Życie duchowe

Publikacja składa się z dwóch zasadniczych części. Pierwsza zawiera przekład na język polski Tory, pierwszego zbioru Biblii Hebrajskiej, znanego jako Pięcioksiąg Mojżesza. Specyfiką przekładu jest to, że podaje tekst zaopatrzony w sigla umieszczone na bocznych marginesach odsyłające do ksiąg Nowego Testamentu, ale – w odróżnieniu od innych katolickich przekładów Pismo Świętego – bez żadnych przypisów.

Część druga zawiera komentarz o charakterze duszpasterskim, uwzględniający istotne elementy chrześcijańskiej i żydowskiej tradycji egzegetycznej.

To, co w innych przekładach znajduje się w przypisach, tutaj zostało przeniesione do komentarza, chodzi bowiem o to, żeby nic nie odrywało uwagi od czytania i przeżywania treści tekstu biblijnego.

Ważne uzupełnienie komentarza stanowią starannie dobrane ilustracje, które obrazują wielowiekowe oddziaływanie Biblii i potwierdzają jej rolę jako fundamentu chrześcijaństwa i Kościoła oraz kodu kulturowego Europy i świata.

W niezwykłą wędrówkę tropem tajemnicy chusty z Manoppello zabiera nas Paul Badde, niemiecki historyk i dziennikarz, autor bestsellerów.

Najcenniejsza relikwia chrzecijaństwa? Sensacja czy fantazja? 

Czy chusta z Manoppello to słynna zaginiona „Weronika”?

Czy na chuście z Manoppello i Całunie Turyńskim mamy wizerunek tego samego człowieka?

Czy Jezus chciał, byśmy już tu, na Ziemi mogli oglądać Boskie Oblicze?

Fascynująca historia przyjaźni ojca Pio i ks. Dolindo, mistyków z Włoch, którzy poświęcili życie heroicznej służbie cierpiącym i byli wierni swojemu powołaniu i Kościołowi.

Łączyło ich wiele. Pochodzili z tego samego regionu Włoch, byli niemal rówieśnikami. Jako mistycy, w różnym stopniu mieli stygmaty, dar prorokowania i wypraszania uzdrowień. Obu bliska była heroiczna służba cierpiącym i bezgraniczna wierność swojemu powołaniu i Kościołowi. Obaj zmagali się ze Świętym Oficjum. I choć ks. Dolindo i o. Pio widzieli się tylko raz, to znali się bardzo dobrze, a ich przyjaźń trwała aż do śmierci.

Kanwą książki jest słynne spotkanie obu kapłanów w San Giovanni Rotondo w 1953 roku. Więź, jaka ich wówczas połączyła – podtrzymywana za sprawą bilokacji – stała się dla autora punktem wyjścia do refleksji na temat wspólnoty doświadczeń tych dwóch wielkich postaci, ale także różnych misji, jakie wypełniali w Kościele.

W swoją opowieść o duchowej, jak i czysto ludzkiej przyjaźni o. Pio i ks. Dolindo autor wplata liczne zeznania świadków oraz zapiski samych mistyków.

Czy chrześcijańska wiara w zmartwychwstanie jest jeszcze żywa? Jak można dzisiaj mówić o zmartwychwstaniu?

Gerhard Lohfink podejmuje w tej książce temat śmierci i zmartwychwstania. Swoje odpowiedzi konfrontuje z wielością wyobrażeń i oczekiwań współczesnych ludzi, czerpiąc argumenty z Pisma Świętego oraz tradycji chrześcijańskiej.

W bezpośrednim i rzeczowym stylu potrafi dowieść ogromnej mocy chrześcijańskiej nadziei zmartwychwstania. Pokazuje także, że w zmartwychwstaniu nie chodzi o wydarzenia z odległej przyszłości. Tak naprawdę nasze zmartwychwstanie już dawno się rozpoczęło i dopełni się w naszej śmierci.

Jakie są cztery filary życia duchowego?

