Eucharystia. Miłość aż do końca - Małgorzata Oczkowicz SDS, R. Pasternak SDS, G. Pomorski SDS, L. Skaliński SDS, P. Stawarz SDS (MP3)

„Eucharystia nie ma granic” - wołał na krakowskich Błoniach Jan Paweł II podczas swej drugiej pielgrzymki do Polski. „Ogarnia człowieka we wszystkich wymiarach jego bytowania i powołania (...) Eucharystia, taka mała - postać chleba, płatek chleba, który obejmujemy naszymi ustami, naszym organizmem, naszym sercem”. 

Nie, dzisiejszy człowiek nie powinien mieć zbyt wiele trudności w odnalezieniu na kartach tej książeczki siebie samego, swojej własnej wiary i pobożności eucharystycznej. Kiedy będzie czytał Eckharta, Taulera, Suzona czy Katarzynę może z radością stwierdzić, że Eucharystia łączy nie tylko wszystkich kontynentów. To pomost, który spina swymi klamrami odległe epoki. 

Casel żył tym, o czym pisał i co głosił, aczkolwiek przyszło mu żyć w czasach szczególnego nasilenia się zła, i to przede wszystkim w jego własnej ojczyźnie. Nie tracił czasu na dyskusje z nazizmem. Jego teologia była zapisem światła, jakiego Bóg udziela duszy w ciemnościach wiary, z którą szedł ku nowym horyzontom współczesnego Kościoła. Autor umarł już po wojnie, w 1948 r., kiedy śpiewał Exultet podczas Wigilii Paschalnej. Tak niegdyś - śpiewając psalmy - umierał założyciel jego zakonu - święty Benedykt z Nursji, mąż, który uczynił swe życie liturgią i zdobył nią serca narodów zachodniej Europy.Mamy nadzieję, że ta mała książeczka zachęci wielu do studiów nad liturgią, do odnalezienia w sobie tego liturgicznego ducha, który ożywiał pierwotny Kościół i - jeśli się dobrze przyjrzeć - każdą poważniejszą odnowę w Kościele w całej jego historii. Nasze czasy nie są pod tym względem wyjątkiem, choć - jak zwykle - szukają nowych form i nowego zrozumienia.

Msza święta to czas, kiedy wielu z nas przysypia, przychodzi bo tak trzeba, chce się spotkać z Bogiem, ale Go nie widzi i nie słyszy. Te rekolekcje to zachęta do nowego spojrzenia i zanurzenia się w tajemnicy Eucharystii. Ks. Jerzy Paliński zachęca do życia w nadziei płynącej z Liturgii. Omawiając poszczególne części Mszy świętej daje świadectwo żywego Jezusa, namacalnego Boga. Pokazuje, na własnym przykładzie, że w Eucharystii można się zakochać i odkryć na nowo ten najpiękniejszy dar, jaki nam daje Jezus w tym sakramencie.

Eucharystia jest „skarbem ukrytym w ziemi Kościoła”, skarbem, który pragnie, aby go odnaleźć i podnieść – mówił Pius Parsch, jeden z wielkich pionierów Ruchu Liturgicznego. Ks. Jakob Patsch poświęcił swą publikację temu właśnie zagadnieniu. Wprowadza ona czytelnika w formę celebracji eucharystycznej rozwiniętą w ciągu wieków, wyjaśnia znaczenie i strukturę poszczególnych części Mszy św. oraz pokazuje możliwości nadania im odpowiedniej oprawy. Książka zawiera również uwagi na temat śpiewu, praktyczne wskazówki dla lektorów i szafarzy Komunii św. oraz propozycje, jak dobrze uwypuklić i wykorzystać symbolikę i atmosferę kościoła.

Nowa płyta zespołu Mocni w Duchu: Fundamentem jest Miłość

Rok wydania płyty: wrzesień 2012

Autor w książce "Nakarmieni aby karmić" ukazuje Mszę świętą z perspektywy uczty paschalnej starożytnego Izraela. Ten, który tę ucztę przygotował, nie tylko jest na niej obecny, ale zaprasza nas, abyśmy karmili się Jego Ciałem. Tylko napełnieni do syta Żywym Chlebem, stajemy się zdolni do dzielenia się Nim z innymi.

Książka zawiera 12 rozważań o Eucharystii. Każde z nich stanowi odrębne zagadnienie dotyczące konkretnego aspektu Mszy św. i zostało opatrzone adekwatną nazwą. Odsłanianie tajemnicy tego sakramentu ujawnia jego głębokie osadzenie w przeszłości Izraela. 

Ojcowie Kościoła uważali Eucharystię za źródło wszystkiego: Kościoła, zbawienia naszego ciała, powołania stworzenia i materii. Lekarstwo nieśmiertelności, żarzący się węgiel - to niektóre metafory, za pomocą których bywa opisywana. Jest ona największą tajemnicą, jaka została powierzona Kościołowi.

Eucharystia jest jednak równocześnie przebóstwieniem: zanosimy do ołtarza chleb, owoc ziemi i pracy rąk ludzkich, i otrzymujemy z powrotem ten sam chleb - lecz konsekrowany. Jesteśmy wezwani, aby w ten sam sposób złożyć na ołtarzu nasze życie, takie jakie jest, i otrzymać je z powrotem z rąk Boga.

W tradycji Kościoła Maryja często jest przedstawiana jako doskonała „ikona” lectio divina: Matka brzemienna, która słucha, rozważa, wydaje na świat Słowo. Ewangeliści zostawili nam ikonę Maryi, abyśmy mogli „skopiować” w sobie wzór ucznia wierzącego Bogu na Słowo, zawsze młodego w swoich postanowieniach, wiernego do końca. Słowo uczyniło Ją dojrzałą. Nas także chce takimi uczynić.

Prowadzenie: ks. Joachim Stencel SDS - salwatorianin, kierownik duchowy i rekolekcjonista, duszpasterz Centrum Formacji Duchowej Salwatorianów w Krakowie

Wokół Apokalipsy narosły różne nieporozumienia: traktuje się ją jako porażający horror lub niezrozumiałą księgę, od której lepiej trzymać się z daleka. Nic bardziej błęd­nego! Pomimo skomplikowanej symboliki ta księga, ukazująca Boże spojrzenie na ludzkie dzieje, niesie nam jasne przesłanie nadziei i ufności, które warto odczytać. Apo­kalipsa to Słowo Boże, zawsze aktualne i potrzebne, może szczególnie w na­szych za­­gma­­twanych czasach.

Eucharystia może mieć ogromny wpływ na właściwe przeżywanie codzienności. Im głębiej uda się wejść w tajemnicę Eucharystii, tym pełniej będziemy spoglądali na swoje życie.

To sesja dla osób, które pragną pogłębiać swoją duchowość eucharystyczną.