Tematy konferencji

Lęk jest nieodłącznym towarzyszem naszego życia.

• Czy zawsze jednak jest czymś złym, świadczącym o problemach?
• Jakie są jego źródła, czy może nam w czymś pomóc?
• Czego o radzeniu sobie z lękiem uczy nas psychologia i św. Ignacy Loyola?

To tylko wybrane pytania, na które poszukamy odpowiedzi w niniejszej sesji, prowadzonej przez psycholog i psychoterapeutkę towarzyszącą w rekolekcjach ignacjańskich.

W Jezusie ukrzyżowanym i zmartwychwstałym objawia się prawda, że Królestwo Boże gwałt cierpi i gwałtownicy je zdobywają. Wziął na sie­bie wszelką przemoc gwałtowników, by zdobyć ich serca Boską miłością. Chce zdobyć także nasze serca, jak zdobył „synów gromu”.

Jak medytować Słowo? W odpowiedzi na to pytanie naszym głów­nym przewodnikiem będzie kameduła ojciec Innocenzo Gargano, który od ponad 50 lat karmi się Biblią i mądrością Ojców starożyt­nych.

Księga Sędziów to wspaniałe źródło wiedzy o postawie Boga wobec ludzkiej słabości.

Gdy Izrael okazuje swoją słabość moralną oddalając się od Stwórcy, Bóg pozwala mu najpierw doświadczyć konsekwencji grzechów (najazdy nieprzyjaciół), ale gdy udręczony lud woła o ratunek, Bóg spieszy mu na pomoc.

Do roli wybawców wybiera słabych ludzi, którzy według ludzkich kryteriów bynajmniej nie nadawaliby się do powierzonej im misji. A jednak Bóg nie zważa na ludzkie względy, udziela mocy swoim wybrańcom, a oni ukazują nam, co potrafi uczynić człowiek posłuszny działaniu łaski. 

Czy rachunek sumienia musi oznaczać lękliwe poszukiwanie ciągle wymykających się naszej pamięci grzechów? A może jest szansą na spotkanie w prawdzie z miłującym Ojcem?

Sesja dla wszystkich pragnących z większą korzyścią duchową praktykować rachunek sumienia.

1 płyta CD w formacie mp3

„Ludzie nie mają przyjaciół, ponieważ nie ma sklepów z przyjaciółmi” – czytamy w „Małym Księciu” Antoine'a de Saint-Exupéry'ego.

Współczesny człowiek żyje coraz szybciej, ale nie przestaje tęsknić za bliską relacją, za czymś, w czym może być sobą i otworzyć serce przed drugą osobą.

Czy można przyjaźnić się z innymi, nie będąc przyjacielem dla siebie? Jak można być dobrym przyjacielem dla siebie? Jak odróżnić prawdziwą przyjaźń od iluzji? Jak przyjaźnią się kobiety, a jak mężczyźni? Co wspólnego ma miłość z przyjaźnią? Jak wychowywać i formować do dojrzałej przyjaźni? To przykłady pytań, na które próbowano znaleźć odpowiedź w tej sesji o przyjaźni łączącej elementy psychologii i duchowości.

Od dnia zmartwychwstania Chrystusa żyjemy w czasach ostatecz­nych. Każdy dzień do owego ostatniego, w którym przyjdzie Jezus po raz drugi, jest bezcennym czasem dla głoszenia Ewangelii, którą jest On sam, i świadczenia o Nim życiem ewangelicznym.

A może wreszcie nadszedł ten czas, by zacząć duchową wędrówkę, razem z biblijnym Izraelem, z kraju własnych zniewoleń ku wolności ziemi obiecanej przez Boga?

Księgi biblijne nie opowiadają tylko wydarzeń sprzed ponad dwadziestu wieków, ale wytyczają pewien szlak dla każdego z nas. Pragniemy podjąć wędrówkę z Mojżeszem i jego ludem, by odkryć, jakie radości i jakie pułapki mogą czekać nas w drodze przez pustynię.

Słowo Boże wzywa nas codziennie do kolejnego etapu wędrówki. „Dziś, gdy głos Jego usłyszycie, nie zatwardzajcie serc waszych…”

W Liście do Rzymian słyszymy hymn św. Pawła o Bogu, który zawsze jest po stronie człowieka. Paweł pisze o tym, czego sam doświadczył. Odkąd dał się pokonać przez Światłość – Jezusa i stanął po Jego stro­nie, z człowieka ślepego stał się widzącym; zobaczył i przekonał się, że Bóg jest zawsze po jego stronie.

Słuchanie jest podstawą życia duchowego i ludzkich więzi. Kierownictwo duchowe umiejętnie prowadzone i przeżywane, może stać się prawdziwą szkołą słuchania. Pomaga też w uświadomieniu tego, co wpływa na umiejętność słuchania lub w niej przeszkadza...

Sesję prowadzi ks. Krzysztof Grzywocz - teolog duchowości, kierownik duchowy, rekolekcjonista

Rozumienie ślubu posłuszeństwa w wielu wspólnotach zakonnych po­zostaje dzisiaj tematem nieobecnym w wymiarze refleksji, praktyczne zaś realizowanie tego ślubu generuje coraz więcej napięć.

Jezus kocha każdy dom i spotkania przy stole: te codzienne w zaciszu Nazaretu oraz te, które miały miejsce podczas Jego ziemskiej wę­drów­ki do Domu Ojca.

Był otwarty na każde zaproszenie. Spotykamy Go u celnika Lewiego, na weselu w Kanie Galilejskiej, podczas roz­mno­żenia chleba dla kilku tysięcy osób, w domu faryzeusza Szymona, u Marty, Marii i Łazarza w Betanii, podczas Ostatniej Wieczerzy z ucznia­mi w Wieczerniku i w wielu innych miejscach. On też czeka na każdego z ucztą w Domu Ojca.