Wśród wielu różnych wskazówek i podpowiedzi można się pogubić. Ksiądz Dolindo Ruotolo w zwięzły sposób wyjaśnia, jakie powinny być podstawy naszego życia duchowego. Pierwszą jest miłość Boga. Ale co ona oznacza?

Czego od nas wymaga? Jakie wyzwania przed nami stawia? Drugą – miłość bliźniego, która rodzi jeszcze więcej pytań i wątpliwości.

Jak kochać kogoś, kto wyrządza zło?

Jak kochać Boga, gdy miłość bliźniego rodzi w nas opór?

Trzecim filarem jest modlitwa. Najczęściej modlimy się, bo chcemy być przez Boga wysłuchani.

Ksiądz Dolindo tłumaczy, na czym polega skuteczność modlitwy.

Ewangelia św. Łukasza została podzielona na fragmenty i uzupełniona komentarzami biblijnymi, teologicznymi i historycznymi.

Kardynał Grzegorz Ryś wprowadza nas w fascynujący świat Ewangelii łącząc wiedzę egzegetów z własnymi spostrzeżeniami, które pomagają lepiej zrozumieć nauczanie i życie Jezusa.

*** 

Jakby to odmieniło Twoje życie, Twoją wiarę, Twoje relacje, gdybyś mógł się znaleźć choć przez chwilę w gronie tych, którzy podążali za Jezusem po drogach Palestyny, słuchali Jego słów i patrzyli na cuda?

Nierealne? Może nie do końca. Kardynał Grzegorz Ryś ma niezwykłą umiejętność budowania mostów między światami. Jego komentarze do Ewangelii tworzą mosty między współczesnością a realiami czasów ewangelicznych, między wiedzą egzegetów a tym, w jaki sposób Słowo Boże działa w każdym człowieku, między życiem duchowym a naszą przyziemną codziennością.

Dzięki wyjaśnieniom i refleksjom kard. Rysia możemy nie tylko lepiej zrozumieć tekst Ewangelii św. Łukasza, ale zanurzyć się w jego świecie, by wydobyć z niego konkretne wskazówki dotyczące naszego życia „tu i teraz”, naszych codziennych dylematów, zmagań i wątpliwości.

Ksiądz Dolindo Ruotolo dzieli się z czytelnikami tajemnicami Nieba. Łącząc naukę Kościoła z mistycznym doświadczeniem, opisuje drogę duszy z czyśćca do Raju.

Kogo wtedy spotyka? Kto jej towarzyszy? Czego doświadcza na poszczególnych etapach wędrówki oraz jak wygląda jej spotkanie z Bogiem?

Ludzkość od wieków zastanawia się nad tym, czy po śmierci istnieje coś jeszcze. Ksiądz Dolindo Ruotolo w oparciu o naukę Kościoła przybliża czytelnikowi drogę oczyszczonej duszy, która przechodzi z czyśćca do nieba.

Eschatologiczne teksty znanego mistyka są doskonałymi komentarzami do znanej nam wszystkim pieśni „Anielski orszak” śpiewanej na pogrzebach co najmniej od XVII wieku. Autor opisuje, jak Maryja jako litościwa Matka przychodzi po duszę do czyśćca i prowadzi ją do nieba przed oblicze Boga Najwyższego.

Dowiemy się jakie są chóry anielskie, kim są cherubini i serafini. Teksty świętego kapłana z Neapolu są przepełnione motywami światła i śpiewaną przez wszystkie duchy wspólnie z Maryją pieśnią uwielbiającą Boga „Magnificat”.

Biografia Jezusa to książka wyjątkowa. Poświęcona Bogu, który stał się człowiekiem; najwybitniejszym i najbardziej niezwykłym człowiekiem, nad którym od lat głowią się egzegeci, próbując odtworzyć Jego obraz – dzieje, myśl, osobowość, misję.

Kardynał Gianfranco Ravasi zaprasza nas do wspólnego odkrywania śladów Jezusa z Nazaretu na kartach Biblii z nawiązaniem do apokryfów i innych świadectw o Nim, które przetrwały do naszych czasów. Jest to zadanie niepozbawione trudu badawczego, ale realizowane z pomocą wybitnego biblisty i znawcy języka hebrajskiego.

