Życie duchowe

Nic nie jest takie, jak się nam wydaje; nasz świat znajduje się w stanie wojny, a my mamy w niej do odegrania istotną rolę. W Ćwiczeniach Eldredge i McConnell prowadzą Czytelnika do pełniejszego zrozumienia ukrytych znaczeń tego świata — dodają odwagi, by powstać, odzyskać własne serce i walczyć o serca i dusze innych.

Bóg obdarzył cię chwałą, gdy cię stworzył. Chwałą właściwą tylko tobie. Od zawsze szukamy tej chwały gdzieś głęboko, w swoim wnętrzu. Mężczyzna chce wiedzieć, że jest naprawdę mężczyzną, że potrafi być odważny; tęskni za tym, aby poznać, że jest wojownikiem i przez całe życie zastanawia się: Czy niczego mi nie brakuje?.

Ta książka pomoże ci dostrzec, jak zaciekła walka toczy się o twoje serce i jak przyjąć to wszystko, co przeznaczył dla ciebie Bóg.

Jeżeli zakonnica czuje się nieszczęśliwa, może powinna by sprawdzić, jak zachowuje prawo Pańskie. Oczywiście w tym momencie siostra Petronela odpowiada natychmiast, że nieszczęśliwa jest nie dlatego, że sama nie zachowuje prawa, ale dlatego, że go nie zachowuje jej otoczenie. Nie jest winowajczynią, tylko ofiarą cudzych win i wykroczeń przeciw prawu Bożemu. Ale psalmista nie mówi: Szczęśliwy, który żyje pośród ludzi zachowujących prawo Pańskie, tylko: Szczęśliwy, który sam postępuje zgodnie z prawem Pańskim.

Czy psalmista z nas drwi? Albo może nie zna życia i nie wie, co nam potrafią nabruździć bliźni? Wie aż za dobrze! Wie i to, co inni nam potrafią zrobić, i co my innym. I wie, że zważone na sprawiedliwej szali, bez egoizmu, nerwów i jednostronności, bardzo często jedno drugie wyrównuje; a jeżeli zostawia kogoś bardziej winnym, to może czasem właśnie nas, a nie nasze otoczenie.

Ale psalmista wie także, co jest istotą szczęścia; nie wyrównanie naszych rachunków z bliźnimi, ale wierność Bogu. Nic nie daje takiego szczęścia jak czyste wobec Boga sumienie. Dlatego powiedziano: Szczęśliwi, których droga nieskalana.

Pewność wiary – to wznowienie po ponad stu latach Przyświadczenia wiary, wyboru pism Johna Henry’ego Newmana autorstwa Stanisława Brzozowskiego i w jego tłumaczeniu - pod redakcją Leopolda Staffa.

Kategoria przyświadczenia jest specyficznym pojęciem w teorii Newmana. Oznacza ono absolutną, bezwarunkową akceptację jakiegoś twierdzenia, a więc przede wszystkim akceptację prawd wiary.

Brzozowski zdecydował się na prezentację tych fragmentów dzieł Newmana, które uznał za najbardziej reprezentatywne i mające szanse na szerszy odbiór w kręgach polskiej inteligencji. Tę decyzję podjął zapewne w chwili, kiedy, schorowany i opuszczony przez wszystkich, zamieszkał w 1907 roku we Florencji, stolicy Toskanii.

Wydobył z dzieła Newmana istotne przesłanie: nieustanne podążanie za prawdą, a po jej odnalezieniu, pielęgnowanie jej z należytą gorliwością. Tą prawdą okazał się Chrystus, w obliczu którego Newman kształtował swoje serce i umysł poddany kierownictwu Kościoła.

Mówiąc mocnym głosem pośród zgiełku i pośpiechu dzisiejszego świata, Catherine pomaga odnaleźć "pustynię swojego serca" wszystkim tym, którzy w chaotycznej codzienności tęsknią za wiarą przemieniającą życie w wielką przygodę. Autorka, odsłaniając przed czytelnikiem swoje osobiste relacje z Chrystusem, proponuje nowy sposób wzrastania w życiu duchowym. Ogromny autentyzm jej świadectwa w połączeniu z jej radosną wiarą i prostotą sprawia, że Pustynia jest lekturą nie tylko fascynującą, ale także otwierającą serce na rzeczywistość modlitwy i służby bliźnim.

Ta książka to zaproszenie do modlitwy medytacyjnej — zakorzenionej w chrześcijańskiej tradycji monastycznej i opisywanej jako dążenie do zjednoczenia ze świadomością Chrystusa w Duchu Świętym. Freeman przedstawia nieskomplikowane i konkretne sposoby ćwiczenia i przeżywania medytacji. Wyjaśnia także znaczenie modlitwy i kolejne jej szczeble prowadzące do duchowego umocnienia i pogłębienia wiary. Niniejsza książka z pewnością będzie pomocna zarówno dla osób praktykujących medytację chrześcijańską indywidualnie, jak i grup medytacyjnych.

