św. Teresa z Avila

Jezus zdołał odmienić ludzkie opinie na temat losu – przez nas uznawanego za nieszczęśliwy – tych, którzy nie posiadają bogactwa, władzy ani zaszczytów, nie korzystają z ziemskich dóbr ani przyjemności. Jednym słowem: tych, którzy nic nie mają, niczego nie mogą i nic nie znaczą.

Jego niepozostawiające wątpliwości słowa mogą wydać się nie na miejscu, a nasze kryteria są tak różne, że prowokować mogą jednocześnie pytanie o to, czy to my mylimy się w oglądzie i ocenie funkcjonowania świata, czy też myli się On.

Błogosławieństwa proponują drogę wolności, która wymaga od nas zmiany.

W istocie, pragnąc żyć ubóstwem Błogosławieństw, nie wystarczy zrezygnować z bogactwa, zaszczytów, przyjemności. Trzeba również odrzucić egoizm egzystencji i własnej woli. […] Sens ubóstwa tkwi w głoszeniu Boga jako prawdziwego bogactwa serca.

Nienasycenie dobrami materialnymi nie jest niczym innym, jak skrywaną potrzebą Nieskończoności.

Święta Teresa z Ávili ukochała Jezusa Chrystusa ponad wszystko i oddała Mu całą siebie. Nic nie było dla niej ważniejsze od tej miłości; dała się Jego miłości uwieść i żyła jedynie dla Niego.

Dzięki temu promieniowała radością tak charakterystyczną dla członków wspólnot Karmelu Terezjańskiego. A ponieważ była tak głęboko zjednoczona z Chrystusem, jej życie stało się świadectwem, że tylko Bóg jest człowiekowi konieczny, że ten, kto ma Boga, posiada wszystko, i że poza Bogiem człowiek nie znajduje żadnej radości.

W obecnych czasach świadectwo Teresy niesie w sobie wielką wartość i aktualność. Teresa jest z pewnością wielką inicjatorką odnowy Kościoła, której tak bardzo dzisiaj potrzebujemy.

To ona stała się jej centralnym ogniwem. Bez wytchnienia walczyła dla siebie i dla swoich „córek” o możliwość życia ukrytego z Jezusem w Bogu, o nawrócenie do Ojca i do Jego Syna Jezusa Chrystusa.

Dopiero przeżywszy takie nawrócenie, możemy stać się ludźmi prawdy, autentycznymi chrześcijanami i żywym Kościołem. Święta Teresa była nade wszystko kobietą wiary, kobietą Bożą.

Cel tej książki nie jest teoretyczny. To próba udzielenia pomocy każdemu, kto pragnie poznać miłość Boga, a jednocześnie przypomnieć sobie swoją wartość. Jedynie Jego spojrzenie jest lustrem, w którym można rozpoznać prawdę o swojej kruchości oraz nieocenionym pięknie, którym Bóg obdarzył każde swoje dziecko.

Serce człowieka jest niczym harfa o dziesięciu strunach, z której Bóg wydobywa najszlachetniejsze melodie (por. Ps 33). Dziesięć strun to dziesięć Boskich tchnień, które nadają strukturę ludzkiemu wnętrzu. Niezrozumiały staje się człowiek bez miłości Boga, rozsypuje się i supła niczym zerwane struny, a jeśli próbuje nadać sobie tożsamość, staje się karykaturą samego siebie. Jedynie miłość Boga pozwala mu odkryć nieocenioną wartość, którą ma, i odnaleźć pokój nawet pośród cierpienia.

Niniejsza książka zbudowana jest na wzór Dawidowej liry. Każda struna to jeden z przejawów miłości Boga do człowieka. Miłości, która nadaje tożsamość Jego dzieciom. Dziesięć strun tworzy wielką lirę serca, duchową lirę kinnor. Wśród tych dziesięciu strun można wyróżnić cztery; stanowią one małą lirę duchową. O niej opowiadają ostatnie cztery rozdziały książki. W jej melodie będziemy się wsłuchiwać, patrząc na życie Świętej Teresy z Lisieux. Natomiast pierwsze sześć rozdziałów, czyli sześć strun duszy, wyjaśnią nam Teresa od Jezusa i Jan od Krzyża. Zatem trzech karmelitańskich Doktorów Kościoła odsłoni przed nami pełne brzmienie serca obdarzonego miłością Boga.