Zadanie niezwykle pasjonujące, gdyż przyprawiające o szybsze bicie serca tych, którzy zaczynają rozumieć Pisma. Zadanie bardzo ważne, gdyż podejmowane z miłości, ciekawości, z tęsknoty… i po to, żeby wiedzieć, co odpowiedzieć, kiedy Jezus zapyta nas: „A wy za kogo Mnie uważacie?”.

Dlaczego warto przeczytać tę książkę:
– Zapoznaje z całokształtem dotychczasowej wiedzy na temat Jezusa Chrystusa. Zachęca do osobistego studium Biblii i daje wskazówki, jak należy to czynić.

Czy nie jest tak, że fascynacja wykorzystaniem czasu stała się naszą obsesją, naszym bożkiem? Wypełniamy każdą chwilę po brzegi, jakbyśmy się bali pustki.

Zestresowani i przepracowani, czujemy się jak królik z Alicji w Krainie Czarów, który ciągle się spieszy, nerwowo patrząc na zegarek.

Wielu z nas podziela te same odczucia: na nic nie mamy czasu, zaniedbujemy relacje z innymi, ciągle za czymś biegniemy, aby w końcu stwierdzić, że kręcimy się w kółko, omijając to, co w życiu najistotniejsze. 

Tymczasem Bóg ma swoje tempo: w Notre-Dame du Laus objawienia trwały 54 lata – najdłużej na świecie. Wychodząc od tego doświadczenia, autor proponuje nowe podejście do kwestii czasu.

Sięgając do Biblii i życia codziennego, snuje refleksje o tym, czy czas jest naszym wrogiem czy sprzymierzeńcem, dlaczego tak trudno nam czekać, co jest pilne, a co ważne, jaką postawę wobec czasu miał Jezus i dlaczego carpe diem to za mało. 

Mały poradnik życia duchowego ks. Dolindo Ruotolo, w którym znajdziemy cenne wskazówki na temat modlitwy, jako drogi do świętości i budowania swojej relacji z Bogiem.

Mistyk z Neapolu obala mity na temat świętości i na przykładzie własnego życia podpowiada, co zrobić aby osiągnąć życie wieczne.

Poszukujesz drogi, by stać się świętym? Módl się! — pisał ks. Dolindo do swoich duchowych córek. —

„Módl się pomimo nudy; módl się ze spokojem mimo poruszonych nerwów; módl się spokojnie pomimo pośpiechu, który odczuwasz ”.

Osoby, które go znały były przekonane o jego świętości. Dlatego często dostawał od nich pytania jak ten stan osiągnąć.

Mistyk z Neapolu za każdym razem cierpliwie tłumaczył, że świętość nie jest bezgrzeszna i doskonała, ale jest nieustanną walką ze swoimi słabościami. Przed swoimi słuchaczami roztaczał wizję relacji z Bogiem opartej na głębokim zaufaniu.

Opierając się na ewangelicznej relacji uciszenia burzy na jeziorze (por. Mt 8,23–27; Mk 4,35–41; Łk 8,22–25), ten święty kapłan zostawia wskazówki, jak przetrwać trudniejsze chwile w życiu, kiedy zmagamy się z cierpieniem, niepewnością, niepowodzeniami w relacjach, a także własną słabością i grzechem.

Jest to zarazem świadectwo radykalnego zawierzenia się Jezusowi oraz Jego Matce, którą ksiądz Dolindo czcił jako Gwiazdę Morza – światło wskazujące nam drogę do Boga podczas żeglugi po wzburzonych falach naszego życia.

Dlaczego zachwycają nas Kosma i Damian, Hildegarda z Bingen, Nicolaus Steno czy Joanna Beretta Molla i wielu innych, których historie odnajdujemy na kartach tej książki?

Z pewnością dlatego, że byli biegli w sztuce lekarskiej i wypełniali swoje powołanie w sposób tak heroiczny, że osiągnęli świętość. Ale przede wszystkim łączy ich jedno: niosąc ulgę w cierpieniach ciała, nie zapominali o potrzebach duszy. Traktowali pacjenta holistycznie (całościowo), byli więc pod tym względem bardzo nowocześni.

