Życie duchowe

Żyć w uwielbieniu znaczy uświadamiać sobie, do czego zostaliśmy stworzeni. Książka "Żyć w uwielbieniu" prawdziwie pomaga trwać w obecności Boga, pozwala nam wejść w uwielbienie.

Kiedy kieruje nim Duch Święty, uwielbienie staje się prawdziwą drogą wzrastania i pogłębienia. Dla autora uwielbienie jest czymś znacznie więcej niż zwykłą modlitwą, jest sztuką życia.

Jak odkryć źródło prawdziwej radości? Autor prowadzi nas drogą Ewangelii Łukasza opowiadającej o wielu wyjątkowych spotkaniach z Bożym miłosierdziem, które jest kluczem do wszystkiego, dzięki niemu można zaspokoić pragnienie ze źródła wody, która wytryska na wieki.

Spotkanie, które może odmienić życie.

Takiego spotkania doświadczyły niektóre osoby w Ewangelii Łukasza.

To jest dobra nowina, którą odkryjesz na stronach tej książki: wszyscy możemy posiąść pełnię radości, gdyż wszystkim jest dana możliwość doświadczania tego spotkania.

Książka księdza Krzysztofa Wonsa SDS "Życie duchowe i codzienność" to nie tylko bogaty w treść przyczynek do egzegezy fragmentu Ewangelii według św. Łukasza opowiadającego o odwiedzinach Jezusa u dwóch sióstr w Betanii. To także wspaniały przewodnik po codzienności ubranej w Słowo Boże, zatem już wcale niecodziennej, bo przeobrażonej, natchnionej. Biorąc za punkt wyjścia biblijną historię, Autor szuka odpowiedzi na pytanie: Co Słowo – w tym konkretnym przypadku – mówi do mnie i o mnie? Jak „czyta” mnie samego i moje życie? Stąd podtytuł książki: "Marta, Maria i… ja" – jako zaproszenie, by pójść drogą rozważań o życiu duchowym w codzienności, w mojej codzienności.

Słowo Boże jest życiem dla wszystkich, którzy są gotowi przyjąć ten cudowny dar.  Oto wezwanie, które zostało skierowane do ciebie. Czy jesteś gotowy, aby na nie odpowiedzieć?

Słowo Boże jest dla ciebie, kimkolwiek jesteś. Przyjmij je, pozwól mu zstąpić w twoje serce, twojego ducha spragnionego życia. Ono cię oświeci. Słowo Boże, wchodząc przez uszy, dociera w głąb serca, podczas gdy łaska Boża dotyka wewnętrznie twojego ducha, aby uzyskał zrozumienie. Słowo to zostaje ci dane dzisiaj, aby cię pocieszyć, otworzyć na wewnętrzne poznanie Boga Żywego. Pełne miłości, napełnia cię radością. Poświęć mu czas. Rozważaj je. Uczyń je wiernym, bliskim przyjacielem poprzez częstą jego lekturę, kierowany przez Ducha Świętego.

Zeszyty Formacji Duchowej nr 72 - Zranienia miejscem dojrzewania - Amadeo Cencini

Rany są część prawdy o nas samych. Wszyscy nosimy w sobie pęknięcie – ślad po grzechu pierworodnym. Nie zawsze dobrze sobie z nimi radzimy. Nie potrafimy się nimi właściwie zająć. Czasami ukrywamy je, ponieważ przypominają nam o naszej kruchości. Zamiast poddać je leczeniu, ukrywamy je pod śnieżnobiałym bandażem. Jednak rana, która nie jest leczona, zaczyna ropieć.

Ta pocieszająca, na wskroś realistyczna książka opracowana na podstawie niepublikowanych pism znakomitego pisarza i wykładowcy Henriego Nouwena, skupia się nie na tym, jak przetrwać w ciężkich chwilach, ale jak nauczyć się żyć w pełni pośród otaczających nas trudności. „Trudności, które wszyscy przeżywamy – pisze Nouwen – wymagają oczywiście więcej niż tylko słów, nawet tych uduchowionych. Wyszukane zdania nie ugaszą głębokiego bólu. Jednak mimo to znajdujemy coś, co może nam wskazać drogę i przeprowadzić nas przez cierpienie.

Produkt czasowo niedostępny.

Celem każdej religii jest uszczęśliwienie człowieka. Dla religii małych to szczęście polega na zaspokajaniu ludzkich apetytów. Najczęściej są one związane z pożądliwością ciała, oczu i pychą żywota. Wielkie religie ukierunkowują poszukiwania w stronę wartości nastawionych na karmienie apetytów wyobraźni, rozumu i woli. Chrześcijaństwo jest jedną z wielkich religii, a szczęście, jakie Jezus ofiaruje swoim wyznawcom, jest najwyższym szczytem ludzkich pragnień. 