Dzieło bł. ks. Antonia Rosminiego Pięć ran Kościoła Świętego zaliczyć można do tekstów teologicznych w kategorii „klasyka”. To książka o tym jak kochać Kościół, pamiętając, że jest to wspólnota bosko-ludzka, która mieści w sobie element Boży, czyli świętość, oraz element ludzki, jaką jest grzeszność.

Bł. Antonio Rosmini pozostał wierny swojej miłości wobec Kościoła nawet wtedy, gdy jego dzieło w roku 1849 umieszczono na Indeksie Ksiąg Zakazanych. Swoją bezwarunkową miłość wobec Oblubienicy Chrystusa wyraża tymi słowami:

W podporządkowaniu się – co uczyniłem z pełnym przekonaniem – dekretowi sporządzonemu przez odpowiednie władze, choć wydawał mi się zaskakujący i nieoczekiwany, uczyniłem jedynie to, co każdy syn Kościoła, spośród których jestem ostatni, winien w prostocie podjąć. Z łaski Boga zdarzenie to nie ujęło mi ani na jotę pokoju. Bóg jest mi świadkiem, że napisałem to, mając na myśli dobro świętego Kościoła oraz bliźniego. Poddaję wszystko pod najwyższy osąd Kościoła, który w tych sprawach jest prawdziwym arbitrem. Jeśli zdecydował on, iż lepiej będzie zabrać sprzed oczu wiernych owe moje sugestie i rady, niechże i tak będzie.

Niedługo po śmierci Rosminiego w 1855 roku pojawiają się liczne łaski doznawane za wstawiennictwem zmarłego. Zebrano ponad trzysta świadectw o świętości życia ks. Antonia.

„Piękno zbawi świat” – pisał Fiodor Dostojewski. Piękna jednak nie da się „wyprodukować”. Nie możemy go również kupić czy na nie zapracować – piękno możemy po prostu spotkać, o ile tylko otworzymy oczy. Możemy je odkryć w innych ludziach, w przyrodzie, sztuce i muzyce, a także w sobie. Doświadczenie piękna jest kluczem do szczęśliwego życia, wprowadza radość i szczęście tam, gdzie się najmniej ich spodziewamy.

Anselm Grün podpowiada nam, jak uważnie obserwować piękno obecne w świecie oraz jak znaleźć w pięknie pocieszenie i uzdrowienie.

Jak łączyć modlitwę z pracą, uwielbienie Boga z obowiązkami szarej codzienności? Te pytania nurtują wielu z nas. Brat Wawrzyniec od Zmartwychwstania (Nicolas Herman), francuski karmelita bosy, który w momencie swojego nawrócenia w szczególny sposób doświadczył prawdy o Bożej obecności, pomaga znaleźć sposób na pogodzenie tych dwóch rzeczywistości. Z ogromną prostotą i życzliwością radził, aby porzucić skomplikowane zasady i wyszukane praktyki, a zamiast tego starać się wykonywać wszelkie czynności z miłości do Boga. Uczył, jak ofiarowywać Bogu swoje serce pośród pilnych zajęć, jak rozmawiać z Nim szczerze, jak nie zrażać się swoją niedoskonałością i upadkami.

Wydanie zawiera życiorys i duchową biografię brata Wawrzyńca, jego listy i spisane przez biografa wypowiedzi, a także pisma nawiązujące do jego osoby. Całość została opatrzona obszernym wprowadzeniem znanego karmelity bosego, o. Conrada De Meestera.     

Tom pism mniejszych obejmuje jej wiersze, dwie sztuki teatralne, modlitwy ułożone przez nią, Rady i wspomnienia zebrane przez s. Genowefę od Najświętszego Oblicza i nowicjuszki oraz Ostanie słowa notowane przez m. Agnieszkę od Jezusa od 1 maja do dnia śmierci s. Teresy od Dzieciątka Jezus. Dlatego Ostatnie słowa traktowane są jak testament duchowy św. Teresy.

„W hałaśliwym świecie Siostra Elżbieta od Trójcy Świętej zaprasza do stworzenia ciszy w nas, tak żebyśmy nie żyli obok istotnych spraw, ale bardziej po ludzku i bardziej po Bożemu. Ukazuje nam, do jak szczęśliwej pełni może doprowadzić wiara w Miłość, która mieści się u samych podstaw naszego bytu, wszędzie tam, gdzie jesteśmy, kimkolwiek jesteśmy lub byliśmy”. Konrad de Meester OCD.

„W hałaśliwym świecie Siostra Elżbieta od Trójcy Świętej zaprasza do stworzenia ciszy w nas, tak żebyśmy nie żyli obok istotnych spraw, ale bardziej po ludzku i bardziej po Bożemu. Ukazuje nam, do jak szczęśliwej pełni może doprowadzić wiara w Miłość, która mieści się u samych podstaw naszego bytu, wszędzie tam, gdzie jesteśmy, kimkolwiek jesteśmy lub byliśmy”. Konrad de Meester OCD.

