Życie duchowe

Książka José Tolentino Mendonçy odsłania głęboki sens przyjaźni oraz jej tajemnice. Ukazuje przy tym głęboki szacunek dla drugiego człowieka.

Rozważania Autora zanurzone są głęboko w słowie Bożym, odwołują się także do klasycznych źródeł naszej cywilizacji oraz poezji, której brak daje się odczuć we współczesnej teologii.

Przyjaciele sprawiają, że nasze życie dojrzewa, jest lżejsze

i ciekawsze. Są dowodem na to, że zawsze jest jakaś droga

i że lepiej kroczyć nią w dobrym towarzystwie.

Trzeba tylko wyruszyć.

Człowiek ma prawo do wszystkich emocji. Ma też prawo do uznania swoich krzywd i stanięcia w PRAWDZIE.

Trudy dzieciństwa, anoreksja, bulimia, uzależnienie od sportu, nieudane małżeństwo, samotne macierzyństwo, wieloletnia terapia jako osoby współuzależnionej i wiele innych, nie odniosły zwycięstwa nad pełnym radości uśmiechem.

Autorka znana z niebywałego autentyzmu, dzieląc się skrawkami ze swojej codzienności, łamie stereotypy dotyczące osób pochodzących z trudnych środowisk.

Swoim zwyczajem nie unika niewygodnych tematów, a jej odważne szczerość, wylewność i humor inspirują do poddania się refleksji nad własnym życiem.

Napisane z gawędziarskim talentem opowieści o drodze zwykłej dziewczyny, która mimo licznych upadków stara się żyć życie ze swoich marzeń, niewątpliwie rozbudzają nadzieję.

Niebanalne, esencjonalne i prowokujące do myślenia teksty o Kościele

Być z Kościołem, gdy przeżywa momenty swojej świetności, swój „złoty wiek”, nie jest trudno. Wyzwaniem stają się chwile, w których przechodzi on przez „noc”; okresy, gdy zmaga się ze swoimi grzechami. Jak pisać o kondycji wspólnoty uczniów Jezusa, nie tylko nie bojąc się trudnych tematów, ale także wyznając Kościół, który ma być miejscem, gdzie szuka się wiary? Ksiądz Andrzej Draguła stara się znaleźć balans między koniecznym realizmem a chroniącą od rozpaczy nadzieją.

Kościół, który wyznaję, widzi grzech, osądza go, ale się na nim nie zatrzymuje. Widzi dalej i żyje nadzieją, którą pokłada w tym, którego Mistycznym Ciałem jest – w Chrystusie, oraz w Duchu Świętym, który go jednoczy i udziela mu własnej świętości.

Autor nie daje banalnych odpowiedzi na nurtujące wielu ludzi pytania o Kościół, ale pisząc o sytuacji katolików, kwestii apostazji, przyszłości parafii czy seminariów duchownych, szuka przestrzeni wiarygodności oraz symptomów zmian.

Wychodzi naprzeciw człowiekowi XXI wieku, jego oczekiwaniom i tęsknocie za wspólnotą ludzi wierzących, którym „radość i nadzieja, smutek i trwoga” współczesnych nie są obce. Nie traci wiary w to, że pojawiają się jaskółki zwiastujące wiosnę Kościoła w Polsce.

Rozważania te służą przyjęciu sercem słowa Bożego przez kapłanów, którzy są powołani, aby Je głosić.

W pierwszej części każdej ewangelicznej medytacji prowadzona jest krótka egzegeza danego tekstu, a w drugiej rozważane słowo przenika do kapłańskiego życia i określa styl duszpasterskiej pracy.

Bóg kieruje do mnie swoje słowo, abym zanurzył się w jego „cudownej głębi”, a w ten sposób, abym spotkał się z Nim w głębi mojego serca i abym na nowo poszedł za Nim.