Za życie Świata. Rozważania drogi krzyżowej. Rozważanie poszczególnych stacji jest dla człowieka wierzącego spojrzeniem we własne serce. Współczesny człowiek, na co dzień zagoniony potrzebuje zatrzymać się, by spojrzeć w oczy Jezusa Miłosiernego, by doświadczyć Jego spojrzenia! 

Z samotności to medytacje o życiu chrześcijańskim w oparciu o Ewangelię, zwłaszcza zaś o opis miejsc pustynnych, w których Jezus chętnie przebywał. Pustynia była miejscem, w którym Chrystus mógł się spotkać ze swoim Ojcem, mógł modlić się, pościć i w ten sposób, na przekór logice, wzmacniać się duchowo. Z samotności to książka o potrzebie „pustyni życia”, o wyciszeniu, wniknięciu w głąb siebie, refleksji i zadumie nad sobą, swoim życiem, bowiem głośniej niż w rozmowach Bóg przemawia w ciszy.

Lectio divina - praktyka czytania słowa Bożego, sięgająca początków chrześcijaństwa. Metoda lectio divina składa się z czterech etapów: lectio, meditatio, oratio, contemplatio.  Jest dostępna dla wszystkich, każdy, kto pragnie zażyłości z Bożym słowem i otwiera się na działanie Ducha Świętego, może doświadczyć duchowej wiosny.

Ksiądz Wojciech Węgrzyniak wprowadza w świat duszy psalmisty, podejmuje próbę zrozumienia ludzi, których nie omijały najcięższe doświadczenia życia.

Jak je przeżywali? W jaki sposób odnajdowali światło? Jak mocowali się z Bogiem, który niekiedy wydawał się nieobecny, a nawet przeszkadzający? Analiza wybranych psalmów pozwala zrozumieć chociaż w jakimś stopniu nasze dusze i nasze groby.

Jak wiadomo, psalmów jest 150 i występują w nich trzej główni bohaterowie: psalmista (podmiot liryczny, bohater), Pan Bóg (chyba nie ma psalmów, w których nie ma Pana Boga) i drugi człowiek. Pomiędzy tymi bohaterami dochodzi czasami do takich spięć w relacjach, że można mówić nawet o konflikcie, o sporze, o pewnego rodzaju dramacie, który dochodzi do takiego punktu, że człowiekowi nieraz wydaje się, że tego nie przetrzyma.

6 płyt CD - nagranie sesji prowadzonej przez ks. Stanisława Haręzgę

Księga Kapłańska zawiera bezcenne stronice formujące dobrze pojętą pobożność biblijną, liturgiczną, która nie sprowadza się jedynie do starannego sprawowania celebracji i rytuałów religijnych. Uwrażliwia nie tylko na praktyki zewnętrzne wolne od niechlujności i pośpiechu, lecz zaprasza także do krytycznej refleksji i rozeznania swojej wewnętrznej postawy uwielbienia Boga, która powinna towarzyszyć wierzącym każdego dnia.

Uczestnicy sesji, prowadzeni przez biblistę, są zaproszeni, aby w świetle Słowa Księgi Kapłańskiej przemodlić osobiste doświadczenie wiary i codzienne sprawowanie religijnych praktyk.

Ukazanie się i lektura 87. numeru „Zeszytu” przypada na czas, który dla wszystkich bez wyjątku – wierzących i niewierzących – jest godziną próby. 

Rozważania zawarte w tej niewielkiej książce są znakomitą pomocą do przeprowadzenia wieczornej modlitwy. Zachęcają do codziennego czytania Pisma Świętego i szczerych rozmów z Jezusem, który leczy wszelkie rozdarcia i przebacza każdy grzech. Szczere rozmowy, które autor prowadzi z Jezusem, pomagają:
– Uspokoić i oczyścić swoje serce
– Usłyszeć głos mówiącego Boga
– Zbadać i poznać swoje serce.

"Położyć głowę na piersi Jezusa", by słuchać Jego słów, naśladując postawę św. Jana podczas Ostatniej Wieczerzy. To zaproszenie, które kardynał Martini kieruje do tych, którzy chcą się wczytać w te rozważania. Zaproponowana droga prowadzi przez całą czwartą Ewangelię, wyjaśniając, na czym polega "ważny przypadek wiary".

Życie chrześcijanina nie rozgrywa się w kontekście jednej doktryny, ale jednej Osoby - Jezusa Chrystusa.