Pisma zebrane o. Stanisława Papczyńskiego są zbiorem wszystkich dostępnych dzieł założyciela Zgromadzenia Księży Marianów, przetłumaczonych z łaciny na język polski przez zespół tłumaczy.

Nie bój się Pisma Świętego!

Ono jest dla ciebie! Weź je do ręki i czytaj!

Nie wiesz jak to zrobić? Silvano Fausti, ceniony teolog, poprowadzi cię krok po kroku. Pokaże drogę, zburzy stereotypy, nauczy cię widzieć Boga takim, jakim jest, a nie takim, jakim Go sobie wyobrażasz. Spróbuj!

Biblia jest pokarmem dla każdego człowieka. Nie została napisana dla pobożnych erudytów, teologów, uczonych. Miała opowiadać człowiekowi o Bogu. Jej lektura musi być "świecka", tak z religijnego , naukowego, jak i politycznego punktu widzenia. Dlaczego? Bo Jezus był zwykłym świeckim. Nie należał do bogatej klasy kapłanów ani do pobożnej klasy faryzeuszy, ani nawet do uczonych w Piśmie. Owszem, był potomkiem króla Dawida, ale na tym kończyły się Jego arystokartyczne tytuły. 

Pobożna, uczona, i apologetyczna lektura Biblii nie oddaje tego, co Księga ta sprawiła i co wciąż sprawia w świecie. Jej tajemnica została objawiona nie uczonym czy ekspertom, lecz ludziom prostym, żyjącym na świecie, mającym codzienne problemy.

Człowiek współczesny bardzo niechętnie przyjmuje prawdę o grzechu. Masowa kultura redukuje pojęcie grzechu do zbrodni powszech­nie potępianych przez wszystkich posiadających pewne wyczucie wartości moralnych. Wiele osób podświadomie odrzuca to, co mogłoby w jakiś sposób zakłócić ich (często złudny) spo­kój, zmusić do głębszego zastanowienia się nad sobą i swoim postępowaniem. To, co po­ka­zują współczesne filmy, artykuły, przykłady życia sławnych ludzi, to „życie na luzie”, wol­ność od ograniczeń narzucanych przez systemy moralne powszechnie przyjmowane w po­­przednich pokoleniach. Jest to swoistą „do­brą nowiną” o bezgrzeszności czło­wie­ka.

Rzekomo wolny nowoczesny człowiek, faktycz­nie odsuwa od siebie głębszą refleksję, woli żyć złudzeniem. Natomiast już proste zasta­nowienie się nad sobą, zwrócenie uwagi na to, co myślimy o innych, na krytyczne oceny pro­wadzące do obarczania winą wszystkich wo­kół wystarczą jako podstawa do refleksji i za­­dania sobie pytania: „A gdybym tak samo spojrzał na siebie – czy nie dostrzegłbym także włas­nej winy?”

Wśród wielu poradników ten jest wyjątkowy. Kiedy inni próbują nas przekonać do odpowiedniej diety czy aktywności fizycznej, autor pokazuje, w jaki sposób wzrastać duchowo.

Jak poświęcać czas Bogu, nie zaniedbując przy tym życia rodzinnego, pracy, nauki. Bo sukces w dziedzinie duchowości – jak w każdej innej – wymaga strategii: dobrego planu i konsekwencji w jego realizacji. Co robić, by krok po kroku zbliżać się do doskonałości i bliskości z Bogiem, ożywiając swoją religijność?

Tego właśnie się nauczymy z personalnym trenerem świętości księdza Landry`ego.

Wiara w „święty Kościół powszechny” co dzień wystawiana jest na próbę wobec tego, co obserwujemy w życiu publicznym i w swoim najbliższym otoczeniu. Jedni reagują na to odejściem od struktur Kościoła, inni próbują za wszelką cenę bronić jego wizerunku jako instytucji bez skazy. Jak odnaleźć się we wspólnocie grzeszników? I po co w ogóle potrzebny jest Kościół? Odpowiedź na te pytania przynosi książka ks. Grzegorza Strzelczyka.

Autor mocno podkreśla, że Kościół ukształtowany na wzór postawy swojego Nauczyciela – Jezusa Chrystusa tak jak On powinien przyjmować wobec świata podejście służebne i otwarte: „By dać szansę na nawrócenie, Jezus idzie do grzeszników, gdy jeszcze są oni grzesznikami. Nawrócenie okazuje się zaś raczej owocem spotkania, a nie jego wstępnym warunkiem”.

Ta niewielka książeczka jest radosną refleksją nad chrześcijańskim małżeństwem, jakie wymarzył sobie Bóg. Dowiemy się także, jak je opisał w Piśmie świętym.