Życie duchowe

Idea osiągnięcia "uczciwego życia" bez Chrystusa opiera się na podwójnym błędzie. Po pierwsze, jest niewykonalna, a po drugie, wyznaczając sobie "uczciwe życie" jako ostateczny cel, gubi się samą istotą egzystencji.

Moralność jest górą, której nie da się zdobyć tylko za pomocą samodzielnych wysiłków, a gdyby nawet udało się tego dokonać to tylko po to, by stracić życie wśród lodów szczytu i w nienadającym się do oddychania powietrzu z powodu braku skrzydeł, których wymaga dalszy ciąg podróży.

Dopiero stamtąd bowiem rozpoczyna się prawdziwa wspinaczka. Na nic tu już liny i czekany, reszta jest sprawą skrzydeł.

Droga dzikiego serca to „raport z frontu”.

Sprawozdanie z męskiej wędrówki, spisane na podstawie przeżyć wewnętrznych, relacja mężczyzny nieustannie szukającego uzdrowienia, odnowy i dojrzałości, ojca starającego się o to, co najlepsze dla swoich synów.

Książka ta zatem biegnie dwutorowo – przemawia najpierw do mężczyzn, odnosi się do ich osobistej wędrówki, i zwraca się do tych, którzy wychowują chłopców i formują mężczyzn.

John Eldredge jest autorem licznych książek: Dzikie serce, Pełnia serca, Podróż pragnień, Urzekająca.

Jest również założycielem Ransomed Heart Ministries w Colorado Springs — stowarzyszenia pomagającego ludziom odzyskać zdrowie i żyć pełnią serca. Wraz z żoną i trzema synami mieszka w Kolorado. Uwielbia wyprawy w Góry Skaliste, gdzie oddaje się swoim pasjom — wędkarstwu, wspinaczce i spływom dzikimi rzekami Zachodu.

John Eldredge w książce Odzyskaj swoje życie dostarcza praktycznych, prostych i pokrzepiających wskazówek, jak ocalić wewnętrzne życie.

Wdrażając kilka niezwykle prostych praktyk, które autor nazywa "łaskami", możesz zacząć leczyć własną duszę, wyplątywać się z tragedii rozdartego świata i odkrywać leczniczą siłę piękna.

Zadaj sobie kilka pytań:

• Czy jesteś przeważnie szczęśliwy?
• Czy czujesz się kochany?
• Czy jesteś podekscytowany swoją przyszłością?

Ksiądz Ludwik Pelletier swoim przepowiadaniem i życiem pociągnął tysiące osób na drogę bliskości z Chrystusem, która jest nieustannym wzrastaniem przez upadki i dojrzewaniem przez porażki.

Jak osiągnąć dojrzałość duchową, podążając za Mądrością wcieloną?

W czasach, kiedy liczy się natychmiastowość, pytanie to staje się najważniejszą sprawą w życiu chrześcijanina. Dojrzałość jest celem, jest pełnią istnienia, którą zostaliśmy obdarowani w Chrystusie, a początkiem każdej autentycznej drogi zjednoczenia z Bogiem jest uświadomienie sobie, że nie żyjemy na ziemi po to, by realizować własne plany, lecz aby wypełnić zamysł Boży. Jest to książka o wolności, wyrzeczeniu się siebie i słuchaniu Boga.

W książce tej, którą Autor przyrównuje do „instrukcji obsługi”, stawiania „pierwszych kroków na drodze mistyki codzienności”, możemy w dziesięciu rozdziałach podjąć refleksję i przyjąć Boga w naszej codzienności.

On w każdej sytuacji oferuje nam „niezliczone możliwości podążania za Nim”: w naszym teraz, tu i tam, kiedy idziemy lub siedzimy, patrzymy lub modlimy się, odpoczywamy, śpimy lub wychwalamy – we wszystkim, co składa się na życie człowieka.

Bóg jest wszędzie: dniem i nocą, kiedy przebywamy w domu czy jesteśmy w podróży, w szkole, w pracy albo razem z rodziną – jest zawsze gotowy spotkać się z nami w naszym „teraz”. Każdy rozdział książki kończy się ćwiczeniem praktycznym i modlitwą.

Książka przeznaczona jest dla tych, którzy rozpoznali Karmel jako swą drogę i poszukują pogłębienia drogi medytacji.