Klucz do szczęścia, pokoju wewnętrznego oraz do odzyskania smaku tego, co na co dzień robisz, kryje się w uważności

Codzienność pełna obowiązków i zadań często wymusza na nas szybkie tempo życia. Wielu z nas nosi jednak w sercu tęsknotę za tym, by zwolnić, by na nowo nauczyć się być „tu i teraz” oraz dać sobie czas na to, co najważniejsze.

To ukryte w nas pragnienie może zaspokoić uważność. Od Boga, który jest uważny na człowieka oraz łagodny w swojej miłości, uczymy się jednocześnie prawdziwej pasji życia i czułości.

Umiejętność dostrzeżenia przychodzącego Boga otwiera nas na siebie samych i otaczających nas ludzi.

Wiara zaangażowana, wiara jako relacja, zbudowana jest z uważności. Chodzi w niej o uważne dawanie posłuchu Słowu, by być zdolnym do odpowiedzi budującej relację. Wiara nie jest głucha, milcząca, nieobecna, nieczuła… Rodzi się ze spotkania z Bogiem zaangażowanym i uważnym na moją historię.

Ewangelia św. Łukasza została podzielona na fragmenty i uzupełniona komentarzami biblijnymi, teologicznymi i historycznymi.

Kardynał Grzegorz Ryś wprowadza nas w fascynujący świat Ewangelii łącząc wiedzę egzegetów z własnymi spostrzeżeniami, które pomagają lepiej zrozumieć nauczanie i życie Jezusa.

*** 

Jakby to odmieniło Twoje życie, Twoją wiarę, Twoje relacje, gdybyś mógł się znaleźć choć przez chwilę w gronie tych, którzy podążali za Jezusem po drogach Palestyny, słuchali Jego słów i patrzyli na cuda?

Nierealne? Może nie do końca. Kardynał Grzegorz Ryś ma niezwykłą umiejętność budowania mostów między światami. Jego komentarze do Ewangelii tworzą mosty między współczesnością a realiami czasów ewangelicznych, między wiedzą egzegetów a tym, w jaki sposób Słowo Boże działa w każdym człowieku, między życiem duchowym a naszą przyziemną codziennością.

Dzięki wyjaśnieniom i refleksjom kard. Rysia możemy nie tylko lepiej zrozumieć tekst Ewangelii św. Łukasza, ale zanurzyć się w jego świecie, by wydobyć z niego konkretne wskazówki dotyczące naszego życia „tu i teraz”, naszych codziennych dylematów, zmagań i wątpliwości.

Książka Twoje Słowo daje mi życie zawiera zapis konferencji wygłoszonych podczas jubileuszowej sesji z okazji 25-lecia Centrum Formacji Duchowej w Krakowie, która odbyła się w dniach 9-13 listopada 2022 roku.

Autorami konferencji są osoby należące do znakomitego, szerokiego grona formatorów, mistrzów duchowych, teologów, biblistów, pedagogów i psychologów, które przez minione ćwierćwiecze kształtowały umysły i serca uczestników spotkań w CFD – Domu Słowa.

Poszczególne rozdziały publikacji odsłaniają w pewnej mierze główne rozdziały życia i formacji CFD w ciągu minionego 25-lecia.

Wieńczy je rozmowa z o. -Innocenzo Gargano pod znamiennym tytułem Moja historia miłości do Słowa.

Kazania na niedziele i uroczystości roku B zebrane w zbiorze „Prosto z serca” to przemyślenia ks. Radosława Rychlika nad kondycją współczesnego człowieka i jego próba odkrywania woli Boga w dzisiejszym świecie.

Napisane prostym, obrazowym językiem kazania, z licznymi przykładami z życia codziennego, trafiają wprost do naszych serc, pobudzając je do refleksji i nawrócenia.

Droga Filokalii to 50-dniowe ćwiczenie. Dlaczego taka nazwa?

