Życie duchowe

Jak poruszyć niebo? Czyli 44 wskazówki, co robić, kiedy nie słyszymy odpowiedzi Boga.

Marcin Jakimowicz, sam doświadczył wielu wzlotów i kryzysów wiary. Aż nastąpił przełom w jego myśleniu o Bogu. Opisuje swoje doświadczenia oraz historie innych ludzi, którzy podobnie jak on na własnej skórze doświadczyli uzdrowienia. Podaje proste wskazówki, jak poradzić sobie z kryzysem wiary i co zrobić, by doświadczyć potężnej siły Miłości.

Jakże złożony jest skład chemiczny naszego świata! Niby pierwiastków chemicznych jest mniej niż sto (może teraz już i nieco więcej, nie wiem), ale kombinacji tych pierwiastków, i to w różnych formach i proporcjach, po prostu nie ma końca. Coraz to odkrywamy jakąś nową, bądź już istniejącą, bądź możliwą do sporządzenia. Bóg jakby bawił się z nami w grę „Ciepło-zimno".

Sto lat temu ludzie wierzyli, że już znaleźli prawie wszystko, co On ukrył, a tę niewielką resztę, jaka jeszcze pozostała, odnajdą wkrótce. Obecnie raczej gotowi są mniemać, że każde nowe znalezisko naprowadza na ślad wielu innych, pole poszukiwań rośnie w postępie geometrycznym i zabawa ma wszelkie szanse okazać się najlepszym na ziemi modelem nieskończoności.

Od wieków w każdym chórze zakonnym są potrzebne pewne funkcje liturgiczne, bądź na dłuższy czas nadawane, bądź zmieniane co tydzień według kolejności. Te funkcje nazywają się w każdej zakonnej tradycji nieco inaczej. U polskich benedyktynek zakonnica rozpoczynająca śpiewane partie modlitwy i zobowiązana do ich wyćwiczenia z chórem, nazywa się kantorką, i to jest funkcja trwała, ze względu na konieczne do tego zdolności muzyczne.

Natomiast zakonnica prowadząca w danym tygodniu liturgię nazywa się hebdomadarka (w kościelnej łacinie hebdomada to tydzień). Przez długie lata siostra, która ukończyła właśnie swoją „hebdomadę”, zostawała na następny tydzień homiliantką: jej funkcja polegała wtedy na tym, żeby w niedzielę i w ewentualnie przypadające w tym tygodniu święta odczytać komentarz do Ewangelii dnia. Nie musiała go daleko szukać: w łacińskim brewiarzu był podany.

Temat jest z jednej strony piękny, jednak z drugiej bardzo trudny. Nie chodzi w nim przecież o zwykłą wesołość, utrzymywanie dobrego humoru, programowy optymizm. W życiu ludzi wierzących radość jest trudna, gdyż widzą oni wiele zła, jakie dzieje się na świecie, a i sami znają także swoje słabości – z czego się tutaj radować?

Dlatego też wielu wierzących chodzi smutnych, niezadowolonych z tego, co się na świecie dzieje. Ponadto wiara dla wielu jest widziana w perspektywie moralnych nakazów i zakazów, co kojarzy się raczej z przymusem niż z wolnością i radością!

Jednak w Biblii znajdujemy wyraźne polecenia, aby się radować. Już sama nazwa zasadniczego orędzia Nowego Testamentu przekazanego nam przez Pana Jezusa: ewangelia, oznacza dobrą nowinę, która przez samo „dobro” powinna nam nieść radość. Ponadto znajdujemy także wprost wezwania do radości, zarówno w Starym Testamencie, jak i w Nowym: „Radujcie się!”.

Pragniemy zachęcić do skorzystania z duchowego bogactwa, które pozostawił autor modlitwy "Jezu Ty się tym zajmij", Sługa Boży ksiądz Dolindo Ruotolo.

Modlitewnik zawiera tekst Koronki odmawianej na różańcu, świadectwa osób praktykujących ten sposób modlitwy, akt zawierzenia „Jezu, Ty się tym zajmij” podyktowany księdzu Dolindo przez Jezusa, a także wskazówki duchowe tego kapłana.

Do modlitewnika dołączamy różaniec z wizerunkiem Chrystusa, namalowanym według wskazań ks. Ruotolo.

„Misterium Przychodzącego Boga” – to kolejny tom konferencji mystagogicznych wybitnego przedstawiciela ruchu biblijno-liturgicznego, Odona Casela OSB, jaki ukazuje się w przekładzie polskim.