Czasami powstają pytania: co w modlitwie karmelitańskiej jest takiego szczególnego, typowego, odróżniającego ją od innych szkół i nurtów duchowości? W spojrzeniu na Chrystusa, Maryję, Kościół, człowieka…

Dziedzina modlitwy jest niezwykła. Przyjaciele Boga winni prowadzić braci do Niego i potwierdzać swą stanowczą nadzieję; wierzący – wskazywać pewność znalezienia Go; miłujący – ukazywać bramę do ogrodów Umiłowanego.

W sferze modlitwy Karmel odkrył swą perłę w postaci miłosnej uwagi, którą św. Jan od Krzyża nazywa w oryginale atención amorosa. Stanowi to realizację ogólniejszego wskazania św. Teresy od Jezusa, że modlitwa wewnętrzna nie polega na tym, by tylko rozmyślać, bo postęp duszy nie na tym polega, aby dużo rozmyślała, tylko na tym, by dużo miłowała (F 5, 2).

Tym prześwietnym początkiem modlitewnego miłowania jest właśnie kierowanie uwagi, a następnie wiązanie jej z Bogiem. Rodzi się ona w zbieraniu siebie z różnych oktaw życia, w cierpliwym skupianiu na jednym, a właściwie na Jedynym – unum necessarium – jak w przypadku Marii z Betanii (por. Łk 10, 42).

Cel tej książki nie jest teoretyczny. To próba udzielenia pomocy każdemu, kto pragnie poznać miłość Boga, a jednocześnie przypomnieć sobie swoją wartość. Jedynie Jego spojrzenie jest lustrem, w którym można rozpoznać prawdę o swojej kruchości oraz nieocenionym pięknie, którym Bóg obdarzył każde swoje dziecko.

Serce człowieka jest niczym harfa o dziesięciu strunach, z której Bóg wydobywa najszlachetniejsze melodie (por. Ps 33). Dziesięć strun to dziesięć Boskich tchnień, które nadają strukturę ludzkiemu wnętrzu. Niezrozumiały staje się człowiek bez miłości Boga, rozsypuje się i supła niczym zerwane struny, a jeśli próbuje nadać sobie tożsamość, staje się karykaturą samego siebie. Jedynie miłość Boga pozwala mu odkryć nieocenioną wartość, którą ma, i odnaleźć pokój nawet pośród cierpienia.

Niniejsza książka zbudowana jest na wzór Dawidowej liry. Każda struna to jeden z przejawów miłości Boga do człowieka. Miłości, która nadaje tożsamość Jego dzieciom. Dziesięć strun tworzy wielką lirę serca, duchową lirę kinnor. Wśród tych dziesięciu strun można wyróżnić cztery; stanowią one małą lirę duchową. O niej opowiadają ostatnie cztery rozdziały książki. W jej melodie będziemy się wsłuchiwać, patrząc na życie Świętej Teresy z Lisieux. Natomiast pierwsze sześć rozdziałów, czyli sześć strun duszy, wyjaśnią nam Teresa od Jezusa i Jan od Krzyża. Zatem trzech karmelitańskich Doktorów Kościoła odsłoni przed nami pełne brzmienie serca obdarzonego miłością Boga.

John i Stasi Eldredge w sposób odważny, uczciwy i fascynujący tłumaczą, jak osiągnąć w życiu małżeńskim pułap przewyższający pierwotne oddanie i pragnienie intymności. Jest to książka pełna mądrości i nadziei dla tych, którzy pragną czegoś więcej niż jedynie własnego samozadowolenia i wygody.

Wszystkie dzieła św. Jana od Krzyża zebrane w jednym tomie.

Wygodny, poręczny format książki.

W skład tomu wchodzi:

• Droga na Górę Karmel
• Noc ciemna
• Pieśń Duchowa ...

Nowa pozycja z serii Karmelki – czyli duchowe cukierki o smaku karmelowym. Mała kolorowa książeczka, która może być doskonałym prezentem na różne okazje (w środku przygotowano specjalne miejsce na dedykację). Dzięki niej poznasz myśli i duchowość św. Jana od Krzyża. Razem z nim możesz podążać Bożymi ścieżkami i nauczysz się odkrywać Boga w życiu codziennym. W książeczce umieszczono krótki życiorys i modlitwę za wstawiennictwem Świętego.

Modlitwa, którą nazywamy „Modlitwą oddania”, została ułożona przez brata Karola de Foucauld. Jest ona głębokim i prawdziwym wyrazem tego, czym żył, dlatego wszyscy jego naśladowcy – mali bracia i małe siostry Jezusa, żyjący na całym świecie i mówiący różnymi językami – kończą jej słowami każdy dzień. Książka bp. Jean – Claude’a Boulangera to doskonała okazja, aby nie tylko poznać tę modlitwę, ale także starać się nią żyć. Serdecznie polecam!

