św. Teresa z Avila

Według św. Teresy doświadczenie Boga jest darem, który łączy się z wiernością w modlitwie. Dlatego tak usilnie wzywa, byśmy poświęcili się kontemplacji.

Bóg zaś, który zawsze jest wierny, niczego bardziej nie pragnie, niż napełniać swymi darami tych, w których widzi gotowość ich przyjęcia.

Pełne ducha i żaru krótkie myśli wydobyte z pism hiszpańskiej, XVI-wiecznej mistyczki, rozważane każdego dnia, mogą być znakomitą inspiracją do ćwiczenia się w modlitwie i do jej systematycznego pogłębiania. To powrót do najlepszych źródeł duchowości katolickiej i skuteczne antidotum na duchowy zamęt wokół nas!

Ta niewielka książka pełna jest zdumiewających nauk, jakie św. Teresa z Avila skierowała niegdyś do swoich sióstr z Karmelu - mających swoje własne, nieraz poplątane, biografie, noszących w sobie wielkie pragnienie miłości prawdziwej, miłości silniejszej niż śmierć, bo zanurzającej w wieczność.

Sztuka umiłowania Boga zawarta w pouczeniach Teresy na temat Ojcze nasz jest przesłaniem jak najbardziej aktualnym dla każdej współczesnej kobiety, skierowanym nie tylko do tych, które już doświadczyły miłości Chrystusa, ale również do tych poszukujących, odurzonych światem, zawiedzionych i uwikłanych w tak trudne historie, w jakie tylko szatan, władca tego świata, duszę wplątać potrafi...

Rzetelne i przystępne studium poświęcone zachodniej mistyce chrześcijańskiej.

Autor książki przeprowadza nas przez pokoje wewnętrznej twierdzy czy zamku, jak określa duszę św. Teresa, i zachęca do wejścia na tę drogę, która jest drogą miłości oblubieńczej i zjednoczenia. Odwołuje się, jak Teresa z Ávili, do tęsknoty, która budzi się w sercu zranionym Bożą miłością – jest to rana nie do zagojenia, jej rozpalenie potęguję się z każdym kolejnym zbliżaniem się do Boskiego Oblubieńca, a jedynie On jest godny, aby się do niej zbliżyć.

Pozwólmy Mu działać, dajmy się Mu prowadzić i uleczyć.

Na samym początku drogi duchowej nie można oczekiwać od nikogo doskonałej motywacji. Teresa z Ávili pragnie pokierować leniwymi i ociężałymi spośród nas, a tacy w większości jesteśmy, wskazując przy tym na wielkie rzeczy, które nas czekają. Ona wie, że mamy ambicje, i do nich się odwołuje. Ważne, byśmy zobaczyli, co Bóg chce z nami uczynić i byśmy zaczęli za tym tęsknić. Taka tęsknota daje niezwykłą siłę.