Kto będzie potrafił zaufać Jezusowi, wchodząc w harmonię z Jego przesłaniem uniwersalnej miłości, odnajdzie wiele powodów, by odrodzić swoje życie, by na nowo mieć nadzieję i doceniać każdą cząstkę dobra obecnego w świecie.

Kiedy świat mówi do nas, że „jesteśmy coś warci”, dotyka w nas jednej z najgłębszych potrzeb, ale kiedy stawia warunek „jeśli”, głęboko rani w nas tę potrzebę. Nieraz nie jesteśmy tego świadomi. Dlatego pozwalamy się ranić. Gonimy za tym, by świat nas dowartościował. Sądzimy, że musimy się rozprawić z mnóstwem podyktowanych nam „jeśli”: aby się liczyć, aby być cenionym, aby nie wypaść z gry. Tak bardzo ulegamy mnożącym się „jeśli”, że przestajemy żyć własnym życiem. Żyjemy na życzenie innych, w „gorsecie” ludzkich oczekiwań. Zgadzamy się być „tablicą” do zapisywania oczekiwań pod naszym adresem czy opinii o nas. I tak powoli ulegamy przekonaniu, że na wartość trzeba sobie zapracować, zasłużyć, a nawet ją kupić. Zapominamy o jednej z fundamentalnych i niezaprzeczalnych prawd o naszym życiu: że wartość po prostu się ma.

Ta wspaniała książka jest śmiałym, szczerym i podnoszącym na duchu przesłaniem Henriego Nouwena na temat chrześcijańskiego przywództwa, a także źródłem prowokujących do myślenia i inspirujących wniosków, które dotyczą tego ważnego tematu.

Według Nouwena, chrześcijanie muszą porzucić swoje pragnienie posiadania władzy i przyjąć autorytet oparty na modlitwie i przebaczeniu. Akcent na życie w zdecydowany sposób skupione na Jezusie może służyć pomocą w formacji kapłanów i tych wszystkich, którzy pragną, by ich życiem kierowały Chrystusowe prawość i współczucie.

Interesujący i piękny temat: kryzys jako godzina Boga. Już sam tytuł pomaga nam poprawnie interpretować to pojęcie. Gdy mówimy o kryzysie, myślimy często o trudnych sytuacjach. Oczywiście, kryzysy to także te szczególne sytuacje. Najpierw jednak warto uwzględnić etymologiczne znaczenie tego słowa.

Kryzys oznacza zasadniczo zdolność człowieka do decyzji, dokonywanie przez niego wyboru. Człowiek żyje, dokonując wyborów – to jest jego stała postawa. Nie czeka, aż zdarzą się szczególne sytuacje, ale uczy się, jak najlepiej przeżywać każdy moment swojego życia, stale zadając sobie pytanie: jaka jest w tej chwili najlepsza rzecz, jaką mógłbym zrobić?

Czy ktoś słyszał o misjach katechizmowych? W niektórych parafiach są głoszone kazania katechizmowe. Ale misje…?

Ksiądz Artur Seweryn zachęca, aby takie misje urządzić samemu sobie i potraktować tę książkę jako pomoc. Nie są to wykłady na temat katechizmu! Tak jak w czasie każdych misji, konferencje są głęboko związane z życiem, zawierają sporo przykładów i porównań. 

Wszystko po to, aby pokazać, jak bardzo konkretne zastosowanie mają prawdy zawarte w Katechizmie Kościoła katolickiego.

Książka może być także pomocą dla kapłanów głoszących misje, również dla katechetów przygotowujących lekcje religii.

„W wielu katolickich domach znajduje się ostatnie wydanie Katechizmu Kościoła katolickiego w niebieskiej okładce. Grube tomisko zajmuje sporo miejsca na półce. Czy z tej półki jest chociaż od czasu do czasu zdejmowane? Otwierane? Czytane? Rozważane? Wiemy, w co wierzymy? Przyznam, drogi czytelniku, że zawsze sięgam po ten opasły tom z dużym zainteresowaniem. Znajduję w nim odpowiedzi na wiele zadawanych przez wiernych pytań, które nurtują także mnie samego. Odnajduję tam piękne teksty -ojców Kościoła i pisarzy kościelnych wplecione w jasne i zrozumiałe wyjaśnienia poszczególnych prawd wiary i zasad moralności. Słowa Składu Apostolskiego wypowiadane codziennie w pacierzu zyskują dzięki tej lekturze nowy sens, a «wiara poszukująca zrozumienia» staje się bardziej przystępna i pełna”.