BRAT MORIS

Droga do zjednoczenia z Bogiem wiedzie przez modlitwę, w tym również poprzez ten rodzaj cichej modlitwy osobistej, której Bracia i Siostry w Karmelu Terezjańskim poświęcają codziennie dwie godziny. Jest ona uprzywilejowanym miejscem otwierania się na miłość Boga i dary, których chce nam udzielać.

Jest to pozycja dotycząca modlitwy, która wyróżnia się następującymi cechami jednocześnie: zwięzłością opracowania, teologiczną solidnością doktryny oraz prostym językiem przekazu, który może pomóc w praktykowaniu modlitwy we własnym życiu.

Niniejsza publikacja stanowi zbiór dwóch uzupełniających się pozycji, dotyczących początkowych stadiów modlitwy oraz mistycznych jej etapów.

Niniejszy tomik, zawierający rozszerzony komentarz do Modlitwy Pańskiej, jest zapisem rekolekcji, które kardynał Charles Journet wygłosił do świeckich słuchaczy. Tekst ma charakter doktrynalny i duchowy, doktryna jest bowiem koniecznym fundamentem życia duchowego. Kardynał Journet nie tylko studiował doktrynę wiary, ale także żył nią intensywnie; był też wrażliwy na piękno i dzięki temu umiał znaleźć odpowiedni obraz, który pomagał słuchaczom zrozumieć to, o czym mówił.
W swoim nauczaniu czerpał ze szkoły wielkich autorów duchowości; najczęściej cytowani  są Katarzyna ze Sieny, Jan od Krzyża, Maria od Wcielenia. 

Jezus przyszedł na ziemię nie tylko po to, aby nas zbawić, lecz także w innym celu. Życie wieczne jest celem ludzkiego żywota.

W celu rozbudzenia w naszych sercach tęsknoty za niebem. Z całą mocą podkreślił, że ludzkość nie posiada rzeczy, którą mogłaby położyć na szali obok królestwa niebieskiego jako jego równowartość. W niejednym umyśle mogą się zrodzić ważne pytania.

Czy człowiek żyjący w doczesności zdolny jest na tyle poznać ten przyszły świat? Jest on w stanie za nim zatęsknić i uczynić go swoim skarbem? Czy jest to możliwe, by przylgnąć sercem do tajemnic nieba i dać za nie wszystko inne?

Autor Księgi Mądrości zapewnia nas, że “dla nieśmiertelności Bóg stworzył człowieka, uczynił go obrazem swej własnej wieczności” (Mdr 2,23). Warto więc już teraz, zanim wejdziemy w progi przyszłego życia, zachwycić się tajemnicami wieczności w Bogu, bo On będzie naszym domem na życie wieczne.

Modlitwa jest niepowtarzalna tak jak niepowtarzalny jest człowiek. Można powiedzieć, że jest jak linie papilarne, po których rozpoznaje Cię Ojciec. Gdy się modlisz, On od razu wie, że to ty mówisz do Niego. Nie jakiś człowiek, ale właśnie ty.

Pomiędzy tobą a Nim istnieje więź jedyna w swoim rodzaju. Nigdy wcześniej takiej nie było i nigdy już nie będzie. Nikt inny nie może ciebie podrobić, ale też nikt nie może ciebie zastąpić w modlitwie.

Książka zawiera wybór rozważań o modlitwie świętych i błogosławionych Karmelu: rady, wskazówki, a także przestrogi i opis zagrożeń, które czyhają na postępujących drogą życia wewnętrznego. Spośród wielu wypowiedzi autor wybrał kilkanaście, które uznał za najcenniejsze. Mogą one stanowić inspirację dla rekolekcyjnych rozważań, a także do indywidualnej medytacji.

Książka "Błądzenie pielgrzyma", napisana w roku nawrócenia pisarza, jest jego autobiografią. C. S. Lewis przemawia w niej ze zwięzłością, dzięki której przekazuje swoją oryginalną myśl, bez potrzeby przeprowadzania pełnego wykładu z dziedziny filozofii religii.

Jest to mądra i dogłębna książką; być może najbardziej wojowniczy utwór tego autora poświęcony problematyce chrześcijańskiej.

"Wasza dostojność! Wasze Niełaski! I wy, moje ciernie! Szanowne Diabły! Wznoszę toast na cześć kosmatej Gęby i waszej szacownej uczelni"

Na krótko przed śmiercią C. S. Lewis zebrał kilka esejów wschodzących w skład wcześniej publikowanych prac, tworząc z nich nową książkę. W pierwszych z nich opisuje powrót dobrze nam znanego diabła, który zabiera głos, zwracając się do młodych diabłów, na uroczystym obiedzie w Ośrodku Szkolenia Kusicieli.

