św. Józef

Książka opisuje życie świętego Józefa oraz mające tak wielkie znaczenie sny Patriarchy, jego kult w początkach chrześcijaństwa, apokryfy, których jest bohaterem, cześć oddawaną mu w pierwszych wiekach Kościoła w Ziemi Świętej oraz na terenie Syrii oraz jego postać w dziełach Ojców Kościoła.

W średniowieczu kult Patriarchy rozpowszechnia się i pogłębia, powstają kościoły pod jego wezwaniem oraz dzieła sztuki i literatury jemu poświęcone. Wielcy mistycy, jak choćby św. Teresa z Avili, oraz mistrzowie duchowi darzą św. Józefa szczególną czcią, będąc żywym dowodem na niesamowitą skuteczność opieki Patriarchy, której nadzwyczajne dowody daje on nieustannie aż po nasze czasy, jako obrońca i protektor Kościoła i wszystkich wyznawców Chrystusa.

Zawierzeniu się opiece świętego Patriarchy pomagają modlitwy zgromadzone w książce, zaczerpnięte z bogatego skarbca tradycji kultu św. Józefa w Kościele.

„Innym świętym – jak się wydaje – Pan dał łaskę wspomagania nas w jednej potrzebie, a ten chwalebny Święty – doświadczyłam tego – wspomaga nas we wszystkich” (św. Teresa od Jezusa).

W książeczce znajdziemy: Nowennę do św. Józefa, Nabożeństwo środowe do św. Józefa, Litanię do św. Józefa - najnowsza wersja, Modlitwa o dobrą żonę. Modlitwa o dobrego męża, Modlitwa matki, Modlitwa ojca, Oddanie się pod opiekę św. Józefa 

„Pomnij, o najczystszy Oblubieńcze Maryi, o mój najmilszy Opiekunie, Józefie święty, że nigdy nie słyszano, aby ktokolwiek wzywając Twej opieki, Twej pomocy błagając, pozostał bez pociechy. Tą ufnością ożywiony przychodzę do Ciebie i z całą żarliwością ducha Tobie się polecam. Nie odrzucaj modlitwy mojej, o przybrany Ojcze Odkupiciela, ale ją usłysz łaskawie i wysłuchaj. Amen” (św. Bernard).

W tradycji karmelitańskiej św. Józef, Opiekun Świętej Rodziny, zajmuje szczególne miejsce. Skoro papież Franciszek ogłosił rok 2021 Rokiem św. Józefa, postanowiliśmy sięgnąć do skarbca tej tradycji i przybliżyć polskiemu czytelnikowi przedstawienie „Ucieczka do Egiptu”, św. Teresy od Dzieciątka Jezus. 

Zawarte w naszej książce tłumaczenie tekstu tej pobożnej rekreacji jest prawdopodobnie pierwszym przekładem na język polski. W towarzyszących mu opracowaniach pragniemy pokazać, jak wiele wyobraźni użyła św. Teresa, aby wypełnić milczenie Ewangelii na temat pobytu Świętej Rodziny w Egipcie i jak głęboką teologię mistyczną i naukę społeczną wpisała w naszkicowaną przez siebie postać św. Józefa.

Ufamy, że w ten sposób uda się nam zachęcić czytelników do odpowiedzi na pytanie Ojca świętego Franciszka, „czy z całych sił strzeżemy Jezusa i Maryi, którzy w tajemniczy sposób są powierzeni naszej odpowiedzialności, naszej trosce, naszej opiece”.

Święta Teresa z Avila w Księdze mojego życia w ten sposób pisała o świętym Józefie: „obrałam sobie za adwokata i patrona chwalebnego świętego Józefa i gorąco mu się polecałam. Widziałam jasno, że zarówno w tej potrzebie, jak i w innych, większych, dotyczących czci i zagubienia duszy, ten ojciec i patron mój wyprowadził mnie o wiele lepiej, niż ja umiałabym prosić.

Nie przypominam sobie, aby, jak dotąd, zaniechał uczynienia czegokolwiek, o co go prosiłam. Jest to zdumiewające, jak wielkich darów udzielił mi Bóg za pośrednictwem tego błogosławionego świętego, z jakich niebezpieczeństw mnie wyzwolił, zarówno ciała, jak i duszy."

To szczególne nabożeństwo do św. Józefa wraz ze św. Teresą od Jezusa.

Brat Dominique Joseph z monastycznej wspólnoty Rodziny św. Józefa, założonej przez o. Jeana Marie Verlinde’a, zaprasza do medytacji na temat osoby i misji tego, któremu Bóg powierzył straż nad swymi najcenniejszymi skarbami: Jezusem, Maryją i Kościołem.

Poprzez praktykę lectio divina brat Dominique Joseph ukazuje św. Józefa jako człowieka bardzo bliskiego Jezusowi, jako powiernika tajemnic Boga. Męża sprawiedliwego i oblubieńca Maryi, traktującego pracę jako wyraz miłości, a także jako mistrza życia wewnętrznego, a w konsekwencji - jako szczególnego patrona Kościoła naszych czasów.

Medytacje o św. Józefie służą pomocą w pełnym przeżywaniu łaski Chrztu Świętego, tak aby nasze codzienne życie koncentrowało się na Chrystusie. 