Otóż jesteśmy przyzwyczajeni, że w okresach Adwentu czy Wielkiego Postu podejmujemy rekolekcje, różnego rodzaju ćwiczenia i praktyki pobożne. W Wielkim Poście odprawiamy bardzo popularne nabożeństwo Drogi krzyżowej. Współcześnie w okresie wielkanocnym zaczęto praktykować Drogę światła.

W nawiązaniu do tych nazw powstała Droga Filokalii.

Czym ona jest? To droga do życia prawdziwie chrześcijańskiego! Polega ona na przybliżaniu duchowości i teologii Filokalii. Szlak ma to do siebie, że może być długi i nie wiadomo, ile potrwa jego przejście.

Niniejsza propozycja jest tylko pewnym wprowadzeniem w duchowość wspomnianego zbioru tekstów. Nie wyczerpie ich treści, bo nie to jest jej celem.

Książka ks. Piotra Pawlukiewicza "Nadzieja nigdy nie umiera"

„Jesteś ważny. Jest dla ciebie nadzieja i droga” – mówił ks. Piotr Pawlukiewicz. Kapłan swoimi słowami kruszył lody i trafiał prosto w serca, także takie, w których zagościło zwątpienie. Nie bał się łamać schematów, a teologiczne zawiłości objaśniał z właściwym sobie humorem.

W zbiorze niepublikowanych wcześniej tekstów ks. Piotr pokazuje, jak odnaleźć nadzieję, uczy wiary i poszukiwania sensu – zawsze i mimo wszystko. A także zachęca do uwierzenia w to, że pokładanie nadziei w Bogu nigdy nie zawodzi .

Wydaje ci się, że nic już nie ma sensu?

Zastanawiasz się skąd czerpać siłę, gdy codzienność nie szczędzi wyzwań?

Ksiądz Piotr zainspiruje cię do znalezienia odpowiedzi na te pytania.

W książce "Dbaj o dziś" znajdziesz zbiór bardzo osobistych i poruszających sentencji ks. Piotra Pawlukiewicza przygotowanych na każdy dzień roku.

Daniele Pauletto zebrał w swej książce mało znane dotąd myśli i modlitwy kapłana z Neapolu.

Chcesz, aby Twoje życie dobre, piękne, szlachetne, miało sens?

Kontempluj Jezusa w Najświętszym Sakramencie! Taka modlitwa oświetli i rozjaśni Twoje życie, uczyni je przejrzystym, nada mu cel.

W tej książeczce znajdziesz propozycje rozważań o adoracji Najświętszego Sakramentu autorstwa o. Józefa Augustyna SJ - znanego rekolekcjonisty i kierownika duchowego. To doskonała pomoc w modlitwie.

Każdy rozdział kończą ćwiczenia do modlitwy osobistej oraz ćwiczenia do dzielenia się w małych grupach, dzięki którym książka sprawdzi się zarówno do użytku indywidualnego, jak i we wspólnocie.

Nadzieję możemy podtrzymywać i rozwijać poprzez czytanie Biblii. Pragnę zaprosić Czytelnika do  przeczytania Księgi Tobiasza, której nadałem tytuł: Opowieść o nadziei, usłyszałem go od Boga, pochylając się nad tym starotestamentalnym tekstem.

Bóg troszczy się o Sarę, Tobiasza i ich rodziców. Nie zostawia ich samych z cierpieniem, depresją, niepewnością na wygnaniu w obcej ziemi. (...)

Niech nadzieja, która wylewa się z tej księgi, stanie się również i Twoim udziałem.