"...istny fajerwerk, poruszająca i zachęcająca lektura"
Sunday Times

"... ten zbiór esejów jest ostatnim wspaniałym dziełem znanego chrześcijańskiego pisarza"
Catholik Herald

Bóg nie wprowadza cudów do natury w sposób przypadkowy, jak gdyby z pieprzniczki. Pojawiają się one przy wielkich okazjach: znajdują się w wielkich zwojach historii – nie historii politycznej czy społecznej, ale tej duchowej, która nie może być w pełni poznana przez ludzi.

Jeśli twoje życie nie znajduje się w pobliżu jednego z tych wielkich zwojów, to jak możesz się spodziewać, że zobaczysz jeden z cudów?

Gdybyśmy byli bohaterskimi misjonarzami, apostołami lub męczennikami, byłaby to inna sprawa. Ale dlaczego ty lub ja? Jeśli nie mieszkasz w pobliżu linii kolejowej, to nie zobaczysz, jak pociągi przejeżdżają obok twoich okien. Na ile prawdopodobne jest, że ty lub ja będziemy obecni przy podpisaniu traktatu pokojowego, przy wielkim odkryciu naukowym, czy przy samobójstwie dyktatora? To, że ujrzymy cud, jest jeszcze mniej prawdopodobne. Ani też, jeśli to zrozumiemy, nie będziemy tego pragnęli. „Nikt prawie nie widzi cudów, tylko w nieszczęśliwym położeniu”.

Cuda i męczeństwo mają tendencję do gromadzenia się w tych samych obszarach historii – obszarach, do których z natury nie mamy ochoty się zapuszczać.

Gdyby dzisiaj zapytać dwudziestu dobrych ludzi, co uważają za najwyższą z cnót, to dziewiętnastu z nich zapewne odpowie, że bezinteresowność. Jeśli jednak zapytalibyście o to samo dowolnego chrześcijanina w dawnych czasach, odparłby: miłość. Widzicie, co się stało?

Miejsce pozytywnego określenia zastąpiło negatywne i ma to znaczenie nie tylko językowe. Przecząca forma słowa bez-interesowność nie sugeruje, abyśmy w pierwszej kolejności czynili rzeczy dobre dla innych, lecz abyśmy odmawiali ich sobie – jakby ważne było nie szczęście innych, lecz nasza wstrzemięźliwość. Nie sądzę, aby to wynikało z chrześcijańskiej cnoty miłości.

Nowy Testament wiele mówi o samowyrzeczeniu, ale nigdy nie jest ono celem samym w sobie. Mamy dokonywać wyrzeczeń i brać na siebie krzyż, aby naśladować Chrystusa. I niemal każdy opis tego, co osiągniemy, tak postępując, zawiera odwołanie do jakiegoś pragnienia. Jeżeli we współczesnym umyśle czai się przekonanie, że pragnienie własnego dobra i nadzieja na osiągnięcie radości to rzeczy złe, to wyjaśniam, iż przekonanie to wywodzi się od Kanta i stoików, a nie z wiary chrześcijańskiej.

Święta Teresa od Jezusa traktowała modlitwę jako osobistą więź z Bogiem i najlepszy sposób na życie, na radzenie sobie z trudnościami dnia codziennego.

Rady, które znajdziemy na kartach tego traktatu, mają wartość ponadczasową, gdyż Święta nie tylko mówi, jak się modlić, ale przede wszystkim uczy nas, jak stawać się “człowiekiem modlitwy”.

Teraz Droga doskonałości w pięknej oprawie w serii "Złota seria klasyki karmelitańskiej".

Autorka książki, żona i mama, przekonuje, że łaski opisane przez świętych występują we wszystkich stanach Kościoła.

Potwierdzają to między innymi zamieszczone w książce współczesne świadectwa.

Bóg nie zatrzymuje tych darów za murami klasztorów, ale wylewa je na cały Kościół. Możliwość ich doświadczenia nie jest zależna od powołania, ale od naszej odpowiedzi na Boże zaproszenia.

Ta książka jest syntezą teologii i praktycznej sztuki życia. Punktem wyjścia jest człowiek stworzony na obraz Boga; Boga, który nie jest samotnym władcą, ale pełną miłości wspólnotą.

Ludzka miłość jest prawdziwa w takim stopniu, w jakim odzwierciedla miłość Trójjedynego Boga.