ogromnie cenne, głębokie treści odnajdziemy też w katechezach wygłaszanych przez Ojca Świętego Benedykta XVI w trakcie Roku Świętego Pawła.

Książka Twoje Słowo daje mi życie zawiera zapis konferencji wygłoszonych podczas jubileuszowej sesji z okazji 25-lecia Centrum Formacji Duchowej w Krakowie, która odbyła się w dniach 9-13 listopada 2022 roku.

Autorami konferencji są osoby należące do znakomitego, szerokiego grona formatorów, mistrzów duchowych, teologów, biblistów, pedagogów i psychologów, które przez minione ćwierćwiecze kształtowały umysły i serca uczestników spotkań w CFD – Domu Słowa.

Poszczególne rozdziały publikacji odsłaniają w pewnej mierze główne rozdziały życia i formacji CFD w ciągu minionego 25-lecia.

Wieńczy je rozmowa z o. -Innocenzo Gargano pod znamiennym tytułem Moja historia miłości do Słowa.

Każdy z nas jest zaproszony, aby zająć w nocnej rozmowie miejsce Nikodema, patrzeć Jezusowi prosto w oczy i przeżyć w sercu Jego wyznanie miłości. Może w tym pomóc najnowsza książka ks. Krzysztofa Wonsa, wydana nakładem wydawnictwa Salwator.

Każdy „Nikodem” bez względu na stan duszy może przeżyć swoją nocną rozmowę z Jezusem i usłyszeć zaproszenie do nowego życia. Starzec Nikodem przekonuje mnie, że nigdy nie jest za późno na spotkanie z Jezusem z Nazaretu, Synem Bożym, nigdy nie jest za późno, by wyjść z ciemności i przeżyć nowe narodziny. Jedno jest najpewniejsze: Jezus nigdy się nie spóźnia, czeka pierwszy i do końca, nawet na najbardziej spóźnionych.

Dziękuję ci, starszy bracie Nikodemie, że chociaż pora była już bardzo późna, zdecydowałeś się na rozmowę z Jezusem z Nazaretu.

Nie przestaje mnie intrygować pytanie, co ostatecznie zrobiłeś w życiu z tamtym nocnym spotkaniem z Nazarejczykiem? Czy po nocy spotkałeś Go o poranku? Zmartwychwstałego? Pozostaję z nadzieją.

Mędrzec, Szymon zwany Sprawiedliwym (IV w. p.Chr.), zwykł mawiać: „Na trzech rzeczach opiera się świat: Na Torze, na pracy i na czynieniu dobra” (Awot1,2). Święta są tego przypomnieniem i ożywieniem. Ustanowiono je, aby przynosiły wiele dobra, ale żadnego zysku. Są one ramą życia indywidualnego i społecznego wybranych przez Jahwe.

Wiele świąt i uroczystości żydowskich jest praktykowane po dziś dzień także w chrześcijaństwie, tylko pod inną nazwą.

Ich poznanie może zbliżyć do siebie chrześcijan i żydów, chociaż prawdą jest, co powiedziała amerykańska pisarka Dara Horn w książce pt. Peaple love dead Jews „Ludzie kochają martwych Żydów. Tych żyjących — niekoniecznie”. Nie pokocha się nieznajomego.

Celem tego Leksykonu jest przybliżenie tego, co zostało zapisane w Biblii i tego, co jest w praktykach codzienności.

Książka jest owocem przyjaźni, która rodziła się z pasji i miłości do Słowa.

Autorami są kierownicy duchowi i  dyrektorzy domów relekcyjnych współpracujący z salwatoriańskim Centrum Formacji Duchowej.

"Dzielimy się owocami spotkań i osobistem modlitwy Słowem. To swoistego rodzaju collatio przyjaciół, którzy postanowili podzielić się własną zdolnością czytania Pism, swoją wrażliwością duchową i osobistą relacją ze Słowem. 

Każdy z nas pozostaje inny, jedyny i niepowtarzalny w budowaniu przyjaźni ze Słowem" (Krzysztof Wons SDS - ze wstępu).