Poręczne wydanie najważniejszych dzieł św. Teresy od Jezusa w najnowszym tłumaczeniu.

W skład zestawu dzieł św. Teresy z Avila wchodzą: Księga mojego życia, Droga doskonałości, Zamek wewnętrzny, Księga fundacji.

W trakcie moich badań odkryłem, jak bardzo różnorodna jest grupa ludzi zainteresowanych studiowaniem życia i dzieł Jana od Krzyża, a jeszcze bardziej Teresy od Jezusa. Naturalnie należą do niej osoby pragnące pogłębić swoją wiarę i modlitwę.

Ale dwoje Doktorów karmelitańskich budzi również zainteresowanie studentów wielu dyscyplin naukowych. Między innymi teologii i duchowości, historii Kościoła i zakonów w Hiszpanii, języka i literatury hiszpańskiej oraz problematyki kobiecej. Także, jak jak sądzę, wielu innych.

Mam nadzieję, że ta praca okaże się pożyteczna dla nich wszystkich. Zrozumienie Teresy i Jana w ich kontekście jest niezbędne dla każdego poważnego czytelnika. Dzięki temu uniknie wczytywania w ich życie i dzieła swoich własnych kulturowych i religijnych przekonań.

Doświadczywszy i nazwawszy modlitwę przyjaźnią, a zatem najdoskonalszym wyrażeniem miłości, święta Teresa w naturalny sposób uznaje ją za istotę chrześcijańskiego bytu: wyznacza ona, na różnych swoich etapach, rozwój życia duchowego, stanowiąc jednocześnie „drogę doskonałości”, czyli drogę prowadzącą ku świętości.

Modlitwa nie jest zatem czymś, co można robić lub nie. Jest ona sposobem bycia, ukierunkowuje nasze życie, dzięki niej jesteśmy chrześcijanami i poważnie traktujemy nasze powołanie, jakim jest komunia z Bogiem.

Twierdzenie, że jesteśmy grzesznikami niegodnymi przyjaźni z Bogiem pozbawione jest sensu, gdyż kocha On nas takimi, jakimi jesteśmy i, zbliżając się do nas, stopniowo nas przemienia. To od nas jednak zależy, czy pozwolimy Mu, aby żył blisko nas. 

Miłość nie jest uczuciem i pełnym wrażliwości oddaniem, lecz, przede wszystkim, konkretnym działaniem mającym na celu wypełnianie obowiązków, jakie nakłada na nas nasz stan, a przejawiających się zwłaszcza w braterskiej miłości i uczynności.

Święta Teresa od Jezusa traktowała modlitwę jako osobistą więź z Bogiem i najlepszy sposób na życie, na radzenie sobie z trudnościami dnia codziennego.

Rady, które znajdziemy na kartach tego traktatu, mają wartość ponadczasową, gdyż Święta nie tylko mówi, jak się modlić, ale przede wszystkim uczy nas, jak stawać się “człowiekiem modlitwy”.

Teraz Droga doskonałości w pięknej oprawie w serii "Złota seria klasyki karmelitańskiej".

Zbiór modlitw św. Teresy od Jezusa pomagający bardziej świadomie i owocnie przeżywać swoje powołanie.

Teksty, które wyróżnia wielka pokora, są ogromną pomocą dla tych, którzy chcą stawać w prawdzie przed Bogiem.

Św.Teresa od Jezusa traktowała modlitwę jako osobistą więź z Bogiem i najlepszy sposób na życie, na radzenie sobie z trudnościami dnia codziennego. Rady, które znajdziemy na kartach tego traktatu, mają wartość ponadczasową, gdyż Święta nie tylko mówi, jak się modlić, ale przede wszystkim uczy nas, jak stawać się “człowiekiem modlitwy”.