Tym razem będą to konferencje związane z okresem Adwentu, Narodzenia Pańskiego i Epifanii. Autor wygłaszał je do mniszek benedyktynek w Herstelle na przestrzeni lat dwudziestych, trzydziestych i czterdziestych ubiegłego stulecia, jednak odległość czasowa – jak zawsze w przypadku dobrej literatury – nie stanowi przeszkody dla żywego odbioru przekazywanych treści.

Konferencje mystagogiczne charakteryzują się tym, że treści dogmatyczne, ascetyczno-duchowe i teologiczno-biblijne łączą się w nich w jedną całość, przy czym „językiem” najdoskonalej wypowiadającym tę syntezę jest język samej liturgii. Z niej właśnie Autor czerpie i w nią zarazem wprowadza.

Ta książka jest o bliskości. Głosząc rekolekcje i kazania, bardzo często poruszam ten temat. Czemu? Chyba dlatego, że mnie zawsze bliskości brakowało. Zwłaszcza w domu. I chyba właśnie dlatego w dzieciństwie i w młodości, począwszy już od przedszkola, cały czas się zakochiwałem. Było tych miłości mnóstwo. W drugiej klasie szkoły podstawowej tak się zadurzyłem, że uciekłem z domu i pojechałem do wybranki serca aż 40 kilometrów. Te zakochania były jakąś próbą, namiastką szukania bliskości - tej upragnionej, za którą tęskniłem.

Możemy bowiem wyrzucać ze swojego serca pragnienie bliskości z Bogiem, z drugim człowiekiem, z głębią samego siebie i szukać namiastek, które jednak nie dają zaspokojenia, nie sycą tego głodu bliskości. Możemy też wytłumić tę potrzebę całkowicie - ona jednak zawsze się odezwie.

Myśl starożytnych Hebrajczyków, jako na wskroś praktyczna, tzn. zainteresowana przede wszystkim celowym działaniem w życiu, była daleka od wszelkiej metafizyki, choć ze strony uczonych nie brakło prób doszukiwania się przynajmniej jej podtekstów w pismach proroków.

Trzeba więc szukać w Piśmie Świętym biblijnej koncepcji czasu na innej drodze niż dociekania teoretyczne typowe dla myśli greckiej. Tą właściwą drogą jest wzięcie pod uwagę pewnej szczególnej cechy naszego zbioru ksiąg składających się na Biblię. Choć zawiera ona nie tylko księgi historyczne, całkiem słusznie nosi niekiedy synonimiczną nazwę historii świętej, która ma jeden temat zasadniczy, a jest nim zbawienie.

Stąd dzieje zbawienia z punktu widzenia czasu nie są równoznaczne z wciągnięciem poszczególnych zbawczych czynów Boga do gotowej już przestrzeni czasu, lecz raczej szereg czynów Bożej łaski tworzy (...) następstwo czasów jako produkt uboczny.

Książka ta – mimo że jest ponownym opracowaniem akademic­kich wykładów na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie – nie roztrząsa jeszcze jednego „akademickiego zagadnienia”. Raczej chce służyć pomocą dostarczoną przez teologię biblijną szeroko pojętemu duszpasterstwu i pogłębionej lekturze całego Pisma Świętego.

Dzisiejsza lectio continua Pisma Świętego obu Testamentów w cyklu liturgicznych czytań mszalnych stawia przed kapłanem, głoszącym homilię czy choćby krótkie wprowadzenie do orędzia Słowa Bożego, nowe zadanie. Wymaga mianowicie tego, by wska­zał wzajemne powiązanie myśli objawionej w Starym i Nowym Przymierzu, by pokazał ich głęboką harmonię.

Na ogół pustynia kojarzy się nam z piaszczystą powierzchnią, płaską lub pagórkowatą, czasem górzystą. W Polsce takie krajobrazy występują na wydmach nadmorskich w pobliżu Łeby, dawniej piaszczystą równiną była również Pustynia Błędowska leżąca między miejscowościami położonymi niedaleko Dąbrowy Górniczej a Kluczami, obecnie w dużej części zarośnięta. Podczas okupacji niemieckiej był to poligon niemieckich oddziałów, które miały walczyć w Afryce.