---------------

Ksiądz Sebastian Fajfer czyta Księgę Tobiasza jako opowieść o nadziei. Boże czytanie odsłania niezwykłą historię człowieka, który zakotwiczony w Bogu, nie traci nadziei także wtedy, gdy „w życiu wszystko się wali”, a „biednemu nawet wiatr w oczy”. Autor kończy życzeniem – zaproszeniem: „Zatroszcz się o wiarę, żywą relację z Bogiem, a z niej będzie wypływać nadzieja”.
Krzysztof Wons SDS

Książka ta, podobnie jak 33 dni do Chwały Poranka, to 33-dniowe rekolekcje indywidualne, przygotowujące do aktu ofiarowania poprzez modlitwę serca. Są one oparte na nauczaniu św. Teresy z Lisieux.

Autor ukazuje nam potężne działanie prostego oddania się Miłości Miłosiernej w życiu największych świętych naszych czasów, przygotowuje nas do pójścia w ich ślady oraz wyjawia, jakie może mieć ono znaczenie dla nas i dla innych, jeśli – i kiedy – na nie się zdecydujemy.

Książka jest również zaproszeniem do tego, żebyśmy - tak jak św. Teresa - zamiast zasługiwać na niebo, zaufali Miłości, zawierzyli się Jej i każdego dnia starali się Ją odwzajemniać.

Naucz się, jak być naprawdę obecnym: widzieć, słyszeć, dotykać, smakować, upajać się ciągle nowym zapachem chwili!

Chrześcijanin jutra będzie albo mistykiem, albo nie będzie go wcale – twierdzi Karl Rahner. Podobnie uważa kard. José Tolentino Mendonça, zapraszając w zmysłową podróż, której celem jest doświadczenie Boga.

Autor udowadnia, że wiara kształtuje się nie tylko przez to, co słyszymy, widzimy i czujemy, ale także przez zapach i smak. Każdy ze zmysłów otwiera nowe przestrzenie poznania i urealnia kontakt człowieka z otaczającym go światem.

Książka, którą można porównać jedynie do „Twierdzy” Antoine'a de Saint-Exupéry'ego. Lektura tych stron jest niczym spokojne kroczenie do źródła, aby zakosztować smaku wody, kiedy świat proponuje nam pastylki, które gaszą pragnienie i pozwalają nam zaoszczędzić 53 minuty czasu w tygodniu. Słowa wdzięczności dla portugalskiego kardynała za ten jakże zaskakujący podarunek!

Kasper Mariusz Kaproń OFM, Katolicki Uniwersytet św. Pawła w Cochabamba (Boliwia)

Znaleźć skarb to jeszcze nie wszystko. Człowiek nieustannie poszukuje Boga, żyjącego w nim. Gdy Go odnajdzie, wcale nie kończy się jego droga, dopiero wtedy w Nim odnajduje wciąż więcej.

Tytuł nawiązuje do przypowieści Jezusa o skarbie ukrytym w roli.

Ale to w podtytule José Tolentino Mendonça ukrył swą główną myśl: „O sztuce wewnętrznego poszukiwania”.

Jest to zatem przewodnik po drodze wolności: od Abrahama po Mojżesza; od Eliasza po Jonasza, który poznaje prawdę o Bogu dopiero na obcej ziemi. Również Jezus z apostołami jest ciągle w drodze. Przekonaj się jak fascynująca jest codzienność pełna nowych odkryć.

Naucz się spotykać na wzór spotkania Jezusa z Samarytanką przy studni. To tam, wśród insynuacji i nieporozumień, oskarżania i próśb, wreszcie we wzajemnym rozpoznaniu – staje się cud.

W rozpoznaniu przez kobietę prawdy o tym, kim jest ona sama, Jezus zostaje rozpoznany jako dar Boga.

Współczesny człowiek mnoży znajomości w nieskończoność, ale prawdziwe relacje nie przychodzą mu łatwo. Naznaczone są często obojętnością, wyrachowaniem, błędami i rozczarowaniem. Nawet te najbliższe. Dzieje się tak, ponieważ to własne potrzeby i wyobrażenia stawiamy na pierwszym miejscu.

Co zrobić, by to zmienić? By naprawdę się spotkać?