Teresa ma świadomość, że pisze pod natchnieniem, ale nie jest bezmyślnym narzędziem. Zdaje sobie sprawę, że może zaburzyć sobą klarowność przesłania i dlatego tak usilnie zabiega o oczyszczenie tekstu z jej osobistych odniesień. Zupełnie inaczej jest w „Życiu”, gdyż tam chce odsłonić całą swoją duszę, aby umożliwić spowiednikom rozeznanie prawdziwości jej doświadczenia.

Święta Teresa posiadała niezwykłą umiejętność rozumienia procesów odbywających się w jej wnętrzu. Umiała niewypowiedzianie jasno, plastycznie, a jednocześnie bardzo prawdziwie je przedstawić. Była obdarzona mocą pozwalającą jej dojrzeć poszczególne sprawy w ich wewnętrznym całokształcie i ten całokształt ukazać w swoim dziele (św. Teresa Benedykta od Krzyża - Edyta Stein).

W wewnętrznym przemierzaniu „Zamku” spotykamy się z naszą indywidualnością, z naszą osobowością, z naszą niepowtarzalnością... W „Zamku wewnętrznym” człowiek odnajduje nie tylko Boga, ale odnajduje samego siebie i swoją historię: nie jesteśmy od wewnątrz „tabula rasa” (Saverio Cannistrá OCD, Generał Zakonu Karmelitów Bosych).

Wizja św. Teresy sprzeciwia się radykalnie zarówno wszelkiemu antropologicznemu pesymizmowi, jak i wszelkiemu naturalistycznemu optymizmowi. W jej wizji wszystko budowane jest na pewności, że Bóg z miłości stworzył nas „na swój obraz i podobieństwo”.

przedstawić. Była obdarzona mocą pozwalającą jej dojrzeć poszczególne sprawy w ich wewnętrznym całokształcie i ten całokształt ukazać w swoim dziele (św. Teresa Benedykta od Krzyża - Edyta Stein).

Krytyczne wydanie Księgi Życia w nowym tłumaczeniu, opatrzone bogatym aparatem redakcyjnym w formie przypisów i marginaliów, a także 160 stron załączników (pierwsze oceny, chronologia życia i pism św. Teresy od Jezusa, znanej też jako Teresa z Avila, słownik postaci oraz miejsc i wydarzeń, indeks cytatów biblijnych).

Całość ukazuje barwną panoramę życia Hiszpanii w XVI w. i przynosi liczne informacje historyczne dotyczące zjawisk i prądów nurtujących Europę w burzliwej epoce reform i wojen religijnych. Niezastąpiona pomoc dla każdego kto pragnie bliżej poznać św. Teresę i chce „rozsmakować” się w jej doświadczeniu Boga.

Św.Teresa od Jezusa traktowała modlitwę jako osobistą więź z Bogiem i najlepszy sposób na życie, na radzenie sobie z trudnościami dnia codziennego.

Rady, które znajdziemy na kartach tego traktatu, mają wartość ponadczasową, gdyż Święta nie tylko mówi, jak się modlić, ale przede wszystkim uczy nas, jak stawać się "człowiekiem modlitwy".

Pierwsze dzieło św. Teresy od Jezusa, jest autobiografią, w której Święta opisuje swoje życie od dzieciństwa do założenia pierwszego klasztoru karmelitanek bosych w Avila. 

Księga mojego życia nie zawiera jednak wspomnień Teresy, rozumianych w dzisiejszym znaczeniu tego słowa. Jest to raczej biografia duchowa, na którą składają się trzy główne tematy: opis grzechów i nielojalności Świętej, doświadczenie modlitewne Teresy oraz wielkie łaski udzielone jej przez Pana.

Święta Teresa od Jezusa radziła, abyśmy nie wysilali się na wyszukane modlitwy do Zbawiciela, ale wpatrywali w Niego, aż zapragniemy Go naśladować.