Dla autorów biblijnych pustynia to przede wszystkim spalone słońcem tereny, które my określilibyśmy raczej jako step, teren niezamieszkały albo stanowiący obszar przemieszczania się koczowników z ich stadami.

Książka „Odnowa i pojednanie” abp Fultona Sheena to pozycja nietypowa. Są to rekolekcje wygłoszone do kapłanów. Mają one formę wypowiedzi, która ze swej natury jest słowem żywym, ekspresyjnym, a także zobrazowanym wieloma anegdotami i historiami z życia autora.

Warto sięgnąć po tę pozycję, bo ma ona walor unikatowy, nie tylko na polskim rynku wydawniczym, ale także światowym. Rekolekcje mówione wprost do kapłanów mają wymiar uniwersalny i są doskonałym uzupełnieniem naszej wiedzy religijnej – przekazane w sposób przystępny, a zarazem dobitny.

Uświadamiają nam potrzebę przemiany życia i podążania w stronę Światła, którym jest Chrystus – Skała będąca oparciem, pozwalająca odrzucić żal, pretensje, strach, ból i agresję, a wypełniająca człowieka radością, wewnętrzną siłą, mocą i świętością.

Znamy ich z pierwszych stron gazet, ekranów telewizyjnych bądź porywających kazań. Sławek Komuda spotkał się z nimi, by porozmawiać i posłuchać o Bożym Miłosierdziu. Jedni poznali Pana Boga przypadkiem, w życiu innych był On obecny od samego początku. Wszyscy zrozumieli jednak, że kluczowe w relacji z Nim są prawdziwe zaufanie i oddanie. Każda z tych historii to po prostu szczera opowieść o spotkaniach Boga i człowieka i efektach tych spotkań.

Dwadzieścia sześć rozmów i dwadzieścia sześć dowodów na to, że Boże Miłosierdzie to rzeczywiście projekt na wielką skalę. Niniejsza książka jest jednym z jego etapów.

Inspiracją do powstania książki było dzieło meksykańskiego jezuity Eduarda Levy’ego o nazwie „Spotkanie z Chrystusem”. Od początku swojej zakonnej posługi starał się on z uwagą słuchać młodego człowieka, aby mądrze towarzyszyć mu w radosnym poznawaniu Boga. Czerpiąc ze swojego bogatego doświadczenia pedagogicznego, przygotował program rekolekcyjny w formie warsztatowej.

Słucham serduszka to propozycja czterdziestu krótkich, cotygodniowych spotkań dla rodzica i dziecka w wieku przedszkolnym, podczas których maluch między innymi:
• odkryje wspaniały świat uczuć i duchowości,
• dowie się, że Pan Bóg stworzył dla niego cały świat,
• przekona się, że miłość rodziców i rodziny to również dar Stwórcy,
• nauczy się, że należy te wspaniałe prezenty szanować ...

Osiem błogosławieństw, które Jezus wypowiada do swoich uczniów w Kazaniu na górze, to słowa przepojone mądrością i miłością. Wskazują nam skuteczne sposoby na osiągnięcie dojrzałości, wewnętrznej wolności, pokoju serca – są receptą na prawdziwe szczęście.

Warto w tym świecie chorym na pychę, niedającą się zaspokoić żądzę bogactwa i władzy zatrzymać się na chwilę, podjąć próbę zrozumienia słów Jezusa i zastosowania ich w życiu.

To jedyna droga, by zapanowały wokół nas pokój, łagodność i radość.

Św. Alfons Liguori, założyciel Zgromadzenia Redemptorystów, poświęconego opiece duchowej nad ubogimi i opuszczonymi, był przekonany o niezwykłym znaczeniu modlitwy jako koniecznego środka zbawczego. Rozumiał ją bardzo nowocześnie, jako pełną zaufania i miłości rozmowę z Bogiem w każdych okolicznościach życiowych, dlatego jego przemyślenia i rady w tej kwestii nie tracą na aktualności.

Napisał o niej wiele książek i bardzo pragnął, aby dotarły one do wszystkich ludzi. Temu celowi ma też służyć niniejszy zbiór jego wskazówek na ten temat, opracowany tematycznie i wzbogacony słynną metodą modlitwy myślnej oraz codziennymi modlitwami.

W książce ojca Jerzego Zielińskiego, karmelity bosego czytelnik odnajdzie zwierzenia Chrystusa na temat duchowych i fizycznych cierpień, przez jakie musiał przejść, by zbawić człowieka. Mówił o nich m.in. świętej Faustynie Kowalskiej i siostrze Leonii Marii Nastał.

