Uzdrowienie wewnętrzne

Depresja jest dużym zagrożeniem, ale jednocześnie szansą. Wiele się można od niej nauczyć, ale tylko w klimacie szacunku, współczucia, modlitwy i zrozumienia.

Osoby depresyjne to często ludzie o niezwykłej wrażliwości, delikatni jak cienkie kartki tajemniczej księgi, z której tak wiele można wyczytać.

Czy wolno mówić o sensie depresji? Czy wolno pytać, co ona chce nam dzisiaj powiedzieć?

Wierzymy, że Bóg jest w każdej chwili obecny, że nie ma takiego momentu w naszym życiu, który by On opuścił. A jeśli Bóg jest obecny, to znaczy, że ta chwila ma sens.

Książka ta pomaga zrozumieć czym jest uzdrowienie duchowe, wewnętrzne i fizyczne oraz zaufanie do Pana Boga. Czym jest godność człowieka i jego tożsamość – kim on jest dla siebie i w oczach Pana Boga.

Czym jest miłość Boga, która najlepiej leczy naszą poranioną duszę, serce, sumienie, psychikę i ciało.

Rozważanie Błogosławieństw oznacza gotowość rozpoczęcia drogi radykalnego nawrócenia, otwarcia się na nowy sposób myślenia. Wejście na Górę Błogosławieństw będzie dla każdego z nas zanurzeniem w tajemnicę miłości Jezusa po to, by odkryć, że to On sam jest naszym błogosławieństwem i źródłem miłości.

W piętnastu zgodnych z realiami życia tekstach arcybiskup Kothgasser i prof. Sedmak pokazują, jak w poszukiwaniach konkretyzuje się nasze życie. Jak pełne bólu urazy mogą stać się uzdrawiającymi przełomami i jak dar przebaczania tworzy nowy początek, nawet gdy z pozoru wszystko w naszym życiu zaznaczone jest na czerwono.

Autor omawia zjawisko strachu i lęku jako symptomy naszych czasów. Zwraca uwagę na ich aspekt medyczny, psychologiczny, psychoterapeutyczny oraz duchowy.

Ten numer Zeszytów Formacji Duchowej podejmuje temat lęku, który jest powszechnym i fundamentalnym stanem kondycji ludzkiej. Dotyka on wielkich i małych, duchownych i świeckich. Nikogo nie pomija. Jest uczuciem, z którym współczesny człowiek nie potrafi sobie poradzić. Lęk paraliżuje, onieśmiela, nie pozwala działać, zniechęca do życia. Jak go przezwyciężyć? Czy można z nim żyć? Na te i podobne pytania odpowiada o. Mieczysław Kożuch SJ, kierownik duchowy i psycholog, który podejmuje ten newralgiczny temat nie tylko z pozycji znawcy ludzkiej psychiki, ale przede wszystkim z perspektywy wiary chrześcijańskiej. Nasz lęk, owszem, potrzebuje nieraz ludzkiej terapii, ale ostatecznie przewartościować może go jedynie Słowo Boże.

Nakład wyczerpany.

"Kazanie na Górze" to jeden z najpiękniejszych fragmentów Pisma Świętego, tak piękny, że aż niewiarygodny, dlatego ks. Stanisław Witkowski, saletyn, biblista, zastanawia się, czy jest możliwy, realny. Błogosławieni ubodzy, smucący się, pragnący sprawiedliwości i czyniący pokój, albowiem wszyscy oni kiedyś w swoich pragnieniach i marzeniach szczęśliwi będą.

"Kazanie na Górze" to perełka Nowego Testamentu. To najpiękniejsze, wypowiedziane słowa Chrystusa, obok tych o miłości aż do końca, nadziei bez końca i wiary, co góry przenosi.

Temat Zeszytu "Między lękiem a ufnością" dotyka czułej struny naszej ludzkiej kondycji. Prawdziwym wyzwaniem staje się umiejętne przeżywanie napięcia między lękiem a ufnością. Wydaje się, że największy problem rozpoczyna się nie wtedy, gdy nachodzi nas lęk, lecz wtedy, gdy uchodzi z nas wiara. Lęk wydaje się nasilać tam, gdzie zaniedbywana jest, a nawet odrzucana wiara w Boga. Im bardziej świat dzisiejszy żyje, jakby Bóg nie istniał, tym bardziej narasta w nim lęk. Człowiek, który nie potrafi wierzyć, nie potrafi także ufać.

Zbiór myśli i wypowiedzi Henriego Nouwena. W formie dialogu zawarte są w niej odpowiedzi na nurtujące nas pytania o sens cierpienia, istotę modlitwy i rolę kapłana w życiu jednostki i wspólnoty.

Św. Augustyn napisał, że człowiek będzie sądzony z miłości, a na sądzie pokaże swoje „otwarte dłonie” i to, co w nich będzie, zadecyduje o jego zbawieniu. Autor publikacji dodaje: „Oby nie były puste...”. Otwarte dłonie zawsze były i pozostaną symbolem miłości, otwarcia się na drugiego człowieka, na świat, całkowitego oddania się miłości. To książka o modlitwie pełnej miłości, ufności i zawierzenia siebie Bożej Opatrzności.

Jest ktoś, kto dociera do najbardziej skrytych miejsc naszego wnętrza bez naruszania naszej wolności, szanujący nasze tajemnice. Zna zakamarki serca, które utajniliśmy nawet przed sobą. Prowadzi do nich w taki sposób, abyśmy się na nie otworzyli, spotkali i przeżyli nowe narodzenie. To Bóg. On nie tylko przemawia do naszego serca, ale także na głębinach serca. Autor „Listu do Hebrajczyków” napisał, że Jego słowo jest „skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca”. (4, 12) Oto dlaczego w naszych rozważaniach w centrum postawimy Słowo Boga.

Tylko Bóg dociera do najbardziej skrytych miejsc naszego wnętrza, nie naruszając naszej wolności i szanując nasze tajemnice. Zna nawet te zakamarki serca, które my sami utajniliśmy przed sobą. Prowadzi do nich w taki sposób, abyśmy się na nie otworzyli, spotkali je i przeżyli nowe narodzenie.

On nie tylko przemawia do naszego serca, ale także dociera do jego głębin. Jego słowo jest „skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca” (Hbr 4, 12).

Autor w centrum stawia Słowo Boga, które leczy nasze zranienia i wskazuje właściwą drogę, pomagając powrócić do życia.