Rozważając poszczególne stacje drogi krzyżowej Syna Bożego, zaprośmy Go na drogi naszego pielgrzymowania, zwłaszcza w trudnych chwilach, gdy najbardziej ujawnia się w nas grzeszna, niedoskonała natura ludzka.

"Twierdza wewnętrzna" to więcej niż książka. To cudowny symbol tajemnicy człowieka.

To dusza jej autorki Teresy od Jezusa, która przemieszcza się i wznosi od mieszkania do mieszkania.

To program - kobiecy, a zarazem bojowy - duchowego życia chrześcijanina.

Teraz w poręcznym wydaniu kieszonkowym.

"Sprawozdania" stanowią bezcenne źródło poznania drogi mistycznej św. Teresy od Jezusa.

To zbiór zapisków, w których Autorka podejmuje m.in. temat człowieczeństwa i bóstwa Jezusa, Eucharystii, Trójcy Świętej. Opisuje udzielone jej przez Boga łaski i pouczenia. Adresatami tych relacji byli jej kierownicy duchowi.

Nowe tłumaczenie tego dzieła o charakterze autobiograficznym oddaje walory literackie oryginału.

Arcydzieło mistyki chrześcijańskiej. „Zamek wewnętrzny” przedstawia w sposób alegoryczny piękno i wielkość ludzkiej duszy, zamieszkanej w swej najbardziej wewnętrznej komnacie przez Boga.

Św. Teresa od Jezusa wykorzystując obraz zamku opisuje etapy swojego życia duchowego, a tym samym życia każdego człowieka oddanego modlitwie.

Święta Teresa posiadała niezwykłą umiejętność rozumienia procesów odbywających się w jej wnętrzu. Umiała niewypowiedzianie jasno, plastycznie, a jednocześnie bardzo prawdziwie je przedstawić. Była obdarzona mocą pozwalającą jej dojrzeć poszczególne sprawy w ich wewnętrznym całokształcie i ten całokształt ukazać w swoim dziele (św. Teresa Benedykta od Krzyża - Edyta Stein).
W wewnętrznym przemierzaniu „Zamku” spotykamy się z naszą indywidualnością, z naszą osobowością, z naszą niepowtarzalnością...

Nowe tłumaczenie znanej autobiografii św. Teresy od Jezusa (Teresy z Avila), Doktora Kościoła: Księgi mojego życia (pełna wersja książki).
Fragmenty muzyczne: Zbigniew Małkowicz

Autor zaprasza czytelników do podróży w czasie i przestrzeni. Bohaterki jego rozważań to święte kobiety Karmelu połączone wspólnym imieniem Teresa. Do tej karmelitańskiej listy dołącza św. Matka Teresa z Kalkuty, która co prawda nie żyła w Karmelu, ale karmiła się jego duchowością.

Między nimi istnieje delikatne a jednocześnie silne powinowactwo bycia znakami Bożej transcendencji, Bożej tajemnicy.

Nie dajmy się zwieść, że "Księga życia" świętej Teresy od Jezusa to zwykła autobiografia.

Teraz w poręcznym kieszonkowy wydaniu możemy wsłuchiwać się jak Święta Teresa opowiada o faktach ze swego dzieciństwa, młodości i życia zakonnego oraz o kryzysach wewnętrznych i trudnościach związanych z realizowaniem śmiałego planu założenia klasztoru według karmelitańskiej reguły pierwotnej.

Wplata też w tę opowieść opisy doznawanych łask Bożych i refleksje o swoim życiu duchowym i modlitwie.

Człowiek jest głodny Boga. Jednak to Bóg jest bardziej głodny człowieka. Człowiek boi się Boga. Bóg boi się o człowieka. Człowiek podejmuje wysiłek, by zasłużyć na miłość Boga.

Tymczasem Bóg niszczy w człowieku przekonanie, że na Jego miłość trzeba zasłużyć.