O świętym Józefie można mówić, jak św. Grzegorz z Nazjanzu, wynosząc jego godność ponad wszystkich świętych, lub dostrzegać Mistrza codzienności.

Wydaje się, że rozsądek teologiczny korzysta z tych dwóch skrzydeł.

Dlatego z jednej strony skupimy się na geniuszu św.Józefa, szukając źródeł i miary jego wielkości, z drugiej - odkryjemy znaczenie jego duchowego towarzyszenia w codzienności.

Co objawia sen Józefa? Albo jego przebudzenie? Wszak to również słowo i dzieło Boga!

Niektórzy teolodzy pomijają postać Józefa, ponieważ zapisy o nim są zbyt skąpe. Można by było zaledwie skumulować około czterech rozdziałów. Czy to wystarcza, by budować józefologię? Czy to nie przesada? Książka o. Augustyna ukazuje, że św. Józef budzi się ze zwykłego zajmowania się stolarką budowlaną, jak z mroku prozaicznego zajęcia, do przebudzenia duchowego, w którym przyjęcie potomstwa w osobie Jedynego Syna Wszechmogącego Boga, będzie budowlą duchową, z którą nawet stworzenie świata materialnego nie może konkurować. Mamy tu do czynienia z przebudzaniem do zupełnie nowego widzenia rzeczywistości i do nowego sensu.

Krew Chrystusa jest niezbitym dowodem miłości niebieskiego Ojca do każdego człowieka, bez żadnego wyjątku.

Jasno wyraził to św. Jan XXIII, który otaczał Krew Pańską wielkim nabożeństwem, wyniesionym z domu, gdzie od dzieciństwa odmawiał w rodzinie litanię poświęconą Przenajświętszej Krwi Chrystusa. Jako papież napisał list apostolski wzywający do krzewienia tego kultu (Inde a primis, 30 czerwca 1959 r.) i zachęcił wiernych do rozważania nieskończonej wartości tej Krwi, „której jedna kropla może wybawić cały świat od wszelkiej winy” 

W misji powierzonej św. Józefowi przez Boga można wyróżnić dwa etapy. Pierwszy z nich, dosyć burzliwy, będzie tematem niniejszego tomu: poprowadzi nas od powołania Józefa do powrotu do Nazaretu po okresie wygnania w Egipcie. Drugi to lata ukrytego życia w Nazarecie. 

Pisząc tę skromną książkę, nie mam zamiaru wnieść do refleksji o św. Józefie nowych elementów, ale jedynie zebrać i osadzić w Piśmie Świętym myśli, którymi przez lata historii duchowości karmiła się pobożność wobec małżonka Maryi i ojca Jezusa. 

Aby wzrastać w wierności swoim początkom, Kościół musi nieustannie powracać do korzeni, które tkwią głęboko w ­ziemi nazaretańskiej.

Właśnie tam wcielone Słowo Boże zechciało mieszkać przez trzydzieści lat, z których większość upłynęła pod opieką św. Józefa. 

Książka Józef słuchający jest próbą prostego przedstawienia tego, co Duch Święty powiedział w Ewangelii o św. Józefie. Wprawdzie materiału jest niewiele, jednak w tych kilku rzeczach i krótkich stwierdzeniach zawarte zostało ogromne bogactwo. Ukryte są w nich niezliczone Józefowe ślady i zapowiedzi.

O św. Józefie możemy powiedzieć, że Opiekun Syna Bożego jest kopalnią o niewyczerpanych bogactwach, z której zawsze możemy wydobywać nowe skarby dzięki wierze i miłości, pobożności, studium, doświadczeniu mistycznemu.

Duch Święty stopniowo je odkrywał i wydobywał na światło dzienne na przestrzeni wielowiekowej historii Kościoła. Czynił to za pośrednictwem osób, które szczególnym oddaniem i miłością darzyły tego świętego Patriarchę. I to one, dzięki swojej miłości, oddaniu, studium i życiu wewnętrznemu, coraz bardziej doświadczały zapowiedzianej mocy wstawiennictwa św. Józefa.

Ewangelia poświęca Józefowi zaledwie kilka zdań. Józef pojawia się bez wyjaśnienia, nie znamy miejsca jego urodzenia, nie wiemy nic na temat jego młodości ani na temat okoliczności śmierci. Ewangeliści nie zanotowali żadnego słowa, które wypowiedział. Błędem byłoby jednak ocenianie wielkości i roli, jaką Józef odegrał w planie Bożym po tym, ile miejsca poświęcono mu w Nowym Testamencie.

Ewangelia jest oszczędna w słowach: także o Najświętszej Maryi Pannie wiemy niewiele. Autorzy podają nam tylko fakty istotne i ściśle związane z tajemnicą Wcielenia, zapraszają do pochylenia się nad słowami Pisma, by wydobywać ukryte w nich bogactwa. 

Teksty Ewangelii mówiące o Józefie są wyjątkowo bogate w ukryte skarby. Szczegóły w nich zawarte, chociaż z pozoru tak skromne, przy głębszym rozmyślaniu nabierają niezwykłego blasku. Wystarczą, by bez uciekania się do fikcji naszkicować przekonujący i przyciągający uwagę portret Józefa.