Z miłością towarzyszyli swoim podopiecznym i przywracali im nadzieję na zdrowie doczesne, ale i wieczne, czyli zbawienie, naśladując w tym Jezusa, najlepszego lekarza. Ten sposób traktowania pacjenta i medycyny jakże jest potrzebny w czasach scjentystycznych koszmarów, takich jak: aborcja, eutanazja, in vitro czy praktyki eugeniczne. Tylko Ewangelia życia jest światłem na tej drodze.

Odbiorcy książki:
– pracownicy służby zdrowia, którym książka może pomóc na nowo odkryć etos ich służby pacjentowi;
– osoby chore i cierpiące, dla których lektura może być duchowym umocnieniem;
– wszyscy zainteresowani historią, w tym historią medycyny, zagadnieniami zdrowia i choroby, życiorysami świętych.

Gorzkie żale to tradycyjne wielkopostne nabożeństwo śpiewane w polskich kościołach od połowy XVII w.

Autorka pomaga zrozumieć, co skrywają słowa kolejnych pieśni. Wskazuje biblijne źródła, wyjaśnia wątpliwości i kontrowersje wokół poszczególnych zwrotów.

Nade wszystko jednak ukazuje mistyczny wymiar tej modlitwy, który staje się dla dostępny dla każdego, kto w ślad za autorką zaczerpnie z bogactwa odmawiania i rozważania Gorzkich żali.

W poszukiwaniu śladów duchowości w konkretnym życiu autor zabiera nas w fascynującą podróż.

Mając za przewodników chrześcijańskich myślicieli, filozofów, żydowskich kaznodziei i mnichów z Dalekiego Wschodu, wyrusza… do kuchni, supermarketu, biura i na dworzec. Pokazuje, że duchowość to umiłowanie codzienności, prozaiczne czynności, jak mycie naczyń czy pisanie, które wykonywane na sposób mistyczny – zmieniają wszystko.

Marti nie daje gotowych odpowiedzi, nie przekonuje ani nie moralizuje, nie poleca żadnych ćwiczeń – pyta, obserwuje, nienachalnie dzieli się swoimi spostrzeżeniami, ponieważ refleksja nad poważnymi życiowymi pytaniami pojawia się zawsze w momencie, w którym się aktualnie znajdujemy. Nawet podczas niecierpliwego sznurowania butów.

Czy zastanawiałeś się kiedyś, skąd się bierze niecierpliwość? Czy wiesz, że nie zawsze wynika ona ze zmęczenia?

Chcąc się wyleczyć z braku cierpliwości lub poczynić choćby niewielki krok w tym kierunku, trzeba najpierw poznać jego przyczynę.

Autor w swobodny, lekki, ale nie banalny sposób przeprowadza nas przez psychologiczne i duchowe mechanizmy powodujące niecierpliwość, wśród nich wymieniając np. potrzebę panowania. Następnie razem z nami powoli odkrywa i kontempluje świętą cierpliwość Boga w Piśmie Świętym.

Na końcu proponuje siedem kluczy pomocnych w praktykowaniu tej cnoty. Nie są to jednak „sztuczki” z zakresu rozwoju osobistego, pozwalające jedynie walczyć z ludzką słabością, ale środki, które mogą otworzyć nas na nowe życie w Chrystusie.

Kilkaset stron anegdot i świadectw o Księdzu Dolindo Ruotolo, przeplatanych jego poezją, fragmentami listów i pouczeniami tworzy ten niezwykły zbiór.

Wyłania się z nich nie tylko wielki mistyk i cudotwórca, ale również człowiek obdarzony ogromnym poczuciem humoru i dystansem do siebie. Człowiek wielki, a jednocześnie tak pokorny, prosty, dobrotliwy i łagodny. Wszystkie opisane w tym tomiku historie zostały udokumentowane, a ich autentyczność potwierdzona.