Zwierzenia Zbawiciela pomagają bardziej ukochać Jego osobę, otwierają serca na bardziej świadome przeżywanie codziennych krzyży, ponieważ droga do nieba jest wąska i wyboista.

Bez względu na to, w jakim stopniu znasz Biblię – bardzo dobrze czy tylko trochę – ta książka pomoże ci przeczytać ją nowymi oczami. Przemawiając bezpośrednio do twojego serca, przedstawi bogactwo i piękno Pisma Świętego, dzięki czemu będziesz mógł połączyć niesamowitą historię Bożej miłości z twoim codziennym życiem.

Znajdziesz tu jasne odpowiedzi na pytania dotyczące kontekstu kulturowego, bohaterów, czasu czy ziemi, na której rozgrywają się biblijne wydarzenia, a także dostrzeżesz, w jak cudowny sposób Stary Testament wypełnia się w Nowym Testamencie. Dzięki temu przewodnikowi odwieczne strony Biblii ożyją ponownie dla ciebie, a Boże Słowo stanie się żywym płomieniem w twoim sercu i życiu.

Książka bardzo esencjonalna, nazywająca po imieniu rzeczy, które intuicyjnie czujemy albo których sami nie potrafiliśmy nazwać. Bardzo silnie motywująca do walki o zbawienie, o modlitwę i o żywą obecność Pana Boga w moim życiu.

Czy nie jesteśmy świadkami „modernizacji nieba”? I czy to nie oznacza jego końca? Jak mam czcić Boga, który ewoluuje? Jak mam czcić Boga, którego kroją mi na miarę najnowszej mody? Czy naprawdę trzeba czuć lęk przed metką zacofania?  o. Adam Czuszel (fragment książki)

Objawienia prezentowane w niniejszym wydaniu to wizje Anny Kathariny Emmerich, w przejmujący i szczegółowy sposób opisujące wydarzenia po śmierci Jezusa, Jego zstąpienie do otchłani i uwolnienie dusz, zmartwychwstanie, objawienia się uczniom i wniebowstąpienie, zesłanie Ducha Świętego oraz życie Maryi aż do Jej zaśnięcia.

Josh i Sean McDowell w swojej książce w prosty sposób pokazują, jak wpajać młodym ludziom właściwe wartości i postawy oraz uczyć ich zachowywania wysokich standardów moralnych, szczególnie w kręgach kulturowych, które tych wartości nie podzielają. W bardzo przejrzysty sposób wykazują również błędy współczesnego postrzegania tolerancji i uczą Bożego spojrzenia na moralność w świecie poprawności politycznej.

Dookoła nas toczy się walka duchowa o serca i umysły młodych ludzi. Jednym z oręży stosowanym przez świat jest tolerancja kulturowa, która wykracza daleko poza poszanowanie zachowań i wierzeń innych ludzi. Głosi ona przekonanie, że nie istnieje hierarchia prawd moralnych, lecz wszystkie one są sobie równe...

Ta inspirująca, bardzo konkretna i pełna prostoty rozmowa jest próbą odpowiedzi na pytania, z którymi mierzy się każdy, kto chce być dziś autentycznym uczniem Jezusa. Uzdrowienie ran z przeszłości, kryzys wiary, przebaczenie, korzystanie z charyzmatów, zdrowa wspólnota, lęk przed cierpieniem i śmiercią, wyzwania współczesnego Kościoła – to niektóre z podjętych tu tematów.

Ożywcza i pokrzepiająca lektura, po której będziesz miał tylko jedno pragnienie: więcej Jezusa w twoim życiu.

Poznaj historie ludzi, którzy zaufali Bogu, a On odpowiedział im w niezwykły sposób: uzdrowieniem, znalezieniem pracy lub pomocą w drobnych problemach codzienności. Uwierz, że Bóg chce odpowiedzieć na każdą modlitwę. Czy pragniesz przyjąć dar, który przygotował dla ciebie?

Jak często się zastanawiasz, czy Bóg wysłuchał twojej modlitwy? Czy ty sam słuchasz Go wystarczająco uważnie? Bóg nieustannie szuka momentu, by przekazać nam coś ważnego. To, co zaczyna się od krótkiej modlitwy pełnej zawierzenia, może zakończyć się zdumiewającym darem od kochającego Ojca.