Boże oblicze w Biblii jest niezmiennie piękne, święte, przeniknięte ojcowską miłością do wszystkich ludzi, choć wobec ludzkiej pychy i bez­­bożności przybiera także wyraz stanowczy i surowy.

Gniew i suro­wość na Bożym obliczu są wyrazem Jego troski i miłości, łaskawości i miłosierdzia. Rekolekcje są zaproszeniem do odkrywania w Biblii pięk­na Bożego oblicza, które na różne sposoby rozbłyska niezmiennym blaskiem. 

Nagrania konferencji w formacie MP3 na płycie CD. Całkowity czas: 9 godz. 53 min.

Mękę i śmierć Jezusa Chrystusa można rozważać zarówno w per­spek­­tywie historyczno-topograficzno-geograficznej, jak i teologicznej. Obydwie dotyczą Jerozolimy i konkretnych miejsc, o których pamięć zachowała się i trwa do dzisiaj.

Św. Łukasz napisał jedno dwuczęściowe dzieło (Ewangelię i Dzieje Apo­stolskie), które wyraźnie rozdzieliło się w świadomości czytel­ni­ków, ze szkodą dla drugiej części, rzadko czytanej i rozważanej.

O. Timothy Radcliffe pomaga spojrzeć na wiarę i powołanie jako na za­pro­­szenie do pełni życia. „Przyszedłem, aby miały życie i miały je w obfi­tości” (J 10,10).

Męka Chrystusa pokazuje sprawiedliwość „na miarę Boga”, głęboko inną od sprawiedliwości ludzkiej. Objawia „nadmiar” sprawiedliwości, bo grzechy ludzi zostają „wyrównane” ofiarą Boga-Człowieka. Bóg „czyni nas wewnętrznie sprawiedliwymi mocą swojego miło­sierdzia”

Krew Sprawiedliwego, którą grzesząc przelewamy, obmywa „nas i dzieci nasze”, usprawiedliwia nas, jeśli tylko na to pozwolimy. Modląc się Męką Pańską wg św. Mateusza chcemy otworzyć się na tę „większą” sprawiedliwość.

Całkowity czas: 5 godz. 37 min. Ilość płyt: 1 Format: CD MP3

Te rekolekcje są podróżą do środka Trójcy i spotkaniem z Bogiem, jakiego być może jeszcze nigdy nie doświadczyłeś.

Od dziecka chcemy przynależeć do różnych grup – rodzina, koledzy, przyjaciele w pracy, a najgorsze uczucie to uczucie odrzucenia, bycia poza grupą, w której ludzie się dobrze czują, mogą być sobą. Uczucie przynależności sprawia, że odkrywamy, kim jesteśmy. W Trójcy – pomiędzy Ojcem, Jezusem i Duchem – pasujesz do otoczenia i czujesz, że jesteś u siebie.

Przez kolejne części rekolekcji spotkamy się z poszczególnymi Osobami Trójcy i zadamy Im ważne, czasem trudne pytania – o Boga, o Miłosierdzie i o nas.

Czy zastanawialiście się na przykład, dlaczego Bóg Ojciec kazał Abrahamowi zabić swojego syna?

To rekolekcje o miłosierdziu, bo jeśli nasz Bóg jest miłością do mnie, to na wszystkie wersety z Biblii i na wszystkie wydarzenia z mojego życia należy popatrzeć od nowa, nowymi oczami. Będą to rekolekcje o nas, bo od urodzenia każdy z nas przebywa pośrodku Trójcy Świętej, wystarczy otworzyć oczy.

Kim byli trzej wielcy patriarchowie, co było w nich tak szczególnego, że „Bóg nie wstydzi się być nazywany ich Bogiem” (Hbr 11,16), Bogiem Abrahama, Izaaka i Jakuba?

W czasie sesji wspólnie z wybitną biblistką Danutą Piekarz pójdziemy śladami ich żarliwej wiary, zdolnej oddać wszystko, by okazać posłuszeństwo słowu Bożego wezwania.

To oni, ludzie wiary, stali się fundamentem, z którego wyrósł lud prowadzony przez Boga, lud, do którego także i my należymy. 

„A to jest życie wieczne: aby znali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa” (J 17,3) – w tych sło­wach Jezus przybliża niekończącą się radość życia wiecznego.

Znać Boga to nie wiedza, lecz relacja i otwartość na szaleństwo Ojcow­skie­go mi­ło­sierdzia, umiejętność przebaczenia.

Trójca Święta za­pra­sza do człon­kostwa w Boskiej rodzinie, gdzie dzięki zbawczej mocy Jezusa Chrystusa zapali się w sercu ogień miłości – każdy z nas może stać się „ogniem płonącym i pochodnią świecącą”

Jezus wzywa do ewangelizacji wśród swoich: „Nie idźcie do pogan i nie wstępujcie do żadnego miasta samarytańskiego! Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela”. I dodaje: „Posyłam was jak owce między wilki”. Ma na myśli nie pogan i nie Samarytan. Z bólem myśli o owcach, które zamieniły się w wilki.

Mówi: „posyłam was do nich …na świadectwo!” – nie na dyskusje, doktrynalne spory. Owca, która stała się wilkiem, ma w sobie ciągle znajomość Ewangelii. 

Lęk jest jednym z fundamentalnych stanów kondycji ludzkiej. Obecny w na­szych myślach, uczuciach, w naszej woli, dotyka każdego bez wzglę­du na wiek, pochodzenie, stan życia czy piastowane stanowisko.