Kolejne opowieści roztaczają przed nami urok skromnego kapłana z Neapolu, który przyciągał tak wielu za jego życia. Poznając go w jego codzienności, odkrywamy, że w tym świecie jest możliwe życie Ewangelią - codzienne stawanie przed Panem Bogiem u współdziałanie z Jego łaską.

Książka jest propozycją tygodniowych rekolekcji ze słynnym kaznodzieją Domu Papieskiego kard. Ranierem Cantalamessą skierowaną głównie do kapłanów, zakonników i kandydatów do kapłaństwa.

Rozważania te są bowiem zapisem rekolekcji wygłoszonych dla biskupów amerykańskich w 2019 roku w Chicago. Dotyczą dwóch zasadniczych kwestii istotnych dla kapłana: osobistego uświęcenia, czyli odpowiedzi na pytanie, co to znaczy „być z Jezusem”, oraz jego działalności duszpasterskiej wyrażającej się w stwierdzeniu „iść i głosić”.

Jak sugeruje tytuł książki, ma on być pasterzem i rybakiem, czyli głosić słowo i udzielać sakramentów tym, którzy trwają w Kościele, oraz szukać tych, którzy są od niego daleko.

Ciekawym dodatkiem do treści rekolekcji są katechezy mistagogiczne o Eucharystii. 

Dla ks. Dolindo błogosławieństwa wypowiedziane przez Jezusa podczas Kazania na Górze są nierozerwalnie związane z darami i owocami Ducha Świętego – są zwieńczeniem tego, co dokonuje się w człowieku, który poddaje się prowadzeniu Ducha Świętego.

Staje się on wówczas „błogosławiony”, czyli „szczęśliwy”, ponieważ już za życia pomieszkuje w Niebie.

Jeśli się dobrze zastanowić, to asceza, mistycyzm i wszystkie traktaty na temat doskonałości zawierają się w tym genialnym nauczaniu o darach, owocach i błogosławieństwach Ducha Świętego. Ten, kto zgłębia i medytuje to nauczanie, wznosi się stopniowo od praktykowania zwykłych cnót, następnie wyższych oraz heroicznych, aż do osiągnięcia doskonałego zjednoczenia z Bogiem na ziemi, a w Raju nieśmiertelnej chwały.

Życie ks. Dolindo Ruotolo wypełnione było cierpieniem.

W dzieciństwie doświadczał przemocy fizycznej, nędzy, głodu, niezrozumienia. W szkole był pośmiewiskiem ze względu na problemy z nauką. Gdy wreszcie spełniło się jego największe marzenie i został kapłanem, spadły na niego oszczerstwa i został odsunięty od posługi. W kolejnych latach życia zmagał się z odrzuceniem, fałszywymi oskarżeniami, poniżeniem.

Po ludzku, miał wszelkie powody, by zwątpić w Bożą Opatrzność, w Bożą dobroć, miłość i troskę. Po ludzku powinien zatonąć w beznadziei. 

A tymczasem orędziem jego życia była ufność. W jego zawołaniu „JEZU, TY SIĘ TYM ZAJMIJ” pobrzmiewa echo wezwania św. Siostry Faustyny „Jezu, ufam Tobie”.

Odpowiedzią ks. Dolindo na wszelkie przytrafiające mu się nieszczęścia i krzywdy było głębokie zaufanie Bogu.

Pismo Święte i Kościół podają dwanaście głównych owoców Ducha Świętego (Ga 5, 19–23). Pierwsze trzy z nich – miłość, radość i pokój, dotyczą relacji naszej duszy z Bogiem. Pozostałe dziewięć dotyczy przede wszystkim  naszych relacji z bliźnimi.

Ks. Dolindo Ruotolo krok po kroku wyjaśnia czym różnią się owoce od charyzmatów. 

Tłumaczy dlaczego nie jesteśmy w stanie „zapracować” na swoje zbawienie naszymi staraniami i przekonuje, że tylko  pozostając otwartym na łaskę i działanie Ducha Świętego i współpracując z Nim jesteśmy w stanie wydać owoce godne naszego nawrócenia, które będą owocami życia wiecznego.