Głos rozsądku w wariackich czasach. To książka o relacjach, Kościele i nas samych.

Ksiądz Adam Boniecki od lat wnikliwie i z otwartą głową obserwuje otaczającą nas rzeczywistość. Uważnie przygląda się polskiemu społeczeństwu i problemom, z jakimi się mierzymy. Jego komentarze są niezwykle wyważone, potrzebne, mądre.

Dlaczego przyjaźń jest dla nas niezbędna? Co zmieniła w nas wojna tuż za granicą? Kim są ludzie nowej epoki i czego możemy się od nich nauczyć? Jak zaakceptować słabość ludzkiego ciała? Ile chrześcijaństwo ma jeszcze wspólnego z Chrystusem? I co nam zostało z mitu Jana Pawła II?

Książka zawiera najlepsze i najbardziej aktualne teksty księdza Adama Bonieckiego publikowane na łamach "Tygodnika Powszechnego", które są odpowiedzią dla wszystkich zawiedzionych Kościołem i otaczającą rzeczywistością.

Dlaczego Bóg dokonuje cudów? Czy można je zdefiniować? Dlaczego ciała świętych nie ulegają rozkładowi?  Jak odróżnić cud od demonicznego falsyfikatu? 

Czy ktoś słyszał o misjach katechizmowych? W niektórych parafiach są głoszone kazania katechizmowe. Ale misje…?

Ksiądz Artur Seweryn zachęca, aby takie misje urządzić samemu sobie i potraktować tę książkę jako pomoc. Nie są to wykłady na temat katechizmu! Tak jak w czasie każdych misji, konferencje są głęboko związane z życiem, zawierają sporo przykładów i porównań. 

Wszystko po to, aby pokazać, jak bardzo konkretne zastosowanie mają prawdy zawarte w Katechizmie Kościoła katolickiego.

Książka może być także pomocą dla kapłanów głoszących misje, również dla katechetów przygotowujących lekcje religii.

„W wielu katolickich domach znajduje się ostatnie wydanie Katechizmu Kościoła katolickiego w niebieskiej okładce. Grube tomisko zajmuje sporo miejsca na półce. Czy z tej półki jest chociaż od czasu do czasu zdejmowane? Otwierane? Czytane? Rozważane? Wiemy, w co wierzymy? Przyznam, drogi czytelniku, że zawsze sięgam po ten opasły tom z dużym zainteresowaniem. Znajduję w nim odpowiedzi na wiele zadawanych przez wiernych pytań, które nurtują także mnie samego. Odnajduję tam piękne teksty -ojców Kościoła i pisarzy kościelnych wplecione w jasne i zrozumiałe wyjaśnienia poszczególnych prawd wiary i zasad moralności. Słowa Składu Apostolskiego wypowiadane codziennie w pacierzu zyskują dzięki tej lekturze nowy sens, a «wiara poszukująca zrozumienia» staje się bardziej przystępna i pełna”.

Kontemplacja to głęboka praktyka duchowa, która pozwala nam zbliżyć się do Boga i doświadczyć Jego obecności w naszym życiu w sposób intymny i bezpośredni. Jest to proces, który wymaga skupienia uwagi, ciszy umysłu i otwarcia serca na Boską obecność.

Zacząć praktykować modlitwę głębi można odnajdując czas i przestrzeń na refleksję oraz medytację.

W świecie pełnym hałasu i niepokoju, osiągnięcie wewnętrznej ciszy i harmonii serca może być wyzwaniem. Jednak praktykowanie medytacji i kontemplacji może pomóc nam znaleźć spokój wewnętrzny, niezależnie od zewnętrznego chaosu. To proces stopniowy, który wymaga regularnej praktyki i cierpliwości.

Kontemplacja to droga do głębszego zrozumienia Boga, siebie samego i świata, który nas otacza. To zaproszenie do intymnego spotkania z Miłością, która jest źródłem życia i sensu naszego istnienia.