Książka zrodziła się z konkretnego doświadczenia czytania Biblii, dokonywanego w grupach składających się z osób z różnych środowisk kulturalnych. Pracy tej przyświecało jedno przekonanie: studiowanie tekstu biblijnego.

Wymaga ono co prawda stałości, zaufania i chęci, ale spełniając te warunki, możemy zbliżyć się do tekstu biblijnego, obcując z nim jak z przyjacielem.

Książka jest pewną prowokacją, mającą pomóc odkryć oblicze Boga. Propozycja lektury, w której czytelnik może stać się główną jej postacią.

Polecana szczególnie dla grup modlitewnych.

Zbiór tekstów ojca Włodzimierza Zatorskiego skupionych wokół tematu lectio divina, praktyce czytania Pisma Świętego, która zajmuje szczególne miejsce w tradycji monastycznej i życiu każdego benedyktyna.

Patrząc na ilość tekstów i nagrań ojca Zatorskiego, które dotyczyły tej praktyki, można śmiało powiedzieć, że obok Reguły św. Benedykta, był to temat w czołówce zainteresowań Autora.

Teksty, które znajdziesz na kolejnych stronach, to owoc głębokiej refleksji biblijnej o. Włodzimierza Zatorskiego OSB. Podzieliliśmy je na dwie części. Pierwsza to wprowadzenie teoretyczne, a druga — przykłady odczytania wybranych fragmentów z Pisma Świętego. 

Słowo Boże to słowo dające życie, a żeby z niego czerpać, musimy się w to słowo zanurzyć. Współcześnie, kiedy jesteśmy zewsząd bombardowani różnorakimi informacjami i przekazami medialnymi, skupienie się przez kilkanaście minut na kontemplowaniu fragmentu Biblii wydaje się czymś karkołomnym. Nie ma co ukrywać – wymaga to sporego wysiłku. Dlatego warto, aby ktoś nas w tym poprowadził.

Pomocą w tym wyzwaniu może okazać się ta książka, która zawiera trafne i pogłębione komentarze do czytań niedzielnych na rok C. Ułatwią nam one zrozumienie tekstów liturgicznych i pomogą się w nie zagłębić.

Przybliża nam również biblijny świat – wskażą kontekst, w jakim powstawały poszczególne fragmenty, które daje nam niedzielna liturgia. Komentarze zostały przygotowane przez biblistę, który mieszka w Jerozolimie i na co dzień chodzi śladami Jezusa i Jego uczniów.

Książka ta zrodziła się z duchowej lektury Ewangelii św. Jana, wspartej wieloletnim naukowym poznawaniem tego dzieła. Jest ona świadectwem wiary autora a jednocześnie kopalnią egzegetycznej i teologicznej wiedzy.

Stanowi duchowy i egzegetyczny komentarz, otwierający przed czytelnikiem skarbiec biblijnej duchowości.

Czytelnik głodny biblijnej wiedzy znajdzie w niej również wszechstronne wprowadzenie w bogactwo kultury świata śródziemnomorskiego czasów Nowego Testamentu.

Liczne nawiązania do historycznych wydarzeń oraz życia religijnego i społecznego tamtego czasu ułatwią czytelnikowi osobiste spotkanie Jezusa – Słowa Bożego w zapisanym słowie Ewangelii.

Teologia biblijna to dyscyplina naukowa, stanowiąca istotny dział biblistyki, powszechnie uprawiana przez Ojców Kościoła (bez używania takiej nazwy), która została ponownie odkryta w ramach odnowy biblijnej.

Czas zrozumieć Biblię obejmuje problematykę wstępu ogólnego do Pisma Świętego i jest pewnego rodzaju syntezą tego wszystkiego, co każdy człowiek powinien wiedzieć, sięgając do świętego tekstu.

Ta myśl przyświeca tej książce: jest dla każdego, kto chce sięgnąć po Biblię, sięgnąć głębiej, dokładniej, bardziej.

Oczywiście publikacja nie wyklucza tych, którzy podejmują studia teologiczne na wyższych uczelniach czy też w seminariach duchownych, oni również są zaproszeni do lektury.

