Celibat. Czy nadal go wybierać? - Stefano Guarinelli

To nie jest zwykła książka o duchowej formacji księży. Nie jest to też rzecz tylko o ich współczesnej sytuacji w Kościele katolickim i społeczeństwie. Jej autorem jest bowiem prefekt Kongregacji ds. Duchowieństwa, pierwsza osoba po papieżu – kompetentna, by wypowiadać się o życiu księży, o powołaniu, a także o zagrożeniach czy popełnianych błędach lub niewiernościach.

Kim jest kapłan? Jaka powinna być jego rola we współczesnym świecie? Jak prezbiter ma współpracować z osobami świeckimi? W kim lub czym szukać dla siebie ratunku pod naporem trudności i przeciwności w sferze wiary, jakie często mnoży dziś kultura? Na te pytania m.in. odpowiada kard. Mauro Piacenza.

Autor książki, ceniony nie tylko w Polsce liturgista, pragnie przypomnieć, jak kształtowało się miejsce dla przewodniczącego liturgii – zwłaszcza prezbitera, jego funkcje, znaczenie oraz skupić się na treści i sensie pozdrowienia zgromadzonych, które dokonuje się na początku sprawowania Eucharystii. Na początku pisze katedrze biskupa od strony jej funkcji, pozostawiając historykom sztuki bogaty rozwój dekoracji i kształtów. Idąc za wskazaniami Benedykta XVI,podkreśla rolę milczenia, które promuje wrażliwość i otwarcie na uobecniające się w liturgii misterium zbawienia. Niewielkich rozmiarów książka niesie ze sobą wiele cennych treści.

Książka Refleksja nad kapłaństwem w świetle nauczania Kościoła jest próbą całościowego - teologicznego, społecznego i socjologicznego - spojrzenia na tajemnicę kapłaństwa. Inspiracją do podjęcia tematu było ogłoszenie i rozpoczęcie Roku Kapłańskiego. Opierając się na dokumentach Kościoła, zwłaszcza Soboru Watykańskiego II oraz nauczaniu papieży posoborowych, Autor ukazuje wartość tego sakramentu. Książka pomoże duszpasterzom ponownie odkryć swe powołanie - "drogocenny klejnot darowany człowiekowi przez samego Chrystusa".

Publikacja ta składa się z wybranych wypowiedzi dotyczących życia konsekrowanego papieży Jana Pawła II, Benedykta XVI oraz Franciszka. Pochodzą one nie z dokumentów, ale z przemówień czy homilii adresowanych wprost lub pośrednio do osób realizujących chrześcijańskie powołanie w życiu konsekrowanym albo przygotowujących się do tego rodzaju poświęcenia Bogu. Materiał został podzielony na kilkanaście tematów, obejmujących istotne elementy tego życia. Każdy z nich opatrzono odpowiednim fragmentem zaczerpniętym z adhortacji apostolskiej Vita consecrata, który ma wprowadzać w treść części.

Pedofila jest jak monstrum, któremu trzeba spojrzeć w twarz i nazwać po imieniu. Jest także jak otwarta ropiejąca rana, której nie wolno ukry­wać pod śnieżnobiałym bandażem. Potrzebuje uważnej diagnozy, odpo­wiedniego leczenia i stanowczego chronienia przed krzywdzicielami.

Powstała z tragicznego braku prawdziwej miłości i leczyć można ją jedy­nie miłością i prawdą. Domaga się prawa do przejrzystości i intymności. Kapłani, którzy obrali drogę miłości przeżywanej w celibacie, są pierw­szymi, którzy mają objawiać oblicze Dobrego Pasterza chroniącego naj­słabszych.

Czy celibat to perwersja? Relikt zamierzchłych czasów? Mit, którym i tak nikt nie żyje? A może jednak znak proroczy?

Arcybiskup Grzegorz Ryś we wnikliwy sposób pokazuje, dlaczego Kościół rzymski w pewnym momencie zakazał kapłanom zawierania małżeństw i jakie towarzyszyły temu trudności.

W obecnym, drugim poszerzonym wydaniu przedstawia również głęboko teologiczne i duszpasterskie spojrzenie na to, czym w istocie jest czystość i idąca za nią bezżenność kapłanów.

Nikt nie może rościć sobie prawa do tego, żeby być kapłanem. Kapłaństwo nie jest jednym z praw obywatelskich, które przysługują każdemu człowiekowi. Jest ono zaskakującym darem Bożej miłości. Autor omawia podstawowe kryteria i znaki, świadczące o tym, że dana osoba jest powołana do kapłaństwa. Odpowiada też na pytanie, co należy do istoty bycia kapłanem i posługi kapłańskiej oraz jakiej formacji potrzebują  współcześni seminarzyści, a także ci, którzy już są kapłanami.

Niniejsza książka polecana jest także osobom, które nie mają powołania do kapłaństwa, ale mają pragnienie, by dążyć ku świętości.

Książka zawiera zbiór listów, które młodzi ludzie pisali do ojców pijarów na przestrzeni kilku lat; stawiali w nich bardzo konkretne pytania dotyczące powołania, zwłaszcza powołania do życia zakonnego. Czytelnik znajdzie w niej wiele osobistych przemyśleń, świadectw i wątpliwości młodych chrześcijan, a także wskazówek i odpowiedzi udzielonych im przez duszpasterzy-zakonników. Korespondencja ta może okazać się pomocna także dla innych osób, które chciałyby wstąpić na drogę życia zakonnego czy kapłańskiego, ale zmagają się z licznymi wątpliwościami. Ponadto świadczy ona o tym, że i dzisiaj Chrystus zaprasza do pójścia za Nim. Możesz być pewien, że głos, który słyszysz w swym sercu, nie jest złudzeniem. Wiele osób skorzystało z propozycji Jezusa — i są szczęśliwi. Warto skorzystać z ich doświadczenia