A może i ty, w swoim domu, zrealizuejsz swój kurs biblijny z tą książką?

Początki tej książki sięgają biblijno - modlitewnych spotkań, jakie odbywały się w przemyskiej katedrze i były poświęcone uczynkom miłosierdzia względem duszy. Materiały z tych spotkań, uzupełnione kilkoma kwestiami, dotyczącymi właściwego rozumienia i praktyki chrześcijańskiego miłosierdzia, stały się podstawą niniejszej publikacji.

Jej aktualność uzasadnia coraz większe zaniedbywanie duchowej sfery człowieka i jego związku z Bogiem, kosztem czysto ziemskich, doraźnych i ideologicznych założeń. W prezentowanych rozważaniach biblijnych zwrócimy uwagę na praktykę uczynków miłosierdzia względem duszy.

W kolejności będą to uczynki wynikające z siedmiu katechizmowych wezwań: grzeszących upominać, nieumiejętnych pouczać, wątpiącym dobrze radzić, strapionych pocieszać, krzywdy cierpliwie znosić, urazy chętnie darować, modlić się za żywych i umarłych.

Każdy, kto sięgnie po niniejszą publikację, będzie mógł przekonać się, jak ogromne pole do działania istnieje w przestrzeni miłosierdzia, jakiego potrzebuje dziś świat.

Zakochani to Rut Moabitka i Booz. Dwoje obcych sobie ludzi pochodzących z dwóch różnych światów, których połączyła miłość.

Ich historia wpisuje się w historię zbawienia, czyli historię miłości Boga do człowieka. Dzięki Księdze Rut rozpoznasz w Bogu naszego Wybawiciela i najbliższego Krewnego, Tego, który czuwa nad nami i ma moc wyprowadzenia nas z największych życiowych trudności. 

Lectio divina - praktyka czytania słowa Bożego, sięgająca początków chrześcijaństwa. Metoda lectio divina składa się z czterech etapów: lectio, meditatio, oratio, contemplatio.  Jest dostępna dla wszystkich, każdy, kto pragnie zażyłości z Bożym słowem i otwiera się na działanie Ducha Świętego, może doświadczyć duchowej wiosny.

Siostra Małgorzata Borkowska nie traci czasu na frazesy. Wodolejstwo nie wchodzi w grę. Zamiłowanie do słowa to dla niej coś więcej niż hobby filologa; to jedna z form adoracji Niewidzialnego. Czym są Podpowiedzi? Sentencjami? Życiowymi radami? Wszystkim po trochu. To może współczesnymi apoftegmatami?

Kiedyś robił to abba Antoni, abba Pojmen, abba Jakiśtam, a dziś kilkaset lat po nich wypowiada je amma Małgorzata.

Autorka raczej nigdy by siebie tak nie nazwała, ale my owszem. Sędziwa mniszka z Żarnowca daje nam krótkie światła dla życia. Myśli, które wprowadzają w głąb siebie po to, by wyprowadzić ku Osobowemu Partnerowi Do Dialogu. 

Biblijne medytacje siostry Małgorzaty Borkowskiej - benedyktynki.

Szczenięta pod stołem jadają z okruszyn dzieci… – mówiła do Chrystusa Syrofenicjanka (Mk 7,28). Co ja się kiedyś naprosiłam czcigodnej redakcji Biblii Tynieckiej! Co się natłumaczyłam, że po polsku szczenięta pod stołem mogą jeść z podłogi, ale nie z okruszyn; i mogą jeść okruszyny chleba (upuszczone przez dzieci), ale nie okruszyny dzieci… Nic nie pomogło, składnia grecka czy może wpojona w młodości łacińska okazała się silniejsza od rodzimej, i po dziś dzień w Ewangelii Marka szczenięta jadają okruszyny dzieci. Przynajmniej w okolicach Tyru i Sydonu; na szczęście, nie u nas.

A ten tomik to właśnie takie okruchy, sypiące się ze stołu bez ładu i składu ani (na ogół) wzajemnego powiązania.